Ἱερά Μονή Ἁγίων Ἀποστόλων
«Κόκκινη Εκκλησιά»
15.02.2020
Μακαριώτατον
Κύριον Κύριον Ἱερώνυμον Β’
Ἀρχιεπίσκοπον Ἀθηνῶν καί Πάσης Ἑλλάδος
Ἁγίας Φιλοθέης 21, 105 56 Ἀθήνας
Μακαριώτατε,
Σήν Εὐχή ΢ας.
Μεγάλη χαρά μᾶς ἔδωσε ο ἐρχομός ΢ας στήν Καρδίτσα, γέμισε τήν καρδιά
μας εὐφροσύνη καί ἐλπίδες, ἀξιωθήκαμε νά ἀσπασθοῦμε τήν Ἁγία Δεξιάν ΢ας, νά
πάρουμε τήν Πατρική Εὐχή ΢ας, τήν Βασιλόπιττα.
Καί ἐνῶ ὁ Θεός μᾶς ἔδωσε τήν εὐλογία νά βρεθοῦμε κοντά ΢ας, στόν
Πατέρα μας καί ἐνῶ Ἐσεῖς ὁ Ἴδιος, μέ ἐνδιαφέρον μέ ρωτήσατε «Σί κάνετε, πῶς
εἶστε, εἶστε καλά;» θρηνῶ καί ὀδύρομαι πού δέν ἔπεσα παρά τούς Πόδας ΢ας, νά
΢ᾶς ἀναφέρω τό δρᾶμα τό ὁποῖο ζοῦμε, ὅτι εἶμαι ἀπό 7 ἐτίας ἀκοινώνητη καί μέ τίς
Ἀδελφές μου εἴμαστε πεταμένες ἀπό τό Μοναστήρι μας τήν «Κόκκινη Ἐκκλησιά»,
ἀνελέητα διωκόμενες.
Νά ΢ᾶς πῶ, Μακαριώτατε, ὅτι ἐκοιμήθη ὁ πατέρας πρίν λίγους μῆνες, πού
πάντοτε ΢ᾶς ἀνέφερε μέ πολλή εὐγνωμοσύνη πού μέ Κείρατε Μεγαλόσχημη στό
Μοναστήρι ΢ας, τῆς Ὑψώσεως Σιμίου ΢ταυροῦ Θηβῶν.
΢τήν μεγάλη, κατάμεστη ἀπό κόσμο αἴθουσα τῆς Ἔπαυλης, πού εἰπώθηκαν
τόσο ὡραῖα λόγια, ἦρθε ἡ σκέψη στό νοῦ μου, τί ὄμορφα πού εἴμαστε ὅλοι μαζύ,
ἀλλά ἡ χαρά μου αὐτή διεκόπη, σάν ἀπό μαχαίρι, ὅταν εἶδα τόν Δεσπότη μας, πού
στεκόταν δίπλα ΢ας καί χαιρετοῦσε ὅλον τόν κόσμο, νά ἀποτραβιέται στήν ἄλλη
ἄκρη, μέ τόν ἐρχομό μας, μή θέλοντας νά μᾶς ἀντικρύσει.
Ἡ Ἱστορική, Μαρτυρική, Ἱερά Μονή μας τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων «Κόκκινη
Ἐκκλησιά», πιό Κόκκινη ἀπό ποτέ, διαλύεται καί πετιοῦνται ἀπό Αὐτήν οἱ 10
Μοναχές Σης. Οὔτε ὁ ὀνομαστός γιά τίς καταστροφές καί τό κλείσιμο Μοναστηριῶν
Ὄθων, δέν διέλυσε Ἱερά Μονή μέ 10 Μοναχές.
Ἔκλεισαν τόν Ἱερό Ναό τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων τῆς Μονῆς μας, ὅπου
κάναμε ὅλες τίς Ἀκολουθίες μας, ὅπου ἐρχόντουσαν οἱ Πιστοί, ἄναβαν τό κεράκι
τους, ἔβρισκαν χαρά, παρηγοριά καί ἐλπίδα, στό Μοναστήρι, πού ἐπειδή εἶναι κοντά
στήν πόλη τῆς Καρδίτσας, μποροῦσαν νά ἐπισκεφθοῦν καί οἱ φτωχοί ἄνθρωποι,
πού δέν εἶχαν τήν δυνατότητα νά φθάσουν σέ ἄλλα Μοναστήρια μακρυνά.
Σώρα, ὁ Ἱερός Ναός ἀνοίγει τίς Κυριακές τό πρωΐ γιά τήν Θεία Λειτουργία,
ἀπό τόν ὁποῖον ἔχουν ἀφαιρέσει τά στασίδια τῶν Μοναζουσῶν καί στό ἀναλόγιο
πού ψάλλαμε, ψάλλουν λαϊκοί, ἄνδρες καί γυναῖκες.
2
Δάκρυα ἔρχονται στά μάτια μου σκεπτόμενη τήν Ἀγαπημένη μας Ἀδελφή
Δήμητρα, ἡ ὁποία μέ ζῆλο και αὐταπάρνηση ἐργάσθηκε στήν Κόκκινη Ἐκκλησιά,
φρόντισε μέ πολλή στοργή καί ἀγάπη τήν κατάκοιτη Γερόντισσά μας Μελετία,
προθυμότατη πάντα στή διακονία τῆς Γερόντισσας Φεβρωνίας, συμπαθής καί
ἀρωγός στούς φτωχούς, ἀσθενεῖς, ἀναξιοπαθοῦντας, πού ἐπισκέπτονταν τήν Ἱερά
Μονή μας, προσφέροντας, τίς περισσότερες φορές, ὡς εὐλογία τοῦ Μοναστηριοῦ,
τίς ἀπό βότανα θεραπευτικές ἀλοιφές καί τά θεραπευτικά φυτικά σκευάσματα, πού
ἡ ἴδια ἑτοίμαζε πρός θεραπεία καί ἀνακούφιση τῶν συνανθρώπων μας, ὡς χημικός
πού ἦταν. Καί ὅμως, γιά Ἐκείνη, πού ἐνδιαφερόταν καί φρόντιζε γιά τούς πάντας
καί ὅλοι τήν ἀγαποῦσαν, πού ράγισε ἡ καρδιά τῶν Καρδιτσιωτῶν καί ὄχι μόνον,
πού τήν γνώρισαν, δέν δόθηκε ἡ εὐλογία νά ἐνταφιασθεῖ στό Μοναστήρι της!
Δύο Ἀδελφές μας, ἡ Ἀδελφή Ἀγάπη καί ἡ Δόκιμη Εἰρήνη, πονεμένες ἀπό τά
μικρά τους χρόνια, στήν ὁλόψυχη διακονία τῆς Γερόντισσας Φεβρωνίας, ἕως σχεδόν
θανάτου γιά τήν Ἀδελφή Ἀγάπη, τῆς ὁποίας ἡ ζωή ἐσώθη ἐκ θαύματος καί διά τήν
ὁποίαν τό πόρισμα τῆς Ἱερᾶς ΢υνόδου ὥριζε νά ἐγγραφεῖ στό Μοναχολόγιο τῆς
Μονῆς, διωγμένες ἀπό τήν Γερόντισσα Φεβρωνία, πού τίς κάλεσε καί τίς έφερε στήν
Κόκκινη Ἐκκλησιά, κατέφυγαν στήν Ἀδελφότητά μας, ἀσθενεῖς, παντελῶς ἄπορη ἡ
Δόκιμη Εἰρήνη καί μή ἔχουσαι ποῦ τήν κεφαλήν κλῖναι.
Ἐναντίον αὐτῶν τῶν Ἀδελφῶν μας μέσω δικαστικοῦ ἐπιμελητοῦ
διαβιβάσθηκαν οἱ ἐντολές τοῦ Δεσπότου, νά ἐγκαταλείψουν τήν Ἱερά Μονή μας
ἐντός 15 ἡμερῶν, ἀλλιῶς θά τίς ἐξεδίωκε ἀπό Αὐτήν νομικῶς!
Σηλεφώνησε ἡ Γερόντισσα Φεβρωνία, ὅτι ὁ Δεσπότης εἶπε νά μαζευθοῦμε
στόν ὄροφό της, νά μᾶς μιλήσει.
Ὑπακούσαμε, ἀναμένοντας λόγους πατρικούς ἀπό τόν Δεσπότη μας, ἀλλ’
ἀντ’ αὐτοῦ, μᾶς ἐξεδίωκε, νά φύγουμε ἀπό τό Μοναστήρι μας σέ μία ἑβδομάδα,
ἀλλιῶς θά μᾶς ἔκοβε ρεῦμα καί νερό, θά ἔπαιρνε τό φραγγέλιο, ὅπως ὁ Χριστός
ἐκδίωξε τούς ἐμπόρους ἀπό τόν Ναό τοῦ ΢ολομῶντος, ὅπως εἶπε!
Πολλῶν ἐτῶν Μοναχές τῆς Ἱερᾶς Μονῆς μας, μορφωμένες, ἀπό τήν
ἀλλοδαπή, κανονικῶς ἐγγεγραμμένες στό Μοναχολόγιο τῆς Μονῆς μας καί
μονίμως διαμένουσαι στήν Πνευματική τους Πατρίδα, τήν Ἑλλάδα,
ἐγκαταλείψασαι πατρίδα, συγγενεῖς, λαμπρή καριέρα καί πλούτη, γιά νά
ὑπηρετήσουν τόν Χριστό, ἐκδιώχθηκαν ἀπό τήν Ἱερά Μονή καί ἀπό τήν Ἑλλάδα,
ἐντολῇ τοῦ Δεσπότου καί συνεργείᾳ τῆς Γερόντισσας Φεβρωνίας μέ τήν διακοπή
ἀνανέωσης τῆς Ἄδειας Διαμονῆς τους.
Πανενδεεῖς οἱ Μοναχές τῆς Κόκκινης Ἐκκλησιᾶς, καθότι μᾶς ἔχει
ἀπαγορευθεῖ στήν Ἱερά Μονή ἀκόμη καί ἡ διάθεση τῶν ἐργοχείρων μας, πρός
προσπορισμό τῶν ἀναγκαίων, κλείνοντάς μας τήν Ἔκθεση τῆς Μονῆς ἀπό τήν
ὁποία εἴχαμε μικρό εἰσόδημα, ἐντολῇ Γεροντίσσης Φεβρωνίας καί Δεσπότου,
ἀπαγορευούσης τῆς πρώτης στούς προσερχομένους εἰς τήν Μονήν, νά μᾶς φέρουν
ἀκόμη καί ἄρτον, κατακρατοῦσα ἡ ἰδία ἀνέκαθεν καί διαχειρίζουσα ἅπαντα τά
χρήματα, τίς δωρεές καί τίς προσφορές τῶν πιστῶν.