Του Θεοδώρου Καλμούκου/ «ΕΘΝΙΚΟΣ ΚΗΡΥΞ», Νέας Υόρκης
Μπήκαμε στην εβδομάδα η οποία θα σημαδευτεί από ένα μείζονος εκκλησιαστικής και ομογενειακής σημασίας γεγονός και σίγουρα ιστορικών διαστάσεων, την ενθρόνιση του νέου Αρχιεπισκόπου Αμερικής Ελπιδοφόρου, το Σάββατο 22 Ιουνίου στον Αρχιεπισκοπικό Καθεδρικό Ναό Αγίας Τριάδος στο Μανχάταν της Νέας Υόρκης.
Πρόκειται για μία κορυφαία στιγμή στη ζωή της Εκκλησίας και Ομογένειάς μας, αφού η παρουσία, ο θεσμός και ο ρόλος του Αρχιεπισκόπου Αμερικής είναι καθοριστικής σημασίας, καθότι είναι ο Πρώτος της τοπικής Εκκλησίας της Αμερικής, για να το εκφράσουμε πιο θεολογικά.
Κι ακόμα είναι ένα γεγονός το οποίο δεν γίνεται συχνά. Η τελευταία φορά που έγινε ενθρόνιση Αρχιεπισκόπου ήταν πριν από είκοσι χρόνια. Ο Αρχιεπίσκοπος Ελπιδοφόρος ένας νέος ηλικιακά ιεράρχης, μόλις 52 ετών, με εκκλησιαστική πείρα και έργο ευδόκιμο στη Θεολογική Σχολή της Χάλκης και τη Μητρόπολη Προύσης και μάλιστα «εκ του μη όντος». Διαθέτει ακαδημαϊκή επιφάνεια και καταξίωση, όντας καθηγητής της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, ενώ είναι τοις πάσι γνωστό ότι αναλαμβάνει την οιακοστροφία της Αρχιεπισκοπής Αμερικής σε μία αναμφίβολα δύσκολη κατάσταση και συγκυρία, καθώς επίσης και τα ιδρύματά της, με πρωταρχικό τη Θεολογική Σχολή, η οποία χρειάζεται να ανασυγκροτηθεί εκ θεμελίων.
Γι’ αυτό τα μάτια, οι καρδιές και οι ελπίδες όλων είναι στραμμένα πάνω του, για να χαράξει καινούργιες πορείες και στρατηγικές, να αγκαλιάσει τον ένθεο και φιλότιμο ομογενειακό μας λαό και με αγαστή συνεργασία να προχωρήσει το ιερό έργο «της οικοδομής του Σώματος του Χριστού», δηλαδή της Εκκλησίας. Κι αν κρίνουμε από τα όσα εποίησε μέχρι τώρα όντας Μητροπολίτης της εμπερίστατης Επαρχίας Προύσης, αλλά και ηγούμενος της Χάλκης και μάλιστα με περιορισμένα μέσα γενικώς, δικαιολογημένα μπορούμε να αναμένουμε ότι εδώ στην καλύτερη αυτοκρατορία του σύγχρονου κόσμου, τις Ηνωμένες Πολιτείες, θα ποιήσει έργα μεγάλα και θαυμαστά. Βέβαια χρειάζεται χρόνος, ομοφροσύνη, συμπόρευση, στήριξη. Αλλωστε, δεν υπάρχουν περιθώρια για αποτυχία, διότι θα το πω όσο πιο καθαρά και δυνατά γίνεται πως ο Ελπιδοφόρος είναι η τελευταία ελπίδα για την Αρχιεπισκοπή Αμερικής, καθαρές κουβέντες. Κι ήταν πράγματι σοφή και συνετή και πολύ καλά ζυγισμένη η πρόταξη του από τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο.
Με την ευκαιρία να τονίσω πως όλες και οι τρεις επιλογές των Αρχιεπισκόπων Αμερικής Ελπιδοφόρου, Αυστραλίας Μακαρίου και Θυατείρων και Μεγάλης Βρετανίας πριν μερικές μέρες ήταν αναντίλεκτα επιτυχείς. Πρόκειται για τη νέα γενιά των ιεραρχών του Οικουμενικού Θρόνου με μόρφωση, γλωσσομάθεια, εμπειρία, ανοικτούς ορίζοντες, εργατικότητα, αφοσίωση στα μέγιστα και ουσιώδη της Εκκλησίας και του Γένους, οι οποίοι θα προσφέρουν πολλά στις Αρχιεπισκοπές της Μητρός Εκκλησίας στην Αποδημία.
Και κάτι άλλο ακόμα, ήταν σωστή, άξια και δίκαιη η απόφαση του Πατριάρχη Βαρθολομαίου ανύψωσης της Μητρόπολης Τορόντο σε Αρχιεπισκοπή και του Μητροπολίτη Σωτηρίου σε Αρχιεπίσκοπο, σε αναγνώριση και επιβράβευση του σοβαρού και ευδόκιμου εκκλησιαστικού έργου που έχει επιτελεσθεί στον Καναδά. Κι έτσι οι Αρχιεπισκοπές πλέον είναι τέσσερις.
Είμαι βέβαιος πως θα πρωτοστατήσει ο Αρχιεπίσκοπος Αμερικής Ελπιδοφόρος για να συσφιχτούν οι δεσμοί και εγκαινιασθεί μία στενή επικοινωνία με τους λοιπούς Αρχιεπισκόπους Αυστραλίας Μακάριο, Θυατείρων και Μεγάλης Βρετανίας Νικήτα και Καναδά Σωτήριο και να υπάρξει η ενίσχυση των δεσμών πίστεως, αίματος και πνεύματος του Ελληνορθόδοξου Κόσμου της Αποδημίας.
