Η νέα ΔΙΣ, της 162ης Συνοδικής περιόδου.

ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΗ Μ. ΤΖΟΥΜΑ

Όπως κάθε χρόνο αυτή την εποχή, σας παρουσιάζουμε τη σύνθεση της νέας συνοδικής περιόδου. Τα συνοδικά μέλη που απαρτίζουν τη νέα ΔΙΣ και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά τους γνωρίσματα, έτσι όπως εμείς τα βλέπουμε, τα γνωρίζουμε  από την ενασχόλησή μας με τα της Εκκλησίας και τα καταγράφουμε χωρίς φόβο αλλά και χωρίς πάθος.
Η νέα ΔΙΣ, η 162η συνοδική περίοδος για την ακρίβεια, που μόλις ξεκίνησε αποτελείται από έξι Ιεράρχες( των Παλαιών Χωρών) εκλεγέντες επί Χριστοδούλου και έξι Ιεράρχες ( των Νέων Χωρών) εκλεγέντες επί Ιερωνύμου Β ´. Τί σύμπτωση κι αυτή!!
Έχουμε δηλαδή να κάνουμε με 12 νέα στελέχη της Ιεραρχίας, τα οποία καλούνται να πάρουν αποφάσεις για το νέο εκκλησιαστικό έτος, επί χρόνιων και δυσεπίλυτων θεμάτων τα οποία απασχολούν την Εκκλησία μας, αλλά και  επί νέων προβλημάτων τα οποία ενδεχομένως  να προκύψουν, μεσούσης της Συνοδικής περιόδου.

Συγκεκριμένα τη νέα ΔΙΣ απαρτίζουν οι:

1.Αρχιεπίσκοπος Αθηνών  Ιερώνυμος,
Πρόεδρος
2.Μεσογαίας και Λαυρεωτικής Νικόλαος, Αντιπρόεδρος
3. Πατρών Χρυσόστομος
4. Κυθήρων Σεραφείμ
5.Αιτωλίας και Ακαρνανίας Κοσμάς
6.Γόρτυνος και Μεγαλοπόλεως Ιερεμίας
7.Κορίνθου Διονύσιος
8.Ιερισσού και Αγίου Όρους Θεόκλητος
9.Μαρωνείας και Κομοτηνής
Παντελεήμων
10.Κίτρους και Κατερίνης Γεώργιος
11.Ιωαννίνων Μάξιμος
12.Ελασσώνος Χαρίτων
13.Γρεβενών Δαβίδ

Αρχιγραμματέας ο Μεθώνης Κλήμης

Πρόκειται για Ιεράρχες εκλεγέντες από το 2004 ο πρώτος, ο Μεσογαίας Νικόλαος και το 2014 ο τελευταίος, ο Γρεβενών Δαβίδ. Δηλαδή 14 έτη Αρχιερεύς ο πρώτος και 4 έτη Αρχιερωσύνης ο τελευταίος.
Αρκετά χρόνια  για να δείξουν τα προσόντα τους και τις αρετές ή τα ελαττώματά τους ,αλλά και για  να έχουν  ξεχωρίσει ως προσωπικότητες και ως ποιμένες.
Ξετυλίγοντας τον μύτο της  νέας ΔΙΣ, θα βρούμε πολλά στοιχεία που συνθέτουν το puzzle της παρούσης Συνόδου, τα οποία μας αποκαλύπτουν με τον πιο χαρακτηριστικό τρόπο την προσωπικότητα που διαθέτει το κάθε μέλος αλλά  και το τί μπορούμε να περιμένουμε απ´αυτό, όταν προκύψει κάποιο θέμα  και όταν κληθεί να αντιμετωπίσει η Εκκλησία  μία κατάσταση.
Ας μην ξεχνάμε ότι τα επιμέρους χαρτοφυλάκια των συνοδικών επιτροπών τα αναλαμβάνουν πάντα   οι 12 συνοδικοί  Ιεράρχες αλλά και οι  επιτροπές που θα  προκύψουν  για διμερείς συζητήσεις( π.χ. για την επικείμενη αναθεώρηση του Συντάγματος), θα απαρτίζονται από κάποια από τα  12 συνοδικά μέλη.

-•• Για τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών Ιερώνυμο δεν θα γράψουμε κάτι ιδιαίτερο. Το μόνο που θεωρώ ότι αρμόζει στην περίσταση είναι αυτό που μας είχε πεί  κάποτε γιαυτόν  ο αείμνηστος  Γέρων Κορίνθου Παντελεήμων ( Καρανικόλας):

– Μην τον βλέπεις έτσι σοβαρό, αμίλητο και χαμογελαστό. Πάντα κάτι σκέφτεται. Και συνήθως σκέφτεται αυτά που δεν  θέλει  να σου πεί… Είναι γνήσιος Αρβανίτης… Δεν έχει πεί ποτέ στη ζωή του  δύο ρήματα , γιατί δεν μπορεί να τα πει! (Σ.Σ. Τα οποία σκοπίμως δεν  σας τα γράφω εδώ, γιατί δεν είναι της παρούσης).Εγώ είμαι παρορμητικός- συνέχισε ο σοφός Γέρων Ιεράρχης- και αποκαλύπτω, δυστυχώς, τις διαθέσεις μου!Αυτός όχι…!

Και έτσι παρέμεινε!

Σκιαγραφώντας σε ευσύνοπτο μέγεθος, την προσωπικότητα ενός εκάστου εκ  των Σεβ. Συνοδικών Μητροπολιτών, θα σας παρουσιάσω σήμερα τους έξι πρώτους κατά πρεσβεία, που συμπτωματικά είναι των Παλαιών χωρών και εκλεγέντες και χειροτονηθέντες υπό του Χριστοδούλου. Αύριο οι υπόλοιποι έξι.
Έχουμε,λοιπόν,  να σημειώσουμε  τα εξής:

•• Μεσογαίας και Λαυρεωτικής Νικόλαος (Χατζηνικολάου). 

Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το έτος 1954. Με σπουδές στη Φυσική, Αστροφυσική, Μηχανολογία, διδάκτωρ της Βιοϊατρικής τεχνολογίας, σπούδασε την Θεολογία σε μία ηλικία που ήταν απόλυτα συνειδητοποιημένος γιαυτό που έκανε.
Εξελέγη Μητροπολίτης Μεσογαίας και χειροτονήθηκε   Επίσκοπος στις 30 Απριλίου 2004, στην ηλικία των 50 ετών.
Ικανός και ταλαντούχος Ιεράρχης. Με σπουδαία μόρφωση. Τον έχασε η ΝΑΣΑ αλλά τον κέρδισε  για πάντα η Εκκλησία, για να σώζει ψυχές.
Κάθε του δημόσια εμφάνιση αφήνει ένα μεγάλο όφελος για όλους μας.
Δεινός συζητητής και  άριστος χειριστής του λόγου ,με επιχειρήματα και ατμοσφαιρικότητα  που τον κάνουν να ξεχωρίζει και τον κατατάσσουν στους ρήτορες του θείου λόγου. Ανήκει στο είδος  του ανθρώπου εκείνου  που ξέρει να κερδίζει τους συνομιλητές του, ακόμη και αν διαφωνεί κανείς μαζί του.

Άφησε δυστυχώς ,τα κόμπλεξ που όλοι οι άνθρωποι,λίγο -πολύ έχουμε, να υπερισχύσουν των ταλάντων  με τα οποία  τον προίκισε ο Θεός και να καταστεί αντιπαθής  μέσα στην «κλειστή κάστα» της Ιεραρχίας, η οποία είναι το ανώτατο όργανο διοίκησης της Εκκλησίας και η μόνη αρμόδια να εκλέγει τον εκάστοτε Αρχιεπίσκοπο.
Ο Νικόλαος σε μία άλλη, νορμάλ κοινωνία και… Εκκλησία, θα ήταν ο …αδιαμφισβήτητος επόμενος, αλλά δυστυχώς έκαψε ο ίδιος το ισχυρό του χαρτί. Και μάλιστα πολύ νωρίς, εξαιτίας του περίεργου, δυστυχώς, χαρακτήρος του.
Πολύ δύσκολα θα ξεχάσουν οι Ιεράρχες, αλλά και όλοι μας,τα όσα υπερβολικά  είπε τόσο την ημέρα που εξελέγη Μητροπολίτης Μεσογαίας, κατά το  μικρό μήνυμα, όσο και  κατά τον  χειροτονητήριο λόγο του. Ήταν τότε που έκανε τον Μακαριστό Αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο….  «παπόρι», από τα νεύρα. Λίγες λέξεις ακόμη να έλεγε  και το τέλος της χειροτονίας αυτής  δεν θα ήταν αίσιο.
Ο Νικόλαος εξελέγη Μεσογαίας μετά την καραμπόλα που δημιουργήθηκε για την  εκλογή της Ι. Μητρόπολης Θεσσαλονίκης.
Ο Γέρων π. Πειραιώς Καλλίνικος επέμενε να  δει το Νικόλαο Θεσσαλονίκης και εργαζόταν γιαυτό.
Εχει μείνει στην ιστορία η παροιμιώδης φράση του:
– «Φίρμα, να κάνεις  Μητροπολίτη για τη Θεσσαλονίκη…  φίρμα! Για να τον  ξέρει και τον  ακολουθεί ο λαός».

Και ως ένα βαθμό είχε κάποιο δίκαιο! Για εκείνη την εποχή, τουλάχιστον! Γιατί τώρα ισχύει το….Ανθ´ημών Βουλιμής!

Ο Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος όμως, είχε υποσχεθεί την Μητρόπολη της συμπρωτεύουσας στον τότε Αλεξανδρουπόλεως Άνθιμο, ο οποίος  ήταν άλλωστε συνυποψήφιος του Χριστοδούλου και του τότε Θηβών Ιερωνύμου( νυν Αρχιεπισκόπου) για τον Αρχιεπισκοπικό θρόνο, στις εκλογές του 1998.
Και  ο Χριστόδουλος πίστευε ότι ο Ανθιμος  άξιζε αυτή την μετάθεση.
Επίσης τα έτη που μεσολάβησαν από τις Αρχιεπισκοπικές εκλογές, συνεργάσθηκε άψογα με τον Χριστόδουλο σε όλα τα επίπεδα,χωρίς κανένα κόμπλεξ ή παραπικρασμό,γιατί έχασε και δεν εξελέγη Αρχιεπίσκοπος εκείνος αντί του Χριστοδούλου.

Όταν, όμως, έννοιωσε ο Γέρων Ανθιμος ότι θα μπορούσε να μην εκλεγεί  Θεσσαλονίκης – επειδή εκινείτο με αέρα νικητή ο Νικόλαος-ειδοποίησε τον Μακαριστό Αρχιεπίσκοπο  ότι θα αποσυρθεί από την εκλογή με ανακοίνωση που θα εξέδιδε το απόγευμα της ημέρας εκείνης, γιατί δεν ήθελε επουδενί την αποτυχία.
Τρείς άνθρωποι έπαιξαν, τη μέρα εκείνη, καταλυτικό ρόλο στην διαμόρφωση της κατάστασης :ο τότε Πρωτοσύγκελλος της Ι. Αρχιεπισκοπής π.Θωμάς Συνοδινός, ο αείμνηστος δημοσιογράφος και Πανεπιστημιακός Καθηγητής Δημήτρης Πάλλης και στενός συνεργάτης του Ανθίμου και ο υπογράφων τις γραμμές αυτές.

Τότε ο Χριστόδουλος πήρε την μεγάλη απόφαση να αποσύρει τον Νικόλαο εντελώς από τη Θεσσαλονίκη και να τον θέσει υποψήφιο για την Μητρόπολη Μεσογαίας για την οποία προόριζε τον νυν Κορίνθου Διονύσιο ( Μάνταλο). Ήταν η δεύτερη φορά που ο Διονύσιος έκανε πίσω, για το καλό της Εκκλησίας (η πρώτη ήταν  κατά την  εκλογή του Χαλκίδος). Αλλά  είχε εμπιστοσύνη στο λόγο του Μακαριστού Αρχιεπισκόπου Χριστοδούλου και ας αδικείτο για δεύτερη φορά.
Έτσι ο Νικόλαος εξελέγη Μεσογαίας, εις διαδοχή του παραιτηθέντος Γέροντος Αγαθονίκου , του αρχοντικού και φιλανθρώπου Ιεράρχου.
Σε περίπτωση αποτυχίας της μετάθεσης του Ανθίμου, ο Χριστόδουλος  είχε εναλλακτικό σενάριο: μας είχε  εκμυστηρευτεί ότι  θα έριχνε επισήμως στη μάχη της εκλογής για Θεσσαλονίκη,τον τότε Αρχιγραμματέα, νυν Πατρών Χρυσόστομο ( δεδομένου ότι οι Αρχιγραμματείς εκλέγονται πάντα με άνεση) αλλά και τον τότε Πρωτοσύγκελλο της Ι. Μ. Θεσσαλονίκης, νυν Λαγκαδά Ιωάννη. Και όποιος εκλεγόταν, εκ των δύο. Τα πράγματα εξελίχθηκαν όπως ακριβώς τα ήθελε ο Χριστόδουλος και η πλειοψηφία της Ιεραρχίας. Ο Ανθιμος εξελέγη Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης. Και ο Νικόλαος Μεσογαίας.
Ο Νικόλαος στην παρούσα Συνοδική περίοδο καλείται να αναδείξει τα ηγετικά χαρίσματα  που έχει και να κερδίσει τους Ιεράρχες. Ως αντιπρόεδρος της ΔΙΣ και πρόεδρος των Α βάθμιων Συνοδικών Δικαστηρίων καλείται να παράξει έργο και να αποδώσει δικαία κρίση και όχι να πάρει κεφάλια. Ας μην ξεχνά ότι και οι κρίνοντες κρίνονται. Ας προσπαθήσει να μιμηθεί, τουλάχιστον σε αυτό, τον Μακαριστό Χριστόδουλο  που έγραψε, όντως, ιστορία ώστε σήμερα, 11 έτη από την Κοίμησή του , να τον θυμάται κλήρος και λαός, με δάκρυα στα μάτια. Μετά την δική τους Κοίμηση δεν είμαι βέβαιος αν  θα τους θυμάται κανείς- ούτε καν οι κληρονόμοι τους!!
Ο Νικόλαος δεν αναμένεται να δυσκολέψει το βίο του Αρχιεπισκόπου- Προέδρου της ΔΙΣ. Σίγουρα όμως, για πολλά θέματα θα ακολουθήσει αυτό που του υπαγορεύει η συνείδησή του και δεν θα ταυτιστεί με τη γνώμη του Πρώτου για να γίνει αρεστός.Είναι το μόνο… κόμπλεξ που δεν έχει! Ανέλαβε ως Συνοδικός Σύνδεσμος την Συνοδική Επιτροπή Διορθοδόξων και Διαχριστιανικών Σχέσεων.

•• Πατρών Χρυσόστομος ( Σκλήφας ). 

Γεννήθηκε στα Λευκά Μαντινείας, το 1958. Πνευματικό ανάστημα του αειμνήστου  αρχοντικού Ιεράρχου Μαντινείας και Κυνουρίας Θεοκλήτου(Φιλιππαίου).
Τύχη αγαθή, στάθηκε γιαυτόν, η μετακίνησή του στην Αθήνα και η  υπηρεσία του στη Σύνοδο, ως Γραμματέας και Αρχιγραμματέας.
Η συνεργασία του με τον Μακαριστό Αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο υπήρξε σταθμός.
Εξελέγη Μητροπολίτης Πατρών και χειροτονήθηκε στις 20 Φεβρουαρίου 2005. Διεδέχθη τον σημαντικό και μουσικολογιώτατο Μητροπολίτη Πατρών Νικόδημο (Βαλληνδρά), τον από Ζιχνών, τον οποίο πρόλαβαν τα χρόνια και τον χαντάκωσαν εις τα δυσμάς  του βίου του οι κακές επιλογές και τα δήθεν αφοσιωμένα πνευματικά του  τέκνα.
Όταν παραιτήθηκε από Μητροπολίτης ο Νικόδημος λόγω γήρατος, ο Χριστόδουλος θεώρησε τον τότε Αρχιγραμματέα Χρυσόστομο ως τον καλύτερο  διάδοχο. Και εξελέγη πανηγυρικά.
Ο Χρυσόστομος μολονότι συχνά αναφέρεται στον Μεγάλο Πρωθιεράρχη Χριστόδουλο  με ιδιαίτερα κολακευτικά λόγια, εντούτοις δεν τον μνημονεύει ως οφείλει κατά τη Μεγάλη Είσοδο( ούτε καν του Αγίου Ανδρέου), κάτι που κάνουν άλλοι Μητροπολίτες μη εκλεγέντες και χειροτονηθέντες υπό του Χριστοδούλου. Ίσως να το ξεχνά!

Ο Χρυσόστομος   είχε διακριθεί  και συζητηθεί ευμενώς  τα χρόνια που υπηρέτησε στη Σύνοδο. Ήταν σοβαρός και μετρημένος κληρικός. Χειρίστηκε με άψογο τρόπο πολλά δύσκολα θέματα και δεν ποτέ δεν δημιούργησε προβλήματα στον Χριστόδουλο.
Και η υποψηφιότητά του για Πατρών έγινε ασμένως αποδεκτή από την Ιεραρχία. Όσο όμως, ξεχώρισε ως Αρχιμανδρίτης,τόσο ως Μητροπολίτης θεωρείται άχρωμος και άοσμος. Δεν έχει επιδείξει κάτι το σπουδαίο και θαυμαστό , τα 13 χρόνια που διαποιμαίνει τον λαό των Πατρών, για να συζητηθεί γιαυτό.
Ακόμη και η επίσπευση της προαγωγής σε Επίσκοπο  του εξαιρετικού κληρικού που κληρονόμησε από τον Νικόδημο, του Κερνίτσης Χρυσάνθου, έγινε σε άκαιρη εποχή, για να εξυπηρετήσει σκοπιμότητες, ενώ θα μπορούσε να είναι τώρα Μητροπολίτης στην γενέτειρά του.  Αλλά η βιασύνη και τα δήθεν έξυπνα τεχνάσματα, υπερκέρασαν τα πραγματικά γεγονότα. Όταν οι άνθρωποι κάνουμε σχέδια, ο Θεός γελά!
Ο Χρυσόστομος λένε οι κακές γλώσσες, έχει μεγάλη ιδέα για τον εαυτό του, σε σημείο  που τον θεωρεί εφάμιλλο του Μακαριστού  Αρχιεπισκόπου Χριστοδούλου και λέγεται  μάλιστα από ανθρώπους που τον ακολουθούν και υπολογίζουν τη δυναμική που αναπτύσσει όλα αυτά τα χρόνια  ότι θα είναι ο επόμενος Αρχιεπίσκοπος. Ακόμη και ως outsider, λένε οι φωνές αυτές, έχει πολλές πιθανότητες να εκλεγεί , διότι οι Ιεράρχες θα τον προτιμήσουν ως ήρεμη δύναμη, σε σχέση με αυτούς που ακούγονται ως φαβορί αυτή τη στιγμή.  Μένει να μας επαληθεύσει ο χρόνος.
Οι σχέσεις του με τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο είναι εξαιρετικές και γιαυτό δεν περιμένουμε να διαφοροποιηθεί κάπου ή να του κάνει τη ζωή δύσκολη, κατά την παρούσα Σύνοδο.
Το γεγονός ότι είχε παίξει για μία ώρα περίπου ως υποψήφιος Θεσσαλονίκης σε περίπτωση που δεν περνούσε το μεταθετό κατά την εκλογή το 2004, το φέρει βαρέως! Φαίνεται πως η Πάτρα του πέφτει μικρή. Ανέλαβε ως Συνοδικός Σύνδεσμος τη Συνοδική Επιτροπή Τύπου, Δημοσίων Σχέσεων και Διαφωτίσεως αλλά και Εκπρόσωπος Τύπου της Συνόδου.

•• Κυθήρων Σεραφείμ( Στεργιούλης).

Γεννήθηκε στην Καρδίτσα το 1950.
Υπηρέτησε στην Ι. Μητρόπολη Ύδρας σε διάφορες επιτελικές θέσεις  και θεωρείται πνευματικό ανάστημα του μεγάλου Γέροντος Επιφανίου Θεοδωροπούλου. Δεν ξεπέρασε ποτέ το γεγονός ότι έστω και την τελευταία στιγμή δεν κατόρθωσε   να αλλάξει   τις διαθέσεις του Μακαριστού Αρχιεπισκόπου Χριστοδούλου και να προτιμηθεί  αυτός για Μητροπολίτης Ύδρας, αντί του Εφραίμ, τον οποίο είχε ζητήσει ο παραιτηθείς Γέρων Ύδρας Ιερόθεος και στη συνέχεια παρ´ολίγον να το αλλάξει, επειδή του ασκούσαν πιέσεις κάποιοι παλιοί συνοδοιπόροι του. Είναι και αυτοί πλέον στην αγκαλιά του Κυρίου.Αλλά ο Χριστόδουλος  τότε  στάθηκε αμετακίνητος βράχος. Δεν άλλαξε τη γραμμή και διέσωσε την υστεροφημία του Γέροντα Ύδρας.
Ο Σεραφείμ διεδέχθη στα Κύθηρα τον Κύριλλο, μετέπειτα Θεσσαλιώτιδος. Για την προαγωγή του εργάσθηκε αποτελεσματικά  ο αείμνηστος Σταγών και Μετεώρων Σεραφείμ.
Ο Κυθήρων είναι  φιλομόναχος Αρχιερεύς και άνθρωπος μονήρης και κλεισμένος στον εαυτό του. Πολλές φορές οι θέσεις που παίρνει είναι ιδιαίτερα συντηρητικές και έρχεται συχνά σε αντίθεση με τους πιο προοδευτικούς  συνεπισκόπους του.Πολλοί του αποδίδουν τυπολαγνεία η οποία πολλές φορές τον κάνει να μοιάζει γραφικός. Κι ακόμη ότι  είναι αυστηρός με τους άλλους και επιεικής με το περιβάλλον του και μάλιστα το οικογενειακό.
Με τη συμμετοχή του στη ΔΙΣ θα εκφράζει μαζί  με τον Αιτωλοακαρνανίας Κοσμά την συντηρητική πτέρυγα της Ιεραρχίας. Ανέλαβε ως Συνοδικός Σύνδεσμος τη Συνοδική Επιτροπή Κοινωνικής Προνοίας και Ευποιίας.

•• Αιτωλίας και Ακαρνανίας Κοσμάς(Παπαχρήστος).

Γεννήθηκε το 1945 στο Αγρίνιο. Είναι πτυχιούχος του Παντείου Πανεπιστημίου και της Θεολογίας του ΑΠΘ. Είναι χειροτονία σε διάκονο και πρεσβύτερο  του προκατόχου του Θεοκλήτου- του καλού και αγαθού αυτού Ιεράρχου.
Εξελέγη και χειροτονήθηκε Επίσκοπος στις 8 Οκτωβρίου 2005.
Ο Χριστόδουλος δοκιμάσθηκε πολύ γιαυτή την επιλογή. Από τη μιά δεχόταν  πιέσεις από το τότε περιβάλλον του Γέροντος Πειραιώς Καλλινίκου για την προαγωγή του Κοσμά και από την άλλη από τον Γέροντα τότε Νικοπόλεως και Πρεβέζης Μελέτιο για τον Πρωτοσύγκελλό του Θεοδόσιο. Τελικώς επικράτησαν οι υποστηρικτές του Κοσμά δεδομένου ότι ήταν και Ιεροκήρυξ της Μητροπόλεως Αιτωλίας και Ακαρνανίας και πνευματικό ανάστημα του Γέροντος Θεοκλήτου ο οποίος είχε παραιτηθεί λόγω προβλημάτων υγείας.
Αν είχε παραμείνει  ο Αρχιμ. Θεόκλητος Λεγάτος στη θέση του εκείνη την εποχή και δεν είχε φύγει λόγω διαφωνιών με το τότε περιβάλλον του ισχυρού λαϊκού που κινούσε τα νήματα στη Μητρόπολη, θα ήταν ο αδιαμφισβήτητος διάδοχος του Γέροντά του Θεοκλήτου.
Ο Κοσμάς εκρίθη την εποχή εκείνη ως το πλέον κατάλληλο πρόσωπο  για την μεγάλη αυτή Μητρόπολη την οποία έχουν ποιμάνει μεγάλες προσωπικότητες Ιεραρχών.
Πάντα εκινείτο στον συντηρητικό χώρο και εξέφραζε ευθαρσώς τις θέσεις και απόψεις του.
Δυστυχώς τα δώδεκα έτη που ποιμαίνει το λαό της Μητρόπολης αυτής η οποία  είχε πάντα μεγάλη πνευματική παράδοση και αποτελούσε κέντρο στο οποίο ανέπτυξαν τη δυναμική τους μεγάλες προσωπικότητες της Εκκλησίας μας, δεν έχει αποδώσει ακόμη η ποιμαντορία του τους αναμενόμενους καρπούς.
Μάλιστα έχει εμπλακεί άθελά του, σε κάποιες οικονομικές δοσοληψίες με επιδοτήσεις και δανεισμό τα οποία εξετάζει  η Δικαιοσύνη και σύντομα θα αποφανθεί και θα μάθουμε και μεις το  τί συμβαίνει!
Ο Κοσμάς δεν φέρθηκε με τον ανάλογο σεβασμό και την πρέπουσα ευγνωμοσύνη προς τον ευεργέτη του Μακαριστό Αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο. Όταν μάλιστα του ζήτησε να ψηφίσει κάποιον κληρικό προκειμένου να προαχθεί σε Μητροπολίτη, ο Κοσμάς του είπε ότι δεν μπορεί να το κάνει για… λόγους συνειδήσεως! Και τότε ο Χριστόδουλος έγινε έξω φρενών! Και του είπε:
– Σε μένα το λες αυτό;
Ξέρεις πόσες συνειδήσεις έκαμψα για να εκλεγείς εσύ;
Έκτοτε ο Χριστόδουλος όταν  τον έβλεπε συννέφιαζε…. Αποκτούσε  εκείνη την αδιευκρίνιστη κατήφεια και θλίψη που τον έκαναν αμίλητο. Ο Κοσμάς έχει άριστη συνεργασία με τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο, ο οποίος είναι ενημερωμένος για τις διενέξεις που έχει με τη Δικαιοαυνη και κινείται προς την κατεύθυνση επούλωσης της πληγής και της απαλλαγής του Κοσμά από τον βραχνά της Δικαιοσύνης. Ανέλαβε ως Συνοδικός Σύνδεσμος την Συνοδική Επιτροπή επί του Μοναχικού Βίου.

•• Γόρτυνος και Μεγαλοπόλεως Ιερεμίας( Φούντας).

Γεννήθηκε στην Ναύπακτο το 1941. Κληρικός με σπουδαία πνευματική δράση. Διακρίθηκε για την αγάπη του προς την νεότητα από όποια θέση και αν πέρασε. Τα χρόνια που  υπηρετούσε στη Μητρόπολη Μεγάρων και Σαλαμίνος  είχε δημιουργήσει μία σπουδαία από πνευματική Κυψέλη από νέους ανθρώπους. Το όνομά του είχε αποκτήσει θρυλικές διαστάσεις. Το αυτό συνέβη και όταν υπηρετούσε ως Ιεροκήρυξ της Ι. Αρχιεπισκοπής Αθηνών.
Το έτος 2000 αναγορεύθηκε Δρ Θεολογίας και λίγα χρόνια μετά εξελέγη Επίκουρος και Τακτικός  Καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών επί της έδρας Εισαγωγής και Ερμηνείας της Παλαιάς Διαθήκης.
Ήταν ο πρώτος που έσπρωξε το Χριστεπώνυμο πλήρωμα προς την μελέτη των βιβλίων της Παλαιάς Διαθήκης και γιαυτό δικαίως κατέλαβε την πανεπιστημιακή έδρα στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.
Ο Μακαριστός Χριστόδουλος είχε πάντα άριστη άποψη για τον «πατέρα Ιερεμία», όπως τον αποκαλούσε.
Αλλά και ο Σεβ. Γέρων Πειραιώς Καλλίνικος ενδιαφερόταν για την προαγωγή του σε Μητροπολίτη.
Αρχικά ήταν να εκλεγεί Μητροπολίτης Σισανίου. Αλλά ο Μακαριστός Γρεβενών Σέργιος είχε θέσει «βέτο», να μην τον έχει  γείτονα λόγω κάποιας ψυχρότητας που πέρασε η σχέση τους. Έτσι ο Χριστόδουλος τον «έχρισε» υποψήφιο Γόρτυνος, ευθύς ως έγινε γνωστό ότι ο Γέρων Γόρτυνος Θεόφιλος θα παραιτηθεί λόγω προβλημάτων υγείας.
Εξελέγη με άνεση από την Ιεραρχία, παρά τον πόλεμο που δέχθηκε από παράπλευρα κέντρα που ήθελαν την
Μητρόπολη Γόρτυνος. Και υπέμεινε με καρτερία πολλές προσβολές.
Ο Γόρτυνος Ιερεμίας έχει μέσα στην καρδιά του Χριστό και Ελλάδα. Γιαυτό και έχει αγαπηθεί από τον υπερήφανο λαό της Αρκαδίας. Η Μητρόπολη Γόρτυνος και Μεγαλοπόλεως είναι μία μικρή και φτωχή Μητρόπολη αλλά έχει  υπερήφανο και ευσεβή λαό που αναγνωρίζει τις προσπάθειες που καταβάλλει ο Μητροπολίτης του για το καλό του ποιμνίου του.
Ο Μητροπολίτης Γόρτυνος Ιερεμίας έχει το θάρρος της γνώμης του και καταθέτει πάντα ευθαρσώς τις απόψεις του για όλα τα θέματα! Στην παρούσα Συνοδική περίοδο δεν αναμένονται εκπλήξεις γενικά και ειδικά ο Ιερεμίας δεν πρόκειται να δυσκολέψει το έργο της με άκαιρες και ανούσιες αντιδράσεις. Μπορεί να μη θεωρείται Ιεράρχης που ανήκει στο Αρχιεπισκοπικό περιβάλλον αλλά ξέρει να τιμά τους θεσμούς και να αναγνωρίζει την πρωτοκαθεδρία του εκάστοτε Αρχιεπισκόπου που φέρει εις τους ώμους του την ευθύνη όλης της Εκκλησίας. Ανέλαβε ως  Συνοδικός Σύνδεσμος τη Συνοδική Επιτροπή επί των Αιρέσεων.

•• Κορίνθου Διονύσιος( Μάνταλος)

Τελευταίος από τους Μητροπολίτες των Παλαιών Χωρών και χειροτονία του Χριστοδούλου είναι ο Μητροπολίτης Κορίνθου Διονύσιος. Γεννήθηκε στην Αθήνα το έτος 1952. Τα περισσότερα χρόνια της διακονίας του ως κληρικός από διάφορες επιτελικές θέσεις( Ιεροκήρυξ, Γεν. Αρχιερατικός Επίτροπος και Πρωτοσύγκελλος)  τα υπηρέτησε στην Ιερά Μητρόπολη Χαλκίδος. Έγραψε κυριολεκτικά ιστορία και αφήκε εποχή στην ωραία Μητρόπολη της Ευβοίας. Αποτελώντας ισχυρό δίδυμο με τον νυν Μητροπολίτη Χαλκίδος Χρυσόστομο, επικράτησε να λέγονται τα… Μανταλάκια! Εκ του επωνύμου του Διονυσίου. Τον γνώρισα κατά τα μαθητικά μου χρόνια  από τον τότε Πρωτοσύγκελλο της Ι. Αρχιεπισκοπής Αθηνών και μετέπειτα Μητροπολίτη Σερρών Μάξιμο.
Από πολλά χρόνια εθεωρείτο ως ο βέβαιος επόμενος Χαλκίδος. Δυστυχώς μιά ανθρώπινη αναποδιά έφερε εμπόδια για την εκλογή του σε Χαλκίδος ίσως διότι ο Θεός είχε καλύτερα σχέδια γιαυτόν. Στη συνέχεια υπηρέτησε ως Αν. Γεν. Διευθυντής της Αποστολικής Διακονίας(2002) και ως Αρχιγραμματέας της Ιεράς Συνόδου(2006).
Η υποψηφιότητά του για Μητροπολίτης Μεσογαίας το 2004, δεν ευοδώθηκε, δυστυχώς, για τους λόγους που εξηγούμε εκτενώς στην παρουσίαση των σκέψεων που καταθέτουμε για τον Σεβ. Μεσογαίας. Όλα αυτά ο Διονύσιος τα αντιμετώπισε με υπομονή και γνήσιο εκκλησιολογικό πνεύμα. Στις 15 Οκτωβρίου 2006, λίγες ημέρες μετά την εορτή του (3 Οκτωβρίου) χειροτονήθηκε Μητροπολίτης της Αποστολικής Μητροπόλεως Κορίνθου, εις διαδοχή του σπουδαίου Παντελεήμονος ( Καρανικόλα).
Ο Διονύσιος συνεδέετο με τον Μακαριστό Αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο και υπήρξε ο Αρχιτέκτων της απόφασης που έλαβε ο Γέροντάς του Μητροπολίτης Χαλκίδος Χρυσόστομος να ψηφίσει τον Χριστόδουλο για Αρχιεπίσκοπο στις εκλογές του 1998.
Αυτό ο Χριστόδουλος δεν το ξέχασε ποτέ! Και γιαυτό δεν εγκατέλειψε τον
Διονύσιο όταν τον είχε ανάγκη. Ο Διονύσιος έχει διακριθεί ως Ποιμενάρχης της Αποστολικής Μητροπόλεως Κορίνθου. Μέσα σε 12 χρόνια έχει επιτελέσει έργο θαυμαστό σε όλους τους τομείς. Μάλιστα δεν διστάζει όταν βρεί ευκαιρία  να πει δημοσίως τις απόψεις του, γιαυτούς που μας κυβερνούν, ακολουθώντας πιστά το μοντέλο διοίκησης του Μακαριστού Αρχιεπισκόπου Χριστοδούλου.Θεωρεί ότι η Εκκλησία πρέπει να δίνει το παρών! Και αυτό το κάνει χωρίς να προκαλεί αλλά με  αιτιολογημένες  παρεμβάσεις. Κατά την ημέρα της εκλογής του σε Μητροπολίτη Κορίνθου είχε δημιουργηθεί τεχνιέντως κλίμα πόλωσης στην Ιεραρχία γιατί ο τότε Θηβών Ιερώνυμος( νυν Αρχιεπίσκοπος) ήθελε να προωθήσει τον  Αρχιμ. Γεώργιο (Μαντζουράνη), τότε Ηγούμενο της Μονής του Οσίου Λουκά στη Λιβαδειά- νυν Μητροπολίτη Θηβών και Λεβαδείας.
Ο Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος, όμως, επέμενε στο πρόσωπο του Διονυσίου και αυτό έκανε τον τότε Θηβών Ιερώνυμο να αποχωρήσει από την Ιεραρχία και να μην ψηφίσει καθόλου. Επομένως ο Διονύσιος δεν του οφείλει τίποτα ούτε κάν ότι τον καταψήφισε. Εντούτοις η πράξη αυτή δεν στάθηκε εμπόδιο στις σχέσεις του με τον νυν Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο, με τον οποίο είχε μακρά γνωριμία και φιλία λόγω της γειτνίασης των Οινοφύτων( χωριό της Βοιωτίας από το οποίο κατάγεται ο Ιερώνυμος) με την Χαλκίδα, με την οποιά είχε πάντα στενούς δεσμούς. Όλα δείχνουν ότι η θητεία του ως Συνοδικού Μέλους της 162ης περιόδου μάλλον θετικά πρόσημα θα αφήσει στην Εκκλησία.Ανέλαβε ως Συνοδικός Σύνδεσμος τη Συνοδική Επιτροπή επί της Αρχιγραμματείας.

Αύριο οι υπόλοιποι.