Σαν σήμερα …
Σαν σήμερα, 16 Ιουλίου 1972, εξελέγη από την Αγία και Ιερά Ενδημούσα Σύνοδο του Οικουμενικού Πατριαρχείου,εις διαδοχήν του αειμνήστου Οικουμενικού Πατριάρχου Αθηναγόρα Α΄, Αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως, Νέας Ρώμης και Οικουμενικός Πατριάρχης με το όνομα Δημήτριος Α΄ , ο από Ίμβρου και Τενέδου μακαριστός Δημήτριος ο Παπαδόπουλος.
Ήταν μια αναπάντεχη εκλογή αφού μέχρι την τελευταία στιγμή εφέρετο ως απόλυτο φαβορί και ως έτοιμος από καιρό ο Χαλκηδόνος Μελίτων.
Ο τότε Τούρκος νομάρχης όμως ,είχε άλλη γνώμη. Διέγραψε από τον κατάλογο των υποψηφίων προς εκλογή όλα τα σπουδαία ονόματα που διέθετε τότε η Ιεραρχία του Θρόνου,μεταξύ των οποίων τον Χαλκηδόνος Μελίτωνα, τον Σταυρουπόλεως Μάξιμο ,τον Σχολάρχη της Χάλκης κ. α.
Τότε ο Χαλκηδόνος Μελίτων που κινούσε τα νήματα, φανερά και κρυφά, στο Φανάρι έπεισε την Ενδημούσα Σύνοδο να εκλέξει από τους εναπομείναντες Ιεράρχες τον Ίμβρου και Τενέδου Δημήτριο ο οποίος είχε εκλεγεί Μητροπολίτης Ίμβρου έξι μήνες πριν την Πατριαρχική εκλογή. Μάλιστα μέχρι το τέλος της διαδικασίας αρνείτο πεισματικά να δεχθεί
να γίνει Πατριάρχης.
Εντούτοις εξελέγη παμψηφεί αλλά και με τους δικούς του όρους , οι οποίοι έγιναν σεβαστοί τόσο από την Σύνοδο όσο και από τον ουσιαστικώς Πατριαρχεύοντα – όσο το
επέτρεπε η υγεία του- Χαλκηδόνος Μελίτωνα. Συγκεκριμένα ο Δημήτριος είναι ο πρώτος Πατριάρχης που έσπασε το ισχύον πρωτόκολλο και εκτός απο το Φανάρι πήγαινε και έμενε κάποιες ημέρες και στο προσωπικό του σπίτι που διατηρούσε στην Πόλη.
Χαρακτηριστικό είναι το εξής περιστατικό που διηγούνται οι γνωρίζοντες τον Μακαριστό Πατριάρχη από κοντά αφού τους το διηγήθηκε ο ίδιος.
Επιστρέφοντας στο σπίτι του στην Πόλη μετά την εκλογή, για να συγκεντρώσει τα πράγματα του τον ρώτησε η αδελφή του ποιον εξέλεξαν εις διαδοχή του Αθηναγόρα.
Και εκείνος της απάντησε με ψυχραιμία:
-Εμένα!
Και η αδελφή του δεν τον πίστευε. Νόμιζε ότι την κοροϊδεύει.
Επι των ημερών του ωστόσο το Οικουμενικό Πατριαρχείο μας έζησε ημέρες δόξης. Ο ταπεινός Πατριάρχης της αγάπης ο Δημήτριος ο καλός όπως έμεινε στην ιστορία, χωρίς πολλά λόγια και διεκδικήσεις κατάφερε να προσφέρει σημαντικό έργο τόσο στο μαρτυρικό μας Πατριαρχείο όσο και σε όλη την Ορθοδοξία.
Το παράδειγμά του θα εμπνέει εσαεί τους νέους κληρικούς μας στο Φανάρι και μακάρι να ξαναδούμε και πάλι τέτοιες μεγάλες και λαμπρές ημέρες στο μέλλον,όποιος και αν διαδεχθεί τον Μεγάλο Πατριάρχη Βαρθολομαίο.
Ας αργήσει πολύ αυτή η μέρα…Η φωτό που δημοσιεύουμε είναι από την ίδια μέρα της εκλογής του Δημητρίου σε Πατριάρχη.
