Β ´ μέρος.

ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΗ Μ. ΤΖΟΥΜΑ

Συνεχίζοντας την παρουσιάση των νέων μελών της ΔΙΣ εκεί που την αφήσαμε χθες, παρουσιάζουμε σήμερα τους υπόλοιπους έξι Μητροπολίτες οι οποίοι απαρτίζουν τη Σύνοδο της 162ης Συνοδικής περιόδου.  Είναι και οι έξι Μητροπολίτες των Νέων Χωρών, εκλεγέντες και χειροτονηθέντες από τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο τον Β ´. Συγκεκριμένα θα σας παρουσιάσουμε τους Μητροπολίτες:
• Ιερισσού και Αγίου Όρους Θεόκλητο
• Μαρωνείας και Κομοτηνής Παντελεήμονα
• Κίτρους και Κατερίνης Γεώργιο
• Ιωαννίνων Μάξιμο
• Ελασσώνος Χαρίτωνα και
• Γρεβενών Δαβίδ.
Στους ώμους των έξι αυτών Ιεραρχών εναπόκεινται όχι μόνο τα θέματα εκείνα που θα απασχολήσουν την Εκκλησία της Ελλάδος σε σχέση με την Πολιτεία αλλά και οι ευαίσθητες σχέσεις με τη Μητέρα Εκκλησία, το Οικουμενικό μας Πατριαρχείο, στο οποίο υπάγονται πνευματικά.Οι σχέσεις αυτές τελευταία περνούν πάλι την  κρίση τους και πολύ σύντομα ο Οικουμενικός Πατριάρχης θα κληθεί να πάρει τις οριστικές αποφάσεις του.

Μπορεί κάποιες από τις παρουσιάσεις να είναι μεγαλύτερες και γιαυτό κουραστικές. Αυτό δεν οφείλεται σε κάποιο ιδιαίτερο λόγο είτε γιατί ο παρουσιαζόμενες με τα περισσότερα στοιχεία είναι πιο σημαντικός έναντι των άλλων.  Απλά μπορεί ένας Ιεράρχης να  έχει τέτοια στοιχεία στην πορεία του που θα πρέπει να τα αναφέρουμε γιατί ενδεχομένως φωτίζουν άγνωστες πτυχές της σύγχρονης  εκκλησιαστικής μας ιστορίας. Να είστε επιεικείς μαζί μας και να ξέρετε ότι σίγουρα έχουμε  κι άλλα να πούμε και να γράψουμε. Μόλις δοθεί μία νέα ευκαιρία.
Οι έξι Συνοδικοί Ιεράρχες εκ των Νέων Χωρών:

•• Ιερισσού, Αγίου Όρους και Αρδαμερίου Θεόκλητος

Γεννήθηκε στην Τρίπολη το έτος 1955 . Είναι πνευματικό ανάστημα του αειμνήστου Μαντινείας και Κυνουρίας Θεοκλήτου (Φιλιππαίου), το όνομα του οποίου φέρει. Μετά την κοίμησή του συνεργάσθηκε αρμονικά με τον διάδοχο του Θεοκλήτου, τον Μαντινείας Αλέξανδρο, τον από Ναυπάκτου, ο οποίος είναι ο δεύτερος, τρόπον τινά, Γέροντάς του.
Ο Θεόκλητος είναι ένας ικανός και
ταλαντούχος κληρικός. Ξεχώρισε από πολύ νωρίς αλλά άργησε να ανέλθει στα κλιμάκια της Ιεραρχίας. Ο Μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος τον εκτιμούσε και ενδιαφερόταν για την προαγωγή και ανέλιξή του. Μάλιστα όταν προήχθη ο τότε Ιερόκηρυξ του Πρώτου Άμβωνος της Εκκλησίας της Ελλάδος, στον  Μητροπολιτικό Ναό των  Αθηνών, Μητροπολίτης Κορωνείας Παντελεήμων Καθρεπτίδης, ο Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος είχε προτείνει στον Θεόκλητο να αναλάβει την επίζηλη αυτή θέση και να ακούγεται κάθε Κυριακή το κήρυγμά του, όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της υφηλίου, μέσω της τηλεόρασης.
Ο Θεόκλητος όμως, είχε αρνηθεί τότε για προσωπικούς λόγους- είχε σοβαρό θέμα υγείας η αδελφή του Ρεβέκκα, η οποία εκοιμήθη προσφάτως.
Ίσως όμως, να μην ήθελε να στερηθεί και των πολύτιμων υπηρεσιών του και ο Μητροπολίτης Μαντινείας  Αλέξανδρος, ο οποίος ως λέγεται, δεν τον ενθάρρυνε τότε  να κάνει αυτό το βήμα.
Η υποψηφιότητά του για την Μητρόπολη Ιερισσού έπεσε ως κεραυνός εν αιθρία,δεδομένου ότι είναι η πρώτη φορά τα τελευταία χρόνια που  κληρικός από την Πελοπόννησο πηγαίνει  για να διαποιμάνει Μητρόπολη της Μακεδονίας.
Η Κοίμηση του Μακαριστού Ιερισσού Νικοδήμου άνοιξε τον δρόμο της προαγωγής του.
Μάλιστα η εκλογή του δοκιμάσθηκε διότι για την ίδια Μητρόπολη εξεδήλωσαν ενδιαφέρον εκλογής και  δύο δυνατά στελέχη της Μητροπόλεως και συγκεκριμένα οι Αρχιμ. Χρυσόστομος Μαιδώνης και Αρχιμ. Ιγνάτιος Ριγανάς. Η διάθεση  των εκλεκτόρων Μητροπολιτών τριχοτομήθηκε. Αν  είχαν τιθασεύσει την ορμή τους για την κατάκτηση της κορυφής τα δύο στελέχη  και είχαν συνεννοηθεί ώστε να κατέλθει ο ένας εξ αυτών,τότε μπορεί και να εκλεγόταν και να έμενε εκτός ο Θεόκλητος.
Η εκλογή του Θεοκλήτου χαροποίησε τους φίλους του και όσους ήθελαν την προαγωγή του. Η χειροτονία του έγινε στο Μητροπολητικό Ναό Αγίου Βασιλείου Τριπόλεως και είναι μία από τις λίγες – τέσσερις  συνολικά- εκλογές που άφησε ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος να γίνουν εκτός της Καθέδρας του – οι τρείς άλλες είναι των Λαγκαδά Ιωάννη,Γρεβενών Δαβίδ και Φιλίππων Στεφάνου.
Έχουν μείνει ανεξίτηλα χαραγμένες στη μνήμη όσων ήταν παρόντες  στην χειροτονία,  οι εικόνες συγκίνησης του λαού της Τριπόλεως που αποχωριζόταν τον Θεόκλητο. Αλλά και στο επίσημο γεύμα. Ιδιαιτέρως δε οι εκδηλώσεις αγάπης του τότε βουλευτή Αρκαδίας κ.Λυκουρέτζου   με τον οποίο μεγάλωσαν μαζί . Αν ο Θεόκλητος λειτουργούσε με τα ίδια ανακλαστικά που απάντησε στον Μακαριστό Χριστόδουλο για τη θέση του Ιεροκήρυκος του Πρώτου Άμβωνος και στην περίπτωση της υποψηφιότητάς  του για την Ιερισσό,ίσως να ήταν τώρα Μητροπολίτης Αργολίδος, αφού λίγο αργότερα εχήρευσε η Μητρόπολη και  ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος ευχαρίστως θα προήγαγε σε αυτή τον Θεόκλητο, αν του το ζητούσε και ο επιστήθιος φίλος του και συνοδοιπόρος του Μητροπολίτης Μαντινείας Αλέξανδρος- το θέμα είναι, όμως, «να» του το ζητούσε- αν το ζητούσε!
Ο Θεόκλητος ανήκει στους Ιεράρχες που δεν μασούν τα λόγια τους.
Έχει σεβασμό στους θεσμούς αλλά δεν χαρίζεται και σε κανέναν,  όταν νοιώθει ότι η Εκκλησία βάλλεται και ο λαός μας υποφέρει !
Χωρίς να ανήκει σε ομάδες έχει μία  ξεχωριστη σχέση  με τον Σεβ. Μαντινείας Αλέξανδρο-τον οποίο θεωρεί πλέον Γέροντά του- αλλά και με τον Πατρών Χρυσόστομο- ο οποίος συμμετέχει επίσης, στην παρούσα Σύνοδο- αφού  προέρχονται και οι δύο από την αυτή πνευματική δεξαμενή και είναι Αρκάδες. Παράλληλα  έχει αναπτύξει ιδιαίτερο πνευματικό σύνδεσμο με τον Σεβ. Σύρου Δωρόθεο με τον οποίο συνδέονται από τα φοιτητικά τους χρόνια. Ο Θεόκλητος δεν πρόκειται να μας εκπλήξει κατά την παρούσα Συνοδική περίοδο. Το βέβαιο είναι ότι θα ανταποκριθεί με συνέπεια στα καθήκοντά του και θα φέρει εις αίσιο πέρας ο,τι αναλάβει.Ανέλαβε ως Συνοδικός Σύνδεσμος την Συνοδική Επιτροπή Εκκλησιαστικής Εκπαιδεύσεως και Επιμορφώσεως.
•• Μαρωνείας και Κομοτηνής Παντελεήμων ( Μουτάφης).

Γεννήθηκε το έτος 1970 στην Καβάλα. Πνευματικό ανάστημα του Ξάνθης Παντελεήμονος, ο οποίος υπηρετούσε στην Μητρόπολη Φιλίππων απ´οπου εξελέγη Μητροπολίτης Ξάνθης το έτος 1995.  Ο μικρός τότε Σταύρος Μουτάφης ( έτσι τον γνωρίσαμε) τον  ακολούθησε  στην Ξάνθη και ένα χρόνο αργότερα χειροτονήθηκε διάκονος και πρεσβύτερος. Ανέλαβε αμέσως Πρωτοσύγκελλος και Ηγούμενος της Ι. Μονής Παναγίας Αρχαγγελιωτίσσης, θέσεις που κράτησε έως την εκλογή του σε Μητροπολίτη το έτος 2013.
Ο Παντελεήμων από την εποχή που ήταν διάκονος εφέρετο ως ο επόμενος Μαρωνείας. Όλοι εργαζόταν για την ημέρα εκείνη που θα εκλεγόταν Μητροπολίτης στην ακριτική και ευαίσθητη εθνικά Μητρόπολη.
Όταν έφτασε το πλήρωμα του χρόνου τα πράγματα δυσκόλεψαν. Για τον ίδιο λόγο εργαζόταν και ο Αρχιμ. Κωνστάντιος, νυν Επίσκοπος Ανδρούσης. Αν το εκκλησιαστικό μας σύστημα λειτουργούσε με σωστά  και απολύτως εκκλησιολογικά  κριτήρια τότε ο Κωνστάντιος θα έπρεπε να ήταν  ο επόμενος Αλεξανδρουπόλεως, μετά την μετάθεση του Γέροντος Ανθίμου στη Θεσσαλονίκη. Αλλά δυστυχώς στην Εκκλησία μας λειτουργούν πάντα τα παραμάγαζα και τα περιβάλλοντα κατορθώνουν να έχουν τον πρώτο λόγο και να  εξασφαλίζουν το  καλύτερο για τους εαυτούς τους.   Ο Κωνστάντιος μετά την εκλογή του νέου Ανθίμου, έφυγε με απόσπαση από την Μητρόπολη Αλεξανδρουπόλεως στην οποία ανήκε οργανικά, για την Μητρόπολη Κομοτηνής για να βοηθήσει στο έργο του τον Γέροντα τότε Μαρωνείας Δαμασκηνό και να εγγράψει κάποιες υποθήκες για το επερχόμενο μέλλον. Δυστυχώς αυτό δεν μέτρησε όσο θα έπρεπε στους Αγίους Αρχιερείς. Ούτε κάν ο Γέρων Δαμασκηνός δεν άφησε την παραμικρή παράκληση προς τους Ιεράρχες ως υποθήκη για τον Κωνστάντιο. Έτσι τα γεγονότα εξελίχθηκαν με ταχύτητα βολίδας. Δύο ισχυρές υποψηφιότητες που στηρίζονταν στη δυναμική από τη μία του Μητροπολίτη Ξάνθης και των Ιεραρχών των φιλικά προσκειμένων σε αυτόν και από την άλλη του Γέροντος Θεσσαλονίκης Ανθίμου που είχε πάντα την ικανότητα να βγάζει νέους Αρχιερείς.
Επιπλέον μία ακόμη υποψηφιότητα ήλθε να προστεθεί στην αλυσίδα των υποψηφιοτήτων .
Η νέα αυτή υποψηφιότητα  παρ´ολίγον να στοιχίσει στην εκλογή του Παντελεήμονος σε Μαρωνείας.
Ο μεγάλος αδικημένος της Εκκλησίας, για τον οποίο δεν ιδρώνει , δυστυχώς, το αυτί κανενός-ούτε  καν των ευεργετηθέντων υπ´αυτού πρώην αδελφών του- ο Μητροπολίτης Βρεσθένης Θεόκλητος,  προσπάθησε αφού πήρε την άδεια και την ευλογία του Αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου, να εκλεγεί στην ακριτική Μητρόπολη Μαρωνείας. Δυστυχώς οι τρεις  υποψηφιότητες δεν βοήθησαν σε αυτό. Διέσπασαν την Ιεραρχία. Και  το λεγόμενο …φιλάδελφον, που συνήθως ενεργοποιείται σε τέτοιες περιπτώσεις λειτούργησε μεν, αλλά  με άλλα κριτήρια.
Ορισμένοι Ιεράρχες εκ του Χριστοδουλικού μπλοκ, αντί να ψηφίσουν τον Θεόκλητο κινήθηκαν  υπέρ του Παντελεήμονος και μάλιστα με πολύ επιθετικό τρόπο.
Κοντοτιέρος της προσπάθειας αυτής  ο Σεβ. Μεσσηνίας Χρυσόστομος, ο οποίος ουδόλως σκέφτηκε την ώρα εκείνη, πως την εκλογή του σε Μεσσηνίας την οφείλει εν πολλοίς στην άρνηση του Θεοκλήτου που προορίζοταν τότε για  Μεσσηνίας και έκανε πίσω για να μη φέρει σε δύσκολη θέση τον Αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο.
Έτσι εξελέγη με ισχνή πλειοψηφία ο Παντελεήμων. Χειροτονήθηκε στις 24 Φεβρουαρίου 2013.
Ο Παντελεήμων μέχρι στιγμής έχει παρουσιάσει κάποιο έργο αλλά ακόμη δεν έχει φανεί αυτό που θα περίμενε κανείς να δεί από έναν νέο Ποιμενάρχη της εποχής, ο οποίος έχει συλλάβει υποτίθεται  τα μηνύματα του κόσμου και μάλιστα της νεολαίας.
Ακολουθεί προς το παρόν ένα παλιομοδίτικο μοντέλο ποιμαντορίας από το οποίο δεν έχουν φανεί θαυμαστά αποτελέσματα εκ της πεντάχρονης θητείας του στο τιμόνι της ιστορικής Μητρόπολης, την οποία διαποίμαναν μεγάλες και φωτεινές προσωπικότητες της Εκκλησίας μας.
Το λάθος του να αποκαλέσει λίγο καιρό  αφ´ότου ενθρονίστηκε, την  Κομοτηνή σε …Γκιουμουλτζίνα( στην τουρκική γλώσσα),  θα τον συνοδεύει πάντα. Ήταν τότε που ξεσηκώθηκε θύελλα εναντίον του. Κατάφερε να ηρεμήσει τα πνεύματα  αλλά ακόμη και σήμερα το θυμούνται και δυσανασχετούν. Αν περίμενε λίγο τη σειρά του μπορεί σήμερα να ήταν Μητροπολίτης στον γενέθλιο τόπο του. Αλλά είπαμε: το σχέδιο του Θεού είναι άλλο από εκείνο των ανθρώπων.
Ο Παντελεήμων δεν πρόκειται να πάει κόντρα στις διαθέσεις και στη γραμμή του Αρχιεπισκόπου. Θα συνεργαστεί άψογα μαζί του. Το ερώτημα είναι ποιά θέση θα πάρει όταν προκύψει θέμα με το Φανάρι!  Ανέλαβε ως Συνοδικός Σύνδεσμος τη Συνοδική Επιτροπή Δογματικών και Νομοκανονικών Ζητημάτων.

•• Κίτρους και Κατερίνης Γεώργιος (Χρυσοστόμου)

Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το έτος 1964. Είναι Θεολόγος και Φιλόλογος και μάλιστα με μεταπτυχιακά και διδακτορικό. Από πολύ  νωρίς  εκτός από την ιερατική του κλήση ακολούθησε και ακαδημαϊκή καριέρα. Διετέλεσε καθηγητής της Ανωτέρας Εκκλησιαστικής Ακαδημίας Θεσσαλονίκης και στη συνέχεια εξελέγη Πρόεδρός της. Υπήρξε πνευματικό ανάστημα του αειμνήστου Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης Παντελεήμονος του Χρυσαφάκη,αλλά στη συνέχεια ακολούθησε τον Γέροντά του Μητροπολίτη Βεροίας και Ναούσης.
Ο Γεώργιος ήταν φαινομενικά  ηπίων τόνων κληρικός, αλλά διέθεσε κρυφό πείσμα το οποίο τον καθοδηγούσε πάντα να κάνει το δικό του και να το επιβάλλει. Έπρεπε να τον γνωρίσει κανείς καλά για να καταλάβει την  ιδιαίτερη αυτή δύναμη  του χαρακτήρα του. Όσο ήταν στη σκιά του Σεβ. Βεροίας Παντελεήμονος δεν φαίνοταν όλες  οι πτυχές των ταλάντων και των ελαττωμάτων που ενδεχομένως μπορεί να έχει ως άνθρωπος.
Αυτά άρχισαν να φαίνονται με πολύ καθαρό τρόπο όταν προήχθη και ανέλαβε το πηδάλιο της ιστορικής Μητροπόλεως Κίτρους και Κατερίνης. Αφού ως γνωστόν «αρχή άνδρα δείκνυσι».Δηλαδή έδειξε με αδόκιμο τρόπο έναν άλλο χαρακτήρα που δεν θύμιζε καθόλου τον ευγενικό, πράο, μειλίχιο  και καταδεκτικό πατέρα Γεώργιο που όλοι γνώριζαν. Έβγαλε κάποιες πτυχές που τον αδίκησαν ως άνθρωπο και τον έβαλαν σε περιπέτειες από πολύ νωρίς στην επαρχία του.
Ο Γεώργιος αρχικά προοριζόταν για την Μητρόπολη Λαγκαδά. Ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος  του είχε δώσει το «χρίσμα» επισήμως ύστερα από την πίεση που του άσκησε ο Μητροπολίτης Βεροίας Παντελεήμων στον οποίο ήταν πολύ υποχρεωμένος αφού ανήκε στον σκληρό πυρήνα υποστηρικτών του και στις Αρχιεπισκοπικές εκλογές του 1998 αλλά και σε αυτές του 2008.
Έτσι κατά την εκλογή για την Μητρόπολη Λαγκαδά όλα εκινούντο προς αυτή την κατεύθυνση: να εκλεγεί ο Γεώργιος. Όμως ο Θεός είχε άλλο σχέδιο. Ο τότε Πρωτοσύγκελλος της Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης Ιωάννης Τασσιάς, ως έτοιμος από καιρό, ήλθε να αλλάξει τα δεδομένα. Η Ιεραρχία επέλεξε τον Ιωάννη για Μητροπολίτη Λαγκαδά δίνοντας ένα μάθημα προς όλους . Ο Γεώργιος παρά την ήττα του, δεν έχασε το θάρρος και την ελπίδα του.
Μετά το αρχικό σοκ επανήλθε δριμύτερος και άρχισε να στοχεύει στην Μητρόπολη Κίτρους αφού ο Γέρων ποιμενάρχης της Αγαθόνικος Φατούρος  είχε αποσυρθεί λόγω προβλημάτων υγείας. Ο Γεώργιος είχε και σε αυτή την περίπτωση την υποστήριξη του Αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου. Και παρά το γεγονός ότι εμφανίσθηκαν κι άλλες δυναμικές υποψηφιότητες,  κατάφερε να εκλεγεί. Χειροτονήθηκε την 1 Μαρτίου του 2014. Ο Γεώργιος παρασυρμένος,προφανώς εκ του ενθουσιασμού και της χαράς  που δικαίως τον είχε καταλάβει εξαιτίας της εκλογής του,    αφέθηκε σε  συμβουλές  λάθος ανθρώπων και έκανε πολλές υπερβολές κατά την ενθρόνιση οι οποίες  τον εξέθεσαν και τον συνοδεύουν μέχρι σήμερα.
Και πάντα ενός κακού μύρια έπονται!
Στη συνέχεια φέρθηκε με έναν ακατανόητο εγωισμό στην περίπτωση του Γέροντος προκατόχου του ώστε να αποτελέσει  θέμα τριβής και ανταλλαγής επιστολών οι οποίες δεν έκαναν καλό στην Εκκλησία.
Επιπρόσθετα με την συμπεριφορά του και τον απολυταρχικό τρόπο που ήθελε να επιβάλλει στη διοίκηση  δημιούργησε πολλές διενέξεις με πρόσωπα που είναι ιδιαίτερα σεβαστά στην επαρχία του και χαίρουν μεγάλης εκτίμησης. Δεν είναι εύκολο να ξεχάσει κανείς τον τρόπο με τον οποίο σταμάτησε ο ίδιος, ανήμερα της Παναγίας, μπροστά στα έκπληκτα μάτια των προσκυνητών- πολλοί μάλιστα ήταν από την Κύπρο-  την τέλεση της θείας λειτουργίας στη Μονή του Οσίου Εφραίμ στην Κατερίνη.  Ο λόγος; Ήθελε να χαμηλώσει λέει, λίγο τον εγωισμό και τις αξιώσεις της Ηγουμένης. Αλλά αν  ήταν αυτός ο σκοπός του – έχει κάθε δικαίωμα ως Ποιμενάρχης να ορίζει τους κανόνες του- το έκανε με λάθος τρόπο και έχασε το δίκαιό του. Και φέτος της Παναγίας το ίδιο έγινε. Διέκοψε μία παράδοση ετών που ισχύει για τη Μονή και το γνωρίζει ο κόσμος όλος στην Πιερία αλλά και στις γύρω περιοχές μέχρι τη Θεσσαλονίκη γιαυτό και πηγαίνει να λειτουργηθεί στη Μονή.      Αποφάσισε και επέβαλε  να γίνει αγρυπνία και όχι θεία λειτουργία. Όλα αυτά τον έχουν κάνει αντιπαθή σε μία μερίδα του ποιμνίου του. Έχει πάρει το μήνυμα και προσπαθεί να αμβλύνει τις γωνίες που έχει δημιουργήσει και να θυμήσει πάλι τον καλό και πράο Γεώργιο που όλοι γνώριζαν στη Θεσσαλονίκη και στην Βέροια. Επιπρόσθετα ο Γεώργιος εκτός από τα φάουλ που κάνει στην
επαρχία του έχει εγείρει και αντιδράσεις ως Πρόεδρος της Ανωτέρας Εκκλησιαστικής Ακαδημίας Θεσσαλονίκης τόσο γιατί αποδέχθηκε τη θέση αυτή ,παρά το ασυμβίβαστο και αντικανονικό  που υπάρχει( να είναι δηλαδή Μητροπολίτης σε μία επαρχιακή Μητρόπολη και εκ παραλλήλου να διοικεί μία Ακαδημία που απαιτεί πλήρη απασχόληση)  αλλά
και για τους διορισμούς ημετέρων και τους αποκλεισμούς των ανεπιθυμήτων. Έχει καταγραφεί στις μαύρες σελίδες της πορείας του το περιστατικό που συνέβη στη Θεσσαλονίκη όταν πήγε να υποβάλει ευχές και σεβάσματα στον Γέροντα Θεσσαλονίκης Άνθιμο και εκείνος τον απέπεμψε σκαιότατα με την προτροπή να επανορθώσει πρώτα τα όσα αντικανονικά έγιναν στην Ακαδημία   και μετά να επανέλθει.
Ο Γεώργιος θα είναι στο πλευρό του Αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου κατά την παρούσα Συνοδική περίοδο. Εκεί που διατηρώ τις επιφυλάξεις μου είναι στο πώς θα αντιδράσει και ποιά στάση θα κρατήσει αν προκύψει κάποιο πρόβλημα με το Οικουμενικό Πατριαρχείο. Ανέλαβε ως Συνοδικός Σύνδεσμος την Συνοδική Επιτροπή Εκκλησιαστικής Τέχνης και Μουσικής.
••Ιωαννίνων Μάξιμος( Παπαγιάννης)

Γεννήθηκε στο  Λεβερκούζεν  της Γερμανίας το 1968 από Έλληνες γονείς μετανάστες. Η καταγωγή του είναι από τη Μεγ. Παναγία Χαλκιδικής.  Χειροτονήθηκε διάκονος και πρεσβύτερος στη Γερμανία όπου υπηρέτησε σε διάφορους ναούς. Θεωρείται ο κτήτωρ του Αγίου Αθανασίου στο Bietigheim- Bissingen στη Γερμανία. Εργάσθηκε υποδειγματικά και με ζήλο για το ενοριακό του  έργο στη Γερμανία   και γιαυτό αγαπήθηκε από την εκεί ομογένεια.
Ο Μάξιμος σε μία ευτυχή γιαυτόν συγκυρία γνωρίστηκε, με τη μεσολάβηση γνωστού εκκλησιαστικού παράγοντα, με τον τότε Μητροπολίτη Θηβών Ιερώνυμο- νυν Αρχιεπίσκοπο Αθηνών.
Η γνωριμία αυτή ήταν ο πρώτος κορυφαίος σταθμός στην εκκλησιαστική πορεία του Μαξίμου και αυτό αποδείχθηκε από τα ίδια τα γεγονότα που ακολούθησαν ως ιδιαίτερα ευεργετικό της περαιτέρω διαδρομής του.
Τον Φεβρουάριο του 2008 ανέλαβε το πηδάλιο της Ελλαδικής Εκκλησίας ο από Θηβών Ιερώνυμος και στο τέλος του ιδίου έτους – 30 Δεκεμβρίου 2008- ο Μάξιμος ήλθε στην Ελλάδα για  να συνδράμει το νέο Αρχιεπίσκοπο στο έργο του.
Μπορεί να είναι διαφορετικοί ως χαρακτήρες – ο Αρχιεπίσκοπος ήρεμος, διόλου εκδηλωτικός, ευγενής  ενώ ο Μάξιμος είναι νευρικός, απότομος, ενίοτε εριστικός και όταν θέλει πολύ εκδηλωτικός.
Ο χαρακτήρας αυτός μπορεί να μην πήγαινε απόλυτα με τις διαθέσεις  του Ιερωνύμου αλλά τον αποδέχθηκε ευχάριστα και προσαρμόστηκε σε αυτόν με άνεση,  γιατί είχε στοιχεία που δεν είχε ποτέ ο ίδιος αλλά και για έναν παραπάνω λόγο: του θύμιζε σε κάποια σημεία   τον εκρηκτικό Αρχιεπίσκοπο Σεραφείμ.
Αρχικά ο Μάξιμος ανέλαβε Ιεροκήρυξ της Ι. Αρχιεπισκοπής και Προϊστάμενος του ιστορικού Ναού Αγίου Παντελεήμονος Αχαρνών, στον οποίο έχουν υπηρετήσει στο διάβα των ετών μεγάλες προσωπικότητες της Εκκλησίας μας. Αρχικά τον προόριζαν για Ηγούμενο της Πεντέλης αλλά αυτό δεν προχώρησε για πολλούς λόγους- κυρίως κανονικότητας.
Πολύ σύντομα συνδέθηκε με τον τότε Πρωτοσύγκελλο της Ι. Αρχιεπισκοπής Αθηνών  και στενό συνεργάτη του Αρχιεπισκόπου, νυν Μητροπολίτη Νέας Ιωνίας Γαβριήλ. Έχτισαν μία καθαρή  φιλία, στηριγμένη σε ειλικρινή και αμοιβαία αισθήματα, η οποία  μέχρι σήμερα εξακολουθεί να υφίσταται και  να τους συνδέει.
Όταν ο Γαβριήλ πέρασε στην Ι. Σύνοδο και έγινε Αρχιγραμματέας, ο Μάξιμος ανέλαβε Πρωτοσύγκελλος. Υπηρέτησε πιστά και φιλότιμα  τον Αρχιεπίσκοπο και τον συνέδραμε σε όλο του το έργο. Με εξαίρεση τις κόντρες που είχε με τον λαϊκό συνεργάτη και σύμβουλο του Αρχιεπισκόπου κ. Ηλία Κουρεντή- ο οποίος συνδέεται με τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο από πολλά χρόνια  και γιαυτό επιστρατεύθηκε να  προσφέρει εθελοντικά και  τις υπηρεσίες του στον ευαίσθητο τομέα των οικονομικών- είχε άριστη συνεργασία με όλους.Είχε δίπλα του πολύτιμο  σύμβουλο και καθοδηγητή τον π. Θωμά Συνοδινό, με τις προσπάθειες του οποίου ολοκληρώθηκε η αποκατάσταση του Ιστορικού Μητροπολιτικού Ναού Αθηνών
Ο Μάξιμος ως Πρωτοσύγκελλος, δεν υπήρξε παρεμβατικός στο έργο των κληρικών της Ι. Αρχιεπισκοπής. Ακολούθησε πιστά τον τρόπο διοίκησης του προκατόχου του Γαβριήλ. Ωστόσο όταν κάπου διαφωνούσε το έλεγε και είχε πάντα έτοιμη την  εναλλακτική λύση.
Η εκλογή του σε Μητροπολίτη  Ιωαννίνων  ήλθε σε μία εποχή που οι σχέσεις Φαναρίου-Αθηνών άρχιζαν να περνούν πάλι  μία από τις πολλές κρίσεις. Ο Πατριάρχης τότε  ζήτησε να εκλέξουν στην εν λόγω Μητρόπολη- η οποία θεωρείται  κορυφαία επαρχία του Οικουμενικού Θρόνου- έναν κληρικό ο οποίος όσο ήταν Αρχιεπίσκοπος ο Χριστόδουλος κινούσε από την Μονή στην οποία υπήγετο τα νήματα της ενδοεκκλησιαστικής αντιπολίτευσης  και στη συνέχεια έπαιξε σημαντικό ρόλο στην εκλογή του Ιερωνύμου σε Αρχιεπίσκοπο. Αρκετοί από τους περί τον Ιερώνυμο ανθρώπους  τον θεωρούν μαζί με τον Μεσσηνίας Χρυσόστομο  ως τους … «Αρχιτέκτονες»  της εκλογικής επιτυχίας του Ιερωνύμου. Στη συνέχεια οι σχέσεις των δύο ανδρών   ψυχράνθηκαν.
Ο Ιερώνυμος τον θεωρούσε άνθρωπο του Πατριάρχη. Γιαυτό και δεν δέχθηκε την υποψηφιότητά του για την Μητρόπολη Ιωαννίνων. Είχε πεί στον Πατριάρχη ότι θα θέσω στην Ιεραρχία την επιθυμία σας και ας αποφασίσει εκείνη. Και η Ιεραρχία εξέλεξε τον Μάξιμο με άνεση και εξαφάνισε τον υποψήφιο του Πατριάρχη.
Ο Πατριάρχης δυστυχώς, δεν χειρίστηκε με σωστό τρόπο το όλο θέμα. Έγιναν πολλά λάθη. Το ένα πίσω από το άλλο.  Και δεν είναι που έχασε την εκλογή. Αλλά δημιούργησε ένα κακό προηγούμενο το οποίο ενδεχομένως θα επαναληφθεί σε άλλη εκλογή που θα ενδιαφερθεί ο Πατριάρχης, αν δεν γίνει σωστή  προετοιμασία και συνεννόηση εξ αρχής. Και αυτό δεν θα αργήσουμε να το ζήσουμε.
Ο Μάξιμος εξελέγη και χειροτονήθηκε την 25η Ιουνίου 2014 και ενθρονίστηκε μετά από λίγο   πανηγυρικά.
Οι σχέσεις του με τον Αρχιεπίσκοπο
αρχικά κρατήθηκαν σε εξαιρετικά επίπεδα. Βρήκαν μάλιστα και έναν πρόσθετο λόγο να αναπτύξουν τις αχέσεις τους:συνένωσαν τις δυνάμεις τους  στο κοινό ενδιαφέρον τους να εκτρέφουν ποικιλίες προβάτων.
Η ανάθεση της τοποτηρητείας της Μητρόπολης Σταγών και Μετεώρων στον Ιωαννίνων Μάξιμο, μετά την Κοίμηση του Γέροντος Σταγών Σεραφείμ, ενώ εστέφθη από επιτυχία και ανέδειξε το στοιχείο του φιλομόναχου που υπέκρυπτε ο Μάξιμος στα σωθικά του, άνοιξε τους ασκούς του Αιόλου και διαταράχθηκαν δια παντός οι σχέσεις του με τον Αρχιεπίσκοπο.
Συγκεκριμένα ο Μάξιμος διαφοροποιήθηκε εμφανώς από τον υποψήφιο που έχρισε ο Αρχιεπίσκοπος για την συγκεκριμένη Μητρόπολη που από …βράχος με Μοναστήρια εξελίχθηκε- χάρη στην εργατικότητα του πρώτου ποιμενάρχη της Σεραφείμ-σε πολύφερνη νύφη για την οποία  έριζαν να την κερδίσουν πολλοί υποψήφιοι μνηστήρες.
Ο Αρχιεπίσκοπος έχρισε ως υποψήφιο αυτόν που του ζήτησε ο Μεσσηνίας Χρυσόστομος,   τον Πρωτοσύγκελλο που … «κληρονόμησε» από τον προκάτοχό του  Χρυσόστομο Θέμελη, τον Αρχιμ Θεόκλητο (Λαμπρινάκο), καλό και σεμνό κληρικό, που παρέμενε καρτερικά στο πόστο του περιμένοντας τη χαρά της προαγωγής.
Ο Μάξιμος ως τοποτηρητής γνώρισε πρόσωπα και καταστάσεις και θεώρησε άδικο να παραγκωνιστεί ο εκεί Πρωτοσύγκελλος Αρχιμ. Νήφων Καψάλης- σεμνός,πνευματικός και  δραστήριος στην ιεραποστολή και στο κοινωνικό έργο  κληρικός –   για τον οποίο είχε παρακαλέσει τον Αρχιεπίσκοπο να τον διαδεχθεί και  ο Γέρων Σταγών Σεραφείμ πριν φύγει από τη ζωή.
Αλλά ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος  ως γνήσιος Αρβανίτης- όπως είπαμε και χθες- δεν ξέχασε ποτέ ότι ο Σταγών Σεραφείμ  δεν τον ψήφισε ποτέ  για Αρχιεπίσκοπο- ούτε το 1998( ψήφισε τον Χριστόδουλο), ούτε το 2008( ψήφισε τον Σπάρτης Ευστάθιο). Σε αντίθεση με τον όμορο  Γέρων Τρίκκης Αλέξιο, που ήταν πάντα μαζί του και χειροφιλούσε την δεξιά του από τότε που ήταν Θηβών, γιαυτό και κατάφερε να εκλέξει ως  διάδοχό του τον άνθρωπο που ζήτησε από την Ιεραρχία: τον νέο Τρίκκης Χρυσόστομο(Νάσση), ικανό και άξιο κληρικό.
Ο Μάξιμος θεώρησε έντιμο να στηρίξει την υποψηφιότητα ενός κληρικού που βοήθησε τον Γέροντα Σεραφείμ στο έργο του και αποτελούσε γέννημα- θρέμμα της περιοχής.
Όταν ο Αρχιεπίσκοπος του αντέτεινε γιατί πάει κόντρα στην υποψηφιότητα του Θεοκλήτου αφού  και ο ίδιος βγήκε με ανάλογο τρόπο ο Μάξιμος είπε ναί αλλά στην περίπτωση της Μητρόπολης Ιωαννίνων δεν ήταν ίδια τα δεδομένα.Και πράγματι ο Μακαριστός Θεόκλητος κληρονόμησε την Μητρόπολη από τον Γέροντά του Αρχιεπίσκοπο Σεραφείμ και ο ίδιος δεν άφησε πίσω του κάποια παραγγελία για το ποιός  θάθελε να τον διαδεχθεί.
Η εκλογή αυτή διατάραξε τη σχέση Αρχιεπισκόπου – Ιωαννίνων.
Από τότε καταβάλλονται προσπάθειες από πολλούς κοινούς φίλους  ώστε να επανέλθουν οι σχέσεις των δύο  στα επίπεδα που ήταν. Αλλά όλο κάτι γίνεται που το ανατρέπει. Όπως για παράδειγμα, ενώ έγινε πριν λίγο καιρό  μια καλή προσπάθεια αποκατάστασης των σχέσεων των δύο ανδρών, σε  γάμο που βρέθηκαν ( του υιού του εκκλησιαστικού παράγοντα στον οποίο ο Μάξιμος οφείλει τη γνωριμία του με τον Ιερώνυμο)στη συνέχεια, η επίσπευση εκ μέρους του Μαξίμου, να στείλει επιστολή που ζητούσε άδεια από   τη Σύνοδο για να πάει στο Φανάρι για τη Σύναξη,  πριν καν ασχοληθεί η ΔΙΣ με το θέμα και αποφανθεί σχετικώς,  προκάλεσε νέο εκνευρισμό στον Αρχιεπίσκοπο.
– Εγώ κάνω ότι μπορώ να λιώσω τον πάγο και αυτός φέρεται  χειρότερα από τους Πατριαεχικούς..είπε ο Αρχιεπίσκοπος σε σοβαρό συνομιλητή του.
Και συμπληρώνουμε εμείς :και να σκεφτεί κανείς  ότι η  τελευταία μεγάλη κρίση που πρόκυψε με τον Πατριάρχη οφείλεται στην εκλογή του Μαξίμου σε Ιωαννίνων.
Ο Μάξιμος ως Ιωαννίνων έγινε αποδεκτός από μία μεγάλη μερίδα του ποιμνίου του γιατί είναι φιλακόλουθος και λειτουργικότατος Ιεράρχης.
Μπορεί να απουσιάζει συχνά στη Γερμανία ώστε πολλοί να εικάζουν ότι φλερτάρει με το ενδεχόμενο να γίνει κάποια στιγμή …Γερμανίας, αλλά λογαριάζουν χωρίς τον ξενοδόχο. Ο Μάξιμος θα παραμείνει στη θέση του και θα παίξει σημαντικό ρόλο στην μετά Ιερώνυμο εποχή. Έχει ορκιστεί να κόψει τον αέρα και την πορεία εκείνων που έμαθαν να το παίζουν σε πολλά ταμπλό και να πραγματοποιούν τα σχέδιά τους  εις βάρος των άλλων.
Πολύ σύντομα μάλιστα θα αναλάβει πρωτοβουλίες τέτοιες που θα αναβαθμίσουν την Μητρόπολη και θα αναδείξουν ιστορικά κέντρα της όπως λ.χ. Το Μέτσοβο που έπρεπε να υπάρχει και στην φήμη του εκάστοτε Ιωαννίνων. αφού είναι γνωστή η συμβολή της πόλης στον αγώνα της πατρίδας αλλά και η οικονομική στήριξη που προσφέρει σήμερα στην Μητρόπολη με τα διάφορα κληροδοτήματα που έχει και την ακίνητη περιουσία της.
Ο Μάξιμος αναμένεται ότι θα συνεργαστεί άψογα με τον Αρχιεπίσκοπο στην παρούσα Σύνοδο με εξαίρεση τις θέσεις που θα εκφράζει σε θέματα που θα προκύψουν με το Φανάρι. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι είναι ο μοναδικός Ιεράρχης, εκ των  Παλαιών και των  Νέων Χωρών,  στην παρούσα ΔΙΣ που φέρει  το Πατριαρχικό(!!!) κουκούλιον. Ανέλαβε ως Συνοδικός Σύνδεσμος την Συνοδική Επιτροπή Θείας Λατρείας και Ποιμαντικού Έργου.
•• Ελασσώνος Χαρίτων ( Τούμπας)

Γεννήθηκε στην Κοζάνη το 1975. Είναι από τους νεώτερους Ιεράρχες της Εκκλησίας μας. Ξεκίνησε την εκκλησιαστική του πορεία από την Ι. Μητρόπολη Λαγκαδά κοντά στον Γέροντα Λαγκαδά Σπυρίδωνα, τον καλόψυχο και χαμογελαστό Ιεράρχη. Από το 2000 πήγε στην Ι. Μητρόπολη Ελασσώνος κοντά στον αείμνηστο Ελασσώνος Βασίλειο. Υπηρέτησε σε διάφορες επιτελικές θέσεις μέχρι Πρωτοσύγκελλος.Οταν ο Βασίλειος ασθένησε βαρέως ο Χαρίτων επωμίστηκε όλη την ευθύνη της Μητρόπολης, αλλά και τον Βασίλειο δεν άφηνε στιγμή από τα μάτια του μαζί με το επιτελείο των εκλεκτών κληρικών αλλά και  αδελφών Μοναχών και λοιπών συνεργατών που είχε κοντά του.
Εκεί ανέδειξε τα ηγετικά- διοικητικά ταλέντα του τα οποία έκαναν τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο να τον ξεχωρίσει και να τον εκτιμήσει. Ο Χαρίτων διαδέχθηκε τον Βασίλειο όχι μόνο γιατί το είχε ζητήσει από τον Αρχιεπίσκοπο λίγο πριν φύγει αλλά και γιατί ο Αρχιεπίσκοπος τον είχε επισημάνει και τον ήθελε. Πολλοί που δεν τον γνωρίζαμε πολύ καλά εκπλαγήκαμε με την σπουδή του Αρχιεπισκόπου να θέλει να τον προωθήσει τόσο νέο σε Μητροπολίτη- ήταν μόλις 39 ετών, ασχέτως του αν η Μητρόπολη Ελασσώνος είναι μία μικρή Μητρόπολη.
Και δικαιώθηκε ο Αρχιεπίσκοπος στην επιλογή του. Ο Χαρίτων είναι ένας από τους πιο σωστούς και ευγενικούς Ιεράρχες της Εκκλησίας μας. Σε κερδίζει με το Πατριαρχικό του ανάστημα, καθώς θυμίζει μεγάλες μορφές της Εκκλησίας και παλαιους Αρχιερείς που δεν τους βλέπουμε πια να συνθέτουν το χάρτη της Ιεραρχίας.
Αλλά και στην επαρχία του έχει καλή μαρτυρία. Αναπτύσσει σπουδαίοι πνευματικό έργο και είναι κοντά στη νεότητα η οποία τον αγαπά και τον σέβεται . Δεν θα ξεχάσω την αλγεινή εντύπωση που μου προκάλεσαν οι κάτοικοι της Ελασσώνος την ημέρα της εξοδίου ακολουθίας του Βασιλείου. Κάθονταν από νωρίς στα καφενεία πέριξ του ναού και έτρωγαν ομελέτες και λουκάνικα και έπιναν μπίρες και ούζα. Είχα στενοχωρεθει πολύ για την κατάντια αυτή του λαού μας. Ξαναβρέθηκα πέρυσι στην ίδια πόλη για ιδιωτική επίσκεψη και ξαναπήγα στην ίδια πλατεία. Όσο η Εκκλησία είχε τη λειτουργία δεν έβλεπες παρά ελάχιστους να σκοτώνουν το χρόνο τους στους καφενέδες. Οι υπόλοιποι είτε ήταν στην Εκκλησία είτε στα σπίτια τους. Η πλατεία γέμισε μετά τις 10:30. Δεν ξέρω αν υπήρξα ειδική κατήχηση από τον Ποιμένα  προς το ποίμνιο, αλλά η αλλαγή συμπεριφοράς σίγουρα πρέπει να πιστωθεί στον Χαρίτωνα.
Ένα ακόμη στοιχείο που τον κάνει ξεχωριστό είναι η συμπεριφορά του προς τον εμπερίστατο Μητροπολίτη Βρεσθένης Θεόκλητο. Όταν οι αδελφοί του οι οποίοι όσο ζούσε ο Χριστόδουλος τον έγλειφαν- και όλους του  τότε περιβάλλοντος – για να πει μία καλή κουβέντα γιαυτούς στον Μεγάλο Πρωθιεράρχη σήμερα τον αγνοούν και κάνουν μποϊκοτάζ τα …ανθρωπάκια   για την αποκατάστασή του ο Χαρίτων του έχει φερθεί καλύτερα και από αδελφός. Θα περιμένω λίγο ακόμη να δω τί θα γίνει και θα επανέλθω για το θέμα αυτό με ονόματα και διευθύνσεις για να ξέρουμε  όλοι τί φρούτα βγάζει ο μπαξές μας.
Τον σεμνό και ταπεινό Χαρίτωνα τίμησε και ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος προχθές στη Σύναξη των Ιεραρχών του Θρόνου καθώς του ανάθεσε να χοροστατήσει στον Πατριαρχικό ναό το πρωί της Κυριακής. Στόλισε τον πατριαρχικό θρόνο με το παράστημά του ο Χαρίτων. Λες και έβλεπες κάποιο από το ιστορικό παρελθόν του Φαναρίου- ίσως  τον Πατριάρχη  Μάξιμο επί του θρόνου.  Ο ίδιος ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος  ήταν συμπροσευχόμενος εντός του Ιερού Βήματος.
Ο Σεβ. Χαρίτων αναμένεται ότι  θα συνεργαστεί άψογα με τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο και τους λοιπούς Συνοδικούς Ιεράρχες κατά την περίοδο αυτή .
Ανέλαβε ως Συνοδικός Σύνδεσμος την Συνοδική Επιτροπή επί των Οικονομικών της Εκκλησίας,  όπως ακριβώς  ο προκάτοχός του Βασίλειος.
•• Γρεβενών Δαβίδ( Τζιουμάκας).

Γεννήθηκε στο Λιτόχωρο Πιερίας το έτος 1958.
Έχει σπουδάσει παιδαγωγικά και Θεολογία. Εργάσθηκε ως δάσκαλος στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση και αργότερα χειροτονήθηκε διάκονος και πρεσβύτερος από τον Μακαριστό Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης Παντελεήμονα Χρυσοφάκη που ανέδειξε -χωρίς ιδιαίτερη προσωπική προσπάθεια αλλά γιατί ήταν θέλημα Θεού -τους περισσότερους Ιεράρχες, από πολλούς άλλους, περισσότερο δραστήριους και προβεβλημένους συνεπισκόπους του, οι οποίοι επεδίωκαν να γίνουν Γεροντάδες.
Μόνο αυτή τη στιγμή, έξι Μητροπολίτες της Εκκλησίας της Ελλάδος ήταν παιδιά του Παντελεήμονος Β ´ του Χρυσοφάκη. Συγκεκριμένα οι Μητροπολίτες: Βεροίας Παντελεήμων, Λαγκαδά Ιωάννης, Κίτρους Γεώργιος, Γρεβενών Δαβίδ, Τρίκκης Χρυσόστομος και Φιλίππων Στέφανος ήταν πνευματικά αναστήματα του Χρυσοφάκη.
Αν μάλιστα προσθέσουμε και τον προσφάτως κοιμηθέντα Ελασσώνος Βασίλειο, γίνονται επτά. Κανείς άλλος στη νεώτερη εκκλησιαστική ιστορία μας δεν κατάφερε να αναδείξει τόσα στελέχη του σε Μητροπολίτες. Και αυτό πρέπει να το επισημάνουμε και να το πιστώσουμε στον αείμνηστο Ιεράρχη διότι πρωτίστως του το πίστωσε ο ίδιος ο Θεός με αυτή την ευλογία και την τιμή που του έκανε και μάλιστα χωρίς να το επιδιώξει ο ίδιος. Του έστειλε άξιο διάδοχο, τον Άνθιμο, για να κάνει αυτά που δεν έκανε ο ίδιος.
Ο Δαβίδ εργάσθηκε με αφοσίωση κοντά στον Παντελεήμονα και στη συνέχεια διοχέτευσε τη δυναμική του στο πλευρό του νέου Ποιμενάρχη της Θεσσαλονίκης, του από Αλεξανδρουπόλεως Ανθίμου, ο οποίος εκτίμησε την αφοσίωσή του και την ενημέρωση που είχε για όλα τα θέματα και τον αντάμειψε γιαυτό.
Ο Ανθιμος ήταν αυτός που θέλησε να αναδείξει τον Δαβίδ σε Ιεράρχη της Εκκλησίας μας. Η πρώτη προσπάθεια έγινε όταν επεχείρησε να διεμβολίσει την εκλογή του Γεωργίου σε Κίτρους, για δεύτερη φορά σε λίγα χρόνια, μετά το πετυχημένο εγχείρημα που είχε  στην εκλογή Λαγκαδά με τον Ιωάννη.
Ο Δαβίδ καταγόμενος από το Λιτόχωρο Πιερίας,  θέλησε να δοκιμάσει τις δυνάμεις του και να εκλεγεί στην ιδιαίτερη πατρίδα του. Όμως δεν τα κατάφεραν αυτή τη φορά . Ήταν πρόσφατη η εκλογή Λαγκαδά κατά την οποία απέτυχε ο Γεώργιος και η Ιεραρχία θέλησε να  τον αποκαταστήσει τρόπον τινά,με την εκλογή του σε Κίτρους. Ο Γέρων Ανθιμος όμως δεν το έβαλε κάτω. Μολονότι ζήτησε από τον Αρχιεπίσκοπο τα Γρεβενά για τον Δαβίδ ευθύς ως ο Γέρων Γρεβενών Σέργιος ετέθη εκτός μάχης, ο Ιερώνυμος έδωσε την υπόσχεσή του στον Φθιώτιδος για τον Αρχιμ. Χριστοφόρο Κολοκυθά για τον οποίο ενδιαφερόταν να προαχθεί και …έτερος εκκλησιαστικός παράγων.
Όμως εδώ υπάρχει ένα παρασκήνιο που το γνωρίζουν ολίγοι και ήλθε η ώρα να το πούμε έστω και χωρίς πολλές λεπτομέρειες. Εκτός από την διασφάλιση των χρημάτων της Μητροπόλεως και των προσωπικών  χρημάτων του Σεργίου, που έγινε χάρη στις ενέργειες του αεικίνητου και πανέξυπνου Σεβ.Νεαπόλεως Βαρνάβα, του εντιμολογιωτάτου και καλού ανθρώπου Καθηγητή Μιχάλη Τρίτου και του Φιλοπατριαρχικου και καλού  γνώστη των εκκλησιαστικών μας θεμάτων, Δικηγόρου Ηλία Ναούμ,υπήρξε ακόμη ένα παρασκήνιο, ακόμη  πιο έντονο από το προηγούμενο. Ο Γέρων Σέργιος είχε πει ότι θα ήθελε να τον διαδεχθεί στη Μητρόπολη ο Αρχιμ. Αμφιλόχιος Ρουσάκης που υπηρετεί στη Σύνοδο από την εποχή του Αρχιεπισκόπου Σεραφείμ. Η παράκληση αυτή του Γέροντα Σεργίου μαγνητοφωνήθηκε από εκκλησιαστικό παράγοντα που ήταν παρών, γνώριμο του Αρχιεπισκόπου. Μάλιστα φρόντισε ο ίδιος να  κάνει γνωστό το περιεχόμενό της στον Αρχιεπίσκοπο και το περιβάλλον του. Του είπαν όμως, να μην το κάνει ευρύτερα γνωστό το περιεχόμενο αυτό  και ο εν λόγω Αρχιμανδρίτης δεν θα αδικηθεί. Απλά  να περιμένει λίγο  και θα προωθηθεί σύντομα σε άλλη  Μητρόπολη, καλύτερη και μεγαλύτερη από τα Γρεβενά. Έχουν περάσει τέσσερα χρόνια από τότε και δεν έγινε τίποτα.
Στη μάχη που δόθηκε τότε για τα Γρεβενά, το κλίμα είχε πολωθεί. Από τη μιά ο Αρχιεπίσκοπος με τον Φθιωτιδος που ήθελαν την εκλογή του Αρχιμ. Χριστοφόρου Κολοκυθά και από την άλλη ο Θεσσαλονίκης μαζί με πολλούς Ιεράρχες- κυρίως Χριστοδουλικούς- που ήθελαν τον Δαβίδ. Τελικά  επικράτησε ο Δαβίδ. Και ναί οι Χριστοδουλικοί του έδωσαν τη νίκη όπως και στον Λαγκαδά Ιωάννη και στον Τρίκκης Χρυσόστομο και προσφάτως στον Φιλίππων Στέφανο,  αυτό τον Άγιο  άνθρωπο και ξεχωριστό ποιμενάρχη.
Η θλίψη και ο θυμός στο πρόσωπο  του Αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου, ήταν ορατά από μακριά και την ημέρα της εκλογής και κατά την ενθρόνιση. Έβλεπε  με μισό μάτι τον Δαβίδ να κλαίει από τη χαρά αλλά και τη συγκίνηση για την υποδοχή που του επεφύλαξε ο λαός των Γρεβενών ,  με τα νταούλια και τα  βιολιά και τις κιθάρες που τον συνόδευαν έως την Μητρόπολη.
Δεν είναι της παρούσης να γράψω τί μου είπε ο Αρχιεπίσκοπος  τη μέρα εκείνη ,εξερχόμενος του ναού μετά την ενθρόνιση. Ήταν μια από τις τελευταίες συνομιλίες μου μαζί του- ίσως η προτελευταία. Διότι κάτι είχα κάνει και γω για να πετύχει  την εκλογή του ο Δαβίδ. Και ο Αρχιεπίσκοπος μου το αναγνώρισε έστω και αν μου μίλησε ψυχρά.
Μάλιστα ο συμπαθής μου  κατά τα άλλα Άγιος  Φθιώτιδος Νικόλαος,  έλεγε προς πάσα κατεύθυνση ότι ο Γέροντάς του- Θεσσαλονίκης Ανθιμος-  «συμμάχησε με τον Τζούμα για να κερδίσει την εκλογή».
Όταν η οικογένεια Τζούμα και μάλιστα ο αείμνηστος Θείος μου πατήρ Δημήτριος Τζούμας, παρακαλούσαν τον Μακαριστό Αρχιεπίσκοπο Σεραφείμ για να προωθήσει τον Νικόλαο σε Μητροπολίτη ήταν καλοί! Ενώ τώρα ήμασταν σιχαμένοι. Αλλά τους πραγματικά σιχαμένους, τους εγωιστές και τους αχάριστους τους τιμωρεί ο Θεός με παραδειγματικό τρόπο !
Και ενώ είχαμε αυτό τον πόλεμο,αλλά και  αυτή την αποδοχή, από όλους- εχθρούς και φίλους- για την συμβολή μας σε αυτή την εκλογή,ο μόνος που δεν το αναγνώρισε με την καρδιά του ήταν ο ίδιος(!!) ο εκλεγείς. Δεν πειράζει. Ζεί Κύριος ο Θεός.
Το σίγουρο είναι ότι κληρονόμησε μία Μητρόπολη μικρή μεν γεωγραφικά, αλλά πλούσια χάρη στην αποταμίευση που έκανε ο Γέρων Σέργιος.
Μέχρι στιγμής ο Δαβίδ κινείται με συντηρητικό πνεύμα και αργούς ρυθμούς και δεν έχει αναδείξει ακόμη όλες τις πτυχές των ταλάντων του. Το βέβαιο είναι ότι ξέρει και ντύνεται ωραία.
Η σχέση του με τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο είναι άριστη και όλα δείχνουν ότι θα είναι στο πλευρό του για όλα τα θέματα. Ασφαλώς και έχει  σεβασμό και προσήλωση στη Μητέρα Εκκλησία την οποία επισκέπτεται με κάθε καλή ευκαιρία.
Ανέλαβε ως Συνοδικός Σύνδεσμος την Συνοδική Επιτροπή Χριστιανικής Αγωγής και Νεότητος.

••Αρχιγραμματέας της Συνόδου:  ο Επίσκοπος Μεθώνης Κλήμης.

Μπορεί να τον πρόλαβαν τα χρόνια του και να άργησε να γίνει Επίσκοπος γιαυτό και δεν έχει καταλάβει και  Μητροπολιτική έδρα μέχρι τώρα. Πλήρωσε ακριβά  το γεγονός ότι δέχθηκε  να προσφέρει τις υπηρεσίες του στη Σύνοδο επί Αρχιεπισκόπου Χριστοδούλου. Ο Μητροπολίτης Νέας Ιωνίας Γαβριήλ αποκατέστησε τη σχέση του με τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο.
Πολύ σύντομα θα καταλάβει καθώς λέγεται Μητρόπολη. Ξέρει γράμματα και είναι αποτελεσματικός σε ό,τι αναλαμβάνει αλλά έχει και πολλές  εμμονές που τον κάνουν γραφικό. Θα μείνουν στην ιστορία οι διενέξεις του με εκρηκτική υπάλληλο της Συνόδου την οποία δεν χάνει ευκαιρία να επιπλήξει για ασήμαντες αφορμές! Ενώ ξέρει ότι δεν θάναι για πάντα Αρχιγραμματέας.
Η προαγωγή του σε Μητροπολίτη πολύ σύντομα καθώς και η επικείμενη εκλογή του Γραμματέα Α Αρχιμ. Ιερώνυμου Νικολόπουλου  σε Μητροπολίτη Λαρίσης, θα  δημιουργήσουν ένα τεράστιο και δυσαναπλήρωτο κενό, δεδομένου ότι η Εκκλησία μας δεν διαθέτει πολλά μορφωμένα στελέχη. Και κάποια που υπάρχουν και δίνουν τον αγώνα τους στις ενορίες τους δεν διαθέτουν μπάρμπα στη Σύνοδο για να τα προωθήσει.Η καμαρίλα που συναντάμε στην πολιτική εξουσία υπάρχει δυστυχώς και στην Εκκλησία.