Μέσα σε κλίμα ιερότητας και κατανύξεως εψάλει το εσπέρας της Παρασκευής της Α΄ Εβδομάδος των Νηστειών της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής, 06 Μαρτίου ε.έ., η Α’ Στάση των Χαιρετισμών προς την Υπεραγία Θεοτόκο, εις τον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό της Αγίας Παρασκευής Λαγκαδά, χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Λαγκαδά, Λητής και Ρεντίνης κ.κ. Ιωάννου.
Προ της ενάρξεως της Ιεράς Ακολουθίας πραγματοποιήθηκε η κατά το έθος μεταφορά του αντιγράφου της εικόνος της Παναγίας της Ελεούσης, από το Επισκοπείο, όπου και φυλάσσεται, εις τον Μητροπολιτικό Ναό, συνοδεία πολλών ευλαβών Πιστών και Προσκυνητών που προσήλθαν και συμπροσευχήθηκαν εν συνεχεία στην κατανυκτική Ιερά Ακολουθία
Προ της Απολύσεως ο Σεβασμιώτατος απευθυνόμενος προς το παριστάμενο εκκλησίασμα αναφέρθηκε στο υπέρλαμπρο πρόσωπο της Υπεραγίας Θεοτόκου σημειώνοντας ότι «πάντοτε οι άνθρωποι καταφεύγουν στην Παναγία, αναζητώντας την χαρά. Στεκόμαστε ενώπιών Της, ο καθένας με τα πάσης φύσεως προβλήματα που τον απασχολούν και τα εναποθέτουμε στο Πρόσωπο Της και όσα βαριά και είναι, εκείνα γίνονται ελαφρότερα.
Παίρνοντας αφορμή εν συνεχεία από τα δύο κυρίαρχα θέματα της επικαιρότητας που απασχολούν και αντιμετωπίζει η Πατρίδα μας, α )τη φύλαξη των συνόρων μας και β) τις επιδημικές ιώσεις, ο Σεβασμιώτατος σημείωσε για το μεν πρώτο ότι θα πρέπει να έχουμε Πίστη και Σταθερότητα, διότι όπου υπάρχει η Πίστη στην Υπέρμαχο Στρατηγό που Εκείνη φυλάει την Πατρίδα μας, κάθε ανθρώπινη προσδοκία νικιέται.
Για το δεύτερο θέμα και το πρόβλημα που δημιουργείται με τον Εκκλησιασμό των Πιστών και την Θεία Μετάληψη τόνισε χαρακτηριστικά
ότι «η Εκκλησία μας αντλεί την δύναμη της από την Χάρη του Κυρίου και μέσα στην πορεία των 2000 ετών ιστορίας που έχει, έχουν εμφανιστεί πολλές αρρώστιες και πολλά προβλήματα, αλλά πάντοτε ο λαός, όλα αυτά τα χρόνια κατέφευγε σ΄αυτήν, όπως π.χ. τότε που είχε γεμίσει πανούκλα η Κωνσταντινούπολη (ανάμνηση της εορτής 1 Σεπτεμβρίου κ.ε.) ή στην νήσο της Κέρκυρας που έχει πανηγύρι ευχαριστίας προς τον άγιο Σπυρίδωνα που λύτρωσε και απάλλαξε το νησί από την πανώλη το έτος 1629.
«Στο Άγιο Δισκοπότηρο δεν υπάρχουν μικρόβια, διότι και με πνεύμα κοσμικό να το εξετάσουμε και σύμφωνα με τους νόμους της φυσικής, στο οινόπνευμα δεν αντέχουν οι ιοί, ενώ τα ιόντα που περιέχει ο χρυσός ή το ασημί, όπου κατασκευάζονται τα Άγια Σκεύη αδρανοποιούν τα όποια μικρόβια».
Καταλήγοντας κατέθεσε μερικές από τις εμπειρίες που του είχε διηγηθεί ο μακαριστός Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης Παντελεήμων Β΄ (Χρυσοφάκης), ο οποίος ως Ιερέας, όταν βρισκόταν στην Αθήνα Λειτουργούσε και Κοινωνούσε του ασθενείς στο Λεπροκομείο, καθώς επίσης και όταν ευρισκόταν στην Θεσσαλονίκη ως Ιεροκήρυκας λειτουργούσε στο Σανατόριο, και όπως χαρακτηριστικά τόνιζε «ουδέποτε του παρουσιάστηκε το παραμικρό».
Τέλος, επεσήμανε ότι σε αυτές τις περιπτώσεις δεν χρειάζεται πανικός, ο οποίος είναι ο χειρότερος εχθρός, να λάβει όλα τα μέτρα υγειονομικής ασφάλειας που ορίζουν οι επιστήμονες και πάνω από όλα να έχουν Πίστη στον Ιησού Χριστό που είναι ο μόνος αληθινός ιατρός των ψυχών και των σωμάτων και στην Υπέρμαχο Στρατηγό, την Παναγία μας».
