Είναι προειδοποίηση ή απειλή;
Είναι σχέδιο ή αναπόφευκτη εξέλιξη μέχρι να βγούμε στο ξέφωτο;
Δεν άρχισε καν ακόμη η πιό όμορφη Εκκλησιαστική περίοδος του Τριωδίου και οι επιστήμονες Λοιμωξιολόγοι άρχισαν τις προβλέψεις.
“Πάσχα δεν θα κάνουμε…”
“Πάσχα το 2021 με μέτρα σαν πέρσι” κλπ.
Προχώρησαν πολύ μακριά..
Θα έπρεπε να τα πάνε με την σειρά.
Δεν θα κάνουμε Αποκριές ,δεν θα κάνουμε παρελάσεις την 25η Μαρτίου και μετά ο λόγος περί του Πάσχα.
Τι σημαίνει δεν θα γιορτάσουμε;
Προφανώς εννοούν τον συνωστισμό λιγότερο για τους Ι.Ναούς και περισσότερο για τις οικογενειακές και φιλικές συγκεντρώσεις με επίκεντρο το ψήσιμο του αρνιού κλπ..
Μα αυτό είναι το Πάσχα που δεν θα κάνουμε;
Το Πάσχα ώς” η εορτή των εορτών”, λειτουργικά βιούμενο ,καμιά σχέση δεν έχει με το εκκοσμικευμένο ” Πάσχα” του ξεφαντώματος, των διακοπών των δώρων.
Ας αναλογιστούμε πότε κάναμε αληθινό Πάσχα και θα το χάσουμε και πάλι λόγω πανδημίας;
Πραγματικό Πάσχα είναι η καθοριστική συμμετοχή μας στα γεγονότα του Πάθους και της Αναστάσεως του Κυρίου.
Πάσχα σημαίνει πέρασμα σε μια νέα ζωή εν Χριστώ Αναστάντι.
Πάσχα κάνουμε κάθε φορά που κοινωνούμε προετοιμασμένοι σωστά, το Σώμα και το Αίμα του Θεανθρώπου Κυρίου μας!
Την Μεγάλη Εβδομάδα συμμετέχουμε στον λειτουργικό χρόνο των Παθών και της Αναστάσεως.
Αλλά και σε κάθε Θ.Λειτουργία μετέχουμε όλου του μυστηρίου της Θείας Οικονομίας, απο την Γέννηση μέχρι και την Πεντηκοστή.
Γι ‘ αυτό δεν πρέπει να μας πτοεί ή να μας τρομάζει η αναγγελία ότι δεν θα κάνουμε Πάσχα….
Ο πιστός που βιώνει στην καρδιά του το μυστήριο της Θ.Οικονομίας ζεί το Πάσχα έντονα και σωστικά.
Εν τέλει τον τελευταίο λόγο τον έχει ο Θεός.
Αυτός ως παιδαγωγός παραχώρησε την δοκιμασία της πανδημίας. Αυτός και θα την πάρει όταν κρίνει.
Η Εκκλησία βηματίζει στον λειτουργικό χρόνο ως προσευχομένη και αναμένει την έκβαση.
Οι γιορτές, ως έθιμα και παραδόσεις χάνουν το βαθύτερο νοημά τους όταν γίνονται σταθμοί για χαλάρωμα για κοινωνικές επαφές για το θεαθήναι…
Αν είναι να ξανακάνουμε ένα τέτοιο εθιμικό Πάσχα καλύτερα να το φρενάρει ο εγκλεισμός.
Εαν όλοι μας αποφασίσουμε να αλλάξουμε και να μάθουμε ως γνήσια μέλη του Σώματος της Εκκλησίας πως πρέπει να γιορτάσουμε αληθινά Πάσχα και τις άλλες γιορτές, τότε σίγουρα θα έλθουν και οι κατάλληλες συνθήκες για μια ελεύθερη σύναξη στον Ναό μακριά απο την απειλή της λοιμικής νόσου.
Εως τότε ας κάνουμε την αυτοκριτική μας.
Μήπως δεν μας θέλει έτσι ο Θεός;
Μήπως εμείς συνεργήσαμε στην απομόνωση ;
Μήπως πρέπει να αλλάξουμε;
Πάντως : ΠΑΣΧΑ ΠΑΝΤΟΤΕ ΘΑ ΚΆΝΟΥΜΕ.
Είναι δική μας επιλογή προσωπική και ελεύθερη.
Το αυτεξούσιο δεν μπορεί να το διαχειριστεί καμία εξουσία γιατί είναι Δώρο του Θεού.
