Στον Ιερό Ναό του Αγίου Γεωργίου στο Λιανοκλάδι του Δήμου
Λαμιέων και στον ιστορικό Ναό της Παναγίας Αρχοντικής στους
πρόποδες του Κάστρου Λαμίας χοροστάτησε ο Σεβασμιώτατος
Μητροπολίτης Φθιώτιδος κ. Συμεών για την Γ΄ Στάση των
Χαιρετισμών της Υπεραγίας Θεοτόκου, καθώς και στην Ιερά
Αγρυπνία στο Ιερό Παρεκκλήσιο του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου
στο Ιερό Επισκοπείο.
Στο Λιανοκλάδι η Ιερά Ακολουθία μεταδόθηκε απευθείας
από τηλεοράσεως, ραδιοφώνου και διαδικτύου.
Στο κήρυγμά του ο Σεβασμιώτατος κ. Συμεών μεταξύ άλλων
χαρακτηριστικά ανέφερε:
«Βρισκόμαστε σε ένα πολύ όμορφο, ελπιδοφόρο και
αισιόδοξο πνευματικό ταξίδι και μάλιστα με οδηγό την Παναγία
μας, που είναι ασφαλής και απλανής οδηγός, που είναι η Μητέρα
μας και στο πρόσωπό Της αισθανόμαστε ασφάλεια, εμπιστοσύνη
και σιγουριά.
Στις δύο πρώτες στάσεις αυτού του ταξιδιού, είδαμε να μας
παρουσιάζονται τα βήματα του σχεδίου του Θεού για την σωτηρία
του κόσμου, από το ευχάριστο άγγελμα του Ευαγγελισμού, μέχρι
την Γέννηση του Χριστού,  μέχρι και την Υπαπαντή, την συνάντηση
του Χριστού με τον άνθρωπο στην αγκαλιά του Συμεώνος του
Θεοδόχου.
Και πλέον η Γ’ Στάση μας ανοίγει πιο ευκρινώς την
θεολογική προοπτική και αφού παρακάμπτει πολλά γεγονότα μας
φανερώνει την «νέα κτίση», μας συνδέει ακόμη και με την
Ανάσταση του Χριστού. Είναι οι καρποί αυτής της μεγάλης
αλλαγής, που έφερε η Παναγία μέσα στον κόσμο με το μεγάλο ναι,
που είπε στο Άγγελμα του Αρχαγγέλου, στο άγγελμα του Θεού.
Ουσιαστικά η Παναγία μας συνδέει με την έλευση, την
ενσάρκωση, την ενανθρώπηση, αλλά και με τη νίκη κατά του
θανάτου, την Ανάσταση του Χριστού, γι΄αυτό το μεγάλο αυτό ταξίδι
με την Παναγία μας, μέσα στην κατανυκτική ατμόσφαιρα της Αγίας
και Μεγάλης Τεσσαρακοστής είναι ένα ταξίδι χαρούμενο.

Μεταξύ των άλλων σήμερα της απευθύναμε ένα πολύ
αισιόδοξο και βασικό Χαίρε, το οποίο αγγίζει τον πυρήνα της ζωής
μας και μας συνδέει με την Αγία και Μεγάλη Εβδομάδα. «Χαίρε,
στολή των γυμνών παρρησίας».
«Χαίρε εσύ που είσαι η στολή, το ένδυμα, αυτών που είναι
γυμνοί από παρησσία».
Θα ψάλλουμε την Μεγάλη Εβδομάδα: «Τον Νυμφώνα σου
βλέπω Σωτήρ μου κεκόσμημένον…και ένδυμα ουκ έχω ίνα
εισέλθω…» Αυτή είναι η στολή, αυτό είναι το ένδυμα που δεν
έχουμε. Όλοι οι άνθρωποι είμαστε γυμνοί παρρησίας, όλοι οι
άνθρωποι δηλαδή, οι οποίοι είμαστε γυμνοί από αρετές, είμαστε
γυμνοί από πνευματικούς καρπούς, είμαστε γυμνοί, διότι μας έχει
ξεγυμνώσει η αμαρτία, μας έχει ξεγυμνώσει ο εγωισμός, μας έχει
ξεγυμνώσει η ιδιοτέλεια, μας έχει ξεγυμνώσει το κλείσιμο στον
εαυτό μας, μας έχει αποκαθηλώσει στην κυριολεξία η φιλαυτία, η
ατομοκρατία, η ζήλια, ο φθόνος, η μνησικακία, η συκοφαντία, η
κατάκριση. Όλα αυτά τα αμαρτήματα και πολλά άλλα, τα οποία
ουσιαστικά είναι η πλάνη του πονηρού, η τέχνη του πονηρού,
ώστε τον άνθρωπο να τον απονεκρώνει, να τον απογυμνώνει, να
μην του αφήνει ουσιαστικά την δυνατότητα να εισέλθει στον
Νυμφώνα του Κυρίου. Να αισθάνεται αδύναμος, αυτό σημαίνει
γυμνός, να αισθάνεται αφύλακτος, να αισθάνεται ότι είναι έρμαιο.
Νιώθουμε πολλές φορές μέσα στην εποχή, την οποία ζούμε,
νιώθουμε τόσο μόνοι, τόσο γυμνοί, τόσο αδύναμοι, τόσο
ανυπεράσπιστοι, νιώθουμε τόσο εγκαταλελειμμένοι, που
αισθανόμεθα ότι έχουμε παραιτηθεί, έχει τελειώσει ο κόσμος για
μας, ότι δεν αξίζει να προσπαθούμε. Έρχεται η Παναγία μας για να
μας ξαναδώσει ενδύματα, να μας ξαναδώσει στολές, στολές μάχης
για τον πόλεμο της ζωής με τον πόλεμο κατά της αμαρτίας, αλλά
και στολές χαράς, στολές γιορτής. Για να ξαναγίνει η ζωή μας
γιορτή. Με την Παναγία γίνεται η ζωή μας γιορτή. Έρχεται η
Παναγία να ξαναγεμίσει την γκαρνταρόμπα της ύπαρξής μας,
έρχεται η Παναγία να ξαναγεμίσει το βεστιάριο της ψυχής μας,
έρχεται η Παναγία να μας ξαναπροσφέρει ενδύματα, να μας κάνει
άρχοντες και αρχόντισσες, έρχεται  η Παναγία να μας κάνει
πρίγκιπες και πριγκίπισσες, έρχεται η Παναγία να μας στολίσει και
πάλι με αρετές και με χαρίσματα, χαρίσματα παρρησίας, για να
μπορούμε να σταθούμε ενώπιον του Θεού, για να μπορούμε να
σταθούμε στις σχέσεις μας με τους ανθρώπους, για να μπορούμε
να επικοινωνήσουμε στην καθημερινότητά μας, για να μπορούμε
να αντιμετωπίσουμε τις δυσκολίες της ζωής, για να μπορέσουμε να

σταθούμε όρθιοι στους πειρασμούς, στα προβλήματα, στις θλίψεις,
σε όλες αυτές τις καταστάσεις οι οποίες μας καθηλώνουν και μας
κρατάνε απονευρωμένους και καθηλωμένους σε μια μιζέρια, σε μια
νωθρότητα, σε μια οκνηρία σε μια αυτοπαραίτηση.
Η παναγία όμως είναι και η στοργή. «Χαίρε στοργή πάντα πόθον
νικώσα». Συγχρόνως η Παναγία έχει τόση πραγματική αγάπη για
να νικήσει ο άνθρωπος κάθε ψεύτικο πόθο, να νικήσει κάθε
ψεύτικη αγάπη, γιατί πολλές φορές μέσα στην ιεράρχηση των
προτεραιοτήτων της ζωής μας, κάνουμε λάθος επιλογές, μέσα στο
σταυροδρόμι της καθημερινότητάς μας. Πολλές φορές διαλέγουμε
λάθος δρόμους κι άλλοτε αυτό είναι εμφανές και άλλοτε όχι.
Μονάχα με την δύναμη της Παναγίας μπορεί κανείς να
ξεπεράσει ένα πάθος ή μία εξάρτηση. Όποιος το έχει περάσει,
όποιος το ζει, είτε ο ίδιος, είτε μέσα στην οικογένειά του ξέρει πόσο
μεγάλο βουνό είναι πραγματικά να μπορέσει κανείς να κάνει το
μεγάλο βήμα, να θεραπευθεί από μια μεγάλη δυσκολία. Άλλωστε,
για να είμαστε ειλικρινείς, ακόμα και από τα μικρά ελαττώματα, τα
οποία μπορεί να έχουμε,  αν δούμε με ειλικρίνεια τον εαυτό μας,
θα δούμε πόσο δύσκολο είναι να τα ξεπεράσουμε και να τα
νικήσουμε.
Πόσο δύσκολο είναι να αυτοπεριοριστούμε και να
αλλάξουμε συνήθειες, να αλλάξουμε τρόπο ζωής, να απαλλαγούμε
από όλα αυτά, τα οποία έχουμε μάθει  και με τα οποία έχουμε
βολευτεί. Αν λοιπόν στα εύκολα, σε αυτά τα οποία, αντικειμενικά
και προφανέστατα, δυσκολευόμαστε, για να σκεφτούμε πόσο
δύσκολο είναι μια ψυχή αδύναμη, μια ψυχή ευάλωτη, μια ψυχή, η
οποία είναι επιρρεπής, πόσο δύσκολο είναι να κάνει μεγάλα
βήματα, να κάνει μεγάλες αλλαγές. Πόση βοήθεια χρειάζεται, πόση
κατανόηση, πόση αγάπη, πόση επιείκεια ! Δεν θα βρούμε
καλύτερη,  μεγαλύτερη και πιο αληθινή βοήθεια από τη βοήθεια
της Παναγίας, από τη στοργή και από το χάδι της Παναγίας.
Η  ανάσταση είναι το άνοιγμα στη ζωή. Ανάσταση είναι να
νικήσει η ζωή τον θάνατο. Αυτό το μήνυμα μας δίνει η Παναγία
μας,  αυτή την παρηγοριά, αυτή την ελπίδα και αυτό το στήριγμα
και  ιδιαίτερα για τους ανθρώπους, που είναι πονεμένοι, που είναι
θλιμμένοι, που ζουν με φοβίες. Μεγάλο πράγμα η φοβία, ο φόβος,
η ανασφάλεια την οποία γεννούν είτε οι συνθήκες οι αντικειμενικές
της ζωής, οι οικονομικές, οι κοινωνικές, η διάψευση στις
προσωπικές μας σχέσεις είτε και ακόμη η αδυναμία να πιστέψουμε

στον εαυτό μας. Αυτές τις φοβίες θα τις ξεπεράσουμε με την
στοργή της Παναγίας, με το χάδι της Παναγίας μας εκεί θα
καταφύγουμε θα αντλήσουμε δύναμη και κουράγιο, για να βρούμε
τη χαμένη μας δύναμη, να βρούμε τον χαμένο μας εαυτό, για να
αντιμετωπίσουμε όλη αυτή την ζοφερή ατμόσφαιρα με
εγκληματικότητα, με γυναικοκτονίες, με κακοποιήσεις, με κλονισμό
της εμπιστοσύνης σε θεσμούς και σε συστήματα και σε
καταστάσεις. Η στροφή μας προς την Παναγία καλείται να είναι
καθολική στροφή, όχι μόνο ενός ή δύο, αλλά όλων μας. Όλοι μαζί
να πιαστούμε στην αγκαλιά Της, στο φουστάνι Της, να τρέξουμε
κοντά Της γιατί είναι η Μητέρα μας και να καταλάβουμε ακριβώς,
επειδή είναι η Μητέρα μας, ότι είμαστε αδέλφια, είμαστε αδελφοί εν
Χριστώ. Αυτή η αδελφοσύνη είναι η απάντηση σε όλα τα
προβλήματα του σύγχρονου κόσμου και στην ανισότητα και στην
άνιση μεταχείριση και στη δυσκολία στις διαπροσωπικές σχέσεις
και στην ενδοοικογενειακή ενδοσχολική, ενδοκοινωνική βία. Σε όλα
τα προβλήματα η απάντηση είναι η αδελφοσύνη, είναι η αγάπη».
Τον Σεβασμιώτατο κ. Συμεών προσεφώνησε εκ μέρους όλης
της Ενορίας με εγκάρδια λόγια υιικής αγάπης και σεβασμού ο
Προϊστάμενος της Ενορίας π. Ευστάθιος Κατόπης και τον
ευχαρίστησε για την πατρική του αγάπη και την στοργή και την
μέριμνα με την οποία αγκαλιάζει την Ενορία, ευχόμενος καλή
δύναμη στο πολυποίκιλο έργο του και καλή Ανάσταση.
Ακολούθως ο κ. Συμεών, όπως έχει ήδη προγραμματίσει να
τελεί στα γραφικά Εκκλησάκια του Κάστρου της Λαμίας την
νυκτερινή ακολουθία των Χαιρετισμών, τέλεσε σε ιδιαίτερα
κατανυκτική ατμόσφαιρα την Γ΄ Στάση των Χαιρετισμών στον
ιστορικό Ναό της Παναγίας Αρχοντικής και συνέδεσε στον λόγο
του την ιστορική αφετηρία του Ακαθίστου Ύμνου, τους κινδύνους,
που αντιμετώπισαν 1500 περίπου χρόνια πριν οι βυζαντινοί με
τους κινδύνους που αντιμετωπίζουμε σήμερα, εξωτερικούς και
εσωτερικούς, αναλύοντας εκ του «τη Υπερμάχω» την φράση «εκ
παντοίων με κινδύνων ελευθέρωσον».
Στην κατανυκτική ακολουθία έψαλλαν κυρίως μικροί μαθητές του
Ωδείου της Ιεράς Μητροπόλεως «Γερμανός ο Μελωδός» υπό τον
Διευθυντή Δρ. κ. Ανδρέα Ιωακείμ.
Τέλος, ο Σεβασμιώτατος κ. Συμεών χοροστάτησε και στην
Ιερά Αγρυπνία, η οποία τελέσεθηκε στο Ιερό Παρεκκλήσιο του
Ευαγγελισμού της Θεοτόκου στο Ιερό Επισκοπείο (Δεσποτικό)

στην Λαμία και την οποία ετέλεσε ο Άγιος Πρωτοσύγκελλος της
Ιεράς Μητροπόλεως Αρχιμ. του Οικουμενικού Θρόνου π. Εφραίμ
Τριανταφυλλόπουλος, ο οποίος και κήρυξε επίκαιρα τον θείο λόγο,
και η οποία μεταδόθηκε απευθείας μέσω του Ραδιοφωνικού
Σταθμού της Ιεράς Μητροπόλεως (89,4 Fm) και από διαδικτύου.
Φωτογραφίες: Δημήτριος Ανάγνου