Σύμφωνα με το πρόγραμμα της Ιεράς Μητροπόλεως ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. ΘΕΟΚΛΗΤΟΣ, ακολουθούμενος από τον Διάκονό του π. Νικόλαο Τσεπίση, επεσκέφθη την Κυριακή 3η Δεκεμβρίου 2023, δηλαδή τη ΙΔ΄ Κυριακή του Λουκά κατά την Τάξη της Εκκλησίας, τον ιστορικό Ιερό Ναό Αγίου Γεωργίου Ζαγκλιβερίου, τον οποίο εκλέϊσε κατά το πρόσφατο παρελθόν ο αείμνηστος Αιδ. Πρωτ. κυρός Παναγιώτης Κορκόντζηλας και συνεχίζει όντως να φροντίζει με μεράκι και παραδοσιακό πνεύμα ο διάδοχός και γαμβρός του Αιδ. Πρωτ. π. Ιωάννης Κωνσταντίνου.
Τον Σεβασμιώτατο υπεδέχθη ο π. Ιωάννης με τους εκλεκτούς του Εκκλησιαστικούς Συμβούλους και το ποίμνιο της Ενορίας, με επικεφαλής τον τ. Υπουργό και νυν Βουλευτή κ. Θεόδωρο Καράογλου, την νεοεκλεγείσα Δήμαρχο Λαγκαδά κα Νίκη Ανδρεάδου, τον Τοπικό Πρόεδρο κ. Νικόλαο Κοπαρανίδη, την νεοκλεγείσα Πρόεδρο του Ζαγκλιβερίου κα Κατερίνα Πατουκά, τον νεοεκλεγέντα Δημοτικό Σύμβουλο κ. Γεώργιο Τζανή, την νεοεκλεγείσα Δημοτική Σύμβουλο κα ΣταυρούλαΣτάθη, την Διοικητή του Α/Τ Καλινδοίων κα Αποστολία Μεγαρχιώτη κ.ά.
Διακονώντας τον λόγο, ο Σεβασμιώτατος επέλεξε από την Αποστολική Περικοπή της Κυριακής το καταπληκτικό και πολύ επίκαιρο λόγιο του Αποστόλου των Εθνών Παύλου λέγοντος: «Βλέπετε οὖν πῶς ἀκριβῶς περιπατεῖτε, μὴ ὡς ἄσοφοι, ἀλλ’ ὡς σοφοί, ἐξαγοραζόμενοι τὸν καιρόν, ὅτι αἱ ἡμέραι πονηραί εἰσι», δηλαδή, «Προσέχετε λοιπόν, αδελφοί μου, πως να συμπεριφέρεστε με κάθε ακρίβεια, όχι ως άσοφοι, αλλά ως σοφοί, χρησιμοποιώντας επωφελώς τον καιρό που έχετε στην διάθεσή σας, διότι οι παρούσες ημέρες ένεκα του επικρατούντος κακού είναι πονηρές» (Εφεσ. ε΄ 15- 16)! Δεν υπάρχει, παρετήρησε ο ομιλητής, καλύτερη συμβουλή για ‘μας τους σημερινούς Χριστιανούς από τον Ουρανοβάμωνα Ταρσέα έξω απ’ αυτό το Ιερό Κείμενο!
Εν συνεχεία ο Σεβασμιώτατος προέβη σε μια σαφή διάκριση των όρων σοφός κατά Θεόν και σοφός κατά κόσμον. Σοφός, λοιπόν, σύμφωνα με τη λογική του κόσμου είναι ο πολυγραμματισμένος, αυτός που διαθέτει πολλά πτυχία και πανεπιστημιακές ή άλλες επιμορφωτικές περγαμηνές. Ο άνθρωπος των ‘’μεταπτυχιακών’’ επιδόσεων, των ‘’διδακτορικών’’ διατριβών, αυτός που κατέχει τον θρόνο και την ‘’καρέκλα’’ της γνώσης. Αλλά από τοιούτου είδους σοφούς είναι πλήρης ο κόσμος σήμερα, παρετήρησε με νόημα! Μήπως δεν είναι, άλλωστε, επίτευγμα της ανθρώπινης σοφίας η διάσπαση του ατόμου ή η αποκωδικοποίηση του DNA από σπουδαγμένους και μορφωμένους της εποχής μας; Και τα πυρηνικά όπλα που στοιβάζονται στις Η.Π.Α., στη Μόσχα ή το Λονδίνο και αλλού, δεν είναι πρακτικές εφαρμογές αυτών των καταπληκτικών κατά τα άλλα εφευρέσεων του ανθρώπου; Η δε κλωνοποίηση ζώων και ανθρώπου, δεν είναι, συνέχισε να διερωτάται ο ομιλητής, μέγα επίτευγμα του λογικού; Άραγε, χρησιμοποιούνται για το καλό της ανθρωπότητας και του σύνολου κόσμου μας αυτά τα διαμάντια του μυαλού του ανθρώπου ή εξυπηρετούν παντός είδους οικονομικά ή επιχειρηματικά συμφέροντα μιας ολιγαρχίας της γνώσης και όχι την εύρυθμη πορεία του αδαμιαίου προσώπου στον χωροχρόνο;
Ο κατά Θεόν σοφός, κατά τον Παύλο, είναι ο συνετός, ο Θεοσεβής, ο φρόνιμος, ο μετρημένος, εκείνος που αναγνωρίζει ότι «Ἀρχή σοφίας, φόβος Θεοῦ», δηλαδή «Η αρχή της σοφίας είναι ο φόβος του Κυρίου» (Παρ. 9-10). Η σοφία του κόσμου τούτου μωραίνεται από τον Θεό, γι’ αυτό και δεν μπορεί να χρησιμεύσει σαν μέσο για την κατανόηση του Θεού. Άλλωστε η Αγία Γραφή το τονίζει: «…οὐκ ἔγνω ὁ κόσμος διά τῆς σοφίας τόν Θεόν…», δηλαδή, «…δεν εγνώρισαν οι άνθρωποι με την έμφυτη λογική και την άλλη σοφία τους τον Θεό…», κάτι που φανερώθηκε στο απολυτρωτικό έργο του Χριστού μας στον κόσμο. Εδώ ο Θεός απέδειξε πως δεν έχει ανάγκη από τους σοφούς του κόσμου για να αποκαλυφθεί στον άνθρωπο, σοφοί που όσο κι αν πασχίζουν να τονίσουν την αξία τους έρχονται στιγμές που φανερώνουν τη σχετικότητα και την αδυναμία τους στη σύλληψη του βαθύτερου νοήματος του κόσμου και του ανθρώπου! Γιατί έχει γραφεί από τον Προφήτη Ησαΐα που μίλησε εξ ονόματος του Θεού: «…ἀπολῶ τήν σοφίαν τῶν σοφῶν, καί τήν σύνεσιν τῶν συνετῶν ἀθετήσω.», δηλαδή, «…θα εξαφανίσω τη σοφία αυτών, που παρουσιάζονται ως σοφοί, και θα παραμερίσω σαν ανωφελή και άχρηστη τη φρόνηση εκείνων, που κομπάζουν με την ιδέα ότι είναι συνετοί» (Α΄ Κορ. α΄ 19). Για να καταλήξει διθυραμβικά ο Παύλος: «…ποῦ σοφός; ποῦ γραμματεύς; ποῦ συζητητής τοῦ αἰῶνος τούτου; οὐχί ἐμώρανεν ὁ Θεός τήν σοφίαν τοῦ κόσμου τούτου;», δηλαδη, «Που υπάρχει τώρα σοφός; Που υπάρχει έμπειρος διδάσκαλος; Πού επιδέξιος συζητητής της άπιστης και άθεης αυτής εποχής; Δεν απέδειξε ο Θεός μωρή τη σοφία των ανθρώπων που διακατέχονται από τα κοσμικά φρονήματα της εποχής μας;» (Α΄ Κορ. α΄ 20)!
Και πέρανε τον λόγο του ο Σεβασμιώτατος λέγοντας: «Όσο κι αν αποκτήσει ο άνθρωπος γνώση και σοφία, δεν μπορεί να ξεφύγει από τον κύκλο της σχετικότητας που τον περιβάλλει, μιας και στηρίζεται στις δυνάμεις του πεπερασμένου μυαλού του. Αυτή η ίδια η Επιστήμη πόσες φορές δεν φανερώνεται ανίσχυρη να εμπεδώσει στον άνθρωπο την απολυτότητα των θέσεών της και αναγκάζεται να τις μεταβάλλει, να τις μεταλλάσσει ή και να τις καταργεί ακόμα, ανάλογα με τις νεότερες κατακτήσεις της που συχνά ανατρέπουν τις παλαιότερες; Μη ξεχνάμε ‘’…ὅτι τό μωρόν τοῦ Θεοῦ σοφώτερον τῶν ἀνθρώπων ἐστί, καί τό ἀσθενές τοῦ Θεοῦ ἰσχυρότερον τῶν ἀνθρώπων ἐστί.’’, δηλαδή, ‘’Εκείνο που πράττει ο Θεός και το θεωρούν οι άπιστοι άνθρωποι μωρό και ανόητο, είναι σοφότερο από τους ανθρώπους με ό,τι κι αν έχουν και όση σοφία κι αν επιδεικνύουν αυτοί. Και το κήρυγμα του ασθενούς και αδύνατου κατά το φαινόμενο Εσταυρωμένου, που το πραγματώνει για ‘μας ο Θεός, είναι ισχυρότερο από τους ανθρώπους, όσο δυνατοί κοσμικά κι αν είναι αυτοί’’! Η Εκκλησία άλλωστε κηρύσσει ευθαρσώς: ‘’…ἀλλά τά μωρά τοῦ κόσμου ἐξελέξατο ὁ Θεός ἵνα τούς σοφούς καταισχύνῃ, καί τά ἀσθενῆ τοῦ κόσμου ἐξελέξατο ὁ Θεός ἵνα κατεσχύνῃ τά ἰσχυρά…’’, δηλαδή, ‘’… Τελικά επέλεξε ο Θεός εκείνους, που ο κόσμος περιφρονεί ως μικρούς και ανόητους, για να καταντροπιάσει τους σοφούς, αντί των οποίων προτίμησε ως όργανά Του τα μωρά και μικρά. Και τους κατά κόσμο αδύνατους εξέλεξε ο Θεός, για να καταντροπιάσει εκείνους, που έχουν ισχυρή κοσμική επιρροή’’»!
