Άλλο ένα πνευματικό γεγονός χαράς για την Φθιωτική Εκκλησία
πραγματοποιήθηκε σήμερα στην καρδιά της Λοκρίδος.
Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Φθιώτιδος κ. Συμεών
ιερούργησε για πρώτη φορά στον Ιερό Ναό του Οσίου Δαυίδ του
Γέροντος, στην γενέτειρά του, το όμορφο και γραφικό χωριό
Κυπαρίσσι Λοκρίδος, και τέλεσε και την εις διάκονον χειροτονία
του εγγάμου κ. Χρήστου Βούλγαρη, αποφοίτου της
Εκκλησιασιτκής Σχολής Λαμίας, ο οποίος μετά και την εις
πρεσβύτερον χειροτονία του αύριο, στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό
των Αγίων Θεοδώρων Αταλάντης, θα τοποθετηθεί εφημέριος στο
Κυπαρίσσι, καλύπτοντας έτσι ένα πολυετές εφημεριακό κενό.
Τον Σεβασμιώτατο κ. Συμεών στην Αρχιερατική Θεία
Λειτουργία πλαισίωσε και ο κατά σάρκα πατέρας του νέου
Διακόνου, πολιός γέροντας Πρωτ. π. Δημήτριος Βούλγαρης, οι
διάκονοι και πλήθος πιστών από την Αταλάντη και τα γύρω χωριά.
Η Αρχιερατική Θεία Λειτουργία μεταδόθηκε απευθείας από
τον Ραδιοφωνικό Σταθμό της Ιεράς Μητροπόλεως Φθιώτιδος
(89,4 Fm) και από διαδικτύου.
Ο κ. Συμεών απευθυνόμενος στο νέο διάκονο μεταξύ των
άλλων σημείωσε:
«Σήμερα είναι η αρχή, η αφετηρία μιας νέας ζωής και μιας
νέας πορείας, με συνοδοιπόρο τη σύζυγό σου, με συμπαράσταση
από την οικογένειά σου και με πολλή αγάπη από όλους τους
χωριανούς σου, τους συντοπίτες σου, τους αγαπητούς μας ιερείς
που σε περιβάλλουν παιδιόθεν με την αγάπη τους, αλλά και με την
σοφή καθοδήγηση και το παράδειγμα του εκλεκτού και αγαπητού
πατέρα σου, του π. Δημητρίου, ο οποίος για σένα θα πρέπει να
αποτελεί πάντοτε σημάδι, σημείο, οδηγός και πλοηγός στη ζωή
σου.
Τούτη την αγία ημέρα δύο πράγματα θα ήθελα να αναφέρω
στην αγάπη σου και την αγάπη όλων μας. Να θυμάσαι ότι από
εδώ ξεκίνησε ο Όσιος Δαυίδ σαν ένα μικρό παιδί που γεννήθηκε
σε αυτόν τον τόπο αναζητώντας τον Θεό μέσα στις εκκλησίες,
όπως στην εκκλησία του Προδρόμου, μέσα στα προσκυνήματα,
μέσα στα χωράφια, μέσα στη φύση κι αυτό το παιδί επειδή

αγάπησε τον Θεό, έμεινε αφοσιωμένο και προσκολλημένο στην
αγάπη του Θεού, αυτό το παιδί έγινε μεγάλος ασκητής, μεγάλος
άγιος, θαυματουργός πατέρας και Γέροντας της Εκκλησίας μας.
Δεν είναι τυχαίο ότι η Εκκλησία μας του έχει προσδώσει τον όρο
«Γέροντας», του Οσίου Δαυίδ του Γέροντος και είναι μεγάλη
ευλογία για σένα να ξεκίνησεις την πορεία σου από δω, από τη
γενέθλιο γη αυτού του Αγίου με την πρεσβεία και βοήθεια των
Ιερών του Λειψάνων, αλλά και επικαλούμενος την χάρη του. Γι’
αυτό πάντοτε σε παρακαλώ ιδιαιτέρως, θα αγαπάς, θα ευλαβείσαι
και θα δέεσαι στον Όσιο Δαυίδ, να τον έχεις προστάτη, όπως
προστατεύει όλη τη Λοκρίδα.
Και να θυμάσαι ότι η ζωή είναι πορεία. Και η ιερωσύνη είναι
πορεία. Δε σημαίνει ότι γίναμε διάκονοι ή ιερείς και σταματήσαμε,
φτάσαμε σε ένα σημείο, ότι «βολευτήκαμε» τρόπον τινά. Ίσα ίσα. Η
ιερωσύνη είναι περιπέτεια, είναι πορεία, είναι κολύμπι μέσα στο
πέλαγος, όπως κολύμπησε και βρέθηκε μέσα στο πέλαγος ο
Όσιος Δαυίδ και μία σχεδία, το χέρι του Θεού, τον οδήγησε
απέναντι στην Εύβοια, όπου και ανήγειρε το μοναστήρι του στο
οποίο προστρέχουμε και ζητούμε βοήθεια.
Επίσης σήμερα κατά αγαθή συγκυρία η εις διάκονον
χειροτονία σου συμπίπτει με τη μνήμη του Οσίου και Θεοφόρου
Πατρός ημών Ιωάννου συγγραφέως της Κλίμακος, για να θυμάσαι
ότι η ζωή του ιερέα είναι κλίμακα, είναι σκάλα. Έχει σκαλοπάτια.
Είναι ανηφορική, δεν είναι μία ευθεία και ευρύχωρη οδός, αλλά έχει
διαδοχικούς αναβαθμούς και πολλές φορές σε αυτή την ανοδική
πορεία μπορεί να λυγίζουν τα γόνατά μας, να κάμπτεται η αντοχή
μας, να νιώθουμε ότι δεν μπορούμε να τα βγάλουμε πέρα, ότι
είμαστε λίγοι. Ακριβώς τότε είναι που κανείς μπορεί να καταλάβει
Ότι «τα ασθενή και εξουθενημένα εξελέξατο ο Θεός ίνα καταισχύνη
τα ισχυρά», ότι ο Θεός και η Θεία Χάρις τα ασθενή θεραπεύει και
τα ελλείποντα αναπληροί.
Με αυτές λοιπόν τις δύο σκέψεις σε καλώ σήμερα να λάβεις
το πρώτο βαθμό της ιερωσύνης, να γίνεις διάκονος της Εκκλησίας
μας και αύριο πρώτα ο Θεός στην Καθέδρα της τοπικής μας
Επισκοπής Ταλαντίου και Λοκρίδος, στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό
των Αγίων Θεοδώρων στην Αταλάντη, θα σε κελεύσει ο καλός σου
πατέρας, θα σε κελεύσει στην Αγία Τράπεζα, θα σε οδηγήσει στην
Άγια Τράπεζα, για να λάβεις το δεύτερο βαθμό της ιερωσύνης και
να γίνεις ιερέας και όπως από μικρό παιδάκι σε πήρε από το χέρι
σαν καλός πατέρας για να σε μεγαλώσει και να σε κάνει άνδρα και

να σε προσφέρει στην εκκλησία,  έτσι και τώρα στο γήρας του, στα
γηρατειά του,  θα σε πάρει από το χέρι, θα σε προσφέρει στην
Αγία Τράπεζα, στην Εκκλησία του Χριστού.
Αυτή είναι μια μεγάλη ευλογία στη ζωή σου, είναι μια μεγάλη
ευλογία για όλους μας, γι’ αυτό να ευγνωμονείς τον Θεό, να
ευγνωμονείς τον πατέρα σου, την οικογένειά σου και να θυμάσαι
πάντα στη ζωή σου ότι καλείσαι να αναδειχθείς άξιος όχι μόνο της
δικής μου αγάπης και αγκαλιάς, που σε παίρνω στην αγκαλιά και
σε χειροτονώ, όχι μόνο της τοπικής Εκκλησίας αλλά να θυμάσαι
πάντοτε ότι θα πρέπει να βγάλεις ασπροπρόσωπο τον άγιο
πατέρα σου και την εκλεκτή σου μητέρα και την υπέροχη
οικογένειά σου. Είσελθε εις τη χαρά του Κυρίου σου».
Μετά το πέρας της χειροτονίας ο Σεβασμιώτατος κ. Συμεών,
ευρισκόμενος για δεύτερη φορά στο Κυπαρίσσι, συνοδευόμενος
από τον Πρόεδρο του χωριού κ. Νικόλαο Καλλούση, ανηφόρισε
στον τόπο της πατρικής οικίας του Οσίου Δαυίδ, προσκύνησε στο
εκεί εξωκκλήσιο το αφιερωμένο στον Όσιο και από το ύψωμα αυτό
του Κυπαρισσίου ευλόγησε για μία ακόμη φορά την όμορφη
Λοκρίδα.

Φωτογραφίες: Δημήτριος Ανάγνου