You are currently viewing Η Ιερά Σύνοδος περί του πολέμου στην Ουκρανία

Η Ιερά Σύνοδος περί του πολέμου στην Ουκρανία

  • Reading time:3 mins read
✔️ Δυστυχῶςμέσα ἀπό αὐτές τίς τραγικές καταστάσεις φανερώνεται καί ἡ ἀποτυχία μας ὡς ἀνθρώπων καί εἰδικότερα ὡς Χριστιανῶνἀκόμη καί ὡςἐκκλησιαστικῶν ἡγετῶν, νά ζοῦμε μέσα στήν εἰρήνη πού μᾶς κληροδότησε ὁ Χριστός: «Εἰρήνην ἀφίημι ὑμῖνεἰρήνην τήν ἐμήν δίδωμι ὑμῖν» (Ἰω. 14,27).

Πρός

τό Χριστεπώνυμο Πλήρωμα
τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος

 

Θέμα: «Περί τοῦ πολέμου στήν Οὐκρανία»

 

Τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά,

Ἡ Διαρκής Ἱερά Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος μέ αἴσθημα εὐθύνης ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ καί τῆς ἐκκλησιαστικῆς κοινότητος, κατά τήν συνεδρίαση Αὐτῆς τῆς 14ης Μαρτίου 2022, ἀσχολήθηκε ἐπισταμένως καί μέ τό ζήτημα τῶν τραγικῶν γε-γονότων τοῦ πολέμου στήν Οὐκρανία.

Ἡ Ἱερά Σύνοδος, ἀφοῦ ἐνημερώθηκε ἀπό τόν Μακαριώ-τατο Ἀρχιεπίσκοπο Ἀθηνῶν καί πάσης Ἑλλάδος κ. Ἱερώνυμο τόσο γιά τίς ἐπιστολές, τίς ὁποῖες ἀπέστειλε πρός τόν Μακαρι-ώτατο Μητροπολίτη Κιέβου καί πάσης Οὐκρανίας κ. Ἐπιφάνιο καί τόν Μακαριώτατο Πατριάρχη Μόσχας καί πάσης Ρωσίας κ. Κύριλλο, ὅσο καί γιά τήν διαβούλευση πού εἶχε μέ τό ἁρμό-διο Ὑπουργεῖο Μεταναστευτικῆς Πολιτικῆς, ὡς πρός τήν πα-ροχή βοηθείας πρός τούς ἐκ τοῦ πολέμου πρόσφυγες, ἀποφά-σισε νά ἀπευθυνθεῖ καί πάλι πρός τόν Ἱερό Κλῆρο καί τόν εὐ-σεβῆ Ὀρθόδοξο Λαό, ἐκφράζοντας τήν θλίψη καί τήν ἀγωνία Της γιά τόν καταστρεπτικό πόλεμο πού διεξάγεται ἐναντίον τῆς Οὐκρανίας.

Ἡ Ἱερά Σύνοδος αἰσθάνεται ἔντονο τό χρέος νά καταδι-κάσει τήν βίαιη εἰσβολή τῶν ρωσικῶν στρατευμάτων καί τόν

πόλεμο στήν Οὐκρανία καί νά ὑψώσει φωνή διαμαρτυρίας γιά ὅλα τά, ὡς μή ὤφειλε, θύματα τοῦ πολέμου καί ὅλους τούς διω-κομένους. Θρηνεῖ γιά ὅσους θανατώθησαν, ἀλλά καί γιά ὅσους ἀκόμη δοκιμάζονται καί διώκονται.

Ὁ πόλεμος δέν εἶναι κάτι καινούργιο στήν ἀνθρώπινη ἱστορία, ὅμως τοῦτο δέν τόν καθιστᾶ, ὡς γεγονός, λιγότερο ἀποτρόπαιο. Ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστός ἀρνεῖται καί καταδι-κάζει τήν βία σέ ὅλες τίς μορφές της. Μάλιστα, ποτέ δέν χρησι-μοποίησε βία ἐναντίον τῶν ἀνθρωπίνων προσώπων, ἀκόμη κι ὅταν ὁ Ἴδιος τήν ὑπέστη παντοιοτρόπως.

Ἐξ ἐπόψεως Ὀρθοδόξου, κανένα γεγονός, καμία πρό-κληση, καμία ἐπιδίωξη καί καμία πρόφαση δέν δύναται νά δι-καιολογήσει τήν θηριωδία τοῦ πολέμου, ἡ φύση τοῦ ὁποίου προϋποθέτει τήν ἐπιβολή τῆς βουλήσεως τοῦ ἰσχυροῦ στόν ἀνί-σχυρο. Τοιουτοτρόπως, παράγεται τό λεγόμενο «δίκαιο» τοῦ ἰσχυροῦ, τό ὁποῖο, βεβαίως, δέν ἔχει καμία σχέση μέ τήν ἔννοια τῆς δικαιοσύνης, τῆς ἀγάπης καί τῆς ἐλευθερίας, πού εὐαγγελί-ζεται ὁ Χριστός.

Ὁ πόλεμος ὄχι μόνο δέν λύνει τά προβλήματα, ἀλλά ἐνεργεῖ πολλαπλασιαστικῶς, ἀναπαράγοντας καί ἀνατροφο-δοτώντας τόν κύκλο τῆς βίας, τοῦ μίσους, τοῦ πόνου, τοῦ ξερι-ζωμοῦ, τῆς προσφυγιᾶς, τῆς πείνας καί τῆς ἀπώλειας τῆς ἴδιας τῆς ἀνθρώπινης ζωῆς, πού ὡς Χριστιανοί ὀφείλουμε νά σεβό-μαστε, νά προστατεύουμε καί νά τιμοῦμε.

Τίς ἡμέρες αὐτές, ἡ Οὐκρανία βιώνει τόν παραλογισμό καί τήν σκληρότητα τοῦ πολέμου. Ἄμαχοι βομβαρδίζονται, μέ θύματα ἀκόμη καί παιδιά, καταστρέφονται Ἱεροί Ναοί καί Ἱε-ρές Μονές, ζωτικές ὑποδομές καί μνημεῖα μακραίωνης πολιτι-σμικῆς σημασίας, στρατιές προσφύγων ἀναζητοῦν ἀπελπι-σμένα διόδους διαφυγῆς. Ἐπιπλέον, ἐλλοχεύει ὁ κίνδυνος μιᾶς πυρηνικῆς καταστροφῆς, ἐνῶ τίποτε δέν ἀποκλείει ὁ πόλεμος νά λάβει παγκόσμιες διαστάσεις.

Ἡ εὐθύνη πάντων ἡμῶν τῶν Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν ἔναντι αὐτῶν τῶν ὀλεθρίων καταστάσεων συνεπάγεται ἔμ-πονη προσευχή καί ἔντονη δράση διότι καί ὁ Ἱδρυτής τῆς Ἐκ-κλησίας μας, προσευχόμενος γιά τήν σωτηρία μας, ἀνέλαβε, ἐντός τῆς ἱστορίας, ρόλο ἐνεργό, ὁ ὁποῖος Τόν ὁδήγησε μέχρι τόν Σταυρό καί τόν θάνατο, μέ σκοπό νά εὐαγγελισθεῖ τήν εἰ-

ρήνη καί νά ἑνώσει τά πρίν διεστῶτα, δηλαδή τόν ἄνθρωπο μέ τόν Πλαστουργό καί Θεό του.

Ὀφείλουμε, λοιπόν, πρός δόξαν Θεοῦ νά πληροφορή-σουμε τήν διακονία μας. Ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος, σχετικά μέ τήν παροχή ἀνθρωπιστικῆς βοηθείας πρός τούς πρόσφυγες, ἔχει ἤδη θέσει στήν διάθεση τῆς Πολιτείας, σέ ἀγαστή συνερ-γασία μέ τό ἁρμόδιο Ὑπουργεῖο Μεταναστευτικῆς Πολιτικῆς, δομές τῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀθηνῶν καί Ἱερῶν Μητροπό-λεων, καθώς καί ξενῶνες τῆς Ἀστικῆς Μή Κερδοσκοπικῆς Ἑταιρείας «Συνύπαρξις» καί τοῦ Φιλανθρωπικοῦ Ὀργανισμοῦ «ΑΠΟΣΤΟΛΗ», γιά τήν φιλοξενία Οὐκρανῶν προσφύγων, ἰδίως παιδιῶν καί ἀσυνόδευτων ἀνηλίκων. Ἐπιπροσθέτως, πολ-λές Ἱερές Μητροπόλεις, σέ συνεργασία μέ φιλανθρωπικές ὀρ-γανώσεις καί φορεῖς, προβαίνουν σέ συγκέντρωση ἀνθρωπιστι-κοῦ ὑλικοῦ, τό ὁποῖο μέ φροντίδα τῶν προαναφερθέντων φο-ρέων θά προωθηθεῖ πρός τούς πληγέντες ἐκ τοῦ πολέμου.

Ταὐτοχρόνως, ἡ Ἐκκλησία μας ἀνέλαβε τήν πρωτοβουλία καί σέ ἐκκλησιαστικό ἐπίπεδο νά ἀπευθύνει ἔκκληση πρός τούς ἁρμοδίους ἐκκλησιαστικούς ἡγέτες μέ σκοπό τήν οὐσια-στική παρέμβασή τους πρός τούς κοσμικούς ἄρχοντες τῆς δι-καιοδοσίας τους γιά τόν τερματισμό τοῦ πολέμου.

 

Τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά,

Ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος, ὅπως ἔπραξε καί στό παρελ-θόν κατά τόν πόλεμο καί τήν βίαιη εἰσβολή στήν Σερβία, τό Κοσσυφοπέδιο καί τήν χειμαζομένη καί αἱμάσσουσα ἐπί πε-ντηκονταετία ὅλη Κύπρο μας, τονίζει ἐκ νέου ὅτι καί στήν περί-πτωση τῆς εἰσβολῆς στήν Οὐκρανία ὁ πόλεμος δέν ἐπιλύει ὁποιεσδήποτε ἀνθρώπινες διαφορές, ὅσο σημαντικές κι ἄν εἶ-ναι, σέ κοινωνικό, ἐθνικό ἤ παγκόσμιο ἐπίπεδο.

Δυστυχῶς, μέσα ἀπό αὐτές τίς τραγικές καταστάσεις φα-νερώνεται καί ἡ ἀποτυχία μας ὡς ἀνθρώπων καί εἰδικότερα ὡς Χριστιανῶν, ἀκόμη καί ὡς ἐκκλησιαστικῶν ἡγετῶν, νά ζοῦμε μέσα στήν εἰρήνη πού μᾶς κληροδότησε ὁ Χριστός: «Εἰρήνην ἀφίημι ὑμῖν, εἰρήνην τήν ἐμήν δίδωμι ὑμῖν» (Ἰω. 14,27).

Γι’ αὐτό καί προτρέπουμε πατρικῶς τό εὐσεβές πλήρωμα τῆς Ἐκκλησίας, τόσο τούς ἐκ τοῦ ἱεροῦ Καταλόγου, ὅσο καί τούς εὐλαβεῖς πιστούς, σέ ἐγκάρδια προσευχή πρός τόν Ἄρ-

χοντα τῆς Εἰρήνης, τόν Κύριο Ἰησοῦ Χριστό, μέ σκοπό νά φωτί-σει τίς διάνοιες τῶν ἐχόντων τήν κοσμική ἐξουσία καί λαμβα-νόντων ἀποφάσεις, γιά τήν κατάπαυση κάθε περαιτέρω πολε-μικῆς ἐπιβουλῆς, τήν διάσωση τῶν ἀνθρώπων καί τήν ἐπικρά-τηση παγκόσμιας εἰρήνης.

Ἄς μᾶς καθοδηγήσει ὅλους ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ, ἰδιαιτέρως ὅσους εὑρίσκονται στήν δεινή δοκιμασία τοῦ πολέμου, ὥστε νά διέλθουμε τό ὑπόλοιπο στάδιο τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Τεσσα-ρακοστῆς ἐν εἰρήνῃ, μετανοίᾳ καί φιλαλληλίᾳ καί νά ἀξιω-θοῦμε τῆς μετοχῆς στό σωτήριο γεγονός τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ μας ἀκέραιοι καί εἰρηνικοί.

Μετά πατρικῶν εὐχῶν καί ἀγάπης,

 

† Ὁ Ἀθηνῶν Ι Ε Ρ Ω Ν Υ Μ Ο Σ, Πρόεδρος

† Ὁ Σάμου καί Ἰκαρίας Εὐσέβιος

† Ὁ Φλωρίνης, Πρεσπῶν καί Ἐορδαίας Θεόκλητος

† Ὁ Κασσανδρείας Νικόδημος

† Ὁ Σερρῶν καί Νιγρίτης Θεολόγος

† Ὁ Σιδηροκάστρου Μακάριος

† Ὁ Ἐδέσσης, Πέλλης καί Ἀλμωπίας Ἰωήλ

† Ὁ Ἀργολίδος Νεκτάριος

† Ὁ Θεσσαλιώτιδος καί Φαναριοφερσάλων Τιμόθεος

† Ὁ Μεγάρων καί Σαλαμῖνος Κωνσταντῖνος

† Ὁ Κεφαλληνίας Δημήτριος

† Ὁ Τρίκκης, Γαρδικίου καί Πύλης Χρυσόστομος

† Ὁ Καρπενησίου Γεώργιος

Ὁ Ἀρχιγραμματεύς

† Ὁ Ὠρεῶν Φιλόθεος

Ἀκριβές Ἀντίγραφον
Ὁ Ἀρχιγραμματεύς

† Ὁ Ὠρεῶν Φιλόθεος