You are currently viewing Η ελπίδα πεθαίνει τελευταία, αλλά σίγουρα πεθαίνει: Γιατί ο Αρχιεπίσκοπος Αμερικής επιδιώκει την καταστροφή της ενότητας της Ελληνοαμερικανικής Διασποράς;
Ο Αρχιεπίσκοπος Αμερικής Ελπιδοφόρος ομιλεί σε εκπροσώπους των ομογενειακών μέσων ενημέρωσης, που μονίμως τα βλέπουν όλα καλά και όλα ωραία στην Ελληνορθόδοξη Εκκλησία της Αμερικής. Πίσω διακρίνεται ο υπεύθυνος προπαγάνδας του Αρχιεπισκόπου Στράτος Σαφιολέας. Φωτογραφία ©GOA, Dimitrios Panagos

Η ελπίδα πεθαίνει τελευταία, αλλά σίγουρα πεθαίνει: Γιατί ο Αρχιεπίσκοπος Αμερικής επιδιώκει την καταστροφή της ενότητας της Ελληνοαμερικανικής Διασποράς;

  • Reading time:1 mins read

Απαντώντας στο γεγονός ότι ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος δημοσιοποίησε τη δυσαρέσκεια της ελληνικής κυβέρνησης για τον Αρχιεπίσκοπο Αμερικής, η μηχανή δημοσίων σχέσεων του κ. Ελπιδοφόρου απάντησε με την τακτική της λανθασμένης κατεύθυνσης: να κάνει τους ανθρώπους να προσέξουν το λάθος, συνήθως σκόπιμα για να μην προσέξουν κάτι άλλο.

Οι υποστηρικτές και αυτοί που συκοφαντουν εκ μέρους του Αρχιεπισκόπου ξόδεψαν τόσο πολύ χρόνο προσπαθώντας να πείσουν τον Οικουμενικό Πατριάρχη ότι η ελληνοαμερικανική διασπορά είναι ενωμένη πίσω από τον Ελπιδοφόρο (δεν είναι, αλλά θα φτάσουμε σε αυτό αργότερα σε αυτή τη σειρά κειμένων), επειδή ίσως προσπαθούν να συγκαλύψουν το γεγονός ότι δεν μπορεί καν να ενώσει την Εκκλησία!

Από τη στιγμή που έφτασε στην Αμερική, ο κύριος στόχος του Αρχιεπισκόπου Ελπιδοφόρου ήταν να αλλάξει τον Καταστατικό Χάρτη της Ελληνορθόδοξης Αρχιεπισκοπής, ώστε να μπορέσει να συγκεντρώσει την εξουσία ΚΑΙ τα χρήματα στα χέρια του.

(Για όσους θα με κατηγορήσουν ότι είμαι υπερβολικός, λάβετε υπόψη τα λόγια ενός από τους κορυφαίους συμμάχους και απολογητές του Αρχιεπισκόπου – του Τζιμ Λογοθέτη της οργάνωσης Leadership 100- ο οποίος συζήτησε ανοιχτά το εξής θέμα: να επικεντρωθεί πού πηγαίνουν τα χρήματα ως προτεραιότητα).

Τον πρώτο χρόνο του ως Αρχιεπίσκοπος, έπεισε τον Οικουμενικό Πατριάρχη να αναστείλει τον υφιστάμενο Χάρτη και εδώ έχουμε την πρώτη απόδειξη ότι ο Ελπιδοφόρος δεν είναι ενωτικός. Και αυτό παρά τις υποσχέσεις ότι αυτή η αναστολή ήταν προσωρινή και ότι θα είχε θέσει ένα νέο καταστατικό σε ισχύ για την Εκατονταετηρίδα της Ελληνορθόδοξης Αρχιεπισκοπής Αμερικής το 2022.

Και παρότι είχε την ευλογία της μητέρας Εκκλησίας, παρά την προσμονή της Εκατονταετηρίδας, ο Ελπιδοφόρος ΔΕΝ μπόρεσε να ενώσει την Εκκλησία ή τη διασπορά πίσω από το όραμά του για ένα νέο καταστατικό. Αντίθετα, το Οικουμενικό Πατριαρχείο γιόρτασε την Εκατονταετηρίδα της Αρχιεπισκοπής παίρνοντας πίσω το δώρο που έδωσε στον Αρχιεπίσκοπο: μέχρι τον Ιούλιο του 2022, λόγω καταγγελιών και σκανδάλων γύρω από τον Ελπιδοφόρο, ο υφιστάμενος Χάρτης αποκαταστάθηκε.

Αυτό θα έπρεπε να ήταν μια κλήση αφύπνισης για τον Αρχιεπίσκοπο. Αντιμέτωπος με μια τέτοια σκληρή οπισθοδρόμηση στην κορυφαία προτεραιότητά του θα είχε οδηγήσει οποιονδήποτε άλλον να επανεκτιμήσει τη στρατηγική, να δημιουργήσει συμμάχους. Εφόσον εκτιμά τις εμφανίσεις του με αμερικανούς πολιτικούς παράγοντες, ίσως θα μπορούσε να είχε ρωτήσει τη Νάνσυ Πελόζι πώς κράτησε τους μετριοπαθείς Δημοκρατικούς, τους παραδοσιακούς προοδευτικούς και την «Ομάδα» ενωμένη όταν ήταν ο Πρόεδρος ή θα μπορούσε να ρωτήσει τον Γκας Μπιλιράκη πώς κατατάσσεται σταθερά ως ένας από τους πιο αποτελεσματικούς και δικομματικούς νομοθέτες της Βουλής των Αντιπροσώπων.

Αντίθετα, όποτε πήγε στην Ουάσιγκτον, το έκανε μόνο για φωτογραφικές ευκαιρίες και προχώρησε πεισματικά με τα σχέδιά του για το Καταστατικό χωρίς να διευρύνει τις συμμαχίες του.

Και αυτό μας φέρνει στον Απρίλιο του 2023.Ο Ελπιδοφόρος παρουσίασε για άλλη μια φορά το όραμά του για το Καταστατικό στον Οικουμενικό Πατριάρχη παρουσία των Μητροπολιτών από τις Ηνωμένες Πολιτείες και του Μητροπολίτη Χαλκηδόνος Γέροντα Εμμανουήλ και του Αρχιεπισκόπου Θυατείρων και Μεγάλης Βρετανίας Νικήτα. Και για άλλη μια φορά, έφυγε από την Κωνσταντινούπολη χωρίς ευλογία ή έγκριση του Καταστατικού του. Στην πραγματικότητα, όλες οι ιδέες του απορρίφθηκαν.

Αυτό δεν είναι το ρεκόρ ενός “uniter”. Και γι’ αυτό όσοι σπεύδουν -όπως ο πρόεδρος της ΑΧΕΠΑ- να γράφουν επιστολές συμπαράστασης στον Αρχιεπίσκοπο, αποφεύγουν να ασχοληθούν με την αποτυχία του να ενώσει την Εκκλησία πίσω από τον κορυφαίο του στόχο.

Η αποτυχία της ενότητας θα μπορούσε να θεωρηθεί «αμάρτημα παράλειψης», αλλά δεν είναι τόσο σοβαρό με το «αμάρτημα της εντολής» του Ελπιδοφόρου.

  • Το επόμενο μέρος αυτής της σειράς θα παρουσιάσει το ιστορικό διχασμού του Αρχιεπισκόπου -με τον κλήρο του, τους λαϊκούς του και την Ελληνοαμερικανική Διασπορά.

ΠΗΓΗ:Hellasjournal.com