You are currently viewing Η ΠΡΩΤΗ ΒΟΥΛΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΤΟ ΝΑΥΠΛΙΟ
Ç ðñþôç âïõëÞ ôùí ÅëëÞíùí óôï Íáýðëéï, Ôñßôç 12 Áðñéëéïõ 2016.Âñßóêåôáé áðÝíáíôé áðü ôï íïôéïäõôéêü Üêñï ôçò óçìåñéíÞò ðëáôåßáò ÓõíôÜãìáôïò óôçí ðüëç ôïõ Íáõðëßïõ. Áðïôåëåß ÷áñáêôçñéóôéêü ôÝìåíïò ôçò ïèùìáíéêÞò áñ÷éôåêôïíéêÞò ôï ïðïßï ÷áñáêôçñßæåôáé áðü ôéò âáñéÝò áíáëïãßåò êáé ôïí ïãêþäç ôñïýëï ôïõ . ¸÷åé ðñïóáíáôïëéóìü ðñïò ôç ÌÝêêá êáé åßíáé ìåãÜëùí äéáóôÜóåùí, äéþñïöï. Ôï éóüãåéï, ôï ïðïßï åßíáé óôï åðßðåäï ôïõ äñüìïõ, óõíßóôáôáé óå äÝêá ïñèïãþíéá äùìÜôéá, åíþ ôï ôÝìåíïò êáôáëáìâÜíåé ôïí üñïöï. Óýìöùíá ìå ôïðéêÞ ðáñÜäïóç, ôï ôÝìåíïò áõôü êôßóôçêå áðü Ýíáí ðëïýóéï Ïèùìáíü áãÜ, ôïí ÁãÜ ÐáóÜ, ï ïðïßïò Þèåëå íá åîéëåùèåß ãéá Ýíá óôõãåñü Ýãêëçìá ðïõ åß÷å äéáðñÜîåé. Ï áãÜò åß÷å óêïôþóåé äýï íåáñïýò áðü ôç Âåíåôßá, ðïõ åß÷áí Ýñèåé óôï Íáýðëéï, ãéá íá áíáæçôÞóïõí Ýíá èçóáõñü ðïõ åß÷å êñýøåé êÜðïéïò ðñüãïíüò ôïõò óôá ÷ñüíéá ôçò ’ Åíåôïêñáôßáò. Íéþèïíôáò üìùò ôýøåéò ãéá ôçí áðïôñüðáéá ðñÜîç ôïõ, Ý÷ôéóå ìå ôï ÷ñõóÜöé ðïõ áíáêÜëõøå, ôï ôÝìåíïò. Ôï ïðïßï Ýìåéíå ãíùóôü ùò «ôæáìß ôïõ ÁãÜ ÐáóÜ». Ï ðáóÜò äåí ðñüëáâå íá äåé ôçí áðïðåñÜôùóç ôïõ ôåìÝíïõò, êáèþò Ýðåóå áðü ôïí åîþóôç ôïõ óðéôéïý ôïõ ôçí þñá ðïõ åðÝâëåðå ôéò åñãáóßåò. Áñ÷éôÝêôïíáò ôïõ ôåìÝíïõò öÝñåôáé íá åßíáé ï Áíôþíéïò Ñçãüðïõëïò áðü ôá ËáãêÜäéá ôçò Áñêáäßáò. Ôï 1822, ìåôÜ ôçí áðåëåõèÝñùóç ôçò ðüëçò, ôï ôÝìåíïò Þôáí åñåéðùìÝíï. Ôïí Éïýíéï ôïõ 1824 áðïöáóßóôçêå ç åðéóêåõÞ ôïõ, ðñïêåéìÝíïõ íá óôåãáóôåß åêåß ç ÂïõëÞ ôïõ åðáíáóôáôçìÝíïõ Ýèíïõò, âÜóåé ó÷åäßùí ôïõ óôñáôéùôéêïý ìç÷áíéêïý Èåüäùñïõ ÂáëëéÜíïõ. ÕðåãñÜöç ìÜëéóôá óõìöùíçôéêü êáôáóêåõÞò, ðñùôïðïñéáêü óôïé÷åßï ãéá ôçí åðï÷Þ åêåßíç. Óôéò 21 Óåðôåìâñßïõ 1825 Ýãéíáí ôá åãêáßíéá ôïõ Âïõëåõôéêïý êáé åäþ ëåéôïýñãçóå ç ÂïõëÞ ôùí ÅëëÞíùí Ýùò êáé ôçí Üíïéîç ôïõ 1826. ÁõôÞ õðÞñîå êáé ç óðïõäáéüôåñç ÷ñÞóç ôïõ êôçñßïõ êáé ìå ôçí ïíïìáóßá «Âïõëåõôéêü» Ý÷åé ìåßíåé ãíùóôü ìÝ÷ñé óÞìåñá. Óôéò 22 Éïõëßïõ 1827, êáôÜ ôç äéÜñêåéá åìöõëßïõ ìåôáîý ôùí öñïõñÜñ÷ùí Ðáëáìçäßïõ êáé Áêñïíáõðëßáò, Ãñßâá êáé ÖùôïìÜñá, Ýíá âëÞìá êáôÝóôñåøå ôìÞìá ôïõ ôñïýëïõ ôïõ Âïõëåõôé

Η ΠΡΩΤΗ ΒΟΥΛΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΤΟ ΝΑΥΠΛΙΟ

  • Reading time:1 mins read

Βρίσκεται απέναντι από το νοτιοδυτικό άκρο της σημερινής πλατείας Συντάγματος στην πόλη του Ναυπλίου. Αποτελεί χαρακτηριστικό τέμενος της οθωμανικής αρχιτεκτονικής το οποίο χαρακτηρίζεται από τις βαριές αναλογίες και τον ογκώδη τρούλο του . Έχει προσανατολισμό προς τη Μέκκα και είναι μεγάλων διαστάσεων, διώροφο. Το ισόγειο, το οποίο είναι στο επίπεδο του δρόμου, συνίσταται σε δέκα ορθογώνια δωμάτια, ενώ το τέμενος καταλαμβάνει τον όροφο.

Σύμφωνα με τοπική παράδοση, το τέμενος αυτό κτίστηκε από έναν πλούσιο Οθωμανό αγά, τον Αγά Πασά, ο οποίος ήθελε να εξιλεωθεί για ένα στυγερό έγκλημα που είχε διαπράξει. Ο αγάς είχε σκοτώσει δύο νεαρούς από τη Βενετία, που είχαν έρθει στο Ναύπλιο, για να αναζητήσουν ένα θησαυρό που είχε κρύψει κάποιος πρόγονός τους στα χρόνια της Β’ Ενετοκρατίας. Νιώθοντας όμως τύψεις για την αποτρόπαια πράξη του, έχτισε με το χρυσάφι που ανακάλυψε, το τέμενος. Το οποίο έμεινε γνωστό ως «τζαμί του Αγά Πασά». Ο πασάς δεν πρόλαβε να δει την αποπεράτωση του τεμένους, καθώς έπεσε από τον εξώστη του σπιτιού του την ώρα που επέβλεπε τις εργασίες.

Αρχιτέκτονας του τεμένους φέρεται να είναι ο Αντώνιος Ρηγόπουλος από τα Λαγκάδια της Αρκαδίας. Το 1822, μετά την απελευθέρωση της πόλης, το τέμενος ήταν ερειπωμένο. Τον Ιούνιο του 1824 αποφασίστηκε η επισκευή του, προκειμένου να στεγαστεί εκεί η Βουλή του επαναστατημένου έθνους, βάσει σχεδίων του στρατιωτικού μηχανικού Θεόδωρου Βαλλιάνου. Υπεγράφη μάλιστα συμφωνητικό κατασκευής, πρωτοποριακό στοιχείο για την εποχή εκείνη. Στις 21 Σεπτεμβρίου 1825 έγιναν τα εγκαίνια του Βουλευτικού και εδώ λειτούργησε η Βουλή των Ελλήνων έως και την άνοιξη του 1826.

Αυτή υπήρξε και η σπουδαιότερη χρήση του κτηρίου και με την ονομασία «Βουλευτικό» έχει μείνει γνωστό μέχρι σήμερα. Στις 22 Ιουλίου 1827, κατά τη διάρκεια εμφυλίου μεταξύ των φρουράρχων Παλαμηδίου και Ακροναυπλίας, Γρίβα και Φωτομάρα, ένα βλήμα κατέστρεψε τμήμα του τρούλου του Βουλευτικού. Μάλιστα, εκείνη την ώρα συνεδρίαζε η Βουλή και σκοτώθηκε ο βουλευτής Βάλτου Χρήστος Γεροθανάσης. Όταν το Ναύπλιο έγινε πρωτεύουσα του ελληνικού κράτους (1827-1834) το Βουλευτικό, ήταν από τα σημαντικά κτήρια της εποχής. Στην αίθουσα του Βουλευτικού έγινε και το δικαστήριο ,το 1834, κατά την περίοδο της Αντιβασιλείας, η δίκη των οπλαρχηγών της Επανάστασης Θεόδωρου Κολοκοτρώνη και Δημήτριου Πλαπούτα. Με το πέρασμα του χρόνου η χρήση του ήταν διαφορετική από ωδείο, νοσοκομείο, θέατρο. Σήμερα η αίθουσα του Βουλευτικού μετά από ανακαίνιση, χρησιμοποιείται για τις πολιτιστικές εκδηλώσεις του Δήμου Ναυπλιέων