Την Κυριακή της Πρωτοχρονιάς, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βρυούλων κ. κ. Παντελεήμων Ιερούργησε είς τόν Ιερόν Ναόν της Αγίας Παρασκευής Μενεμένης, της Ιεράς Μητροπόλεως Νεαπόλεως και Σταυρουπόλεως Θεσσαλονίκης.Εις την ομιλίαν του είπε : Με την αλλαγή του κάθε χρόνου, όλοι κάτι διαφορετικό προσδοκούμε. Θα είναι έτος ελπίδας ή φόβου; Θα φέρει χαρά ή δυστυχία; Θα είναι χρόνος που θα τον οδηγεί η Πρόνοια και η αγάπη του Θεού; Ο άνθρωπος πάντα είναι στραμμένος στο μέλλον, γιατί το χθες δεν ξανάρχεται. Το αύριο δεν είναι βέβαιο. Μόνο το σήμερα, το παρόν είναι δικό μας. Ο Απόστολος Παύλος στην προς Εφεσίους επιστολή Του μας μιλάει για τον“Παλαιόν” και τον “Καινούργιο” άνθρωπο και μας προτρέπει, πως η κάθε αλλαγή του χρόνου είναι μια ευκαιρία για τον καθένα μας να αφήσουμε τον παλαιό άνθρωπο, τον άνθρωπο που φθείρεται διαρκώς από την απάτη της αμαρτίας, που έχει ροπή προς το κακό, στα πάθη της ψυχής, τον εγωισμό, την φιλαργυρία, την πλεονεξία, την σαρκικότητα, το μίσος, την κακία. Να πετάξουμε τον παλαιό άνθρωπο, όπως πετάμε το παλαιό άχρηστο ρούχο και να ενδυθούμε “τον καινούργιο άνθρωπο”, τον νέο άνθρωπο που έχει ανώτερα συναισθήματα, αγάπη, ταπείνωση, αγνότητα, φιλανθρωπία και γενικά επιθυμίες άγιες. Ο νέος άνθρωπος είναι αυτός που με τον ερχομό του Θεανθρώπου Κυρίου στην γη μας, ανακαινίστηκε. Πήρε την ίδια μορφή, με την εικόνα του Χριστού που τον έπλασε. Αυτό γίνεται, όταν μένουμε στα θελήματα του Χριστού, όταν σκεπτόμαστε όπως ο Χριστός, όταν ενεργούμε όπως θα έκανε ο Χριστός. Ο πιστός Χριστιανός καλείται να ζεί, να περνά την επίγεια ζωή του, μέσα στον Αιώνιο Νόμο του Θεού και του Ευαγγελίου του. Να μην ξεχνά πως η ζωή του δεν τελειώνει με το κλείσιμο των ματιών του αλλά έχει συνέχεια στην αιωνιότητα και η αιωνιότητα αρχίζει από αυτή τη ζωή. Με το μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας ενωνόμαστε με τον Χριστό μυστηριακώς σε ένα σώμα. Γίνεται ο καθένας μας μέλος δικό Του και Εκείνος μένει στο εσωτερικό μας που γίνεται ναός δικός Του. Αδερφοί μου•Ο χρόνος κυλά και η φθορά συνεχίζεται. Θέλουμε όλοι να ζούμε. Δεν μας ευχαριστεί η φθορά. Θέλουμε να ζούμε χρόνια πολλά και το ευχόμαστε ο ένας στον άλλο κάθε Πρωτοχρονιά. Έχουμε βαθειά ριζωμένο μέσα μας τον πόθο της αιωνιότητας και νιώθουμε να σκιρτά μέσα στην καρδιά μας ο πόθος αυτός, καθώς περνούν τα χρόνια. Από το κατά πόσον θα εκμεταλλευτούμε τον χρόνο όσο τα μάτια μας είναι ανοιχτά, εξαρτάται αν θα έχουμε θέση στην αγκάλη του Θεού στην αιωνιότητα που είναι η Βασιλεία Του. Στο ξεκίνημα του χρόνου που ανέτειλε να συνειδητοποιήσουμε πως δεν υπάρχει πουθενά αλλού Σωτηρία, παρά μόνο κοντά στο Χριστό. Να κάνουμε αρχή μετανοίας για να γίνει ο καινούργιος Χρόνος, χρόνος της μεγάλης αλλαγής στη ζωή μας. Έτσι μας θέλει ο Θεός, αν πραγματικά τον αγαπάμε.
