Η γη, λοιπόν, μας έτρεφε, αλλά και η γη μας φοβέριζε. Στον τόπο μου πολλές φορές γκρεμίστηκαν τα πάντα από το σεισμό. Μεγάλη δοκιμασία. Δυνατός πειρασμός. Ο παππούς έλεγε για το σεισμό του 1854, πως όλα ισοπεδώθηκαν και άνθρωποι αρκετοί σκοτώθηκαν. Ο πατέρας μου θυμόταν το σεισμό του 1894. Έγινε Μ. Παρασκευή πρωί. Ένας άνθρωπος φονεύθηκε και όλα τα σπίτια γκρεμίστηκαν. Μετά ακολούθησαν πολλές δονήσεις για μήνες ολόκληρους. Το 1914, τέσσερις του Οκτώβρη, του αγίου Ιεροθέου ανήμερα, δύο χρονών ήμουν, έγινε σεισμός ισχυρότατος. Έλεγε ο πατέρας μου πως ο Θεός φύλαξε και ήταν πριν τις οκτώ το πρωί, γιατί τα παιδιά ήταν ακόμη στα σπίτια τους. Βλέπεις, ένα από τα κτήρια που έπεσαν ήταν το σχολείο αρρένων. Είχε πάει στη Θήβα με το γαϊδουράκι του εκείνο το πρωί ο πατέρας. Η Επαμεινώνδου, ξέρεις, ο κεντρικός δρόμος που κάναμε τις παρελάσεις ήταν γεμάτη ερείπια, πέτρες, ξύλα. 11Άνθρωποι μισόγυμνοι, αλαφιασμένοι, τρομαγμένοι. Μανάδες με τα παιδιά στην αγκαλιά. Πολλοί έψαχναν μέσα στα ερείπια, μήπως βρουν κάνα ρούχο, κάνα πιάτο, κάτι από το νοικοκυριό τους που χάθηκε σε ένα λεπτό. Ένας φίλος του πατέρα καθόταν μπροστά στα ερείπια του σπιτιού του. Όταν ο κυρ Γιάννης τον πλησίασε για να τον παρηγορήσει, εκείνος του είπε: “Δόξα τω Θεώ, Γιάννο μου. Είμαστε καλά. Τα σπίτια γίνονται. Ανθρώπους μόνο ο μεγαλοδύναμος μπορεί να φτιάξει”.
Ξέρεις τί είναι αυτό το “Δόξα σοι ο Θεός” στη συμφορά; Ξέρεις τί αξία έχει; Τον ουρανό αγοράζεις. Αυτός έχασε σπίτι στη γη και έφτιαξε παλάτι στον ουρανό. Δεν μοιρολογούσαν αυτά που έχασαν και γι’ αυτό άφηναν πίσω το κακό και προχωρούσαν. Για μήνες οι άνθρωποι έμεναν σε κοτέτσια, παράγκες, στάβλους. Είχαν φόβο.
Ξέρεις τί είναι να μείνεις δίπλα στο σπίτι σου; Σαν τον Αδάμ έξω από την πόρτα του παραδείσου. Πρώτο παιδί του Θεού ήταν. Σε αρχοντικό έμεινε. Όλα δικά του ήταν. Αλλά τον κυρίεψε ο εγωισμός. Σεισμός παιδί μου ο εγωισμός. Και ό,τι έχεις μέσα σου -αν κάτι έχεις κτίσει- και ό,τι έχεις γύρω θα τα ισοπεδώσει. Εδώ γκρέμισε κοτζάμ άγγελο και τον έριξε σε κατάσταση δαιμονική. Από το φως στο σκοτάδι, από τον ουρανό στον Άδη τον έριξε τον εωσφόρο. Αυτός που έφερνε το φως, φέρνει τόσο σκοτάδι στις ψυχούλες των ανθρώπων.
Απόσπασματα απ’ το βιβλίο του Πατρός Σπυρίδωνα Βασιλάκου ”Έλα Φώς” Συνάντηση με τον Όσιο Εφραίμ Κατουνακιώτη
