Του π. Ηλία Μάκου
Τον Μητροπολίτη Κορυτσάς Ιωάννη, συνάντησε, κατά την επίσκεψή του στην Κορυτσά, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας της Αλβανίας Ιλίρ Μέτα.
Το κλίμα ήταν πολύ θερμό κατά τη συνάντηση στο Επισκοπείο και συζητήθηκαν διάφορα θέματα.
Ο ίδιος ο πρόεδρος της Δημοκρατίας αναφέρθηκε στο καυτό ζήτημα της επιστροφής της περιουσίας των θρησκευτικών κοινοτήτων στην Αλβανία, που είχε δημευθεί από το αθεϊστικό καθεστώς Χότζα, και η οποία αν και έχουν περάσει 30 χρόνια από την πτώση του, δεν έχουν ακόμη αποδοθεί στους δικαιούχους.
Όπως τόνισε αυτό έπρεπε να έχει γίνει από την πρώτη στιγμή, αλλά βασικό εμπόδιο, όπως τόνισε, είναι η διαφθορά και κάλεσε, το έχει ξανακάνει και στο παρελθόν, τους αρμόδιους του κράτους να προχωρήσουν τις διαδικασίες επιστροφής της περιουσίας στις θρησκευτικές κοινότητες, ώστε να μη “σέρνεται” το θέμα αυτό.
Να σημειωθεί ότι τις μεγαλύτερες απώλειες κατά τον διωγμό της θρησκείας στην Αλβανία είχε η Ορθόδοξη Εκκλησία, αφού πολλοί ναοί κατεδαφίστηκαν, Μονές καταστράφηκαν, εικόνες, κειμήλια και αρχεία αφαιρέθηκαν, ενώ απαλλοτριώθηκαν μεγάλες εκτάσεις γης, που κατείχαν οι Μονές.
Ο κ. Μέτα μιλώντας με τον κ. Ιωάννη ευχαρίστησε, εκ μέρους της Αλβανικής Πολιτείας, την Ορθόδοξη Εκκλησία της Αλβανίας για τη βοήθειά της προς τις ευάλωτες κοινωνικές ομάδες με παροχή φαγητού, τροφίμων και άλλους τρόπους, όχι μόνο τώρα, την περίοδο της πανδημίας, αλλά γενικά, και εξήρε το ανθρωπιστικό της έργο, όπως αυτό εκδηλώνεται μέσα από τις δράσεις του Αρχιεπισκόπου Αναστασίου.
Εξήρε ακόμη τη συμβολή όλων των θρησκευτικών κοινοτήτων στην αρμονική συνύπαρξη του Αλβανικού λαού.
Είναι θετικό το γεγονός ότι ο ανώτατος πολιτειακός παράγοντας της Αλβανίας αναγνωρίζει την πολύπλευρη συνεισφορά της Ορθόδοξης Εκκλησίας στη χώρα του και το δείχνει εμπράκτως πολλές φορές.
Το γεγονός ότι το έργο της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Αλβανίας αξιολογείται θετικά από τη μεγάλη πλειοψηφία των Αλβανών, που αποτελούν μια πολυπολιτισμική και πολυθρησκευτική κοινωνία, οφείλεται στο ειρηνοποιό πρόσωπο του Αρχιεπισκόπου Αναστασίου, που, χωρίς διαχωριστικές γραμμές, ανοίγει διάπλατα την αγκαλιά του, προτάσσοντας την αγάπη του Θεού.
Δεν δημιουργεί αποστάσεις από το λαό, αντίθετα είναι ανάμεσά του χωρίς να υπολογίζει φυλετικές, θρησκευτικές, γλωσσικές, κοινωνικές διαφορές.
Με το λόγο και τις πράξεις του πλησιάζει τις καρδιές. Και όταν πλησιάζονται οι καρδιές, εξαφανίζονται οι διαφορές και πέφτουν τα εμπόδια.
