Η τουρκική κυβέρνηση εξαπέλυσε εναντίον μου μία συντονισμένη επίθεση από πολλά Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, στην οποία με κατηγορεί ως εχθρό της Τουρκίας.
Η αφορμή γι’ αυτό ήταν πρόσφατο σχόλιό μου με το οποίο ζητούσα από τον πρόεδρο Τζο Μπάιντεν να μην της πουλήσει τα πολεμικά αεροπλάνα F-16 που ζητά ο Ερντογάν να αγοράσει.
Θέλω εξαρχής να διευκρινίσω ότι δεν είμαι εχθρός κανενός. Ελληνας είμαι, που αγαπώ την Ελλάδα και κάνω -και θα συνεχίσω να κάνω- ό,τι μπορώ για να προωθώ τα συμφέροντά της.
Και τα συμφέροντά της απαιτούν να μην πωληθούν τα υπερσύγχρονα αυτά αεροπλάνα στην Τουρκία γιατί στην περίπτωση αυτή μπορεί να έρθει η στιγμή που θα χρησιμοποιηθούν για να σκοτώσουν Ελληνες, να καταλάβουν ελληνικό έδαφος και περισσότερο ακόμα έδαφος της Κύπρου.
Αρα είναι και χρέος και υποχρέωση και χαρά μου να κάνω ό,τι περνά από το χέρι μου για να αποτρέψω μία τέτοια εξέλιξη.
Η επίθεση της Τουρκίας εναντίον μου, μία επίθεση που αποτελεί μία από τις πιο μεγάλες τιμές στη ζωή μου, αποκαλύπτει ωστόσο ορισμένα πράγματα τα οποία θεωρώ χρήσιμο να σημειώσω:
Πρώτον, είναι προφανές ότι η τουρκική κυβέρνηση αποδίδει πολύ μεγάλη σημασία στην αγορά των αεροπλάνων. Είναι για το λόγο αυτόν που επιχειρούν να σιωπήσουν αυτούς που θεωρούν ότι μπορούν να σταθούν εμπόδιο στο στόχο τους. Οτι με συμπεριλαμβάνουν μεταξύ αυτών είναι τιμή μου.
Δεύτερον, σε αντίθεση με την πλειοψηφία της πολιτικής -και δημοσιογραφικής- τάξης στην Αθήνα, η τουρκική κυβέρνηση αποδίδει, όπως αποδεικνύεται, πολύ μεγάλη σημασία στον ρόλο της Ομογένειας στην εξυπηρέτηση των ελληνικών εθνικών συμφερόντων.
Ισως η Τουρκία, ως ο αποδέκτης των καρπών των προσπαθειών της Ομογένειας εναντίον της, να έχει καλύτερη αντίληψη της αποτελεσματικότητας των ενεργειών μας από ό,τι η Αθήνα.
Τρίτον, η επίθεση της Τουρκίας σε βάρος μου αποδεικνύει την προσοχή που αποδίδουν στην Κοινότητά μας και κατ’ επέκταση την προσοχή με την οποία παρακολουθούν τον «Εθνικό Κήρυκα». Κι αυτό, όχι μόνο γιατί γνωρίζει την επιρροή της εφημερίδας στην Κοινότητα απ’ άκρου εις άκρον της Αμερικής, αλλά γιατί επίσης γνωρίζει ότι παρακολουθείται στενά από το αμερικανικό κράτος και άρα, πιθανόν να το επηρεάζει στον τομέα αυτόν.
Αυτό μου θυμίζει έναν παλιό καλό μου φίλο, που μου έλεγε ότι είναι μεγάλη υπόθεση για την Ομογένεια, αλλά και για την Ελλάδα, ότι έχει μία δική της εφημερίδα στην «καρδιά» της Αμερικής, και μάλιστα στη Νέα Υόρκη.
Στο σχόλιό μου για τα F-16, που προκάλεσε την οργή της Τουρκίας, είχα εκφράσει και την ανησυχία μου ότι στο πλαίσιο της κρίσης της Αμερικής με τη Ρωσία για την Ουκρανία, ο ρόλος της Τουρκίας θα αναβαθμιστεί, από γεωπολιτικής άποψης, και ότι ο Ερντογάν θα επανέλθει στον ρόλο του «καλού παιδιού» και του καλού συμμάχου του ΝΑΤΟ για να πείσει την Αμερική να διαγράψει τις πρόσφατες μεγάλες αμαρτίες που διέπραξε σε βάρος της και να του πουλήσει τα αεροπλάνα.
Δυστυχώς, «πριν αλέκτωρ λαλήσει τρις», η άποψη αυτή επιβεβαιώνεται. Ο Ερντογάν στην προχθεσινή του επίσκεψη στην Ουκρανία ανακοίνωσε ότι συμφώνησε να επεκτείνει την προμήθεια μεγάλου βεληνεκούς μη επανδρωμένων μικρών αεροπλάνων στην χώρα αυτή, τα οποία ήδη έχει χρησιμοποιήσει και έχουν εξοργίσει την ρωσική κυβέρνηση.
Η απόφαση αυτή αποτελεί μία κλασική κίνηση του Ερντογάν με προφανή στόχο να εξευμενίσει την Αμερική.
Επαναλαμβάνω ότι σε καμία περίπτωση δεν πρέπει ο Μπάιντεν να πέσει σε αυτή την παγίδα. Δεν μπορεί με βάση τα πρόσφατα γεγονότα -για να αφήσουμε τα παλιότερα- να έχει καμία αμφιβολία για την αναξιοπιστία του Ερντογάν.
Αν του τα πουλήσει, τότε, αφού θα έχει πετύχει τους στόχους του, θα στραφεί και πάλι ενάντια στην Αμερική και πιθανόν και, ενεργά, ενάντια στην Ελλάδα.
Αν αυτά που γράφω με κάνουν «εχθρό» της Τουρκίας, τότε αποδέχομαι ευχαρίστως την ενοχή μου.
