Του Αρχιμανδρίτου Ρωμανού Αναστασιάδη,

Κληρικού της Ιεράς Μητροπόλεως Ρεθύμνης και Αυλοποτάμου

Με μια συγκινητική προσφώνηση ο πολύ γνωστός σε όλους Ιεράρχης της Ουκρανίας Φιλάρετος έδωσε χθες, Σάββατο 25 (12 με το Ιουλιανό Ημερολόγιο) Μαΐου 2019, το παρόν στα ονομαστήρια του Προκαθημένου της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Ουκρανίας και πνευματικού του παιδιού Μακαριωτάτου Μητροπολίτου Κιέβου και πάσης Ουκρανίας κ. Επιφανίου.

Στη Θεία Λειτουργία προσήλθε και συμπροσευχήθηκε στο ιερό Βήμα ενώ στη συνέχεια τίμησε τον εορτάζοντα Προκαθήμενο στο επίσημο γεύμα. Εκεί, όπως πληροφορούμαστε και από την επίσημη ιστοσελίδα της Εκκλησίας, έκανε μια πολύ συγκινητική προσφώνηση με την οποία ίσως επιχείρησε να βάλει κάποια πράγματα στη θέση τους. Και αυτό διότι με κάποιες τελευταίες συνεντεύξεις του ίσως είχε δημιουργηθεί ένα κλίμα σκεπτικισμού γύρω από το πρόσωπό του. Όμως η σεβάσμια ηλικία είναι συνήγορος σε αυτές τις περιπτώσεις και ελκύει την υπομονή.

Παρακάτω παρατίθεται ολόκληρη η προσφώνηση του Ιεράρχου. Αξιοσημείωτη είναι και η εύλογη καθ’ όλα αναφορά ευγνωμοσύνης προς το πρόσωπο του πνευματικού ευεργέτου και της Αγιωτάτης Εκκλησίας Ουκρανίας, Παναγιωτάτου Οικουμενικού Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου.

«Σεβασμιώτατοι Αρχιερείς,

Αγαπητοί μας φιλοξενούμενοι από το Οικουμενικό Πατριαρχείο,

Αγαπητοί μου αδελφοί.

Πρώτα απ’ όλα θέλω, για μία ακόμη φορά, να συγχαρώ τον Μακαριώτατο Μητροπολίτη Επιφάνιο για την ονομαστική του εορτή. Γιατί εορτάζουμε αυτή τη γιορτή; Αυτή την ημέρα προσευχόμαστε στον επουράνιο προστάτη του με μια ιδιαίτερη προσευχή, ζητώντας του να βοηθήσει τον Προκαθήμενο στην άρση αυτού του βαρύτατου σταυρού. Βαρύτατος σταυρός. Πριν να τον σηκώσει κανείς δεν υπολογίζει το βάρος του, αλλά όταν τον σηκώσει στους ώμους του, τότε αντιλαμβάνεται πόσο βαρύς είναι. Και τότε, με επίγνωση, λέγει: ούτε μπορούσα να φαντασθώ πόσο βαρύς είναι… Γι’ αυτό όλοι εμείς, κατ’ αρχάς, θέλουμε να ευχηθούμε στον Μακαριώτατο κ. Επιφάνιο ο Θεός να του δίδει κουράγιο και δύναμη να φέρει αυτόν τον σταυρό με αξιοσύνη. Με ανθρώπινες δυνάμεις μόνο κανείς δεν μπορεί να άρει αυτόν τον σταυρό. Το γνωρίζω από την προσωπική μου εμπειρία. Αυτόν τον σταυρό κανείς δεν μπορεί να τον σηκώσει χωρίς τη

βοήθεια του Θεού. Επομένως, εύχομαι στην Μακαριότητά Σας, να Σας βοηθά ο Θεός σε αυτό. Αν ο Θεός δεν βοηθήσει, τότε δεν ξέρω τι θα γίνει. Σας ευχόμαστε επομένως την βοήθεια εκ των ουρανών ώστε να εκτελείτε τα καθήκοντά Σας ως Προκαθήμενος αξίως.

Εμείς σήμερα έχουμε την εντολή να διατηρήσουμε την ενότητά μας. Γιατί υπάρχουν δυνάμεις που προσπαθούν να μας διχάσουν, να μας φέρουν σε σύγκρουση, ώστε να μας αφανίσουν. Αυτό πρέπει να το βλέπετε. Να βλέπετε τις δυνάμεις που λειτουργούν ενάντια στην ενότητά μας.

Αλλά δεν αρκεί η ενότητα που ήδη υπάρχει μεταξύ μας. Η εντολή που έχουμε είναι να ενώσουμε όλη την Ορθοδοξία της χώρας μας σε μία ενιαία Τοπική Εκκλησία. Αυτή είναι η εντολή μας. Αν το καταφέρουμε, αυτό σημαίνει ότι η Ουκρανία ως Κράτος είναι ανίκητη, επειδή έχει τέτοια θεμέλια που κανένας εχθρός δεν μπορεί να τα γκρεμίσει.

Αυτό το έχουμε ήδη διαπιστώσει στην πράξη. Όταν άρχισε ο πόλεμος στα ανατολικά, ο εισβολέας, η Μόσχα, νόμιζε ότι μπορεί να μας καταβάλει. Αλλά η Εκκλησία μας στάθηκε προστάτης, ένωσε τους πάντες, όλες τις πνευματικές δυνάμεις της χώρας. Όχι μόνο τους Ορθοδόξους, αλλά και τους Ουνίτες και τους Διαμαρτυρομένους και τους Εβραίους και τους Μουσουλμάνους. Και εμείς προστατέψαμε τη χώρα, δεν αφήσαμε τον εισβολέα να επιβάλει την κυριαρχία του σε όλη την επικράτεια της Ουκρανίας. Και αυτό το επίτευγμα το οφείλουμε στην Εκκλησία μας, στην ενότητά μας. Για να νικήσουμε, λοιπόν, ολοκληρωτικά πρέπει να διατηρήσουμε την ενότητα που έχουμε και να συνεχίσουμε να πορευόμαστε αυτόν τον δρόμο. Και πρέπει να πορευόμαστε τον ευθύ δρόμο, όχι το στραβό. Αν πορευθούμε σε στραβούς δρόμους, δεν θα ζήσουμε σύμφωνα με την αλήθεια. Και αν δεν ζήσουμε σύμφωνα με την αλήθεια, τότε δεν θα έχουμε τον Θεό μαζί μας. Γιατί ο Θεός είναι όπου υπάρχει η αλήθεια και το καλό.

Είμαι πεπεισμένος 100% ότι θα κατακτήσουμε αυτή την ενότητα. Τώρα πολλοί είναι εκείνοι που δεν το πιστεύουν. Ούτε το 1992 πίστευαν ότι θα λάβουμε τον Τόμο. Δεν το πίστευαν. Αλλά τον έχουμε λάβει; Ναι, τον έχουμε λάβει!

Και εμείς ευχαριστούμε τον Παναγιώτατο Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο, διότι κάνοντας αυτό το βήμα έκανε θυσία τον ίδιο τον εαυτό του. Αυτός τώρα διέρχεται δύσκολες στιγμές. Οπότε πρέπει πρώτα να τον ευγνωμονούμε για αυτό το βήμα και έπειτα να προσευχόμαστε στο Θεό να τον βοηθήσει ώστε να επιτύχει την οριστική νίκη της αλήθειας πάνω στο ψέμα.

Εν καταλείδι, εύχομαι σε Σας, Μακαριώτατε, να Σας δώσει ο Θεός τις δυνάμεις, τη φώτιση και την υπομονή, ώστε μαζί Σας να δημιουργήσουμε στην Ουκρανία την ενιαία Τοπική Εκκλησία.»