You are currently viewing Η πρωτοβουλία της ΠτΔ να διαβάσουν πρέσβεις χωρών της ΕΕ  ποιήματα με θέμα την ελληνική επανάσταση έπεσε στο κενό …Κρίμα!

Η πρωτοβουλία της ΠτΔ να διαβάσουν πρέσβεις χωρών της ΕΕ ποιήματα με θέμα την ελληνική επανάσταση έπεσε στο κενό …Κρίμα!

  • Reading time:1 mins read
Του Σωτήρη Μ. Τζούμα 

 

Εξαιρετική η πρωτοβουλία της Προέδρου της Δημοκρατίας κ. Κατερίνας Σακελλαροπούλου, να προσκαλέσει 9 Πρέσβεις Ευρωπαϊκών χωρών  να διαλέξουν από ένα ποίημα, που έχει γραφτεί από ποιητή της πατρίδας τους, με θέμα την Ελληνική Επανάσταση και να το εκφωνήσουν.
Το σχετικό βίντεο για όποιον το είδε, αποτυπώνει την σπουδαιότητα  και την οικουμενική διάσταση που είχε και έχει η Ελληνική Επανάσταση και η Ελλάδα στο πέρασμα των αιώνων, καθώς και την εντύπωση που προκάλεσε στις ψυχές των ποιητών ο άθλος μιας δράκας λιονταρόψυχων Ρωμιών, που ο μισέλληνας Μέττερνιχ δεν τους έβρισκε ούτε στον χάρτη!
Υπάρχει όμως μία ενδιαφέρουσα λεπτομέρεια την οποία επισημάναμε  που αξίζει να σας την παρουσιάσαμε . Ολα τα ποιήματα που απήγγειλαν οι 9 πρέσβεις, συνδέουν το ’21 με την ελληνική αρχαιότητα και όχι με την Επανάσταση του ´21.

Γιατί αυτή η σύμπτωση;
Λες και δεν υπάρχει η σύγχρονη Ελλάδα της Πίστεως. Μα τότε γιατί πρώτοι ήρωες του Νέου Ελληνισμού θεωρούνται οι Νεομάρτυρες;
Από την Άλωση της Κωνσταντινουπόλεως και εντεύθεν έχουμε τουλάχιστον 170 γωστούς Αγίους Νεομάρτυρες που θυσιάζονται για του Χριστού την πίστη την Αγία και της Πατρίδος την Ελευθερία.
Λες και δεν πρόσφερε τίποτα η Εκκλησία σε αυτή την Επανάσταση που μας  ελευθέρωσε απο τους Τούρκους μετά από 400 χρόνια δεινής σκλαβιάς. Δεν μπορεί να παραγραφεί η παρουσία και η συμβολή του κλήρου στην Επανάσταση, όταν ιεράρχες και ιερείς ήταν οι μπροστάρηδες του αγώνα.
Ο Βίκτωρ Ουγκώ στο ποίημά του «Τα Κεφάλια του Σαραγιού» που αναφέρεται στην ηρωϊκή Έξοδο του Μεσολογγίου, εμφανίζονται μεταξύ των 6000 κεφαλών, που είχαν αποσταλεί στο σαράγι να συνομιλούν μεταξύ τους, τα τρία κεφάλια: του Μάρκου Μπότσαρη, του Επισκόπου Ρωγών Ιωσήφ και του Κωνσταντίνου Κανάρη και να αποτυπώνουν το στίγμα του αγώνα, με λόγια που κάνουν τις ψυχές μας  να ριγούν.
Η σύγχρονη Ελλάδα των τελευταίων 200 ετών, που  φέρει μέσα της σχεδόν ατόφια χαρακτηριστικά – θετικά και αρνητικά – της Βυζαντινής περιόδου του ελληνισμού λες και δεν υπάρχει ή κάποιοι θέλουν να την καταργήσουν ή ακόμη και να την εξαφανίσουν! Και όμως  είναι η ιστορική περίοδος με την οποία συνδεόμαστε είτε ως κουλτούρα και πολιτισμός, είτε ως στάση ζωής,ως ιδιοσυγκρασία και πίστη.
Αλλά η Ελλάδα – και αυτό αποτελεί κάτι  σαν ευχή και κατάρα μαζί- δεν θα ξεφύγει ποτέ  από το παρελθόν της, από την αρχαία σκιά της και όπως κάνουν όλες οι σκιές εμφανίζονται πάντα πολύ μεγαλύτερες  από το μπόι του σύγχρονου ειδώλου.
Η ιστορία δεν μπορεί να επιμερίζεται.Ούτε και να παραγράφεται.
Ο Γερμανός ποιητής (1794-1827) Γουλιέλμος Μίλερ έγραψε: «Χωρίς την ελευθερία τι θα ήσουν, Ελλάς; Χωρίς εσέ, Ελλάς, τι θα ήταν ο κόσμος;». Και όταν λέμε Ελλάς, εννοούμε Αρχαιότητα-Βυζάντιο-Νεώτερη Ιστορία!
Δεν μπορούμε να επιλέγουμε ιστορικές περιόδους κατά βούληση. Όσο και αν κάποιοι παθαίνουν αλλεργία στο ράσο, η προσφορά του ήταν ανεκτίμητη στον αγώνα του 1821 για την Λευτεριά και σε κάθε εθνοαπελευθερωτικό αγώνα.
Να τι επέλεξαν να διαβάσουν οι πρέσβεις των Ευρωπαϊκών χωρών:
•Η Βρετανίδα πρέσβης Κέϊτ Σμιθ διαβάζει Λόρδο Βύρωνα και το ποίημα «Τη μέρα αυτή συμπληρώνω το 36ο έτος μου», στο οποίο αναφέρεται στην «ασπίδα που κείται ο Σπαρτιάτης» και «στην δόξα των Θερμοπυλών».
•Ο Αμερικανός πρέσβης Τζεφρι Πάϊατ διαβάζει το ποίημα του Τζέϊμς Γκέϊτς Πέρσιβαλ, «Ελευθερία στην Αθήνα», που λέει πως «στον Παρθενώνα κυματίζει η ίδια σημαία», «ξαναγεννιούνται οι αρχαίες ψυχες» και «ο Ιερός Λόφος γίνεται ξανά ελεύθερος».
•Ο Ρώσος πρέσβης Αντρέι Μασλόφ επέλεξε Πούσκιν: «Σηκώσου, ω Ελλάδα και τον αγώνα στήσε», που λέει πως η Ελλάδα είναι «η χώρα των Θεών και των αρχαίων ηρώων».
•Η πρέσβης της γειτονικής Ιταλίας Πατρίτσια Φαλτσινέλι προτίμησε το ποίημα «Για την Επανάσταση της Ελλάδας» του Τζιοζουέ Καρντούτσι, που μιλά για «το Σούνιο και τα αγαπημένα μέρη του Ομήρου και του Απόλλωνα».
•Ο Γάλλος διπλωμάτης Πατρίκ Μεζονάβ επέλεξε το ποίημα «Στον Κανάρη» του Βίκτωρος Ουγκώ, που μιλά «για την γλώσσα του Ομήρου που σε μένα μένει» και το «βλέμμα των Θηβών και της Σαλαμίνας θρέμμα».
•Ο Ρουμάνος πρέσβης Τζορτζ Τσιάμπα διαβάζει «Τα μηνύματα στο Δραγατσάνι» του Γκριγκόρι Αλεξαντρέσκου, που λέει πως το ’21 φάνηκαν «αντάξιοι της Ελλάδας των θρυλικών χρόνων», χαρακτηρίζει «ομηρικούς» τον Μιαούλη και τον Μπότσαρη και «αντάξιους του Λεωνίδα».
•Ο Πολωνός πρέσβης Άρτουρ Λόμπαρτ επέλεξε ένα εξαιρετικό ποίημα για την Μπουμπουλίνα του Ιούζεφ Ντούνιν-Μπορκόφσκι, που την χαρακτηρίζει «τιμωρό Εκάτη».
•Τέλος, ο πρέσβης της Ισπανίας Ενρίκε Βιγκουέρα Ρούμπιο επέλεξε ένα ποίημα Ανωνύμου δημιουργού με τίτλο: «Έλληνες που το λάβαρο υψώνετε των ελευθέρων». Τι λέει;  «Θεόδωρε και Υψηλάντη δεν κάνετε βήμα χωρίς να τιμήσετε τους ισχυρούς της Ελλάδας. Εδώ ο Μιλτιάδης τις λεγεώνες νικά και ο Λεωνίδας και ο Θεμιστοκλής».
Ούτε σε ένα από τα ποιήματα αυτά, όπως διαπιστώνετε,  δεν γίνεται λόγος για τον αγώνα των Ελλήνων το 1821. Θέλησαν να τιμήσουν την επέτειο εξαιρώντας το κεφάλαιο αυτό της ιστορίας και την προσφορά της Εκκλησίας και του ιερού κλήρου.
Και η πρωτοβουλία αυτή της Προέδρου της Δημοκρατίας   θα μπορούσε να έχει επιφέρει  σημαντικούς καρπούς και να επαινεθεί καταλλήλως χωρίς τα .. «ναι,μεν,αλλά», που ακούγονται τώρα, αν δεν θυσιαζόταν στο βωμό της φτηνής ιδεοληψίας αυτών που έκαναν το briefing στους πρεσβευτές για το είδος ποιήματος που θα πρέπει να εκφωνήσουν για να τιμήσουν την μεγάλη επέτειο της Ελλάδος. Κρίμα! Στάθηκαν και εδώ μικροί και μίζεροι!