Χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πειραιώς κ.Σεραφείμ τελέστηκε σήμερα Κυριακή 27 Μαρτίου 2022 ο Κατανυκτικός Εσπερινός της Γ΄ Εβδομάδος των Νηστειών (της Σταυροπροσκυνήσεως) κατά την διάρκεια του οποίου εψάλησαν και Χαιρετισμοί προς τον Τίμιο και Ζωοποιό Σταυρό.

Τον Θείο Λόγο κήρυξε, όπως κάθε Κυριακή της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πειραιώς κ.Σεραφείμ ο οποίος αρχικά ανέφερε πως «ο Σταυρός του Κυρίου είναι το σύμβολο της νίκης και η δύναμη του πνευματικού μας αγώνα σε αυτή την πολύ κρίσιμη και ιδιόρρυθμη εποχή», ενώ αναφερόμενος στις δυσκολίες των τελευταίων ετών υπογράμμισε ότι «ζούμε σε μία εποχή που επικρατεί γενική αναστάτωση, ταραχή, κρίση, αμφισβήτηση, κατάρρευση ιδεών, αρχών, ηθών και βάσεων», «αμφισβητούνται ηθικές αρχές, λογικές βάσεις, αρχαίες αξίες. Προβάλλονται νοσηρές ιδιαιτερότητες και αποκρουστικές φαυλότητες».

Τόνισε πως η Εκκλησία δεν υπάρχει μόνο για τα συσσίτια, τις τράπεζες των απόρων και τη φιλανθρωπία, υπογράμμισε όμως παράλληλα ότι «αυτό απορρέει ως έργο από την πίστη μας και την αγάπη μας στον πλησίον». «Η Εκκλησία υπάρχει για να αποτελεί την γέφυρα προς τον αιώνιο Θεό, για να εγχριστώνει και να ενθεώνει τον άνθρωπο», είπε χαρακτηριστικά.

Επισημαίνοντας πως στη σύγχρονη κοινωνία «οι ανθρώπινες σχέσεις είναι ανταγωνιστικές και εξουσιαστικές χωρίς αλληλοκατανόηση και σεβασμό, σημείωσε ότι «αν οι όποιες ανθρώπινες σχέσεις δεν είναι εν Χριστώ, εν αληθεία, εν αγάπη έχουν σίγουρα ημερομηνία λήξεως». «Δίχως το Χριστό ανάμεσα στα πρόσωπα δεν υπάρχει κατανόηση, ανεκτικότητα, υπομονή και υποχωρητικότητα». «Το κάθε ανθρώπινο πρόσωπο είναι μοναδικό, ιερό και ανεπανάληπτο μέσα σε όλη την παγκόσμια ιστορία όλων των αιώνων. Το κάθε πρόσωπο χρειάζεται έναν ιδιαίτερο σεβασμό. Όλα τα πρόσωπα είναι πλασμένα κατ’ εικόνα Θεού. Δεν μπορεί, λοιπόν, να μην είναι αξιοσέβαστα και αξιοτίμητα», είπε.

Σήμερα ο άνθρωπος έχει αυξήσει τις γνώσεις του αλλά παρόλα αυτά «παραμένει άγνωστος εντελώς, ο πολύ δικός του εαυτός». «Γνωρίζουμε πολλά και αγνοούμε πιο πολλά», ανέφερε στην συνέχεια ο Σεβασμιώτατος, συμπληρώνοντας πως «η ζωή δεν ορίζεται από κοσμικούς νόμους γιατί είναι μυστήριο δυσερμήνευτο». Τόνισε πως παρά την τόση επικοινωνία, «ο σύγχρονος άνθρωπος πάσχει από μεγάλη μοναξιά. Παρά την τόση γνώση, έχουμε μεγάλη άγνοια. Η μοναξιά μας και η άγνοιά μας συναντιούνται στη μοναδικότητά μας».

Αναφερόμενος σε λόγους του Αγίου Παϊσίου ο οποίος έλεγε πως συζητούσε όλα τα θέματα εκτός από αυτό της υπάρξεως του Θεού, υπογράμμισε πως οι άνθρωποι ενώ αμαρτάνουν «ποτέ δεν τους πέρασε από τον νου η ιδέα ότι δεν υπάρχει ο Θεός». «Το ερώτημα αυτό το κατασκεύασε η ορθολογιστική και λογοκρατούμενη Δύση. Η Ορθόδοξη πίστη και ζωή δεν ασχολήθηκε ποτέ με αυτό το ερώτημα» γιατί ήταν πάντοτε βεβαία για την παρουσία Του. «Ο Θεός βιώνεται και αποκαλύπτεται. Μόνο βιούμενος ο Θεός κοινωνείται από το πλάσμα Του που γεμίζει χαρά τη ζωή του».

«Η Δικαιοσύνη του Θεού δεν αναιρεί την αγάπη Του, ούτε η αγάπη Του την Δικαιοσύνη Του». «Η αγάπη Του είναι λεπτή, ευγενική, αρχοντική, δεν καταστρατηγεί την ελευθερία μας», είπε σε άλλο σημείο της ομιλίας του ο Σεβασμιώτατος, συμπληρώνοντας πως «ο Θεός αποκαλύπτεται στους γνήσια ταπεινούς. Κρύβεται συνήθως από τους υπερηφάνους, τους υπερφίαλους, τους ανοήτους, τους εμπαθείς.  Η ταπείνωση κοντεύει να καταστεί σήμερα άγνωστη, αχρείαστη και άχρηστη στον κόσμο, όμως «ο Κύριος αναπαύεται στην πραότητα και στην ταπείνωση».

Αναφερόμενος και πάλι σε ρήση του Αγίου Παϊσίου ότι «ο Θεός αποκαλύπτεται στους λεβέντες», σημείωσε πως «λείπει, δυστυχώς, αυτή η πνευματική λεβεντιά από τους χριστιανούς μας».

Στην συνέχεια υπογράμμισε: «η καρδιά μας δεν είναι μόνο το κεντρικό όργανο του κυκλοφορικού συστήματος. Είναι και το όργανο με το οποίο γνωρίζουμε όλο τον κόσμο και αποκτάμε την ανωτάτη γνώση. Είναι το όργανο που μας δίνει την δυνατότητα να επικοινωνούμε με το Θεό και με τους Αγίους Του». «Έχει μεγάλη σημασία η κατάσταση αυτού του κεντρικού οργάνου του σώματός μας, που μας δίνει ζωή. Η καθαρότητα της καρδιάς είναι απαραίτητη για τη θέα του Θεού».

Τονίζοντας ακολούθως ότι «η αθεΐα προέρχεται από ακαθαρσία της καρδιάς» και πως «αποτελεί ψυχική νόσο και παραφροσύνη», σημείωσε πως δεν κατανοούμε σήμερα το πόσο σημαντική είναι η καθαρότητα της καρδιάς» και κάνοντας αναφορά σε ένα γράμμα που ο ίδιος έλαβε από μία φτωχή γυναίκα, επεσήμανε με έμφαση ότι «είναι δυστυχισμένος όποιος δεν γνωρίζει το Θεό και ας έχει όλα τα πλούτη και τις δόξες του κόσμου».

Σε άλλο σημείο της ομιλίας του ανέφερε: «Σήμερα δεν υπάρχουν διωγμοί εμφανείς για να μαρτυρήσει κάποιος το Χριστό, μπορεί όμως να Τον ομολογεί καθημερινά με διαφόρους τρόπους». «Μαρτύριο είναι να υπομένεις τις δυσκολίες του πλησίον, τους πόνους της αρρώστιας, της χηρείας, της ορφάνιας, της απόρριψης, της μοναξιάς. Μαρτύριο είναι να απαρνηθεί κανείς τον εαυτό του. Μαρτύριο είναι να μετανοεί κάποιος για τις αμαρτίες του. Μαρτύριο είναι να αρνηθεί εκούσια τον ανέντιμο πλούτο, τις κοσμικές απολαύσεις, τα μεγαλεία, τις δόξες, ό,τι ικανοποιεί και χαροποιεί τη σάρκα». «Καθαρίζοντας την καρδιά μας προσελκύουμε τη Χάρη του Παναγίου Θεού και τότε η καρδιά μας φλέγεται από αγάπη στον Θεό και τον άνθρωπο».

Επεσήμανε  πως σήμερα μεγαλώνουμε τα παιδιά μας λαθεμένα γιατί «η αγωγή που τους δίνουμε δεν περιέχει την ταπείνωση, τη συγγνώμη, τη συγχωρητικότητα» και μιλώντας για την άσκηση είπε ότι «δεν είμαστε σωματοκτόνοι, αλλά παθοκτόνοι». «Δεν επιτρέπεται να πλανόμαστε οι Χριστιανοί χωρίς μετάνοια και συντριβή. Μερικοί έχουμε δημιουργήσει έναν Θεό στα μέτρα μας και άλλοι νομίζουν ότι η σχέση με το Θεό είναι μία ευκαιριακή συναλλαγή» είπε χαρακτηριστικά σημειώνοντας παράλληλα πως η μορφή του Χριστού μορφώνεται εντός μας «δια των Αγίων Μυστηρίων και των Αγίων αρετών. Όποιος Τον αγαπά τηρεί τις εντολές Του. Αυτός είναι ο μόνος δρόμος. Διαφορετικά θα ταλαιπωρούμαστε».

«Η Χάρη του Χριστού χαριτώνει, αγιάζει, σώζει, λυτρώνει». «Για να φτάσει κανείς στη γνώση του Θεού χρειάζεται να Τον αναζητήσει». «Η Θεία αποκάλυψη προϋποθέτει μια ζωντανή και προσωπική σχέση μεταξύ ανθρώπου και Θεού». «Η Ορθόδοξη Εκκλησία είναι ο φύλακας της πληρότητος της Θείας αποκαλύψεως. Δεν υπάρχουν άλλες Εκκλησίες. Μόνο μία είναι η Εκκλησία, γιατί μόνο ένας είναι ο Χριστός», είπε ολοκληρώνοντας την ομιλία του ο Σεβασμιώτατος, επισημαίνοντας πως «η απόκτηση της Χάριτος είναι ο κύριος σκοπός της ζωής και έρχεται με την αποκάλυψη του Θεού στη ζωή μας». «Ο άνθρωπος του Θεού αντιμετωπίζει τα διάφορα καθημερινά γεγονότα διαφορετικά. Δέχεται τους πειρασμούς ως παραχώρηση του Θεού για τη σωτηρία του». «Μόνο με τη Χάρη και την Ευλογία Εκείνου όλα νοηματοδοτούνται και όλα γίνονται άρτια και αληθινά».

Τέλος ευχήθηκε «με την Ευλογία του Τιμίου και Ζωοποιού Σταυρού… να πορευόμαστε το υπόλοιπο της Αγίας Τεσσαρακοστής και να φτάσουμε στο Σταυροαναστάσιμο Πάσχα, στο δικό μας πέρασμα από τη φθορά και το θάνατο στη ζωή και το φως».

Ακολουθεί σχετικό φωτογραφικό υλικό και video με την ομιλία του Σεβασμιωτάτου.