Το να ρίχνει κανείς λάσπη στον ανεμιστήρα είναι εύκολο. Αλλά αν ενδιαφερόμαστε για την αλήθεια, οφείλουμε να ερευνήσουμε και να ακούσουμε όλες τις εμπλεκόμενες πλευρές.

Μηδενί δίκην δικάσης πριν αμφίν μύθον ακούσης!

Ακούστηκαν στην πόλη της Δράμας, χωρίς αιδώ, ψεύδη και συκοφαντίες για τον Ποιμενάρχη της και μάλιστα κάποιοι ανεγκέφαλοι οι οποίοι διακατέχονται από φανατισμό, ετοιμάζουν και συγκέντρωση διαμαρτυρίας! Έτσι λένε! Και κυκλοφόρησαν και σχετική αφίσα η οποία από μόνη της συνιστά εκτροπή και τιμωρούνται αυτοί που την κατασκεύασαν!

 «Όλα τα ‘χει η Μαριορή ο φερετζές της έλειπε»!

Δηλαδή δεν μας φτάνουν τα προβλήματα και οι εξωτερικοί εχθροί της Εκκλησίας, κάποιοι σούπερ ορθόδοξοι θεωρούν ότι πρέπει να ανοίξουμε και εσωτερικό μέτωπο.

Απαράδεκτο!

Ο Σεβ.  Δράμας κ. Παύλος,με συναίσθηση της ποιμαντικής του ευθύνης για λόγους πνευματικούς ανακοίνωσε ότι  θα προχωρήσει στην αναδιάρθρωση των πνευματικών ιερέων της Μητροπόλεως του , όπως ανακοινώθηκε από την Ι. Μητρόπολη Δράμας και μάλιστα στην Ιερατική Σύναξη της Μητροπόλεως ενώπιον όλων των ιερέων. Και αυτό αποτελεί αναφαίρετο δικαίωμα του.  Όχι μόνο είναι δικαίωμα ιεροκανονικό, αλλά και υποχρέωση να επιλέγει αυτός τους πνευματικούς. Το «δεσμείν και λύειν» ανήκει στον Επίσκοπο, ως διαδόχου των Αποστόλων. Λόγω των μεγάλων αναγκών του ποιμνίου χορηγείται ενταλτήριο γράμμα και εγχωρείται το δικαίωμα στους κληρικούς.

Άρα λοιπόν γιατί τόση φασαρία; Γιατί θέλουν να πλήξουν έναν ακρίτα Επίσκοπο, δραστήριο

και δημιουργικό; ; Ξέχασαν τις επιστολές του και τις εγκυκλίους του κατά την διάρκεια του εγκλεισμού  που εξέδωσε και έπληξε τους πραγματικά υπευθύνους; Δηλαδή τι θέλουν οι Ταλιμπάν- ιερείς  της Δράμας, αυτοί που από τη μια περιφέρονται με βερμούδες και μπλουζάκια και από την άλλη ζητούν να επιβληθεί πνεύμα φανατισμού  στην Εκκλησία. Η Εκκλησία είναι Θεοίδρυτος οργανισμός και όσοι ανήκουμε σε αυτήν ας φροντίζουμε να την αντιμετωπίζουμε ως φιλόστοργη μητέρα παρά τα λάθη που μπορεί να γίνονται και όχι ως ξένο σώμα.

Ας μη δημιουργούμε προβλήματα εκεί που δεν υπάρχουν! Δεν το σηκώνουν ούτε οι άνθρωποι ούτε οι συνθήκες που ζούμε.