Του π. Ηλία Μάκου

Μια γιορτή οργανώθηκε, την τρίτη ημέρα του Πάσχα, 26 Απριλίου στο Πανάρχαιο Μοναστήρι της Αδρενίτσας, στη Λιούνσιας Αλβανίας, από τον τοπικό Δήμο, σε συνεργασία με την Ορθόδοξη Εκκλησία της Αλβανίας.

Η γιορτή είχε σχέση με το γεγονός ότι εκεί έβαλε τα στέφανα ο ήρωας Γεώργιος Καστριώτης με τη μνηστή της καρδιάς του Ντονίκα.

Παρών στην εκδήλωση ήταν ο Μητροπολίτης Φίερι, καθώς και παράγοντες της περιοχής.

Έγινε αναπαράσταση του γάμου, ενώ νέοι και νέες με τοπικές ενδυμασίες, χόρεψαν παραδοσιακά τραγούδια.

Αξίζει να σημειωθεί ότι είναι ιδιαίτερα φημισμένο, και γι’ αυτό επισκέψιμο, μοναστήρι της Αρδενίτσας, στην Κολιόνια της Λιούσνιας.

Οι ρίζες του ξεκινούν το 13ο αι., από τα χρόνια του Δεσποτάτου της Ηπείρου ενώ στη σημερινή του μορφή είναι κτίσμα του 18ου αι. και ανακαινίστηκε πλήρως από τον Αρχιεπίσκοπο Αναστάσιο, όταν το 1996 ξαναπέρασε στη δικαιοδοσία της Ορθόδοξης Εκκηλσίας της Αλβανίας.

Οι αγιογραφίες είναι του 1741 από τον Κωνσταντίνο Σπαθαράκο και τους Κορυτσαίους Κωνσταντίνο και Αθανάσιο Ζωγράφο. Μεταξύ αυτών ξεχωρίζουν οι παραστάσεις για τον μεγάλο μελοποιό άγιο Ιωάννη τον Κουκουζέλη.

Κάποτε είχε πολλούς μοναχούς το Μοναστήρι και στην περίοδο της ακμής του κάλυπτε πολλές ανάγκες των ανθρώπων, πνευματικές και υλικές.

Και αυτό το ιστορικό μνημείο μας βοηθάει να προσδιορίσουμε τις πραγματικές διαστάσεις της πίστης μας.

Η πίστη, δεν είναι μόνο τα μάτια της ψυχής, που κολυμπάνε μέσα στους ιριδισμούς, στην αρμονία του φάσματος της αρετής, της τελειότητας. Η πίστη είναι και το φως της Ανάστασης του Χριστού, που πολύ μας βοηθάει να δούμε το μέλλον.

Μέσα από τέτοιους χώρους καταλαβαίνουμε ότι οι στενοί δεσμοί μας με τον Χριστό γιατρεύουν τα πάντα. Κάνουν το βλέμμα εισδυτικό, τ’ αξιώνουν να βλέπει πέρα από τη στιγμή, κάτω από την επιφάνεια, να διακρίνει καθαρά τους χωρίς τέρμα ορίζοντες, να χαρούμε από τα τώρα κι όλας την αιωνιότητα.

Διαφορετικά καταδικάζουμε τον εαυτό μας, υπονομεύουμε την προκοπή και την ευτυχία μας.