ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΗ Μ. ΤΖΟΥΜΑ
Η μικρή Μαρία -Φανουρία, ένα μικρό κοριτσάκι με κινητικό πρόβλημα, έφτιαξε με τα χεράκια της αυτή τη ζωγραφική ως δώρο ευγνωμοσύνης προς τον πατέρα Δημήτριο
Στο ίδιο έργο θεατές! Η υποκρισία της εποχής μας και όσοι την εκφράζουν, διψά και πάλι για αιμάτινη σπονδή, θέλει ανθρωποθυσία για να ησυχάσει.
Θέλει να κατασκευάσει «ενόχους» και να τους οδηγήσει στο κρεματόριο, για να μυρίσει το φιλοθεάμον κοινό καμένη σάρκα και για να δουν όσοι απολαμβάνουν τα extreme games, να θυσιάζονται κάποιοι, για να γλιτώσουν οι υπόλοιποι, ή για να συνεχίσουν κάποιοι απερίσπαστοι να κοροϊδεύουν με τον τρόπο τους-παριστάνοντας κατά τα άλλα τους μεγάλους θεολόγους και τους σπουδαίους νομικούς!
Ναί, δυστυχώς, η εποχή μας θέλει πάλι αθώους και ακίνδυνους ανθρώπους να τιμωρούνται για να ζητωκραυγάζονται οι σύγχρονοι σταυρωτές!
Είναι μέρες που παρακολουθώ κοσμικές εφημερίδες των Αθηνών και της Θεσσαλονίκης, να γράφουν κείμενα που θα τα ζήλευαν ακόμη και εκκλησιαστικά έντυπα, για τον θαυματουργό Σταυρό του Λυκαβηττού, αυτόν που αποτελεί ιερό οικογενειακό κειμήλιο ενός ταπεινού ιερέα, ο οποίος από φυλακής πρωίας μέχρι νυκτός, είναι όρθιος στα πόδια του, για να ευλογεί τους πιστούς και να χαρίζει την ελπίδα σε χιλιάδες ανθρώπων- ανάμεσά τους πολλοί επώνυμοι και μάλιστα λαμπεροί ηθοποιοί- που πιστεύουν στο Θεό και στη δύναμη της πίστεώς μας και σπεύδουν για να βρούν τη γαλήνη και την θεραπεία τους!
Όλοι αυτοί οι άνθρωποι δεν πάνε μόνο μία φορά και μετά-αφού εκπληρώνεται το τάμα τους και δεν γίνεται το θαύμα-δεν ξαναπατάνε! Αντιθέτως είναι κάθε Κυριακή αλλά και σε κάθε μεγάλη εορτή εκεί στους Αγίους Ισιδώρους του Λυκαβηττού που έχει μετατραπεί σε μία σύγχρονη πνευματική κυψέλη.
Και δεν είναι 100 και 200 οι άνθρωποι, αυτοί που οδηγούν τα βήματά τους στον Ιερό αυτό βράχο, στην καρδιά της Αθήνας, ως ευλαβικοί προσκυνητές της θείας χάριτος του Τιμίου Σταυρού!
Είναι χιλιάδες οι άνθρωποι που πάνε γιατί πιστεύουν!
Και ο ταπεινός πατήρ Δημήτριος Λουπασάκης, μαζί με τους άλλους πατέρες που τον πλαισιώνουν—εξαιρετικά παιδιά όλα , με μόρφωση και προπαντός με ήθος και με ανδρώα και ανδρική συμπεριφορά—τους υποδέχονται όλους με ένα τεράστιο χαμόγελο και με μία ανοιχτή αγκαλιά!
• Δεν μιλάνε ποτέ νευριασμένα και απότομα. Παρά την κούραση που έχουν φέρονται πάντα ευγενικά και με περίσσευμα αγάπης προς όλους!
•Δεν «πουλάνε» ελπίδα, για να γεμίσουν τον κορβανά από τον οβολό των πιστών!
•Δεν δέχονται χρήματα από πουθενά! Μόνο κεράκι ανάβουν, όσοι θέλουν εκ των πιστών που έχουν την οικονομική δυνατότητα να το πράξουν.
Οι υπόλοιποι πάνε να προσευχηθούν και να ευλογηθούν από τον Ιερό Σταυρό που κρατάει με δέος στα χέρια του ο πατήρ Δημήτριος.
• Δεν δημιουργούν στρατό οπαδών, αλλά ενισχύουν την πίστη των ανθρώπων.
• Δεν υπόσχονται θαύματα, ούτε έχουν ανοίξει μαγαζάκι παραγωγής θαυμάτων.
• Δεν ευλογεί τους πιστούς ο π. Δημήτριος με κάποιο μαντζούνι- για να το αμφισβητούν – αλλά με το σύμβολο της Πίστεώς μας, τον Σταυρό.
Έχω δεί πολλούς να κρατάνε τον Τίμιο Σταυρό στα χέρια τους- ακόμη και Πατριάρχες- αλλά η περίπτωση του πατρός Δημητρίου είναι ξεχωριστή.
Λες και κρατά στα χέρια του τα Άγια των Αγίων, το ίδιο το ματωμένο Σώμα του Χριστού επί του Σταυρού και αυτό το μεταδίδει! Το νοιώθουν όλοι όσοι τον βλέπουν. Αλλά και αυτοί που δεν τον βλέπουν! Μόνο τον ακούν. 
Και με τον τρόπο αυτό ενισχύει την πίστη του απλού κόσμου που έχει βαρεθεί να βλέπει τους επαγγελματίες και καριερίστες πλέον κληρικούς μας, να κάνουν μηχανικά τις ιερές ακολουθίες. Που βιάζονται να τελειώσουν για να πάνε να πιούνε τη…φραπεδιά ή το φρέντο καπουτσίνο! Όχι δεν είναι όλοι έτσι. Είναι, όμως, πολλοί.Και όσο περνά ο καιρός γίνονται περισσότεροι.
Στην εποχή μας, το Μυστήριο του Γάμου, που αποτελεί το θεμέλιο λίθο της οικογένειας, τελειώνει σε 15-20 λεπτά, γιατί περιμένει να ξεκινήσει το επόμενο.Λες και είμαστε σε σούπερ μάρκετ. Σε λίγο θα αρχίσουν να βγαίνουν και οι προσφορές:
•• Εδώ τα καλύτερα Μυστήρια! Κοστίζουν λίγο και τελειώνουν γρήγορα!
Και σε αυτή την παρηκμασμένη πνευματικά εποχή και κοινωνία μας, ενοχλεί ένας αφοσιωμένος στην ιερή αποστολή του κληρικός,που Ευαγγελίζεται τον Χριστό μας και μεταδίδει την αγάπη Του, μέσω του Ιερού Σταυρού.
Αυτόν τον κληρικό, κάποιοι καριερίστες- αιμοδιψείς και ζηλόφθονοι κληρικοί μας – ανίκανοι καθώς είναι οι ίδιοι να γονατίσουν και να προσευχηθούν στο Θεό για τις αμαρτίες μας αλλά και ανήμποροι να κάνουν το καλό,να χαρίσουν αγάπη για να κρατήσουν τον
κόσμο στην Εκκλησία- θέλουν να τον τυλίξουν σε μια κόλλα χαρτί και να τον εμποδίσουν να δίνει χαρά και ελπιπδα στον κόσμο και να ενισχύει την πίστη του. Και θέλουν μάλιστα να τον τιμωρήσουν!
-Γιατί παρακαλώ;
•Διότι κρατά τα πρόβατα μέσα στη στάνη!
•Διότι κάνει ακούραστα τη δουλειά του!
•Διότι για αγάπη ομιλεί και αγάπη ποιεί!
•Διότι ευλογεί τον κόσμο με τον συγκεκριμένο Τίμιο Σταυρό.Λες και πρόκειται για κάποιο ξυλοκέρατο των ζουλού ή για κάποιο σιδερικό από το φαρ ουέστ!
•Διότι δεν κουράζεται να συνομιλεί με τον κόσμο, όσες ώρες και αν χρειαστεί. Και λέμε να συνομιλεί και όχι να εξομολογεί, αφού η Εκκλησία μας δεν τον έχει κάνει πνευματικό ώστε να μπορεί να ακούει τις αμαρτίες και τα βάσανα των ανθρώπων, φορώντας το ιερό πετραχήλι και να τους δίνει στη συνέχεια τη συγχωρετική ευχή της Εκκλησίας μας.
Αντιθέτως το ιερό αυτό προνόμιο το δίνουν οι Αρχιερείς μας σε νεαρούς κληρικούς Αρχιμανδρίτες, επειδή είναι …άγαμοι! Μα τί μπορούν να ξέρουν οι νέοι και άπειροι αυτοί κληρικοί από την ζωή και τα βάσανα των οικογενειών; Αλλά αυτό είναι θέμα που θα πρέπει να απασχολήσει την διοίκηση της Εκκλησίας μας και να επαναπροσδιορίσει τη στάση της.
Ο Τίμιος Σταυρός του Λυκαβηττού ταξίδεψε πριν λίγες ημέρες στην Μητρόπολη Λαγκαδά.Ήταν για μία εβδομάδα στην καρδιά της Μακεδονίας μας.
Κάθε μέρα μαθαίναμε για όλα τα θαυμαστά που συνέβαιναν εκεί από την πρώτη στιγμή που βρέθηκε ο Σταυρός στο Λαγκαδά. Πολλοί άνθρωποι τους οποίους εμπιστευόμαστε για τη γνώμη τους ήταν παρόντες για να βεβαιώσουν τα όσα συνέβησαν εκεί ,και τα οποία, όπως είναι αναμενόμενο, υπάρχουν άνθρωποι που τα αμφισβητούν και τα μέμφονται.
Απο τη μιά μαθαίνουμε ότι δεκάδες χιλιάδες πιστοί- κάνουν λόγο για πάνω από 30.000- προσήλθαν από όλη την Ελλάδα και έζησαν δυνατές και έντονες στιγμές κατά τις οποίες δόξασαν το όνομα του Θεού και ασπάστηκαν ενδάκρυες τον Τίμιο Σταυρό.
Βεβαίως υπάρχουν και τα αρνητικά σχόλια για όλα αυτά. Αλλά είναι δυνατόν να επηρεάσει την πίστη μου αυτά που γράφει η Έλενα Ακρίτα;
Είχα πεί κάποτε στον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο, τότε που μιλούσαμε:
-« Να ανησυχείτε όταν βλέπετε τέτοιους ανθρώπους να σας πλέκουν το εγκώμιο και να γράφουν ύμνους για το έργο σας. Κάτι δεν πάει καλά…»
Και πράγματι. Είναι δυνατόν να βλέπεις με τα μάτια σου, τους ανθρώπους να σπεύδουν να προσκυνήσουν και να ευλογηθούν και συ να το αμφισβητείς επειδή το γράφει κάτι αρνητικό η όποια Ακρίτα;
Όσο αρνητικά διακείμενος και να είσαι τα γεγονότα μιλούν από μόνα τους.
Αυτό που έκανε εντύπωση σε όλους, πάντως, ήταν το γεγονός ότι ο άξιος και ταπεινός π. Δημήτριος για 7 ημέρες ήταν παρών και ακούραστος και ευλογούσε όλο τον κόσμο.
Κανείς άλλος δεν θα μπορούσε να το αντέξει.
Και αυτό το γεγονός θέλουν κάποιοι να το εξαφανίσουν. Θέλουν να το κουτσουρέψουν. Δεν καταλαβαίνουν ότι με τον τρόπο αυτό κλονίζουν την ίδια την Πίστη του λαού. Δεν καταλαβαίνουν ότι κάνουν κακό στα θεμέλια της Εκκλησίας μας,σε μιά εποχή που αμφισβητείται και πολεμάται πλέον ευθέως από το ίδιο το επίσημο κράτος.
Δεν μπορούν να νοιώσουν ότι με την συμπεριφορά αυτή είναι σα να επικροτούν και επιβραβεύουν το έργο των διωκτών της Εκκλησίας.
Ας μην επαναπαυόμαστε από το «πύλαι άδου ού κατισχύσουσιν αυτής». Βλέπετε ότι η αθεία έχει πολλά πρόσωπα και μεγάλη εξουσία.
Τον πόλεμο αυτό ο πατήρ Δημήτριος τον έζησε και επί Αρχιεπισκόπου Χριστοδούλου. Ο διορατικός, όμως,Πρωθιεράρχης που πονούσε για την Εκκλησία και το μέλλον της, δεν επηρεάστηκε από τους εμπαθείς και ζηλόφθονους που ήθελαν να εξοστρακίσουν τον πατέρα Δημήτριο από το Λυκαβηττό.
Και τί δεν είχαν πεί τότε.. Τί για Πακτωλούς χρημάτων, τί για διπλά παγκάρια και άλλα ηχηρά παρόμοια. Πίστευαν ότι έπρεπε να διεκδικήσουν μερτικό. Αλλά τίποτα απ´αυτά δεν βγήκε αληθινό . Ο Μακαριστός Χριστόδουλος καλοπροαίρετος καθώς ήταν, κάλεσε τον Πατέρα Δημήτριο στο γραφείο του, του μίλησε ως Πατέρας, τον άκουσε ως παιδί του και του έδωσε την ευχή του να συνεχίσει το έργο του .
– Μη φοβάσαι του είπε! Ότι φέρνει τον κόσμο στην Εκκλησία το ευλογεί ο ίδιος ο Κύριος μας. Υπερβολές να μην κάνετε και να μην κοροϊδεύετε τους πιστούς γιατί μετά θα τους χάσετε όλους.
Και αυτό έπραξε ο Πατήρ Δημήτριος. Και όχι μόνο δεν έχασε τους πιστούς αλλά τους πολλαπλασίασε από τότε, ως τον λαβόντα τα δέκα τάλαντα.
Και σήμερα κάτι ανάλογο συμβαίνει! Οι καλοθελητές λένε τα δικά τους και θέλουν να κάνουν κακό στον πατέρα Δημήτριο. Δεν καταλαβαίνουν,όμως,ότι το κακό που συντελείται πλήττει την ίδια την Εκκλησία.
Ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος , παρά τις περί του αντιθέτου πιέσεις και τα κουτσομπολιά που διακινούνται φέρεται με σύνεση και κάνει άριστα.Στο έργο αυτό συνεπικουρείται επιτυχώς από τον Πρωτοσύγκελλο της Ι. Αρχιεπισκοπής Θεοφ. Επίσκοπο Θεσπιών Συμεών, ο οποίος διακρίνεται για την καλή του καρδιά και την επιθυμία του να θεραπεύει τα προβλήματα και όχι να τα μεγαλώνει.
Ας ελπίσουμε ότι ως το τέλος θα πρυτανεύσουν οι συνετές φωνές της αγάπης.
Ο κόσμος που θρησκεύεται δεν θα δεχθεί μία κατάσταση που θα τον διχάσει.
Και αν θέλει, πράγματι, ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος να ελέγξει το προσκύνημα στο έπακρον- όπως διατείνονται κάποιοι που παριστάνουν τους ….Αρχιεπισκοπικότερους του Αρχιεπισκόπου- ας ολοκληρώσει αυτό που άφησε στη μέση: να φωνάξει τον πατέρα Δημήτριο και από τη μια να τον συγχαρεί και να τον ενθαρρύνει για το έργο του και από την άλλη να του πεί τον δικό του τρόπο με τον οποίο θέλει να συνεχίσει.
Αυτό θα δώσει σε όλους τη χαρά της ενότητας και της πληρότητας μέσα στην Εκκλησία μας. Και η εποχή που ζούμε αυτό το έχει ανάγκη.
