Του Σωτήρη Μ. Τζούμα 

Οι Αρχιερατικές εκλογές γίνονται πάντα εν Αγίω Πνεύματι!Τουλάχιστον έτσι θέλουμε να πιστεύουμε και έτσι διαλαλούμε.
Ακόμη και αν το αποτέλεσμα που βγαίνει από μία εκλογή  δεν είναι αυτό που θέλουμε , πρέπει να θυμόμαστε πάντα ότι το Άγιο Πνεύμα επέτρεψε να γίνει αυτό, το Άγιο Πνεύμα συνήργησε και  έδωσε τον φωτισμό και την  έμπνευση που χρειάζεται, ώστε να καταλήξουμε σε αυτό.

Σε μία εκλογή  οι Ιεράρχες μας ψηφίζουν  άλλοι κατά συνείδηση κι άλλοι γιατί ακολουθούν  τη «γραμμή» που δόθηκε άνωθεν γιατί θέλουν  να ικανοποιήσουν τη βούληση του Αρχιεπισκόπου.
Πάντα έτσι γίνοταν και πάντα έτσι πορεύεται η Εκκλησία.
Μπορεί ο τρόπος αυτός  εκλογής των Ιεραρχών   να έχει πολλά κενά σημεία που επιτρέπει να συντελούνται αδικίες  αλλά εν τέλει εκφράζει όσο γίνεται πιο πειστικά τη Συνοδικότητα με την οποία λειτουργεί και αποφασίζει η Εκκλησία μας.
Όλα όσα γίνονται σε μία εκλογή  είναι αποδεκτά και εντάσσονται  μέσα στα  επιτρεπτά όρια, επί των οποίων κινούνται συνήθως  οι Ιεράρχες μας  μέσα στον εκκλησιαστικό χώρο.
Αυτό ωστόσο, που δεν το σηκώνει ο ανθρώπινος νούς και είναι πέρα από κάθε ανθρώπινη λογική είναι όταν υπάρχουν Αρχιερείς που την ώρα της ψηφοφορίας ,την πιο ιερή ώρα της εν Αγίω Πνεύματι εκλογής ενός νέου Ιεράρχη, ρίχνουν λευκή ψήφο.
Και δεν εννοώ τις 12 συντεταγμένες λευκές ψήφους ισαρίθμων  Ιεραρχών που έπεσαν στην  κάλπη στην εκλογή του νέου Μητροπολίτη Περιστερίου.
Η κίνηση αυτή των 12 Ιεραρχών ήθελε προφανώς  να δώσει κάποιο μήνυμα κάπου ψηλότερα αλλά και στις πέριξ άλλες ομάδες της Ιεραρχίας.
Η εκλογή Περιστερίου και ο βασικός υποψήφιος Επίσκοπος Κλήμης χρησιμοποιήθηκε απλά ως  ο ενδιάμεσος κρίκος και έγινε η παράπλευρη απώλεια.
Πάντα έτσι γίνεται στις περιπτώσεις που κάτι θέλει να πει μια ομάδα της Ιεραρχίας τόσο προς τον Αρχιεπίσκοπο, όσο και προς τις άλλες ομάδες που δρούν ή κυοφορούνται  εντός της Ιεραρχίας.
Παλιά συνταγή. Την εμπεδώσαμε καλά τόσο κατά τα έτη Αρχιεπισκοπείας του Μακαριστού Σεραφείμ, όσο και του Μακαριστού Χριστοδούλου.
Ο νυν Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος ως Μητροπολίτης Θηβών και Λεβαδείας υπήρξε ο πρώτος διδάξας.
Όταν ήθελε να περάσει μηνύματα τα έδινε μέσω της ομάδας Ιεραρχών που τον ακολουθούσαν πιστά και ήταν κοντά του σε όλα.
Περί τους  20-22 και στην καλύτερη περίπτωση 26 Ιεράρχες λειτουργούσαν με τον ίδιο τρόπο και τον ακολουθούσαν πιστά σε όλα .
Και η ομάδα αυτή παρέμεινε ίδια  μέχρι τις Αρχιεπισκοπικές εκλογές του 1998.Ήταν τότε που ευφυώς εγράφη ότι… « 26 Μητροπολίτες της Εκκλησίας μας συνιστούν Skip».
Όπως  είπαμε η συμπεριφορά  αυτή  αφορά τις συντεταγμένες ομάδες που διαφοροποιούνται από την κεντρική γραμμή για κάποιους συγκεκριμένους  λόγους.

Όταν όμως ένας Ιεράρχης ψηφίζει πάντα λευκό, σε όλες τις εκλογές ή σκοπίμως άκυρο ( γράφοντας στο ψηφοδέλτιό του άλλα αντί άλλων), γιατί το κάνει; Πώς σκέφτεται αυτός ο Ιεράρχης ; Τί θέλει να μας πει με αυτή την πράξη; Είμαι μία φυσιολογική αντίδραση ; Αποβλέπει κάπου;
Ή πιστεύει ότι μετά τη δική του εκλογή όλες όσες γίνονται εφ´εξής  δεν αξίζουν;
Σκέφτεται ο Ιεράρχης αυτός αν οι εκλέκτορες Ιεράρχες  της δικής  του εκλογής ενεργούσαν με αυτό τον τρόπο την ημέρα της δικής του εκλογής  δεν θα εκλέγονταν;
Γιατί  τα γράφω όλα αυτά;
Διότι και  σήμερα στις  εκλογές είχαμε πάλι ανάλογα φαινόμενα.
Συγκεκριμένα στις δύο πρώτες εκλογές Σισανίου και Γλυφάδας  είχαμε μία λευκή ψήφο και στην εκλογή Περιστερίου 12 λευκές  ψήφους και 1 άκυρη.
Δεν θα ψάξω να βρώ  ποιοί είναι ή να υποθέσουμε ποιοί εκ των Ιεραρχών μας  θα μπορούσαν να διολισθήσουν τόσο χαμηλά. Θα πω μόνο ότι αυτό που κάνουν δεν είναι σωστό. Και το σπουδαιότερο   φανερώνει έλλειμα ανθρωπιάς και απύθμενο  κομπλεξισμό και κακία! Αλλά και αποτελεί προσβολή και βλασφημία της εκλογής ενός Αρχιερέως.
Κάποτε ο Μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος εντόπισε ως Δημητριάδος ότι στα γειτονικά του έδρανα ένας εκ των συνΕπισκόπων του, ένας ευγενής και ολιγόλογος Ιεράρχης  – εκ της αυτής γενιάς Ιεραρχών που δεν ζεί πια και αυτός-ρίχνει πάντα λευκή ψήφο. Αποφάσισε να του μιλήσει:
– Μα γιατί το κάνεις αυτό; Η κάθε ψήφος είναι πολύτιμη και συ την ευτελίζεις!

Ο δράστης αισθάνθηκε ντροπή που έγινε αντιληπτός και προσπάθησε να αιτιολογήσει την πράξη του με το σκεπτικό ότι δεν γνωρίζει  τους υποψήφιους που του ζητά ο Αρχιεπίσκοπος Σεραφείμ να ψηφίσει.

– Μα είναι λόγος αυτός για να ρίχνεις λευκή ψήφο; Εσένα σε γνώριζαν όσοι σε ψήφισαν; Πώς θα ζητήσεις αύριο από τους Αρχιερείς να ψηφίσουν έναν δικό σου κληρικό;

Αυτό τον προβλημάτισε .
Και μετά από λίγο εκ Θεού πρόκυψε η προαγωγή ενός κληρικού για τον οποίο ενδιαφέρθηκε ο Ιεράρχης  που ήταν οπαδός της λευκής ψήφου. Και τότε είπε στον Χριστόδουλο πόσο τον βοήθησε με αυτά που του είχε πεί σε ανύποπτο χρόνο .
– Σε ευγνωμονώ αδελφέ  μου, του είπε τότε.  Χάρη σε σένα έγινε αυτό.

Μπορεί να μην το έκοψε το κουσούρι να ρίχνει λευκή εντελώς αλλά το ελάττωσε.

Την ιστορία αυτή μπορεί να την επιβεβαιώσει στο μέρος  της λευκής  ψήφου ο Σεβ. Διδυμοτείχου Δαμασκηνός τότε παντοδύναμος Αρχιγραμματεύς  που γνώριζε επακριβώς τους γραφικούς χαρακτήρες των Ιεραρχών της εποχής εκείνης   και καταλάβαινε  ποιός ψηφίζει λευκό.