Σχόλιο του Σωτήρη Μ. Τζούμα
Η Ακολουθία του Ακαθίστου Ύμνου, ίσως είναι η πιο δημοφιλής ακολουθία της Εκκλησίας μας. Ψάλλεται ως γνωστόν κατά την διάρκεια των πέντε πρώτων εβδομάδων της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, κάθε Παρασκευή.
Είναι μια ωραιότατη και πανηγυρική ακολουθία μέσα στην πένθιμη περίοδο της Τεσσαρακοστής, αφιερωμένη στην Υπέρμαχο Στρατηγό του Γένους μας, «το παλάτιον του μόνου Βασιλέως», των «ουρανών υψηλοτέρα», τον «έμψυχον Παράδεισον»…
Η ιστορία του Ακαθίστου Ύμνου ανάγεται στα χρόνια της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Το 626 μ.Χ. η Πόλη πολιορκήθηκε από Αβάρους.
Ο στρατός υπό τον Αυτοκράτορα Ηράκλειο απουσίαζε σε εκστρατεία κατά των Περσών. Ενώ ετοιμάζονταν για επίθεση, ο Πατριάρχης Σέργιος περιέτρεχε τα τείχη της Πόλεως με την εικόνα της Παναγίας της Βλαχερνίτισσας και ενεθάρρυνε τον λαό στην αντίσταση.
Και η Παναγία έκανε το θαύμα της! Φοβερός ανεμοστρόβιλος δημιούργησε τρικυμία και κατέστρεψε τον εχθρικό στόλο, ενώ αντεπίθεση των αμυνομένων προξένησε τεράστιες απώλειες στον εχθρό, ο οποίος ετράπη σε φυγή. Η Πόλη είχε σωθεί από τη μεγαλύτερη ως τότε απειλή της ιστορίας της.
Ο λαός, θέλοντας να πανηγυρίσει τη σωτηρία του, την οποία απέδωσε στην βοήθεια και στην συνδρομή της Θεοτόκου, συγκεντρώθηκε στο Ναό της Παναγίας των Βλαχερνών.
Τότε, κατά την παράδοση, όρθιο το πλήθος έψαλε τον από τότε λεγόμενο «Ακάθιστο Ύμνο» στην Παναγία, αποδίδοντας τα «νικητήρια» και την ευγνωμοσύνη του «τη υπερμάχω στρατηγώ».
1395 χρόνια μετά .
«Η Ρωμηοσύνη συνεχίζει απ’αιώνων την ψαλμώδησι του οικείου αυτής Ακαθίστου Ύμνου προς την Ευαγγελίστρια Θεοτόκο,Την Υπέρμαχο Στρατηγό του Γένους των Ορθοδόξων.
Ι.Μητρόπολις Πριγκηποννήσων,
16 Απριλίου 2021»
Με αυτό το λιτό, αλλά μεστό μήνυμα που περικλείει την ιστορία τόσων χρόνων, ανακοίνωσε ο Σεβ. Μητροπολίτης Γέρων Πριγκηποννήσων κ. Δημήτριος τα του Ακαθίστου στην Πρίγκηπο.
Ο εμβληματικός ιεράρχης, άξιος απόγονος των μεγάλων αρχιερέων του Φαναρίου, συνονόματος του Πατριάρχη της αγάπης και της ταπείνωσης Δημητρίου του Α ´, γνήσιος Κωνσταντινουπολίτης, συνεχίζει την παράδοση αιώνων, ομού μετά των ιεραρχών του πάνσεπτου Οικουμενικού Θρόνου, με Πρώτον τον Οικουμενικό μας Πατριάρχη Βαρθολομαίο.
Όλοι μαζί κρατούν άσβεστη την φλόγα της Ορθοδοξίας, γνήσια και ανόθευτα τα θέσμια της Εκκλησίας μας.
Γράφει κάπου ο Πατριάρχης του Γένους:
«μη εντρεπώμεθα να ομολογήσωμεν ότι αι αριθμητικαί υπεροχαί δεν απετέλεσαν ποτέ την πεμπτουσίαν του ορθοδόξου ήθους και ότι το τοιούτον υπάρχει ποιοτικόν, και ουχί ποσοτικόν μέγεθος».
Ναι, στο αείφωτο Φανάρι, στην Πόλη των θρύλων και των ονείρων, οι κληρικοί με Ηγούμενο τον Πατριάρχη στο «Μέγα Μοναστήρι», ταπεινά, δωρικά, λιτά μα λαμπρά και ένδοξα συνάμα, κρατούν αναμένη την δάδα της πίστης, της παράδοσης, της ιστορίας του Γένους των Ρωμιών και παραδίδουν την σκυτάλη στους επόμενους.
«Η Ρωμιοσύνη εν να χαθή, όντας ο κόσμος λείψη»!
