Α´.  Ήταν Ιεράρχης με τεράστια πνευματική δύναμη και ψυχικό σθένος. Άφησε πίσω του μια  τεράστια παρακαταθήκη και μέχρι σήμερα θυμόμαστε τα προφητικά λόγια του! Και  αν έπρεπε κάποιος να αγιοκαταχθεί από τους εκλεγέντες επί Ιερωνύμου του Α ´ ,αυτός ήταν ο Αυγουστίνος. Μπορεί να ήταν πολλές φορές ακραίος και να έδειχνε φανατικός αλλά είχε καρδιά μικρού παιδιού. Είχε μέσα στην καρδούλα του Χριστό και Ελλάδα και γιαυτά αγωνιζόταν σε όλη τη ζωή.

Παραιτήθηκε λόγω γήρατος επί Αρχιεπισκόπου Χριστοδούλου το 2000, στην ηλικία των 93 ετών και στη θέση του εξελέγη στις 21 Ιανουαρίου του ίδιου έτους  ο τότε Πρωτοσύγγελός του Θεόκλητος.

Το έργο του Αυγουστίνου προσπάθησε να συνεχίσει ο εκλεγείς διάδοχος του Θεόκλητος πιο ήπια και χωρίς ακρότητες. Κράτησε τη γραμμή του Αυγουστίνου αλλά χωρίς φωνές και υπερβολές και ένωσε τα διεστώτα εκτοπίζοντας και απομονώνοντας τα ακραία στοιχεία που δίχαζαν την ακριτική Μητρόπολη.

Δυστυχώς  εκ της αδελφότητος του Σταυρού που είχε ιδρύσει ο Αυγουστίνος δεν ξεχώρισε κάποιος  που να τραβήξει το λαό μας και να συνεχίσει με τον ίδιο ζήλο το έργο του Αυγουστίνου. Φανατισμός από τη μιά και νεωτερισμοί από την άλλη διέλυσαν μια σπουδαία αδελφότητα που έχασε τον συνεκτικό της ιστό.Αυτό ήταν το αποτέλεσμα αυτής της σπουδαίας αδελφότητας.

 Κοντολογίς καταλήγουμε ότι όταν φύγει ο φάρος από κάθε αδελφότητα αυτό που μένει  πάντα είναι  το κακέκτυπο του!

Αιωνία αυτού η μνήμη!