Η δύναμη της αγάπης. Ο ορισμός της αγάπης είναι δύσκολος να διατυπωθεί στην κοινωνία και ακόμα πιο δύσκολος στην πράξη, όταν όμως υπάρχει τότε κάνει θαύματα. Η αγάπη προέρχεται από τον ίδιο τον Θεό. «Ο Θεός αγάπη εστίν». Από τον Θεό πηγάζει η αγάπη και Εκείνος είναι που μας δίνει αγάπη. Στον χριστιανισμό η αγάπη δεν είναι μια αόριστη κατάσταση ή αόριστη θεωρία. Ο Χριστιανισμός είναι πράξη αγάπης. Η λέξη αγάπη προέρχεται από το «άγαμαι» που σημαίνει θαυμάζω. Η αγάπη εκφράζεται με πολλούς τρόπους, είτε ως υλική είτε ως πνευματική βοήθεια. Αγάπη σημαίνει το άνοιγμα της ψυχής που ανακαλύπτει, αισθάνεται, κατανοεί, καλύπτει, σκεπάζει, προστατεύει και ζει για τον πλησίον.

Έχουμε μάθει να μην ακούμε τι θέλει ο διπλανός μας (Ο Θεός, η γυναίκα μας, το παιδί μας, ο φίλος μας κ.ο.κ.) ή και να τύχει να τον ακούσουμε, τότε απλά και μόνο θα καταλάβουμε αυτό που μας συμφέρει, διότι μόνο τα αυτιά μας θα ακούνε και όχι το μυαλό μας, με αποτέλεσμα σιγά σιγά να δημιουργείται παγόβουνο στις σχέσεις μας και με τον Θεό, αλλά και με τους ανθρώπους. Όταν δημιουργείται αυτό το παγόβουνο, τότε η ζωή μας είναι γύρω από ένα παγόβουνο και τα πάντα κρυώνουν την ψυχή και την καρδιά μας.

Ο άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός είπε για την αγάπη τα εξής: “Δεν περιγράφεται το ύψος στο οποίο μας ανεβάζει η αγάπη· η αγάπη μας ενώνει με το Θεό, καλύπτει πλήθος αμαρτιών, ανέχεται τα πάντα, μακροθυμεί πάντοτε. Στην αγάπη δεν υπάρχει τίποτε βάναυσο, τίποτε υπερήφανο, η αγάπη δεν έχει σχίσμα, δεν στασιάζει, η αγάπη τα κάνει όλα με ομόνοια· στην αγάπη τελειώθηκαν όλοι οι εκλεκτοί του Θεού, χωρίς αγάπη τίποτε δεν είναι ευάρεστο στο Θεό. Με την αγάπη μάς προσέλαβε στον εαυτό του ο Δεσπότης”. Ο Χριστός μας ζήτησε αρκετές φορές μέσα στην Καινή Διαθήκη για το ότι πρέπει να έχουμε αγάπη και να θυσιαζόμαστε για τον πλησίον. Οι άνθρωποι που αγαπάνε και θυσιάζονται για τους άλλους, ο Θεός δεν τους ξεχνά και τους ανυψώνει, αλλά και τους ευλογεί και τους προστατεύει.