Η τραγική φιγούρα της μάνας….
«Ω Υιε και Θεέ μου, ει και τα σπλάχνα τιτρώσκομαι και καρδίαν σπαράττομαι, νεκρόν Σε καθορώσα, αλλά τη ση αναστάσει θαρρούσα μεγαλύνω…» (τροπάριο Μεγ. Παρασκευής).
Ο Παύλος ήταν και γιός μιας σπουδαίας μάνας.
Μιας εκλεκτής ψυχής, που «πληγώνεται στα σπλάχνα και στην καρδιά σπαράζει», κηδεύοντας τον γιό της, όπως όταν είδε η Παναγία Μητέρα όλων μας, νεκρό τον Υιό Της και Θεό μας.
Ανείπωτος ο πόνος!
Η μητέρα του Παύλου, η σεβαστή δεσποτομάνα Ελπίδα, συντετριμμένη γερόντισσα μπροστά στο φέρετρο του παιδιού της…κηδεύει το καμάρι της!
Μόνο η μάνα Παναγιά μπορεί να την καταλάβει και η Ανάσταση του Υιού Της και Θεού μας μπορεί να παρηγορήσει της καλή μας κυρία Ελπίδα. .Σφίγγω με σεβασμό το χεράκι της και το ασπάζομαι! Έδωσε στην Εκκλησία και στο έθνος μας έναν σπουδαίο γιο!
Φωτό Σ.Μ.Τ.
