Μια πράξη, που δείχνει ότι το πατριωτικό συναίσθημα αντιστέκεται σε κάθε απόπειρα εξαχρείωσης των συνειδήσεων, σε κάθε ενέργεια, που τους θέλει υποχείρια στις ορέξεις διάφορων, άβουλα όντα σε βάναυσα εντάλματα και στενή χειραγώγηση, που οδηγούν σε μια φρικτή εσωτερική δουλεία. 

Πρόκειται για μια από τις μεγαλύτερες σημαίες στην Ελλάδα, που κατασκεύασαν τα μέλη της εθνοφυλακής το 2018, τήν ύψωσαν τότε για πρώτη φορά απέναντι από το ναό της Ευαγγελίστριας, και έκτοτε υψώνεται σε διάφορα σημεία της πόλης κάθε 25η Μαρτίου.

Έτσι συνέβηκε και φέτος,  ένα μήνυμα “αντίστασης” στους καιρούς, που ζούμε, κάτω από τη “σκλαβιά” του φόβου.

Η υψωμένη μεγάλη αυτή σημαία ήρθε να θυμίσει σε μια κρίσιμη περίοδο, ότι χρειάζεται επαναβεβαίωση των ιδεών της Ορθοδοξίας και της Ελλάδας, ώστε να αποφύγουμε την πνευματική στασιμότητα και τον πνευματικό μαρασμό.

Ο σύνδεσμός μας με την εθνική παράδοση και την ιερή παράδοση της Ορθοδοξίας, μας επιτρέπει να βαθύνουμε τις ρίζες μας, να κάνουμε τον κορμό μας δυνατότερο. Και να απλώνουμε κλάδους πολλούς, προς πολλές κατευθύνσεις.

Κάθε φορά, που η ψυχή μας θα λούζεται στα ιδανικά, θα αποκτά αντισώματα. Θα ξανανιώνει…

Πολύ σωστά το είχε πει ο ιστοριοδίφης Δ. Γ. Καμπούρογλου: «Αν όλα τα άλλα έθνη, έχουν ανάγκη να προχωρήσουν προς τα εμπρός, η Ελλάδα πρέπει να κοιτάξει προς τα πίσω».

Αυτή είναι η φωνή της ιστορίας και η επιταγή των καιρών.