Με την παρουσία πλήθους πιστών, παρά τον καύσωνα που
πλήττει ιδιαίτερα την περιοχή της Φθιώτιδος, εορτάσθηκε η ιερά
μνήμη της Αγίας Οσιοπαρθενομάρτυρος Παρασκευής της
Αθληφόρου σε όλη την Ιερά Μητρόπολη Φθιώτιδος.
Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Φθιώτιδος κ. Συμεών
ιερούργησε σε τρία σημεία του Νομού, στην ιστορική έδρα της
πάλαι ποτέ διαλμψάσης Επισκοπής Θαυμακού, τον ορεινό
Δομοκό, στην όμορφη Λοκρίδα, καθώς και στην πόλη της Λαμίας.
Στον Μέγα Πανηγυρικό Αρχιερατικό Εσπερινό ο
Σεβασμιώτατος κ. Συμεών χοροστάτησε στον Ιερό Μητροπολιτικό
Ναό Αγίας Παρασκευής Πολιούχου και Προστάτιδος της πόλεως
του Δομοκού.
Στο κήρυγμά του ο κ. Συμεών αναφέρθηκε στην μίμηση των
Αγίων και αναφερόμενος στο πρόσωπο της Αγίας Παρασκευής,
ανέλυσε ένα λόγο του Αγίου Κοσμάκη του Αιτωλού για την Αγία
Παρασκευή και  χαρακτηριστικά επεσήμανε:
«Η Αγία Παρασκευή είχε στολίδια πνευματικά που και εμείς
κατά μίμησιν, αλλά όχι κατά δουλική αντιγραφή, μπορούμε να
προσφέρουμε στον εαυτό μας. Τέτοια στολίδια είναι η μεταξύ μας
αγάπη, τέτοια στολίδια είναι η αλληλοκατανόηση, είναι η
συγχωρητικότητα, η επιείκεια. Τέτοιο στολίδι είναι να είμαστε
μακρόθυμοι ο ένας με τον άλλο, να μην είμαστε υπερβολικά
αυστηροί με τους άλλους, ούτε υπερβολικά απαιτητικοί. Τέτοιο
στολίδι να δίνουμε χώρο στον άλλον, χώρο στη ζωή μας, χώρο
στην καρδιά μας. Στολίδι είναι να διαλεγόμεθα, να συζητάμε, να
σεβόμαστε ο ένας τον άλλο, να μην προσπαθούμε να επιβάλλουμε
την άποψή μας με το ζόρι, να μην ασκούμε βία ούτε σωματική ούτε
ψυχολογική ούτε οποιασδήποτε άλλης μορφής βίας στον άλλον.
Πολλά στολίδια λοιπόν μπορούμε να προσφέρουμε στον εαυτό
μας εμπνευσμένοι από το προφίλ της Αγίας Παρασκευής.
Αυτό εύχομαι ολόψυχα και ολοκάρδια σήμερα εδώ από τον
ιστορικό Δομοκό που μπορεί η πατρίδα μας και ευτυχώς να
απελευθερώθηκε και να έχει μεγαλώσει αλλά ποτέ δε λησμονώ και
δεν λησμονούμε ότι κάποτε εδώ ήταν η παραμεθόριος, εδώ ήταν
οι ακρίτες και για αυτό πάντοτε Δομοκίτες και όλοι οι κάτοικοι κι
όλα τα πνευματικά παιδιά της πάλαι ποτέ διαλαμψάσης

Επισκοπής Θαυμακού στην οποία βρισκόμαστε και η οποία είναι
αναπόσπαστο κομμάτι της κανονικής εκκλησιαστικής δικαιοδοσίας
της καθ’ ημάς Ιεράς Μητροπόλεως Φθιώτιδος, πάντοτε είχαν,
έχουν και θα έχουν ακριτικό φρόνημα, ακριτική παλικαριά, ακριτική
ματιά. Αυτοί που φυλάνε σύνορα τα μάτια τους και το βλέμμα τους
βλέπει πάντοτε μακριά. Καλούνται να κοιτούν μακριά, για να είναι
άξιοι φύλακες συνόρων και τώρα εδώ μπορεί να μην φυλάμε
σύνορα επίγεια της πατρίδος μας, φυλάμε όμως τα σύνορα της
ιστορίας, τα σύνορα του πολιτισμού, τα σύνορα της παράδοσης,
των εθίμων, των παραδόσεων, τα σύνορα της ενότητας μας, της
ταυτότητάς μας και αυτό είναι κάτι το οποίο το θέλει η ιστορία, το
ζητάει η Αγία Παρασκευή από εμάς, κυρίως το ζητά όχι το
παρελθόν αλλά το ζητά το μέλλον. Εμείς οφείλουμε, και τούτο το
λόγο κρατήστε τον με πολλή αγάπη σήμερα από εδώ: «οφείλουμε
να μιλάμε με το μέλλον και όχι με το παρελθόν». Πολλές φορές και
μέσα στην Εκκλησία μας καταλαμβάνει τους ανθρώπους και τους
ιερείς και τους αρχιερείς μια παρελθοντολαγνεία, ασχολούνται
μονάχα με το ένδοξο παρελθόν. Θα ήθελα να συνομιλούμε με το
ένδοξο μέλλον, με το μέλλον, το οποίο οφείλουμε εμείς να
εργαστούμε για να είναι ένδοξο και για αυτό σας παρακαλώ, ακόμα
και αν ακόμα βρίσκεσαι στο εκατοστό έτος ζωής και στο εκατοστό
πέμπτο και νομίζετε ότι η ζωή σας φτάνει προς το τέλος να έχετε
οράματα, να έχετε στόχους, να έχετε προγραμματισμούς και
σχέδια και για τον Δομοκό και για όλη την περιοχή μας και για την
οικογένειά σας και για τον εαυτό σας τον ίδιο. Με αυτά να
συνομιλείτε. Όχι τι έγινε πριν 10 χρόνια πριν 20 ή 30 χρόνια ή τι
έγινε στον εμφύλιο ή τι έγινε πριν τον εμφύλιο ή τι έγινε ακόμα πιο
πίσω. Ας αφήσουμε επιτέλους τη γκρίνια και την δολιοφθορά της
ζωής μας με τον εγκλωβισμό στο παρελθόν και ας στραφούμε
αισιόδοξα, πνευματικά, δημιουργικά και αγαπητικά προς το
μέλλον».
Το βράδυ της παραμονής, ο Σεβασμιώτατος κ. Συμεών
επισκέφθηκε προσκυνματικώς Ιερό Ναό Αγίας Παρασκευής στην
παραλία του Αγίου Κωνσταντίνου Λοκρίδος, όπου και ετέλεσε
δοξολογική και ικετήριο δέηση στην Αγία Παρασκευή.
Ανήμερα της εορτής, ο κ. Συμεών ιερούργησε στον
μεγαλοπρεπή Πανηγυρίζοντα Ναό της Αγίας Παρασκευής στην
πολυπληθή Ενορία της Ν. Άμπλιανης Λαμίας.

Στο κήρυγμά του ο Σεβασμιώτατος αναφέρθηκε στην
«εξωστρέφεια» της Αγίας Παρασκευής και χαρακτηριστικά
σημείωσε:
«Η Αγία Παρασκευή ως κοπέλα μεγαλώνει σε ένα
περιβάλλον, όπου η χριστιανική πίστη αποτελεί δοξασία και στάση
ζωής πολύ λίγων ανθρώπων, αποτελεί δηλαδή μέλος μιας
μειονότητας, συγχρόνως βλέπουμε ότι είναι μία γυναίκα, η οποία
αναπτύσσεται και μεγαλώνει σε μία εποχή που η θέση των
γυναικών είναι απόλυτα απαξιωμένη, όπου οι γυναίκες βρίσκονται
στο περιθώριο, βρίσκονται περιφρονημένες, θεωρούνται απλώς
εργαλεία βιολογικής αναπαραγωγής. Σε ένα τέτοιο λοιπόν
περιβάλλον με τόσες αντιξοότητες, με τόσες αρνητικές συνθήκες η
Αγία Παρασκευή αναπτύσσει μία εξωστρέφεια, μία εξωστρέφεια
συγκλονιστική και πάρα πολύ διδακτική, μία τέτοια εξωστρέφεια η
οποία την κατέστησε όχι απλώς σπουδαία προσωπικότητα για την
εποχή της και για την κοινωνία της, αλλά την κατέστησε
οικουμενική προσωπικότητα, της προσέδωσε παγκόσμια εμβέλεια
για αυτό και έχουν περάσει είκοσι αιώνες και η ανθρωπότητα τιμά
αυτή την κοπέλα, ο χριστιανικός κόσμος τιμά αυτή τη κοπέλα και
μάλιστα οφείλω να σας πω, ότι όχι μόνο ο χριστιανικός κόσμος,
σήμερα ακόμη και μουσουλμάνοι στην Ανατολή, όχι μόνο στη
γείτονα χώρα αλλά και αλλού προστρέχουν στα Σεβάσματα και
στα Προσκυνήματα της Αγίας Παρασκευής με ευλάβεια και με
σεβασμό αναγνωρίζοντας αυτή την σπουδαία και μεγάλη Αγία
προσωπικότητα.

Τι είδους εξωστρέφεια είχε η Αγία Παρασκευή στην εποχή
της με τις συνθήκες στις οποίες ζούσε;

Η εξωστρέφεια της ήταν ότι ομολόγησε το Χριστό. Η
εξωστρέφεια της ήταν ότι φανέρωσε αυτό που πιστεύει, μίλησε για
αυτό που αγαπά, περιφρούρησε και διασφάλισε αυτό, το οποίο για
αυτήν ήταν το Ά και το Ω της ζωής. Δεν επεδίωξε με την
εξωστρέφεια ούτε κάποια προβολή, ούτε κάποια κυριαρχία, ούτε
κάποια ισχύ, ούτε κάποια δύναμη. Η εξωστρέφεια της δεν ήταν
ένας ναρκισσισμός, δεν ήτανε η έκφραση μίας οίησης,  μιας
υπερηφανείας. Δεν έδειξε, δεν επέδειξε εξωστρέφεια, για να τη
θαυμάσουν οι άνθρωποι, δεν επέδειξε εξωστρέφεια, για να
αποκτήσει χρήματα, για να αποκτήσει κάποια αξία μέσα στον

κόσμο, αλλά όταν προκλήθηκε δεν δίστασε να πει ότι εγώ αγαπώ
το Χριστό, δε δίστασε να ομολογήσει ότι «η αγάπη μου είναι ο
Χριστός», δε δίστασε να πάει κόντρα στο κύμα, κόντρα στην
πλειονότητα, κόντρα στην ισχύ και κόντρα στη δύναμη και να
ομολογήσει ενώπιον όλης της οικουμένης ότι: «Αυτό που δίνει
νόημα στη ζωή μου είναι ο Χριστός, αυτό που γεμίζει την ύπαρξή
μου είναι ο Χριστός, αυτό για το οποίο ζω και υπάρχω είναι ο
Χριστός». Αυτή την εξωστρέφεια εξετύλιξε και ανέπτυξε και
παρουσίασε η Αγία Παρασκευή και αυτή η εξωστρέφεια φυσικά της
κόστισε. Δεν ήταν χωρίς κόστος, είχε πολύ αίμα, είχε πολλή θυσία,
είχε πολύ πόνο διότι μία νέα κοπέλα οδηγείται σε φρικτά
βασανιστήρια. Με ποιο ερώτημα; Με ποιο στόχο; Με ποιο
διακύβευμα; Μήπως την βασάνισαν για κανένα μεγάλο μυστικό το
οποίο της ζητούσαν να το αποκαλύψει για να αλλάξει η πορεία του
κόσμου, μήπως είχε πάνω της κωδικούς όπλων και πυρηνικών και
έπρεπε να αποκαλυφθούν, μήπως είχε κάποιο άλλο σπουδαίο
μυστικό και υποτίθεται ότι άξιζε αυτή η κοπέλα να υποστεί τέτοια
βασανιστήρια; Δεν είχε τίποτα. Δεν είχε κανένα μυστικό. Ένα
μυστικό είχε μονάχα στην καρδιά της, ότι αγαπούσε τον Θεό και
αυτό το μυστικό δεν ντράπηκε, δεν δίστασε να το μοιραστεί, να το
εξωτερικεύσει, να το φανερώσει. Μία απέραντη αγάπη για το Θεό
και μία απέραντη αγάπη για τον άνθρωπο και αυτή η εξωστρέφεια
την κατέδειξε και την ανέδειξε Αγία της Εκκλησίας μας στην οποία
προστρέχουμε προσκυνητές, ζητούμε την πρεσβεία της, ζητούμε
τη βοήθειά της, καταθέτουμε τον πόνο μας, τις αγωνίες μας, τις
αρρώστιες μας, τις δυσκολίες μας, τα δάκρυά μας.

Και τίθεται ένα ερώτημα: Εμείς σήμερα που δεν βρισκόμαστε
ούτε υπό διωγμό,  ούτε υπό αυταρχικά, απολυταρχικά και
τυραννικά καθεστώτα, όπως ασφαλώς ήταν το καθεστώς της
εποχής της Αγίας Παρασκευής σε χείριστο βαθμό,
απολαμβάνουμε ελευθέριες, χωρίς να σημαίνει ότι δεν μπορούν
αυτές οι ελευθερίες να βελτιωθούν έτι περισσότερο, όμως
απολαμβάνουμε την ελευθερία της έκφρασης, μπορούμε να πούμε
τη γνώμη μας, μπορούμε να δραστηριοποιηθούμε, μπορούμε να
εκφραστούμε, μπορούμε να ξεδιπλώσουμε χαρίσματα και
ικανότητες, μπορούμε και εμείς να αναπτύξουμε μία εξωστρέφεια
και το ερώτημα που τίθεται: «Ποια εξωστρέφεια αναπτύσσουμε
εμείς: Ποια είναι η δική μας επιλογή, πως είμαστε εμείς
εξωστρεφείς μέσα στον κόσμο; Τι είναι για μας η αντίληψη μιας
εξωστρεφούς ανοιχτής κοινωνικότητας και ανοιχτής σχέσης»;

Μήπως θεωρούμε εξωστρέφεια το κουτσομπολιό, μήπως
θεωρούμε εξωστρέφεια το κατιναριό, μήπως θεωρούμε
εξωστρέφεια το κους κους, το ψιθυρισμό, την καταλαλιά, την
κατάκριση και εάν το θεωρούμε, μας οδηγεί πουθενά, σε κάποια
εξέλιξη σε κάποια πρόοδο; Μπορεί κάποιος ή κάποια να έρθει να
μας πει αν την ωφέλησε ή τον ωφέλησε σε κάτι το κουτσομπολιό,
αν το έκανε σε κάτι καλό η κατάκριση και η συκοφαντία, αν
βελτίωσε καθόλου τη ζωή του ή τη ζωή της, αν βελτιώθηκε η αν
άλλαξε καθόλου η ζωή μας ασχολούμενοι με τη ζωή των άλλων,
άλλαξε και βελτιώθηκε καθόλου ο δικός μας κόσμος, όταν
δολοφονούμε χαρακτήρες, όταν πίσω από την πλάτη φυσικά, γιατί
η πραγματική εξωστρέφεια προϋποθέτει και μία λεβεντιά και μία
τιμιότητα, να μπορείς να πεις στον άλλον κοιτώντας τον στα μάτια
αυτό που έχεις, αυτό που πιστεύεις ή το παράπονό σου ακόμα,
είδαμε να ωφέλησε σε τίποτα εμάς τους ίδιους όταν επιλέγουμε να
λειτουργούμε στη ζωή μας ως τυφλοπόντικες διασκορπίζοντας την
αρνητικότητα, τη μιζέρια, την κακομοιριά, σκορπίζοντας μέσα στο
περιβάλλον στο οποίο βρισκόμαστε μία αντίληψη γούρνας και μία
αντίληψη εγκλωβισμού σε έναν βάλτο που δεν οδηγεί πουθενά.

Ποια εξωστρέφεια έχουμε επιλέξει για τη ζωή μας;
Μας δίνονται ευκαιρίες καθημερινά, μας δίνονται ευκαιρίες να
δείξουμε αγάπη, να προσφέρουμε αγάπη, να προσφέρουμε ένα
χαμόγελο, μας δίνονται ευκαιρίες να δραστηριοποιηθούμε στην
ενορία μας, σε ένα σύλλογο, στην αυτοδιοίκηση όπως αυτή την
περίοδο, σε άλλες συλλογικότητες, σε άλλες δράσεις, στον
πολιτισμό, στον αθλητισμό, σε χίλια δυο πράγματα μας δίνεται η
ευκαιρία να αναπτύξουμε την εξωστρέφειά μας. Μας δίνεται η
ευκαιρία αν θέλετε ακόμη και να καλλωπίσουμε τη γειτονιά μας, να
μην τα περιμένουμε όλα από τους άλλους, να ασχοληθούμε με
ωραία πράγματα, να ομορφύνουμε τον κόσμο ακόμα και να
περιποιηθούμε το σπίτι μας, να κάνουμε μία ζωγραφιά, να
γράψουμε πέντε σκέψεις, να πούμε ένα τραγούδι, να κάνουμε κάτι
όμορφο. Πόσο ωραία εξωστρέφεια μπορούμε να αναπτύξουμε και
πόσο όμορφο είναι αυτή η εξωστρέφεια μας να έχει ως κέντρο το
Χριστό. Πόσο όμορφο είναι εμείς οι άνθρωποι, οι σημερινοί
χριστιανοί, που δεν κινδυνεύουμε ούτε από Νέρωνα,  ούτε από
Διοκλητιανό, ούτε από Δέκιο, ούτε από κανέναν άλλον τύραννο και

διώκτη,  πόσο ωραίο είναι να ομολογούμε το Χριστό, να
ομολογούμε την αγάπη μας για το Χριστό και να μην την
ομολογούμε με λόγια, να μην την ομολογούμε με ένα θρησκευτικό
ναρκισσισμό ότι τάχατες εμείς είμαστε οι καλοί χριστιανοί και οι
υπόλοιποι είναι οι κακοί άθεοι αλλά να ομολογούμε το Χριστό με τη
συμπεριφορά μας, να ομολογούμε το Χριστό με τη ζωή μας, να
ομολογούμε το Χριστό μέσα στις σχέσεις μας, μέσα στην
οικογένειά μας με τον άντρα μας, με τη γυναίκα μας, με τα παιδιά
μας, με τους φίλους μας, με τους συνανθρώπους μας, να
φανερώνουμε και να αποκαλύπτουμε ότι ο Χριστός είναι το νόημα
της ζωής μας στην κάθε ημέρα της ζωής μας.

Λέμε ότι είμαστε χριστιανοί, αλλά πόσο πιστευτοί γινόμαστε;
Ποιο χριστιανισμό βλέπουν οι άλλοι μπροστά μας;
Αυτή είναι η εξωστρέφεια την οποία μπορούμε να
ακολουθήσουμε σήμερα εμείς οι χριστιανοί, εμείς οι πολίτες του
σήμερα  σε έναν κόσμο που έχει σύγχυση, που έχει προβλήματα,
που έχει αγωνίες, που έχει ένταση, που έχει ταραχή.
Να εμπνευστούμε από την Αγία Παρασκευή να την
παρακαλέσουμε όχι μόνο να μας ανοίξει τα μάτια αλλά να μας
ομορφύνει τα μάτια, να κάνει δηλαδή τα μάτια μας να βλέπουν
όμορφο τον κόσμο, να βλέπουν τα όμορφα μέσα στον κόσμο και
να αναδεικνύουν τα όμορφα. Να πάψει στη ζωή μας κέντρο να
είναι το κακό, αλλά να επικεντρωθούμε στο καλό, στο αγαθό, στο
θετικό. Να βάλουμε θετικό πρόσημο στη ζωή μας».
Όλες οι Ιερές Ακολουθίες μεταδόθηκαν απευθείας από τον
Ραδιοφωνικό Σταθμό της Ιεράς Μητροπόλεως Φθιώτιδος(89,4 fm)
και από διαδικτύου.
Ο κ. Συμεών συνεχάρη τόσο τους ιερείς των Ιερών Ναών,
όσο και τα εκκλησιαστικά συμβούλια και όλους τους συνεργάτες
των ενοριών, όχι μόνο για την άψογη διεξαγωγή των πανηγύρεων,
αλλά για την καλή και εύρυθμη λειτουργία των ενοριών.
Τέλος, ο Σεβασμιώτατος είχε με όλους τους παρισταμένους,
τοπικούς άρχοντες, φορείς και πιστούς όμορφες πνευματικές και
γόνιμες επικοινωνίες, γευόμενος την αγάπη και τον σεβασμό όλων.
Φωτογραφίες: Δημήτριος Αναγνου