Του π. Ηλία Μάκου
Οι Ορθόδοξοι, και όχι μόνο, σ’ ολόκληρη την Αλβανία συμμετείχαν με χαρά στην εορτή του Αρχιεπισκόπου Αλβανίας Αναστασίου, που τον θεωρούν προσωπικότητα-σύμβολο, προστρέχοντας στους ναούς στις 22 Ιανουαρίου, ημέρα της εορτής του Αναστασίου του Πέρση.
Όπως ο ίδιος έχει πει “μη μου εύχεσθε χρόνια πολλά, γιατί είναι ήδη πολλά, αλλά να μου εύχεσθε και να προσεύχεσθε για καλή μετάνοια”. Αυτό και μόνο δείχνει το μεγαλείο και ταυτόχρονα την ταπείνωση της αγαπώσης καρδίας του.
Εκπρόσωποι της πολιτειακής και πολιτικής ηγεσίας της Αλβανίας, αλλά και των θρησκευτικών κοινοτήτων του ευχήθηκαν εγκάρδια για την εορτή του.
Στην Εκκλησία του Ευαγγελισμού των Τιράνων τελέστηκε θεία λειτουργία, ιερουργούντων του Μητροπολίτου Αμαντίας Ναθαναήλ και του Επισκόπου Βίλιδος Αστίου, ο οποίος στο σύντομο κήρυγμά του αναφέρθηκε στον αγώνα του Αρχιεπισκόπου Αναστασίου για την ανασύσταση της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Αλβανίας και στην καθοριστική συμβολή του στην πρόοδο της αλβανικής κοινωνίας.
Ο Μακαριώτατος είναι αναγνωρισμένος, όχι μόνο στη γειτονική χώρα, αλλά διεθνώς, ο ρόλος του Προκαθημένου της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Αλβανίας, Αρχιεπισκόπου Αναστασίου, ως μια φωτεινή μορφή της Εκκλησίας και της Θεολογίας, που ενώνει και δεν διχάζει μέσα από το πολυσήμαντο και πολύπλευρο ποιμαντικό, φιλανθρωπικό, και κοινωνικό έργο του.
Πνευματική προσωπικότητα, χωρίς κανένα ίχνος θρησκευτικής μισαλλοδοξίας, σημαδεύει με τις εμπνευσμένες παρεμβάσεις του την Ορθοδοξία, αλλά και ολόκληρη τo θρησκευτικό κόσμο, υπερασπιζόμενος την κοινωνική δικαιοσύνη, την αγάπη και την ειρήνη.
Δεν μπορεί να μη τονιστεί ότι αυτή η σημαντική και πρωτοποριακή φυσιογνωμία της εποχής μας αποδεικνύει τη γνήσια χριστιανική ζωή με λόγια, έργα και συμπεριφορές. Από τα μικρά και ασήμαντα της καθημερινότητας, μέχρι και τα μεγάλα και βαρυσήμαντα, τα δύσκολα διλήμματα, τις μεγάλες αποφάσεις και τις καθοριστικές επιλογές του.
Δεν θα ήταν υπερβολή, αν ειπωθεί ότι ο Αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος αποτελεί ένα «δώρο» του Θεού στους ταλαιπωρημένους ανθρώπους των ημερών μας, όπου οι σταθερές αξίες υπονομεύονται και το κακό αποθρασύνεται.
Ο Αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος αγαπά τον άνθρωπο, τον κάθε άνθρωπο, με μια αγάπη, που δεν ευχαριστεί μόνο, αλλά και ωφελεί τον άλλο, χωρίς να τον αναγκάζει να ασφυκτιά.
Ο αγώνας του κ. Αναστασίου επανορθώνει τη σχέση των ατόμων, την κοινωνία και επικοινωνία με τον εαυτό τους, με το Θεό και με τους άλλους.
Πορεύεται όχι τυπολατρικά και εγκλωβισμένα, αλλά
με ανοιχτούς ορίζοντες, με διάκριση και σύνεση, έτσι ώστε οι
πράξεις
του να αποτελούν αλήθεια, που γεμίζει και σώζει.
