Στην Ιερά Πατριαρχική Μονή Οσίου Σάββα του Ηγιασμένου τελέσθηκε η Θεία Λειτουργία από τον Σεβ. Μητροπολίτη Ναυκράτιδος κ.Παντελεήμονα, Αρχιγραμματέα της Αγίας και Ιεράς Συνόδου, συμπροσευχομένου του Μακαριωτάτου Πάπα και Πατριάρχου Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής κ.κ.Θεοδώρου Β’, ως και των Σεβασμ. Μητροπολιτών Γέροντος Λεοντοπόλεως κ.Γαβριήλ, Γενικού Πατριαρχικού Επιτρόπου, Πηλουσίου κ.Ναρκίσσου, Πατριαρχικού Επιτρόπου Αλεξανδρείας και Ταμιάθεως κ.Γερμανού, Προϊσταμένου της Ιεράς Μονής. Παρέστη ο Εντιμ.Γενικός Πρόξενος της Ελλάδος κ.Αθανάσιος Κοτσιώνης και εκπρόσωποι παροικιακών συλλόγων.
Ακολούθως, ο Μακαριώτατος υπεδέχθη στην Αίθουσα του Θρόνου ομίλους προσκυνητών από την Ελλάδα, μεταξύ των οποίων και ομάδα προσκυνητών από την Ξάνθη, υπό τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Ξάνθης και Περιθεωρίου κ.Παντελεήμονα.
Κατά την προσφώνησή του ο Μακ.Πατριάρχης ανεφέρθη ευγνωμόνως στην σημαντική συμβολή της τοπικής Εκκλησίας της Ξάνθη -τόπου καταγωγής της μακαριστής μητέρας του Κλεοπάτρας- στο έργο της ιεραποστολής, περικοσμώντας τον Σεβ. Μητροπολίτης Ξάνθης με τον Χρυσό Σταυρό Οσίου Σάββα του Ηγιασμένου μετ’ Αστέρος.
Αντιφωνών, ο Σεβ.Ξάνθης ευχαρίστησε την ΑΘΜ για την προσγενομένη τιμή, ενώ περιέγραψε τις ιεραποστολικές δράσεις της Ι.Μ.Ξάνθης στην Αφρική, επισημαίνων την σπουδαιότητα του Αποστολικού έργου στην ήπειρο του μέλλοντος.
Η εόρτιος σύναξη ολοκληρώθηκε με την εκφώνηση του πανηγυρικού της ημέρας από τον Αρχιγραμματέα, Σεβ. Ναυκράτιδος κ.Παντελεήμονα, ο οποίος μεταξύ άλλων ανεφέρε: «Τιμούμε την ιερή μνήμη του δικού μας Αγίου Αποστόλου και συγχρόνως τους ανθρώπους εκείνους, οι οποίοι με ιεραποστολικό ζήλο, φιλότιμη διάθεση και ευγένεια πάντοτε προσφέρουν στο καθημερινό επίπονο έργο του Πατριαρχείου μας, από το περίσσευμα ή το υστέρημα της καρδιά τους. Κάνουν πράξη και ενσαρκώνουν την χριστιανική αγάπη με τη ζωή τους την ίδια.
Και σήμερα γιορτάζουμε κάτι ξεχωριστό και ιδιαίτερα ενδιαφέρον για την ψυχική μας ωφέλεια και πρόοδο. Η παρουσίαση της συμπαθούς φυσιογνωμίας του Αγίου Αποστόλου και Ευαγγελιστού Μάρκου από την αγιοπατερική παράδοση έχει πολλά να προσφέρει μηνύματα και να διδάξει στους σημερινούς καιρούς. Μηνύματα που έχουν σχέση με την πίστη μας προς τον Θεό, τον τρόπο που πιστεύουμε και εκφραζόμαστε και την σχέση μας με τον συνάνθρωπο. Η πίστη ως τρόπος ζωής, η πίστη όχι ως επιπόλαια ομολογία και εξωτερική συμπεριφορά, αλλά ως βαθύτερο και ουσιαστικό βίωμα και αυτοθυσία καθημερινή, έμπρακτη ζωή και στάση, ωφέλιμη δημιουργικότητα και μαρτυρία σταυροαναστάσιμη…
Από την πρώτη στιγμή της, χάριτι Θεού, αναρρήσεώς του στον πατριαρχικό Θρόνο Αλεξανδρείας, ο Μακαριώτατος Πατέρας και Προκαθήμενος μας, Πάπας Θεόδωρος Β’, μοναδικό και κύριο μέλημά του έθεσε την προώθηση, την αύξηση, τον συντονισμό και την περαιτέρω οργάνωση του Ιεραποστολικού και ανθρωπιστικού έργου του Πατριαρχείου μας. Ενός έργου που συντελείται τόσο διακριτικά, αθόρυβα, σεμνά αλλά με καλή διάθεση, ένζηλη προσπάθεια για προσφορά προς τον συνάνθρωπο, ενός έργου που εμπνέεται από την θυσιαστική αγάπη του Εσταυρωμένου και Αναστημένου Ιησού.
Είναι αλήθεια ότι δυσυπέρβλητα ζητήματα διαρκώς αναφύονται αναφορικά με την οργάνωση, την χρηματοδότηση και την επάνδρωση της ιεραποστολής, την εκπαίδευση των στελεχών, την μετάφραση στις τοπικές διαλέκτους των ιερών και λειτουργικών κειμένων, τον ελλοχεύοντα συγκριτισμό, την αδύναμη ενίοτε ανθρώπινη φύση ή και κακότητα. Τα ζητήματα αυτά πάντα υπήρχαν και πάντα θα υπάρχουν διότι ιεραποστολή σημαίνει προσφορά μέσα από τη διαχείριση μιας ζωντανής μα πάνω απ’ όλα ρευστής και ευμετάβλητης πραγματικότητας στο σύνολο των πενήντα πέντε κρατών που συναπαρτίζουν την αφρικανική ήπειρο…
Ολοκληρώνοντας τις ταπεινές σκέψεις μας πιστεύουμε ακραδάντως ότι η ελπίδα και το όραμα, όσο κι αν η πορεία τους προσωρινώς αναστέλλεται από δυσκολίες και προσκόμματα, πάντοτε βρίσκουν διεξόδους έκφρασης και υλοποίησης ακόμα και κάτω από τις πλέον αντίξοες συνθήκες. Η ελπίδα και το όραμα θα συνοψίζονται, υπό την πεπνυμένη πηδαλιουχία του Μακαριωτάτατου Πάπα και Πατριάρχου μας, του Πατριάρχου της Αγάπης, στο τρίπτυχο: ακέραιη διατήρηση της ορθόδοξης Αποστολικής παρακαταθήκης και διδασκαλίας, οργανική εμφύτευση της στη διψώσα για πνευματική αναγέννηση αφρικανική γη και μετασχηματισμός, μέσω αυτής, της ζωής των αφρικανικών λαών».
