Είναι ολοφάνερο ότι περνάμε μία μεγάλη και παρατεταμένη κρίση η οποία έχει εισχωρήσει δυστυχώς και στον χώρο της Εκκλησίας. Τα γεγονότα το ένα μετά το άλλο αποκαλύπτουν την διάβρωση και το αδιέξοδο στο οποίο έχει περιέλθει η Εκκλησία!
Ή Αρχιεπισκοπή Αμερικής ταλανίζεται από διάφορα προβλήματα που όμως ο επικεφαλής της εκεί Εκκλησίας κάνει ότι μπορεί για να τα υποβαθμίσει και να εξωραίσει την κατάσταση. Αλλά όταν ένας εκκλησιαστικός οργανισμός αρρωστήσει και δεν λάβει τα κατάλληλα πνευματικά μέτρα τότε είναι δύσκολο να επανέλθει στην ευθεία οδό.

Η Ελληνορθόδοξη  Εκκλησία μας στην  Αμερική τόσο κατά τα τελευταία έτη του μακαριστού μεγάλου Αρχιεπισκόπου Ιακώβου αλλά  και αργότερα ταλαιπωρήθηκε κυρίως, από οικονομικής φύσεως προβλήματα. Είναι η πρώτη φορά που έρχεται αντιμέτωπη με προβλήματα νεποτισμού και άδικου σφαγιασμού Ιεραρχών οι οποίοι σέβονται τους όρκους που έδωσαν κατά την χειροτονία τους και δεν θέλουν να γίνονται πειθήνια όργανα εγωισμών και άλλων εξαρτήσεων.
Η προ ολίγων ετών τιμωρία δύο κορυφαίων ιεραρχών της Αρχιεπισκοπής  του σεβαστού Σεβ. Μητροπολίτου  Βοστώνης κ.Μεθοδίου, πολιού Ιεράρχη στην Αρχιεπισκοπή  Αμερικής, με τρίμηνη αργία και η απομάκρυνση του δυναμικού και ευθύβολου Μητροπολίτη Νέας Ιερσέης Ευαγγέλου νυν Σάρδεων, από την Μητρόπολη που δημιούργησε εκ θεμελίων,  ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι.

Από τότε η Αρχιεπισκοπή Αμερικής διέρχεται  μία παρατεταμένη κρίση η οποία επιφέρει παράπλευρες απώλειες αλλά δεν αγγίζει τους πραγματικούς φταίχτες αυτής της κρίσης.

Η παραίτηση του γέροντος Μητροπολίτη Ατλάντας Αλεξίου προ ολίγων ημερών,έδωσε μια εξαιρετική ευκαιρία στον Αρχιεπίσκοπο Ελπιδοφόρο να σκεφτεί ψύχραιμα την κατάσταση και να  αποκαταστήσει την αδικία που είχε  διαπράξει ο ίδιος προ ολίγων ετών  ώστε να προτείνει ως πραγματικός πατέρας και ηγέτης τον Ευάγγελο για την Μητρόπολη Ατλάντας.

Με τον τρόπο αυτό θα έκανε ένα  new start ή μάλλον θα έκανε  το ξεκίνημα που χρειαζόταν  αυτή τη στιγμή στην Αρχιεπισκοπή Αμερικής για να επανεύρει την περπατησιά της και να αποκαταστήσει την ηρεμία στον κλήρο και στο ποίμνιο που έχει διχαστεί.

Δυστυχώς ο Αρχιεπίσκοπος Ελπιδοφόρος δεν θέλει ο Ευάγγελος να ξαναγίνει μέλος της Επαρχιακής Συνόδου την οποία διευθύνει και κατευθύνει. Τον θέλει μακριά, όπως και κάθε άλλον που μπαίνει εμπόδιο στα σχέδιά του θέλει να τον απομακρύνει από το κέντρο των αποφάσεων.

Το θλιβερό και δυσάρεστο εν προκειμένω έγκειται στο γεγονός ότι και οι υπόλοιποι ιεράρχες που απαρτίζουν την Επαρχιακή Σύνοδο  της Αμερικής δεν σκέφτηκαν τον αδελφό τους. Όχι μόνο δεν  τον πρότειναν αλλά ούτε που το συζήτησαν. Άλλωστε η συνεδρίαση ήταν διαδικτυακά και το απόρρητο της ψηφοφορίας πήγε περίπατο.

Η κατάρτιση του Τριπροσώπου  έγινε με προφορική πρόταση ενός εκάστου των μελών της Επαρχιακής Συνόδου, διαδικασία απόλυτα ελεγχόμενη,η οποία δεν επιτρέπει τους αυτοσχεδιασμούς και τις εκπλήξεις στο αποτέλεσμα.

Το θέμα είναι ότι η επιθυμία του Ελπιδοφόρου να εκλέξει τον Πρωτοσύγκελλό του Επίσκοπο Νεκτάριο ως νέο Μητροπολίτη Ατλάντας δεν βρήκε πρόσφορο έδαφος. Αλλά και η ευκαιρία να αποκαταστήσουν τον αδικηθέντα Ευάγγελο δυστυχώς πέρασε ανεκμετάλλευτη.

Όμως ούτε  ο Οικουμενικός Πατριάρχης ο οποίος συνεργάστηκε  με τον Ελπιδοφόρο και ενέδωσε στις κακότητες που τον διέπουν και στις καχυποψίες που στροβιλίζουν το μυαλό του και βοήθησε με το κύρος του και τον αποφασιστικό λόγο του  στο να δημιουργηθεί αυτή η κρίση δεν σκέφτηκε ως Πατέρας για να δώσει εκ της θέσεώς του την κατεύθυνση προς τον Ελπιδοφόρο και τους άλλους Μητροπολίτες για την αποκατάσταση του Ευαγγέλου. Προφανώς δεν τον απασχολεί ως θέμα ανεξαρτήτως των δεινών που έχει προκαλέσει και παρά τα αρνητικά μηνύματα που λαμβάνει από την Αμερική για την εκεί πορεία της Εκκλησίας μας. Πάντως κάποιοι αντικειμενικοί παρατηρητές των εκκλησιαστικών μας πραγμάτων οι οποίοι μπορούν και ερμηνεύουν τον Πατριάρχη με πιο ασφαλή κριτήρια μας έλεγαν ότι και στην περίπτωση που η Επαρχιακή Σύνοδος είχε θέσει τον Μητροπολίτη Ευάγγελο πρώτο στο Τριπρόσωπο για την Μητρόπολη Ατλάντας δεν είναι βέβαιο ότι θα τον εξέλεγε νέο Μητροπολίτη Ατλάντας . Αλλά σε μία τέτοια περίπτωση το βάρος θα ήταν πλέον όλο δικό του και θα ερχόταν αντιμέτωπος με την ίδια την ιστορία. Και ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος είναι έξυπνος και ευφυής πνευματικός ηγέτης και δεν θα έκανε ένα τέτοιο λάθος.

Το 1979 με υποτροφία του Παγκοσμίου Συμβουλίου Εκκλησιών μετέβη στις Ηνωμένες Πολιτείες, φοίτησε στο Columbia Theological Seminary και το Πανεπιστήμιο Emory στην πόλη Decatur της Georgia και έλαβε το πτυχίο Μάστερ Θεολογίας με ειδικότητα στην Ποιμαντική Ψυχολογία (1982).

Μαθήτευσε και έλαβε ανωτάτη πιστοποίηση στην Κλινική Ποιμαντική Εκπαίδευση από το Caraway Methodist Medical Center στο Birmingham της Alabama (1980-1982).

Μεταξύ των ετών 1982-1984 έκανε ανώτατες μεταπτυχιακές σπουδές στην Ποιμαντική Ψυχολογία στα Πανεπιστήμια Vanderbilt University στο Nashville του Tennessee και Middle Tennessee State University.