«Ευάρεστος τω Θεώ γενόμενος ηγαπήθη… Τελειωθείς εν ολίγω, επλήρωσε χρόνους μακρούς» (Σοφία Σολομώντος).

Μόνο η πίστη μας στον Νεκρεγέρτη Ιησού Χριστό και η απαρχή της άλλης ζωής, της αιωνίου, μπορεί να μετριάσει τον ανθρώπινο πόνο από την απώλεια προσφιλών προσώπων.

Έφυγε από την ζωή σε ηλικία 50 ετών ο Επίσκοπος Ευχαΐτων κυρός Πορφύριος, που ανήκε στο πάτριο ημερολόγιο και ήταν ο «δεξιός βραχίων» του Μητροπολίτη Αυλώνος και Βοιωτίας κ. Αγγέλου και Καθηγούμενος της Ιεράς Μονής Αρχιστρατήγου Μιχαήλ στον Ωρωπό. Ήταν ένας εξαιρετικός και καλόψυχος άνθρωπος. Ενάρετος και αφοσιωμένος στον Γέροντά του Άγγελο κληρικός,τον οποίο υπηρετούσε με αυταπάρνηση και αγάπη. Με καλές σπουδές, πολύγλωσσος και ευρηματικός, διετέλεσε στέλεχος επιχειρήσεων πριν εγκαταλείψει τα εγκόσμια, ενδυθεί το τιμημένο ράσο και καταταχθεί στον στρατό του Χριστού γενόμενος κληρικός του Υψίστου.

Τον γνώρισα λαϊκό, ολίγον πριν ιερωθεί. Όταν μου το είπε έμεινα  άφωνος. Μολονότι γνώριζα την βαθειά του πίστη δεν περίμενα να αφιερωθεί στην Εκκλησία μας, εγκαταλείποντας μια λαμπρή καριέρα.

Όταν ασθένησε ο Μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος, τον συνάντησα ένα δειλινό του Νοεμβρίου έξω από το σπίτι του Ψυχικού με ένα κεράκι αναμμένο να περιμένει! Μου έκανε μεγάλη εντύπωση. Από τότε διατηρούσαμε επικοινωνία και ανταλλάσαμε απόψεις. Μου έκανε εντύπωση πάντα με τις γνώσεις που διέθετε και τις ωραίες σκέψεις του. Ήταν προσηνής και καλόκαρδος. Αγαπούσε τα ζώα και τα προστάτευε. Από τότε που ξέσπασε η πανδημία, συχνά μου έστελνε κείμενα  με τις ανησυχίες του να τα δημοσιεύσω στην ιστοσελίδα με την υπογραφή: «Ένας ταπεινός Επίσκοπος». Είναι η πρώτη φορά που αναφέρεται επωνύμως στη σελίδα μας. Προσωπικά το θεωρώ τιμή και ευλογία.

Ο Κύριος είχε άλλα σχέδια για τον Πορφύριο, που σαν δέντρο αγλαόκαρπο τον πήρε και τον μετέθεσε στον κήπο του Παραδείσου.Τον στέρησε από τον εμπερίστατο Γέροντα του Άγγελο τον οποίο φρόντιζε νυχθημερόν. Τον στέρησε από τις Αδελφότητες που ήταν γιαυτές πατέρας και στυλοβάτης. Τον στέρησε από τα πολλά και αξιόλογα πνευματικά του παιδιά φοιτητές και φοιτήτριες στην πατρίδα μας με τα οποία επικοινωνούσε προσωπικά και  διαδικτυακά τρεις φορές την εβδομάδα όπως μου είχε αποκαλύψει και πολλές φορές εκτάκτως.

 «Ως τω Κυρίω έδοξε, ούτω και εγένετο». Ο «ζωής και του θανάτου κυριεύων» Κύριος, ας τον κατατάξει μετά δικαίων και αγίων.
Με το παρακάτω ανακοινωθέν είχε προαναγγείλει την ασθένεια του και μετά από λίγες μέρες έφυγε!
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΙΣ
«Αι αδελφότητές μας χειμάζονται κατά δεδοξασμένη παραχώρηση Κυρίου, υπό της λοίμης του διαβολο-κορωνοϊού. Παρακαλώ συμπροσευχηθήτε μεθ’ ημών, εν αγάπη, δοξολογία, συνεσει και διακρίσει»

Ας έχουμε την ευχή του! Στο καλό αγαπημένε μας Πορφύριε! Θα σε θυμόμαστε πάντα!

Σωτήρης Μ. Τζούμας