Κάτοχος μεγάλης θεολογικής παιδείας, συμπλήρωσε της σπουδές του στα Πανεπιστήμια Οξφόρδης και Παρισίων. Διετέλεσε καθηγητής και Διευθυντής των Εκκλησιαστικών Σχολών Κορίνθου, Κατερίνης, Ξάνθης και Λαμίας.Έζησε τα χρόνια της νεότητας του κοντά στον Μητροπολίτη Κορίνθου Μιχαήλ τον μετέπειτα Αμερικής. Στις 3 Δεκεμβρίου 1967 χειροτονήθηκε διάκονος από τον Μητροπολίτη Ξάνθης Αντώνιο και την επομένη ημέρα έγινε η εις πρεσβύτερον χειροτονία του. Κατά τα έτη 1971-74 υπηρέτησε ως ιεροκήρυκας στην Ιερά Μητρόπολη Αιτωλίας και Ακαρνανίας. Στις 23/5/1974 εξελέγη Μητροπολίτης Σισανίου και Σιατίστης, μετά από πίεση του Μητροπολίτη Αιτωλίας και Ακαρνανίας Θεοκλήτου. Δεν είναι τυχαίο αυτό που είπε ο Σεραφείμ την ημέρα της χειροτονίας του: -Σήμερα κάναμε έναν Άγιο άνθρωπο Μητροπολίτη! 

Ως μητροπολίτης έμεινε γνωστός  στις μνήμες του λαού  για την ασκητικότητα, τον λιτό βίο του και την ταπεινότητά του. Ο ίδιος δήλωσε πως διδάχθηκε τον ασκητικό βίο του μοναχού από τον πνευματικό του πατέρα, τον Θρακιώτη Μητροπολίτη Κορίνθου Μιχαήλ (τον μετέπειτα Αρχιεπίσκοπο Αμερικής). Τα μέσα μαζικής επικοινωνίας χαρακτήριζαν τον Αντώνιο “δεσπότη των ΚΤΕΛ¨ και “δεσπότη των τρόλεϊ” επειδή δεν διέθετε αυτοκίνητο και χρησιμοποιούσε τα δημόσια μέσα μεταφοράς. Μεγάλο υπήρξε το πνευματικό και κοινωνικό του έργο στην επισκοπή του και για αυτό ήταν ιδιαίτερα αγαπητός ως κληρικός. Μπορεί να μην άφησε πίσω του Επισκοπικά μέγαρα και ιδρύματα αλλά άφησε έναν λαό περισσότερο θρησκευόμενο και κοντά στην Εκκλησία.

Εξέδωσε αξιόλογα θεολογικά έργα, ενώ δημοσίευσε βιβλιοκρισίες και άρθρα σε διάφορα περιοδικά.

Απεβίωσε στις 17 Δεκεμβρίου 2005, την ημερα του Αγίου Διονυσίου, μετά από μάχη με τον  καρκίνο, στο Μποδοσάκειο Νοσοκομείο  Πτολεμαίδος.

Ο Αντώνιος είναι Άγιος. Μένει να γίνει επίσημα η Αγιοκατάταξη του αλλά δυστυχώς ο Αντώνιος δεν είχε ισχυρά πνευματικά παιδιά  για να σπεύσουν στο Φανάρι να τον Αγιοκατατάξουν! Όμως κάποια στιγμή θα κάνει το θαύμα Του.