Σήμερα, Κυριακή ΙΓ’ Ματθαίου, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Γαλλίας κ. Εμμανουήλ ετέλεσε στον Μητροπολιτικό Ι. Ναό Αγίου Στεφάνου Παρισίων ιερό μνημόσυνο υπέρ αναπαύσεως της ψυχής του μακαριστού Νικολάου Ξένου, Γενικού Αρχιερατικού Επιτρόπου της Ιεράς Μητροπόλεως Γαλλίας, ο οποίος απεδήμησε προς Κύριον χθες το πρωί μετά από σκληρή μάχη με την επάρατη νόσο.
Ο Σεβασμιώτατος στην ομιλία του αναφέρθηκε στην ματαιότητα του κόσμου τούτου και τη χαρά της εν Χριστώ αιωνιότητας. “Αδελφοί μου, η Αγία Γραφή λέγει στο βιβλίο του Ιώβ (7,6): «ο δε βίος μου ελαφρότερος λαλιάς». Όντως, όλη μας η ζωή είναι τόσο σύντομη όσο ο απόηχος μιας λαλιάς που αμέσως χάνεται. Σαν να βιαζόμαστε να κοιμηθούμε. Μια στιγμή μεταξύ γέννησης και θανάτου. Η απόσταση από την παιδική κούνια ως το μνήμα είναι μηδαμινή. Ο χρόνος περνάει τόσο σύντομα! Οπωσδήποτε ο θάνατος μας τρομάζει και η απώλεια των δικών μας ανθρώπων είναι αβάστακτη. Ας θυμηθούμε παραδείγματος χάριν την Αγία Μαρία τη Μαγδαληνή που καθόταν απέναντι του τάφου του Κυρίου και έκλαιγε. Ο δίκαιος Ιώβ όμως, μέσα στους πόνους και τους στεναγμούς του έλεγε: «εάν δε υπομείνω, άδης μου ο οίκος, εν δε γνόφω έστρωταί μου η στρωμνή. Θάνατον επεκαλεσάμην πατέρα μου είναι, μητέρα δε μου και αδελφήν σαπρίαν» (17,13-14).
Να θυμόμαστε καθημερινά ότι ο τάφος μας είναι η βάση όλων των καλών μας έργων. Ο τάφος είναι η αρχή και το τέλος που μας βοηθά να ετοιμαζόμαστε για την αιώνιο ζωή. Πολύ σοφά οι πατέρες της Εκκλησίας μας διδάσκουν να έχουμε μνήμη θανάτου”.
Αναφερόμενος δε στον εκλιπόντα ιερέα υπογράμμισε τα χαρίσματα που του δώρισε ο Θεός, την ταπεινή του διακονία στην Εκκλησία, την προσφορά του στην Ιερά Μητρόπολη Γαλλίας και τους δεσμούς που τους συνέδεαν από πολλά χρόνια.
