You are currently viewing Γιατί ο π. Νικόδημος Καβαρνός  ξοδεύει το ταλέντο που του έδωσε ο Θεός σε ανίερες κραυγές και κορώνες για να μαζεύει like;

Γιατί ο π. Νικόδημος Καβαρνός ξοδεύει το ταλέντο που του έδωσε ο Θεός σε ανίερες κραυγές και κορώνες για να μαζεύει like;

  • Reading time:1 mins read
🔺Σχόλιο του Σωτήρη Μ. Τζούμα

Ο ανεπανάληπτος, αλήστου μνήμης Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος Χριστόδουλος, ανάμεσα στις πολλές ποιμαντικές του ανησυχίες και φροντίδες είχε εγκαινιάσει την αποστολή προς τους εφημερίους και τους ιεροψάλτες  της Αρχιεπισκοπής ειδικές εγκυκλίους που αναφέρονταν σε λειτουργικά και τελετουργικά θέματα.

Όντας γνώστης ο ίδιος της Βυζαντινής Μουσικής και του τυπικού της Εκκλησίας μας ήξερε τι κατευθύνσεις να δώσει και το έκανε με αγάπη.
Με τον τρόπο αυτό  δινόταν η ευκαιρία στον χαλκέντερο και αεικίνητο Προκαθήμενο να ενημερώνει και να δίνει σχετικές οδηγίες ώστε να επικρατεί τάξη και ομοιομορφία κατά την Θεία Λατρεία.
Ανατρέχοντας στο προσωπικό μας αρχείο, ας αφήσουμε τον φωτισμένο Πρωθιεράρχη  να… μιλήσει σχετικά:
«Η συναίσθηση ότι απευθυνόμεθα προς τον Θεό, που δέχεται ή μπορεί και να μη δέχεται την προσευχή μας (εφ’ όσον δεν προσφέρεται με ευλάβεια), πρέπει να μας συνέχει όλους, όσοι προσφέρουμε τις υπηρεσίες μας στην Θ. Λατρεία… Η βυζαντινή μουσική, δεν είναι άσμα θυμελικό, ούτε κοσμικό, είναι χαρακτήρος ιερού με προσευχητικό σκοπό και περιεχόμενο… Η βυζαντινή μουσική δεν αποσκοπεί εις την ικανοποίησιν της ακοής, ουδέ εις την κολάκευσιν του συναισθήματος, αλλά εις την διέγερσιν της ψυχής διά την αναζήτησιν του Θεού, εις την αφύπνισιν της συνειδήσεως, η οποία υπνώττει, εις την ενίσχυσιν των εσωτερικών πνευματικών δυνάμεων… Όποιος επιτρέπει στον εαυτό του να ψάλλει είτε για επίδειξη φωνής και δεξιοτεχνίας, είτε για άλλους αμαρτωλούς στόχους, ευρίσκεται μακριά από τον σκοπό της λατρείας και της ψαλμωδίας».

Ακούγοντας όλες αυτές τις ημέρες των Χαιρετισμών προς την Παναγία μας, τον Πανοσιολογιώτατο Αρχιμανδρίτη π. Νικόδημο Καβαρνό μέσα από τα βίντεο που διακινούνται στο διαδίκτυο,προβληματίστηκα  και ανησύχησα για την απόκλισή του από τις παραπάνω παραινέσεις.
Τι είναι αυτές οι κακοποιήσεις; Για ποιον γίνονται ή μάλλον έχουμε καταλάβει σε ποιο χώρο γίνονται; Ποιος  δίνει το δικαίωμα στον ταλαντούχο πράγματι κληρικό  να ευτελίζει τις Ι. Ακολουθίες για να φαίνεται και να συζητείται  ή για να μαζεύει  like; Είναι δυνατόν; Γιατί να ξοδεύει το ταλέντο με το οποίο  τον προίκισε ο Θεός σε ανίερες κραυγές και κορώνες;
Οι κανόνες της Εκκλησίας μας,  είναι πολύ αυστηροί αναφορικά με όσους δεν έχουν αίσθηση της ιερότητας του χώρου του Ναού, δεν σέβονται την υμνολογία της Εκκλησίας και απλώς ικανοποιούν την ματαιοδοξία τους παραβλέποντας την δημόσια προσευχή και στοχεύοντας στην προβολή τους!
Ο οε΄ (75ος) κανόνας της Πενθέκτης Οικουμενικής Συνόδου ορίζει:
«Τους επί το ψάλλειν εν ταις εκκλησίαις παραγινομένους βουλόμεθα μήτε βοαίς ατάκτοις κεχρήσθαι, και την φύσιν προς κραυγήν εκβιάζεσθαι, μήτε τι επιλέγειν των μη εκκλησία αρμοδίων τε και οικείων. Αλλά μετά πολλής προσοχής και κατανύξεως τας τοιαύτας ψαλμωδίας προσάγειν τω των κρυπτών εφόρω Θεώ».
Αργότερα η Εκκλησία θα επανέλθει στις νουθεσίες για την χρήση της ψαλτικής στην λατρευτική της ζωή. Έτσι επί Πατριάρχου Ιωακείμ του Γ΄ το 1880 αποστέλλεται εγκύκλιος από την Πρωτοσυγκελλία του Οικουμενικού Πατριαρχείου προς τους ιεροψάλτες της Κωνσταντινούπολης ανακεφαλαιώνοντας τις βασικότερς επιταγές των ιερών κανόνων:
 «Τας ατάκτους βοάς και τας εκβεβιασμένας κραυγάς, τας αναρμόστους στροφάς και τους εκλελυμένους σχηματισμούς της φωνής έκπαλαι η Εκκλησία κατέκρινε και απηγόρευσε κατογορηματικώς, ως όλως αηδή και ανάρμοστα εις Ναόν του Θεού, προείλετο δε και εμόρφωσεν μουσικήν επιτηδείαν προς τον σκοπόν των εκκλησιαζομένων, ως εστι η ανύψωσις της διανοίας εκ των γηίνων προς τα ουράνια και η προσευχή προς τον Θεόν και Πατέρα και ανάλογον προς τα θεία αυτής άσματα, έχουσαν το μεγαλοπρεπές εν τη απλότητι, το τερπνόν εν τη ευρυθμία και το σεμνόν εν τη μετά ταπεινότητος, ηρεμίας και κατανύξεως καθαρά, ευκρινεί, απερίττω και εμμελεί ψαλμωδία».
Ύστερα από όλα αυτά τα κείμενα που παραθέσαμε, θεωρείτε ότι ο π. Νικόδημος ψάλλει ή… τραγουδάει;
Νοιώθει ότι βρίσκεται σε Ναό ή σε… παράσταση; Ακολουθεί την παράδοση ή έχει θεσπίσει μια μοντέρνα εκφορά των ύμνων;
Θα μπορούσε  ανοίξει ένα θέατρο, μια μουσική σκηνή και εκεί  ας τα λέει όπως θέλει! Αυτό δεν θα ενοχλεί! Αλλά εντός του ιερού χώρου αυτή η παραποίηση! Ούτε χότζας!
Τώρα και την τάξη δεν τηρεί αλλά  και παραποιεί την Βυζαντινή Μουσική.
Μήπως θα πρέπει η αρμόδια Συνοδική Επιτροπή- υπάρχει, συνέρχεται, ασχολείται με τέτοια θέματα;- να επηληφθεί του θέματος και να μην επιτρέπει στον ματαιόδοξο κληρικό και κάθε κληρικό που θέλει να το παίζει Γαϊτάνος με ράσα, να μετατρέπει τον Ναό του ζώντος Θεού σε πάλκο;🔺Παρακάτω σας επισυνάπτουμε ένα ηχητικό του εν λόγω κληρικού από τον Ακάθιστο Ύμνο για να κατάλαβετε και σεις τι εννοούμε!