Του Θεοδώρου Καλμούκου
Χαράς ευαγγέλια, ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος θα ξεκινήσει την επίσκεψή του στις ΗΠΑ από τη Βοστώνη. Οπως έγραφε ο «Εθνικός Κήρυκας», αναμένεται να αφιχθεί την Πέμπτη 7 Μαΐου 2020 προερχόμενος από την Κωνσταντινούπολη, ενώ το Σάββατο 9 Μαΐου θα προστεί της τελετής της απονομής των πτυχίων της Θεολογικής Σχολής του Τιμίου Σταυρού Βοστώνης. Θα είναι η πρώτη φορά στην ιστορία της Σχολής που Οικουμενικός Πατριάρχης θα προστεί στην τελετή της αποφοίτησής της.
Σπουδαία είναι και η λεπτομέρεια πως ο Πατριάρχης θα καταλύσει στη Σχολή κι όχι σε ξενοδοχείο της Βοστώνης. Το ξεκίνημα της επίσκεψής του από τη Βοστώνη είναι δείγμα έμπρακτου ενδιαφέροντος και αγάπης για τη Σχολή. Γνωρίζει πολύ καλά πως τη Σχολή την ρήμαξαν κυριολεκτικά ο Δημήτριος και τα εξαπτέρυγά του από πάσης απόψεως: οικονομικής, διοικητικής, ολικής απελληνοποίησης και ακαδημαϊκής, σε σημείο που κινδύνευσε να χάσει ακόμα και την ακαδημαϊκή της αναγνώριση, αφού οι διορισμοί σε ηγετικές θέσεις των ολιγοτήτων διαδέχονταν η μία την άλλη.
Ο Δημήτριος βέβαια έφυγε και μάλιστα με τον τρόπο που έφυγε και τώρα γυροφέρνει και μαζεύει τιμητικά και βραβεύσεις ως «επιβράβευση» για την ολική πτώχευση πνευματική, οικονομική και διοικητική στην οποία έριξε την Εκκλησία μας και τα ιδρύματά της στην Αμερική, τα εξαπτέρυγά του όμως εξακολουθούν να βρίσκονται στη Σχολή και να παράσχουν πράγματα στον νέο Αρχιεπίσκοπο Ελπιδοφόρο, ο οποίος έχει βρεθεί, ο άνθρωπος, μέσα σε μία χαοτική κατάσταση. Ακόμα και μέχρι προχτές στη συνεδρίαση του συλλόγου των καθηγητών τόλμησαν κάποιοι να εμφανιστούν ενιστάμενοι και να «εγκαλέσουν» τον Ελπιδοφόρο εν απουσία του βέβαια, επειδή τόλμησε στο συνέδριο για την Ελληνική Παιδεία το Σάββατο στις 9 Νοεμβρίου και μίλησε για την προαγωγή της ελληνικότητας, την ελληνική γλώσσα, τον ελληνικό πολιτισμό και ταυτότητα. Του ενός, μάλιστα εκ των διαμαρτυρομένων, τα αγγλικά θέλουν εννιά να φτάσουν τα δέκα και όχι οι φοιτητές αλλά ούτε ο ίδιος ο Χριστός δεν καταλαβαίνει τι λέγει όταν ομιλεί ή όταν ψέλνει. Κι αντί να είχαν εξαφανιστεί από τη Σχολή με το άκουσμα της εκλογής του Ελπιδοφόρου, εξακολουθούν τα παίγνια τους και να τον υποσκάπτουν παντί τρόπω και λόγω, συνεπικουρούμενοι από τους «προσωρινούς». Μιλούμε για ολόκληρο κύκλωμα.
Είμαι βέβαιος ότι μέχρι τον Μάιο που θα έλθει ο Πατριάρχης οι σημερινοί αναπληρωτές (προσωρινοί) Πρόεδρος Μητροπολίτης Μεθόδιος και κοσμήτορας π. Θωμάς Φιτζέραλντ πρέπει να έχουν απέλθει από τη Σχολή. Ιδιαίτερα θα είναι πρόκληση και ντροπή να βρει ο Πατριάρχης τον Μεθόδιο στη Σχολή, αφού τον είχε αποπέμψει από την Προεδρία προ ετών επί ημερών Ιακώβου.
Αλλά και στη Μητρόπολη Βοστώνης ο Πατριάρχης θα βρει ένα ρημαδιό, άσχετα από τις απέλπιδες προσπάθειες ωραιοποίησης της κατάστασης που κατεβλήθησαν το Σάββατο 9 Νοεμβρίου στην επί τριετία καθυστερημένη Κληρικολαϊκή της και τα γενικόλογα περί των οικονομικών εσόδων και εξόδων. Το έχω γράψει πολλές φορές χρειάζεται οικονομικός έλεγχος σε βάθος, τύπου forensic, που να πάει πολλά χρόνια πίσω. Το ίδιο ισχύει και για τη Σχολή τόσο για την Προεδρία του Τριανταφύλλου, όσο και του Μητρόπουλου.
Θα βρει ο Πατριάρχης κοινότητες σε αποσύνθεση με ισχνά εκκλησιάσματα. Θα βρει το κακό που έγινε στον Αγιο Αθανάσιο του Αρλινγκτον, μια κοινότητα ανερχόμενη και πολλά υποσχόμενη. Ευτυχώς στον ιστορικό Αγιο Γεώργιο του Λιν δεν κατόρθωσε ο Μεθόδιος να επιφέρει διάλυση, παρά το γεγονός ότι είχε φτάσει μέχρι του σημείου να απαγορεύει ακόμα και την τέλεση μυστηρίων -αν είναι δυνατόν!- διότι οι υπεύθυνοι της κοινότητας και οι πιστοί του είπαν «ουκ έξεστι σοι», δηλαδή, δεν σου επιτρέπουμε να διαλύσεις την κοινότητά μας.
Θα βρει ένα Λόουελ σε πορεία θανάτου με το μοναδικό Ημερήσιο Σχολείο να παλεύει να κρατηθεί ανοικτό. Κι αυτή η πορεία δεν μπορεί να συνεχιστεί άλλο, αλλά «καιρός του ποιείσαι».
