Στον Ενοριακό Ιερό Ναό Παναγίας Βλαχερνών Κερατσινίου την Παρασκευή 10 Μαρτίου 2023, ο Μητροπολίτης Νικαίας κ.Αλέξιος τέλεσε τη β΄ στάση των Χαιρετισμών, η οποία μεταδόθηκε απευθείας από την Κρατική Τηλεόραση ΕΡΤ 2 και έχει αναρτηθεί στο Διαδίκτυο στο σχετικό site της ΕΡΤ 2. Ο Σεβασμιώτατος, ενώπιον της ιστορικής ιεράς εικόνος της Παναγίας των Βλαχερνών, έψαλλε τους Χαιρετισμούς της Παναγίας, ικετεύοντάς Την να μεσιτεύει υπέρ του Ποιμνίου του, του ιερού κλήρου και του ευλαβούς λαού, για τους οποίους εκδαπανάται 28 ολόκληρα χρόνια (1995-2023), που πηδαλιουχεί την Τοπική Εκκλησία της Νικαίας. Η μέριμνά του για τους νέους, τους γέροντες και όλο το πλήρωμα της Μητροπόλεως Νικαίας, εκφράζεται πρωτίστως με την εκ βάθους καρδίας προσευχή του, σε κάθε Θεία Λειτουργία, αλλά και σε όλες τις Ιερές Ακολουθίες που τελεί. Με ποιμαντική ευθύνη, ίσταται ενώπιον του Ιερού Θυσιαστηρίου, υψώνει τα χέρια του και παρακαλεί τον Πανοικτίρμονα Κύριο και την Υπεραγία Θεοτόκο, να χαριτώνουν και να αγιάζουν το ποίμνιο που του εμπιστεύθηκε ο Θεός. Δεν παύει να φροντίζει και υλικά, ένα προς ένα, τους εμπερίστατους συνανθρώπους, οι οποίοι είναι πάρα πολλοί στους ευαίσθητους οικονομικά Δήμους που αποτελούν την Επαρχία του. Σαν αληθινός πατέρας αγκαλιάζει τα παιδιά του, τα ενισχύει σε κάθε περίσταση της ζωής τους και βρίσκεται δίπλα τους στις χαρές και τις λύπες. Δεν διακρίνει κανένα! Από τον μικρότερο ως τον μεγαλύτερο, και από τον πτωχότερο έως τον πλουσιότερο! Ως μέλος του σεπτού Σώματος της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος, πάντοτε μετέχει Αυτής με σεβασμό, τιμή προς τον Πρόεδρο και τα λοιπά μέλη και διαρκώς με πνεύμα υπακοής. Λέει χαρακτηριστικά: «Η Εκκλησία είναι ο Χριστός». Ο Σεβασμιώτατος, κατά την τέλεση των Χαιρετισμών στο Κερατσίνι, ομίλησε στο πολυπληθές εκκλησίασμα, αναφερόμενος στο ιστορικό του Ακαθίστου Ύμνου, στο Ιερό Πρόσωπο της Υπεραγίας Θεοτόκου, αλλά και στην πρόσφατη ανείπωτη τραγωδία των Τεμπών. Ο Μητροπολίτης Νικαίας, την Παρασκευή 17 Μαρτίου, εορτή και μνήμη του Αγίου Αλεξίου του Ανθρώπου του Θεού, θα τελέσει το πρωί την Προηγιασμένη Θεία Λειτουργία στον Ιερό Ναό Οσίας Ξένης Νικαίας και το απόγευμα τη γ΄ στάση των Χαιρετισμών στον Ιερό Ναό Αγίας Τριάδος Αιγάλεω. Την Κυριακή της Σταυροπροσκυνήσεως θα ιερουργήσει στον Ιερό Ναό Υψώσεως Τιμίου Σταυρού Αιγάλεω.

ΟΜΙΛΙΑ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ:
Χαῖρε, πύρινε στῦλε ὁδηγῶν τοὺς ἐν σκότει,
χαῖρε, σκέπη τοῦ κόσμου πλατυτέρα νεφέλης.

Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί,
Μέ τήν Χάρη τοῦ Θεοῦ διανύουμε τήν Ἁγία καί Μεγάλη Τεσσαρακοστή, τήν κατ’ ἐξοχήν περίοδο πνευματικῆς ἀσκήσεως, μετανοίας καί προσευχῆς, μέ τίς λατρευτικές εὐκαιρίες πού μᾶς προσφέρει ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία.
Ὅλοι νιώθουμε μία κατάνυξη καί μία ἀγαλλίαση προσευχόμενοι, ἀλλά ἰδιαίτερα ὅταν ὑμνοῦμε τήν Παναγία Μητέρα μας. Γιατί; Γιατί εἶναι Ἐκείνη πού ἔφερε τόν Χριστό στόν κόσμο καί ἔγινε ἡ γέφυρα τῆς σωτηρίας μας.
Μελετώντας τήν Παλαιά Διαθήκη, βλέπουμε ὅτι ὁ Θεός προστάτευσε τούς Ἰσραηλῖτες ἀπό τούς Αἰγυπτίους κατά τήν ἔξοδό τους ἀπό τή γῆ τῆς δουλείας, καί στή συνέχεια τούς ὁδηγοῦσε μέσα στήν ἔρημο. Τήν ἡμέρα ἔστελνε ἕνα νέφος πάνω τους, τό ὁποῖο τούς δρόσιζε ἀπό τόν ἀφόρητο καύσωνα καί τή νύχτα τούς ὁδηγοῦσε μέ ἕναν πύρινο στῦλο, πού ταυτόχρονα τούς ζέσταινε, δεδομένου ὅτι τό ψύχος στήν ἔρημο γίνεται δριμύ τίς νυχτερινές ὧρες.
Αὐτός ὁ στῦλος καί αὐτή ἡ νεφέλη εἰκονίζει τήν Παναγία κατά τούς ἁγίους Πατέρες, γι᾿ αὐτό καί ψάλλουμε στούς Χαιρετισμούς: Χαῖρε πύρινε στῦλε ὁδηγῶν τούς ἐν σκότει, χαῖρε σκέπη τοῦ κόσμου πλατυτέρα νεφέλης.
Τήν ἴδια νεφέλη ἔνιωθαν πάνω τους, ὡς Προστάτιδα, οἱ εὐσεβεῖς πιστοί τῆς Κωνσταντινούπολης, ὅταν δέχτηκαν συντονισμένες ἐπιθέσεις Ἀβάρων καί Περσῶν τό ἔτος 626. Ὁ αὐτοκράτορας Ἡράκλειος ἦταν πολύ μακριά πολεμώντας καί ἡ ἀμυντική δύναμη τῆς πόλης ἦταν ἐλάχιστη. Οἱ Πέρσες εἶχαν ἀρχίσει τίς ἐπιθέσεις ἀπό τήν ξηρά καί οἱ Ἄβαροι μέ τόν στόλο τους εἶχαν κατακλείσει τόν Κεράτιο κόλπο. Ὁ Πατριάρχης Σέργιος, κρατώντας τήν ἱερά εἰκόνα τῆς Θεοτόκου, περιερχόταν τά τείχη, στηρίζοντας τούς λίγους ἀμυνομένους, ἐνῶ οἱ πιστοί πότιζαν τά δάπεδα τῶν σπιτιῶν τους μέ δάκρυα προσευχῆς. Τό θαῦμα δέν ἄργησε νά συμβεῖ. Περίεργη τρικυμία ἀνέτρεψε τόν στόλο τῶν Ἀβάρων καί οἱ τρομοκρατημένοι Πέρσες τράπηκαν σέ φυγή. Ἡ Βασιλεύουσα εἶχε σωθεῖ!! Οἱ πιστοί συνέρρευσαν στό Ναό τῆς Παναγίας τῶν Βλαχερνῶν, ὅπου ἔψαλαν τόν Ἀκάθιστο Ὕμνο.
Αὐτόν τόν ἴδιο ὕμνο ψάλαμε ἀπόψε,ὡς ἔκφραση εὐγνωμοσύνης στό σεπτό πρόσωπο τῆς Παναγίας μας˙ στήν Ὑπέρμαχο Στρατηγό˙ ἱκετεύοντάς Την, νά Τήν ἔχουμε πάντοτε προστάτιδα στίς δυσκολίες καί στούς πειρασμούς.
Τότε ἐλευθέρωσε τούς Κωνσταντινοπολῖτες ἀπό τούς ἐξωτερικούς ἐχθρούς. Ὡστόσο, μποροῦμε νά τήν ἐπικαλούμεθα νά μᾶς ἐνισχύει καί κατά τῶν ἐσωτερικῶν ἐχθρῶν, πού εἶναι τά πάθη καί οἱ ἀδυναμίες μας. Τό αἴτημά μας εἶναι: «ἐκ παντοίων μέ κινδύνων ἐλευθέρωσον».
Γιά τήν Ἐκκλησία μας, ἡ Παναγία εἶναι κορυφαία πρέσβειρα τοῦ γένους ὁλόκληρου καί κάθε πιστοῦ. Εἶναι ἡ παρηγοριά καί ἡ καταφυγή μας, πού πάντα ἀνταποκρίνεται, ὄχι σέ τυπικές δεήσεις, ἀλλά στό δόσιμο τοῦ νοῦ καί τῆς καρδιᾶς, μέ ταπείνωση καί ἀγάπη.
Ἐκείνη μεταφέρει τήν προσευχή μας στόν Θρόνο τοῦ Θεοῦ καί ζητάει τή συγχώρηση τῶν λαθῶν μας. Πρώτιστο λάθος ὑπαρξιακό εἶναι ὁ ἐγωισμός μας. Καί αὐτός συνιστᾷ τό πρῶτο ἐμπόδιο γιά τήν ἀποδοχή τῆς προσευχῆς μας. «Κύριος ὑπερηφάνοις ἀντιτάσσεται, ταπεινοῖς δέ δίδωσι χάριν» (Παροιμ.3, 34).
Στήν παραβολή τοῦ Τελώνου καί τοῦ Φαρισαίου ὁ ἀλαζόνας Φαρισαῖος, ὁ τυπικός τηρητής τοῦ νόμου, κατακρίνεται καί ὁ περιφρονημένος Τελώνης δικαιώνεται. Ὁ Ἰησοῦς Χριστός ἐκφράζεται ὡς «Ἄκρα Ταπείνωσις», μέ συνιστῶσες τή Σάρκωση, τή Βάπτιση, τή δημόσια δράση, μέ ἀποκορύφωμα τό Θεῖο Πάθος καί τή Σταύρωσή Του. Αὐτῆς τῆς ταπείνωσης διάκονος εἶναι ἡ Παναγία μας, ἡ ὁποία πρεσβεύει γιά τούς ταπεινούς ἀνθρώπους. Ὁ ὑπερήφανος, ὁ περιφρονητής τῶν ἄλλων, ὁ αὐτοθαυμαζόμενος καί γενικά κάθε ἄνθρωπος πού δέν ἔχει ἐκκλησιαστικό φρόνημα, σεβασμό στήν ἱερά παράδοση τῆς Ἐκκλησίας, ζώντας ἐκτός Αὐτῆς, ἀμέτοχος τῶν ἱερῶν Μυστηρίων Της καί στερούμενος ἀνυπόκριτης ἀγάπης, δέν ἔχει θέση σέ τούτη τή διαδικασία. Ἐδῶ χωράει ἡ ταπεινή γιαγιά, ὁ κουρασμένος βιοπαλαιστής, ὁ ἄνθρωπος τοῦ μόχθου, ὁ αὐτομεμφόμενος καί συναισθανόμενος τήν εὐθύνη του ἔναντι τοῦ συνόλου, ὁ φιλάνθρωπος,ὁ ἐλεήμων, ὁ ἀσθενής, ὁ ἀνήμπορος καί γενικά ὁ κάθε ἐνσυνείδητος Χριστιανός. Αὐτός μπορεῖ νά ζητάει τήν πρεσβεία τῆς Θεοτόκου, βέβαιος ὅτι θά τήν λάβει καί ἀκόμη βεβαιότερος ὅτι ἰσχύει πολύ ἡ δέηση τῆς Μητέρας πρός τόν Δεσπότη Κύριο.
Στόχος τῆς ζωῆς μας εἶναι, πρέπει νά εἶναι ἡ συνεχής ἐπικοινωνία μέ τόν Θεό. Αὐτός ὁ στόχος ἐπιτυγχάνεται μέσα στήν Ἐκκλησία. Ἐκεῖ ὅπου ἡ Ὑπεραγία Θεοτόκος, οἱ Ἀπόστολοι, οἱ Μάρτυρες, οἱ Ἱεράρχες, οἱ Ὅσιοι καί πάντες οἱ Ἅγιοι ὅλων τῶν ἐποχῶν ἔχουν σκηνώσει καί πρεσβεύουν στόν Πανάγιο Θεό γιά μᾶς. Ἐμεῖς ἀσφαλῶς ὀφείλουμε νά τούς ἐπικαλούμεθα καί νά τούς τιμοῦμε. Ἄλλωστε, ὅποια ἄλλη κοσμική ἐναπόθεση ἐλπίδας, ἀποδεικνύεται κίβδηλη καί ἀνίσχυρη.
Ἀδελφοί μου ἀγαπητοί,
Ψάλλοντας ἀπόψε τούς Χαιρετισμούς στήν Ὑπέρμαχο Στρατηγό, ὁ νοῦς μας τρέχει στίς δεκάδες τῶν θυμάτων τῆς πρόσφατης τραγωδίας τῶν Τεμπῶν. Θερμή ἦταν ἡ δέησή μας, τήν περασμένη Κυριακή, ὑπέρ ἀναπαύσεως τῶν ψυχῶν τῶν ἀδίκως τελειωθέντων θυμάτων. Νέοι στό σύνολό τους, εἶχαν ὄνειρα καί τά καλλιεργοῦσαν μέ σπουδή καί ἐγκαρτέρηση. Μεγάλος ὁ πόνος τῶν γονέων τους καί τῶν οἰκείων τους. Οἱ εὐσυνείδητοι γονεῖς δέν ζοῦν γιά τόν ἑαυτό τους, ἀλλά θυσιάζονται γιά τά παιδιά τους. Καί ὅταν φεύγουν τόσο βίαια ἀπό κοντά τους πληγώνονται τόσο βαθειά πού ὁ πόνος τους δύσκολα θεραπεύεται. Ὡστόσο, ἄς στοχαστοῦν καί ἐκεῖνοι, μέ πολλούς ἄλλους πονεμένους, πώς καί ἡ Παναγία βίωσε ἐντονότερο πόνο, βλέποντας τόν Υἱόν Της στόν Σταυρό. Ἀναφωνοῦσε σύμφωνα μέ τόν ἱερό Ὑμνογράφο: «Υἱέ μου ποῦ τό κάλλος ἔδυ τῆς μορφῆς σου;», (Υἱέ μου, ποῦ ἐβυθίσθη καί ἐξηφανίσθη τό κάλλος τοῦ προσώπου Σου;), ὕμνος πού ψάλλουμε τήν Μεγάλη Παρασκευή. Ἐνώπιον τοῦ θανάτου ἄς μένουμε σιωπηλοί καί κυρίως ἄς μένουμε προσευχόμενοι. Ὅταν πονᾶμε νά στρέψουμε τό βλέμμα μας στόν Σταυρό, κι ἐκεῖ θά βροῦμε παρηγοριά ! Πίσω του ἀχνοφέγγει τό ἀνέσπερο Φῶς τῆς Ἀναστάσεως . Καί κάθε ἐλπίδα μας ἀνθρώπινη θά δυναμώσει .
Ἄς κρατήσουμε αὐτό πού εἶπε ὁ σοφός καί συνετός Ἀρχιεπίσκοπός μας κ. Ἱερώνυμος «τόν τελευταῖο λόγο δέν τόν ἔχει ὁ θάνατος. Τόν ἔχει ἡ Ἀνάσταση!»
Ἡ Ἀνάσταση, παιδιά μου, σημαίνει ἀντάμωση. Θά ξαναβρεθοῦμε οἱ γονεῖς μέ τά παιδιά, τά παιδιά μέ τούς γονεῖς καί ὅλοι μέ τά ἀγαπητά μας πρόσωπα «ἐν τῇ ἀνεσπέρῳ ἡμέρᾳ τῆς Βασιλείας τοῦ Κυρίου καί Θεοῦ καί Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ».
Ἡ Παναγία νά μᾶς σκεπάζει καί νά μᾶς προστατεύει ἀπό κάθε κίνδυνο. Ἀμήν!

+ Ὁ Νικαίας Ἀ λ έ ξ ι ο ς

ΦΩΤΟ: Γιώργης Μπατιστάτος