Αυτό που απέδειξε η πρόσφατη οριακή ψήφιση των 151 βουλευτών με την οποία πέρασε η κυβερνητική πρόταση για την αναθεώρηση της παραγράφου 1 του άρθρου 3 του Συντάγματος, που αφορά στις σχέσεις Κράτους – Εκκλησίας, είναι ένα πρώτο απτό θλιβερό αποτέλεσμα των μυστικών συνομιλιών του Αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου με τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα. Δεν θα εκπλαγώ αν ακολουθήσουν κι άλλα αφού ο άθεος Τσίπρας και το ασκέρι του δεν φαίνεται να έχουν αναστολές για ζητήματα ουσιώδη τα οποία είναι ταυτισμένα με την ψυχή του ελληνικού λαού και την ιστορική ύπαρξη του Ελληνισμού.
Αντί να πει ο Ιερώνυμος στον Τσίπρα, έλα βρε γιε μου να σε στεφανώσω πρώτα με την Περιστέρα σου με τις ευχές της Εκκλησίας, να βαφτίσεις και τα παιδιά σου κι άφησε τα θέματα της Πίστης και της Εκκλησίας, δέχθηκε και καταδέχθηκε να επιδοθεί σε «συμπαιγνία» μαζί του. Ναι, περί αυτού πρόκειται κατ’ ουσία, γιατί κρυφές ήταν οι συναντήσεις τους και η στόχευση οφθαλμοφανής και εκ των πραγμάτων έχει όνομα που λέγεται αλλοτρίωση της ταυτότητας της Ορθόδοξης Χριστιανικής Ελλάδας, στην οποία δεν υπάρχει σπιθαμή γης, δεν υπάρχει πέτρα που να μην έχει ποτιστεί με δάκρυ και με αίμα ηρώων και μαρτύρων.
Η σκηνογραφία της τηλεοπτικής «παράστασης» του Ιερώνυμου και του Τσίπρα, την Τρίτη 6 Νοεμβρίου 2018, όταν ανακοίνωναν από κοινού τον καρπό των μυστικών τους συναντήσεων είναι αλήθεια πως έπιασε πολλούς εξ’ απήνης συμπεριλαμβανομένου και του Οικουμενικού Πατριαρχείου. Επίσης, την πλειάδα της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος, εκτός ίσως μερικών ιεραρχών και ιερέων του Αρχιεπισκοπικού κυκλώματος, σίγουρα όμως άπαντα τον ιερό κλήρο και φυσικά και την Ομογένεια της Αμερικής.
Ηταν ολοφάνερο ότι ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος χρησιμοποίησε την Εκκλησία και τον ιερό κλήρο για έναν και μοναδικό σκοπό, να κάνει πλάτες για να επανεκλεγεί ο Τσίπρας και το καθεστώς του.
Εν τω μεταξύ, είχε προηγηθεί η ανίερη και ανάγωγη άρνησή του να δεχθεί την επίσκεψη του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου στην Αθήνα, περνώντας το μήνυμα σε όλους και φυσικά και προς τους Τούρκους μην τον υπολογίζετε τον Βαρθολομαίο, οπότε συντελέσθηκε η ανατροπή μέσα μου για εκείνον τον Ιερώνυμο που γνώρισα στη Βοστώνη όταν είχε έλθει για να τιμηθεί από τη Σχολή του Τιμίου Σταυρού.
Δεν είναι λίγοι εκείνοι με γνώση και γνώμη, οι οποίοι πιστεύουν ότι έχει ήδη σημάνει η αρχή του τέλους της Αρχιεπισκοπίας Ιερωνύμου. Αναντίλεκτα θα πρέπει κάποτε να γίνει μία σωστή οριοθέτηση των ρόλων της θεσμικής διοικητικής εκπροσώπησης της Εκκλησίας και του Κράτους.
Ωστόσο, η Εκκλησία δεν μπορεί να χωριστεί από το Εθνος διότι άλλωστε αλληλοπεριχωρούνται. Το Εθνος βέβαια με την έννοια του Είναι της πνευματικής και πολιτιστικής αυτογνωσίας και ιδιοπροσωπίας του Ελληνισμού, με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά ήθους, αρχών, παραδόσεων και ψυχής αν θέλετε.
