ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ: “H Εκκλησία είναι όασις πηγής ύδατος ζώντος εις την έρημον και μοναξιάν του κόσμου, τόπος προσευχής διά θεραπείαν των προσβληθέντων εκ της λοιμώδους νόσου του Covid -19 και προμηθεύς ποικίλης βοηθείας εις τους πληγέντας εκ των μέτρων προστασίας εξ αυτής”, αναφέρει μεταξύ άλλων στο Χριστουγεννιάτικο Μήνυμα του ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος.

Διαβάστε αναλυτικά το μήνυμα του:

Σήμερον η Εκκλησία εορτάζει πανηγυρικώς, δοξολογικώς καί ευχαριστιακώς Θεού συγκατάβασιν πρός τόν άνθρωπον. Σήμερον η Εκκλησία κηρύττει εις τά μέλη της καί διαλαλεί εις τήν οικουμένην καί σύμπασαν τήν κτίσιν τόν σύνδεσμον καί τήν ένωσιν ουρανού καί γής καί τήν συνάντησιν Θεού καί ανθρώπου. Σήμερον επληρώθη ο λόγος τού Θεού, «ενοικήσω εν αυτοίς καί εμπεριπατήσω» (Λευιτ. 26, 11- Β΄ Κορ. 6, 16). Σήμερον η ευσπλαγχνία τού Θεού υπερέβη τήν δικαιοσύνην Αυτού. Σήμερον ο Θεός επλήρωσε τήν κτίσιν συγγνώμης καί αφέσεως. Σήμερον ο Θεός εξαπέστειλε λύτρωσιν τώ λαώ Αυτού (Λουκ. 1, 68). Σήμερον ο Θεός «καταλλάσσσει τόν κόσμον Εαυτώ εν Χριστώ» (Β΄Κορ. 5, 19). Σήμερον ο Θεός «υπερείδε τούς χρόνους τής αγνοίας» (Πράξ. 17, 30) καί τής αμαρτίας τού ανθρώπου καί επεσκέφθη αυτόν εν τώ Μονογενεί Υιώ καί Λόγω Αυτού.

Ενεργών εξ άκρας φιλανθρωπίας ο Θεός, ηυδόκησε, επ εσχάτων τών χρόνων, νά εμφανισθή εις τόν κόσμον σωματικώς καί ορατώς ο ομοούσιος καί συμπάρεδρος τώ Θρόνω Αυτού ο Λόγος καί ο Υιός Αυτού ο Μονογενής καί αγαπητός. Κατά τόν Ευαγγελιστήν τής αγάπης «ο Λόγος σαρξ εγένετο καί εσκήνωσεν εν ημίν». ( Ιωάν. 1,14). Συνευδοκών τώ Πατρί ο Υιός προσέλαβε σάρκα έκ Πνεύματος Αγίου καί Μαρίας τής Παρθένου. Προσέλαβε σάρκα λογικήν καί έμψυχον καί ετέχθη σαρκί εκ τής Παρθένου. Ούτως επληρώθη η τού Ησαϊου πρόρρησις , «ιδού η Παρθένος εν γαστρί έξη καί τέξεται Υιόν καί καλέσουσι τό όνομα Αυτού Εμμανουήλ, ό εστι μεθερμηνευόμενον μεθ ημών ο Θεός». ( Ησαίου 7, 14 / Ματθ. 1, 23). Ως λέγει ο υμνωδός, «ο Θεός άνθρωπος γίνεται, ίνα Θεόν τόν άνθρωπον απεργάσηται».

Ως λέγει ο έγκριτος Πατήρ τής Εκκλησίας άγιος Αθανάσιος , «ο τού Θεού Λόγος ενηνθρώπησεν, ίνα ημείς θεοποιηθώμεν καί αυτός εφανέρωσεν εαυτόν διά σώματος, ίνα ημείς τού αοράτου Πατρός έννοιαν λάβωμεν» (Περί Ενανθρωπήσεως, 54 ). Πώς εγένετο τούτο; Πώς έλαβε χώραν σύλληψις καί τόκος άνευ σποράς; Εγένετο, καθότι ως ευηγγελίσθη ο άγγελος τή Παρθένω, τό «γεννώμενον άγιον κληθήσσεται Υιός Θεού» ( Λουκ. 1, 35) καί καθ ότι, ως γέγραπται, «Όπου βούλεται Θεός, νικάται φύσεως τάξις».

Η Παρθένος έτεκε Θεόν Εναθρωπήσαντα, ουχί θεοποιηθέντα άνθρωπον, διό καί ως Θεοτόκος μεγαλύνεται. Τούτο εγένετο ούτω διά τήν αναγέννησιν, ανάπλασιν καί μεταμόρφωσιν όλου τού ανθρωπίνου γένους. Ο άνθρωπος προσελήφθη από τόν Θεόν εν Χριστώ, ίνα ούτω τής Θεότητος μετάσχη, όπως «γένηται κοινωνός θείας φύσεως» κατά τόν απόστολον Πέτρον (Πέτρ. Β΄, 1,4) καί «καινή κτίσις» κατά τόν απόστολον τών Εθνών, (Κορ. Β΄, 5, 17- Γαλ. 6, 15). Η ευπρεπεστάτη αύτη αλλοίωσις τού ανθρώπου, η αλλαγή δηλαδή αυτού από γηϊνου εις ουράνιον άνθρωπον, συντελείται μυστικώς καί αληθώς τή συνεργία τού ανθρώπου, επειδή ο Ενανθρωπήσας Χριστός προσέλαβε όλον τόν άνθρωπον όλον με ανείληφας όλος συναφεία ασυγχύτω- ψάλλει η Εκκλησία.

Τό ουρανοκίνητον καί θεοκίνητον τούτο μυστήριον μαρτυρείται κατερχόμενον καί τελεσιουργούμενον εις τόν ρούν τής ανθρωπίνης ιστορίας. Αποκαλύπτεται εις τούς χρόνους τής απογραφής τών ανθρώπων επί Ρωμαίου αυτοκράτορος Οκταβιανού Αυγούστου εις πάσαν τήν οικουμένην καί εις τούς τόπους τής ουδαμώς ελαχίστης ούσης Βηθλεέμ τής αγίας. Εις αυτό καλείται νά μετάσχη η κτίσις όλη. Οι ουρανοί δι αστέρος λαμπρού οδηγούν μακρόθεν μάγους σοφούς Περσών βασιλείς ερευνητάς τού στερεώματος ως απαρχήν τής εξ εθνών Εκκλησίας. Οι άγγελοι εξ ουρανού, ψάλλοντες τό «Δόξα εν υψίστοις Θεώ καί επί γής ειρήνη», καλούν ποιμένας αγραυλούντας καί καλλιεργητάς τής γής εκ τής πλησιοχώρου κώμης τών ποιμένων. Μάγοι καί ποιμένες ομού προσέρχονται καί κύπτοντες ευλαβικώς προσκυνούν, προσφέροντες τά δώρα αυτών, καθότι «αναγνωρίζουν εν τώ σπηλαίω ως βρέφος κείμενον τόν άχρονον».

Ούτος, ο σάρκα φορέσας δι ημάς, σαρκί νηπιάσας, εν σπηλαίω γεννηθείς, εν φάτνη ανακλιθείς καί σπαργάνοις ειλιχθείς, είναι ο «αρχόμενος ωσεί ετών τριάκοντα» (Λουκ.3, 23), γνωρισθείς καί πιστευθείς ως Ιησούς Χριστός, Υιός τού Θεού καί Υιός τού ανθρώπου, ο από Ναζαρέτ, ο Θεάνθρωπος, εν τή μιά υποστάσει Αυτού, εν δύο φύσεσι, θελήσεσι καί ενεργείαις. Είναι «ο χρισθείς υπό τού Θεού Πνεύματι Αγίω καί δυνάμει καί διελθών ευεργετών καί ιώμενος τούς ανθρώπους» (Πράξ. 10, 38) καί διά τού Σταυρού, τής εκ νεκρών Αναστάσεως καί τής Αναλήψεως Αυτού αναβιβάσας τό τής Ενανθρωπήσεως πρόσλημμα καί καθίσας αυτό εκ δεξιών τού Πατρός καί θεώσας αυτό.

Καθίσας ο Χριστός εκ δεξιών τού Πατρός, απέστειλε παρ Αυτού Πνεύμα Παράκλητον, Πνεύμα παραμυθίας, Πνεύμα φωτισμού τής διανοίας καί δυνάμεως φρονήματος εις τούς μαθητάς Αυτού. Τό έργον Αυτού τής συνδιαλλαγής τού Θεού καί ανθρώπου, τής ειρήνης, τής αγάπης έτι καί πρός τούς εχθρούς, τού αγιασμού καί τής αφέσεως τών αμαρτιών, ανέθεσε δι επιτέλεσιν μέχρι συντελείας τού αιώνος εις τό σώμα Αυτού τήν Εκκλησίαν, «τήν οποίαν ηγάπησε καί Εαυτόν παρέδωκεν υπέρ αυτής», (Εφεσ. 5, 25) καί τής οποίας Ούτος είναι η κεφαλή.

Η Εκκλησία είναι όχι μόνον η μαρτυρία τής επί γής ευεργετικής ενσάρκου παρουσίας Αυτού, αλλά καί ο συνεχιστής τού έργου Αυτού. Προσλαμβάνει τόν άνθρωπον απ΄αρχής άχρι τέλους τής ζωής του. Τόν καθιστά διά τού Βαπτίσματος μέλος αυτής, εξημερώνει καί κατακοσμεί τά ήθη του. Αρνείται οιανδήτινα βίαν. Τρέφει πεινώντας, αποφυλακίζει φυλακισμένους. Είναι όασις πηγής ύδατος ζώντος εις τήν έρημον καί μοναξιάν τού κόσμου, τόπος προσευχής διά θεραπείαν τών προσβληθέντων εκ τής λοιμώδους νόσου τού Covid -19 καί προμηθεύς ποικίλης βοηθείας εις τούς πληγέντας εκ τών μέτρων προστασίας εξ αυτής.

Τό έργον τούτο η Εκκλησία Ιεροσολύμων καί η μετ αυτής Αγιοταφιτική Αδελφότης, φύλαξ τών Παναγίων Προσκυνημάτων, επιτελεί εις τούς τόπους τής κατά σάρκα ιστορικής εμφανείας τού Χριστού, σήμερον δέ εις τόν τόπον τής κατά σάρκα γεννήσεως Αυτού, εις τό ταπεινόν θεοδέγμον Σπήλαιον καί τήν πτωχήν φάτνην καί τήν μεγαλοπρεπή Κωνσταντίνειον καί Ιουστινιάνειον Βασιλικήν. Εν ώ αναφωνεί εν χαρά, «παιδίον εγεννήθη ημίν, υιός καί εδόθη ημίν», προσεύχεται υπέρ ειρήνης τής Μέσης Ανατολής, ευημερίας τού ποιμνίου αυτής επιτοπίως καί όπου γής καί ελεύσεως καί πάλιν ευσεβών προσκυνητών, ίνα συνεορτάσωσι μετά τής Μητρός τών Εκκλησιών τήν Μητρόπολιν τών εορτών εις τόν τόπον, εν ώ ετέχθη ο Άρχων τής ειρήνης.

Εν τή Αγία Πόλει Βηθλεέμ, ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 2020

Διάπυρος πρός Κύριον ευχέτης,

ΘΕΟΦΙΛΟΣ Γ΄

Πατριάρχης Ιεροσολύμων