Τον πολιούχο της θαυματουργό Άγιο Βησσαρίωνα, επίσκοπο Λαρίσης και κτήτορα της Μονής Δουσίκου Πύλης Τρικάλων, που είχε απαλλάξει την κωμόπολη από την πανώλη, όταν στα χρόνια της Τουρκοκρατίας έφτασε εκεί, με άδεια των Τούρκων, η θαυματουργή κάρα του, εόρτασε η Φιλιππιάδα Πρέβεζας την Πέμπτη 15 Σεπτεμβρίου 2022.

Προς το τέλος της θείας λειτουργίας πραγματοποιήθηκε λιτάνευση της εικόνας του Αγίου Βησσαρίωνα στους δρόμους της Φιλιππιάδας, με επικεφαλής τον Μητροπολίτη Πρεβέζης Χρυσόστομο, πλαισιούμενο από κληρικούς της περιοχής, καθώς και με τη συμμετοχή πολλών πιστών, αλλά και μαθητών από σχολεία.

Ο ναός του αγίου Βησσαρίωνα, στον οποίο ξεχωρίζουν οι άριστης τεχνοτροπίας αγιογραφίες, καθώς και το καμπαναριό, που έχει μια ιδιαίτερη αρχιτεκτονική (κτισμένο το 1913, την περίοδο των αγώνων για την απελευθέρωση της Ηπείρου από Πραμαντιώτη τεχνίτη), ανεγέρθηκε το 1862 προκαλεί τον θαυμασμό του κάθε επισκέπτη και προσκυνητή.

Στις λατρευτικές εκδηλώσεις παρόντες ήταν ο δήμαρχος ΖηρούΝικόλαος Καλαντζής, ο βουλευτής Πρέβεζας του ΣΥΡΙΖΑ Κώστας Μπάρκας, αυτοδιοικητικοί ποαράγοντες, εκπρόσωποι των σωμάτων ασφαλείας κ.ά.

ο Άγιος Βησσαρίων ( υπάρχει αναφορά και για άλλον Άγιο Βησσαρίωνα αρχιεπίσκοπο Λαρίσης, που έζησε νωρίτερα) αφιερώθηκε από πολύ μικρός, μόλις 10 ετών, στο Θεό, αφού έγινε καλογεροπαίδι.

Ως ιεράρχης ξεχώρισε για το φιλανθρωπικό του, κυρίως, έργο, που μεταξύ άλλων περιελάβανε εξαγορά της ποινής και απελευθέρωση πολλών κρατουμένων,καθώς και ενίσχυση ρακένδυτων και πεινασμένων, κατασκευή κοινωφελών έργων, όπως δρόμους, γεφύρια (δικό του έργο είναι το πρώτο γεφύρι της Πλάκας, που ενώνει τα Τζουμέρκα με Άρτα και Γιάννινα.

Δημιούργημά του είναι και η η Μονή του Σωτήρος των Μεγάλων Πυλών (Δουσίκου), όπου καθιέρωσε το άβατο για τις γυναίκες, που ισχύει μέχρι σήμερα. 

Η ζωή και η δράση του αγίου Βησσαρίωνα ήταν φως. Ήταν αντίδραση, σε χρόνια σκλαβιάς (είχε γεννηθεί το 1490, λίγα χρόνια μετά την άλωση της Κων/πολης), στα μέσα, στα δελεαστικά δολώματα, στις πλεκτάνες που χρησιμοποιεί το κακό, προκειμένου να καταπολεμήσει το έργο της σωτηρίας του ανθρώπου, που απλώνουν ένα εφάμαρτο, μαύρο και παγερό σκοτάδι. 

Ο Άγιος Βησσαρίων πολέμησε το κακό με το φως του Χριστού. Φως Χριστού. Φως αρετής, Φως ιεραποστολής.  

Όσοι αγωνίζονται να ανταποκριθούν στη μεγάλη αποστολή τους ως Χρισιτανοί, γίνονται φώτα του κόσμου. 

Με τις ενάρετες πράξεις μας και την αγάπη μας προς το Θεό και τους αδελφούς μας εκπέμπουμε φως προς όλες τις κατευθύνσεις. Αυτός άλλωστε είναι ο θετικός τρόπος, με τον οποίο μπορούμε νβα ξεπεράσουμε τις δυσκολίες.

Όσο και να είναι το κακό στον κόσμο, όσο και αν μας βλάπτουν, εμείς θα μένουμε ενωμένοι με τον Χριστό, για να μας φωτίζει και να μας καθοδηγεί. 

Ο Άγιος Βησσαρίων αγωνίστηκε ως μέλος του Χριστού και ως οπαδός του Κυρίου. Αγωνίστηκε και νίκησε.  Έδωσε μάχες και θριάμβευσε. 

Και ο θρίαμβός του έγινε πραγματικός και αθάνατος, εφ’ όσον ήταν προς δόξαν Θεού.

Σκοπός της ζωής του και μέλημά του ήταν να δοξάζεται το όνομα του Θεού. Εκείνος ήταν ο αρχηγός  και εμπνευστής του. Εκείνος να είναι ο αρχηγός και εμπνευστής μας.