Στόν πανηγυρίζοντα Ἱερό Ναό Εὐαγγελιστρίας Νικαίας καί μέ ἀπόλυτη ἐφαρμογή τῶν ἐκτάκτων ὑγειονομικῶν μέτρων, ἱερούργησε ἀνήμερα τῆς Θεομητορικῆς Ἑορτῆς, Πέμπτη 25η Μαρτίου 2021, ὁ Μητροπολίτης Νικαίας κ. Ἀλέξιος.

Ὁ Σεβασμιώτατος προσευχήθηκε ἐνθέρμως στήν Ὑπέρμαχο Στρατηγό Κυρία Θεοτόκο, παρακαλώντας τήν μεσίτρια τοῦ κόσμου, γιά τήν προστασία τοῦ ἀνθρωπίνου γένους καί τήν ἀπαλλαγή του ἀπό τή φοβερή ἀπειλή τῆς πανδημίας.

Στό τέλος τῆς Θείας Λειτουργίας τελέστηκε ἡ Δοξολογία μέ τήν εὐκαιρία τῆς Ἐθνικής Ἐπετείου καί συμπληρώσεως 200 ἐτῶν ἀπό τή νικηφόρα Ἐπανάσταση τοῦ 1821.

Στό μεστό νοημάτων κήρυγμά του μεταξύ ἄλλων τόνισε τά ἑξῆς :

«Ὁ ὅρος “Κεφάλαιον” πού ἀναφέρει τό ἀπολυτίκιο τῆς σημερινῆς ἑορτῆς, σημαίνει κάτι πρώτιστο, τό πολύ σπουδαῖο, τό σύνολο ὑποκείμενων τμημάτων ἤ δράσεων, τήν περίληψη διαφόρων ἐννοιῶν ἤ ἀκόμη καί τό συμπέρασμά τους. Στήν καθημερινότητά μας σημαίνει ἕνα σημαντικό σταθμό τῆς ζωῆς ἤ  τήν ἀλλαγή τῆς πορείας μας. Τέλος, χρησιμοποιεῖται στά οἰκονομικά γιά ἕνα βασικό χρηματικό ποσό ὡς βάση γιά μιά δραστηριότητα.

Στήν ἱστορία τῆς σωτηρίας τό Κεφάλαιον σημαίνει τήν ἀπαρχή καί τή σύνοψη τῆς σωτηρίας τοῦ ἀνθρώπινου γένους. Ἄρα τό Κεφάλαιον εἶναι τό σημαντικότατο σημεῖο τῆς ἀνθρώπινης ἱστορίας.

Σήμερα τιμοῦμε αὐτό τό ὑπερφυές γεγονός, ἐκφράζοντας τήν πίστη μας καί ἐναποθέτοντας τίς ἐλπίδες μας στήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ. Κατανοοῦμε ὅτι ἡ Ἀλήθεια τοῦ Θεοῦ ὑπερέχει ὅλων τῶν θεωριῶν, γιατί ὁ Θεός εἶναι ἡ Ἀλήθεια (Ἰω. 14, 6). Ὁ Θεός εἶναι καί ἡ Δύναμη, ἡ μόνη δύναμη πού χαρίζει ζωή καί σωτηρία.  Ὁ Θεός εἶναι καί ἡ Ἀγάπη, χωρίς ὑπολογισμούς,  πού φέρνει ἐλπίδα καί βεβαιότητα. Τήν ἡμέρα τοῦ Εὐαγγελισμοῦ κηρύσσουμε κι ἐμεῖς τήν ἀλήθεια, τήν ἀγάπη καί τή δυνατότητα τῆς σωτηρίας.

Ὁ Εὐαγγελισμός ἀπεκάλυψε καί τήν ἄμετρη δύναμη τοῦ Θεοῦ. Μέ τόν Εὐαγγελισμό ἀποκαλύφθηκε ὅτι τό πρόσκαιρο σκοτάδι τῆς ἁμαρτίας καί τῆς ἀπελπισίας τοῦ θανάτου παραμεριζόταν μέ τήν ἀκατανίκητη δύναμη τοῦ Θεοῦ. Τοῦτο ἔδωσε αὐτοπεποίθηση στήν Θεοτόκο ὥστε νά ἀναφωνήσει:  «ἠγαλλίασε τό πνεῦμά μου ἐπί τῷ Θεῷ τῷ σωτῆρί μου… ὅτι ἐποίησέ μοι μεγαλεῖα ὁ Δυνατός, καί ἅγιον τό ὄνομα Αὐτοῦ (Λουκ. 1-47-49).

Ὁ Εὐαγγελισμός ἔγινε στήν ταπεινή Θεοτόκο καί ὄχι σέ ἄρχοντες, ἐπιβεβαιώνοντας ὅτι ἡ σωτηρία ἔρχεται μέ τή Χάρη, τήν ταπείνωση καί τήν πίστη καί ὄχι μέ κοσμική δύναμη. Καί αὐτό ἔγινε γιά μᾶς, γιά τή δική μας σωτηρία.

Ἡ προαιώνια βουλή τοῦ Θεοῦ ἀποκαλύπτεται σήμερα. Ὁ Ἀρχάγγελος ἀπεστάλη ἀπό τόν Οὐρανό γιά νά φέρει τό χαρμόσυνο μήνυμα στήν Ἁγνή καἰ Παρθένο Κόρη τῆς Ναζαρέτ. Ὁ Τριαδικός Θεός Τήν ἐπέλεξε νά διακονήσει τό Μυστήριο τῆς Θείας Οἰκονομίας καί νά γίνει τό «Δοχεῖον τῆς Χάριτος», προκειμένου νά ἀρχίσει ἡ διαδικασία τῆς ἐπαναφορᾶς τοῦ ἀνθρώπου στήν εὐθεία ὁδό, στό λυτρωτικό μονοπάτι πού ὁδηγεῖ κοντά στό Θεό καί στή Βασιλεία Του.

Εἶναι παγκόσμια ἡ χαρά,  ὁ Ἀδάμ καινουργεῖται καί ἡ Εὔα λυτρώνεται ἀπό τήν πρώτη κατάρα, πού τῆς προξένησε ἡ παρακοή. Ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ γίνεται καί Υἱός τοῦ ἀνθρώπου, γιά νά νικήσει μέσα ἀπό τήν ἀνθρώπινη φύση τόν Διάβολο καί νά ἐπαναφέρει τόν ἄνθρωπο στό ἀρχαῖο κάλλος. Ἡ Θεοτόκος ἔγινε Μάνα τοῦ Θεοῦ, μένοντας Ἀειπάρθενος Μητέρα στούς  αἰῶνες.  Ἀπό τή δική Της ὑπακοή καί συγκατάθεση ξεκίνησε ἡ σωτηρία μας. Στό μήνυμα τοῦ Ἀρχαγγέλου ἀπαντᾷ μέ ταπείνωση: « Ἰδού ἡ δούλη Κυρίου γένοιτό μοι κατά τό ρῆμα σου» (Λουκ. 2, 29-30).   Τελεία ὑποταγή, ἄν καί γνώριζε πώς μιά ἔγκυος χωρίς γάμο τιμωρεῖτο μέ λιθοβολισμό.

Ὁ Εὐαγγελισμός τῆς Θεοτόκου, μία μεγάλη χριστιανική ἑορτή, ἐπιλέχτηκε συμβολικά ἀπό τούς πρωτεργάτες τῆς Ἐθνικῆς Παλιγγενεσίας ὡς ἡμέρα ἀφετηρίας τοῦ ξεσηκωμοῦ. Διακόσια χρόνια μετά τιμοῦμε τούς Ἀγωνιστές, μνημονεύουμε τούς μάρτυρες τῆς ἐλευθερίας. Πολέμησαν «ὑπέρ Πίστεως καί Πατρίδος». Αὐτό τό σύνθημα ἦταν κάτι ἀνάλογο μέ τό «ἐν τούτῳ νίκα», τοῦ Μεγάλου Κωνσταντίνου. Αὐτό τό σύνθημα ἔφερε τή νίκη, ἀνατρέποντας ψυχρούς ὑπολογισμούς, πού δυσκολεύονται νά ἀποδεχτοῦν πώς «ἡ μεγαλωσύνη τῶν λαῶν, προφανῶς καί ἡ ἐλευθερία, μέ τῆς καρδιᾶς τό πύρωμα μετριέται καί μέ αἷμα (Κ. Παλαμᾶς).

Στή σκέψη μας ὁ Παλαιῶν Πατρῶν  Γερμανὸς, ὁ Ἐθνοϊερομάρτυρας  Πατριάρχης Γρηγόριος Ε΄, ὁ Παπαφλέσσας, ὁ Ἐπίσκοπος Ρωγῶν Ἰωσὴφ, ὁ Ἠσαΐας Σαλώνων, ὁ Ἀθανάσιος Διάκος, μαζί ὁ Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, ὁ Γιάννης Μακρυγιάννης καί οἱ ἄλλοι πολέμαρχοι  τοῦ Μεγάλου Ἀγώνα.

   Ἄς ἀναλογιστοῦμε ὅτι «εἴμαστε ἀπόγονοι μαρτύρων, μέσα μας τρέχει ἡρώων αἷμα» (Γ. Βερίτης).

Ἑορτάζοντας σήμερα τήν ἐσωτερική-ὑπαρξιακή λύτρωση καί ἐξωτερική  ἐλευθερία, ἄς ἀναφωνήσουμε:

ΖΗΤΩ ΤΟ ΕΘΝΟΣ, ΖΗΤΩ Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ !