You are currently viewing Φθιώτιδος Συμεών: «Αν εγκαταλείψουμε τις αξίες και τα ιδανικά θα καταρρεύσουμε»

Φθιώτιδος Συμεών: «Αν εγκαταλείψουμε τις αξίες και τα ιδανικά θα καταρρεύσουμε»

  • Reading time:1 mins read

Με λαμπρότητα και εθνική περηφάνεια εορτάσθηκε στην
πρωτεύουσα της Ρούμελης, την πόλη της Λαμίας, η διπλή εορτή
της 28ης Οκτωβρίου.
Στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό Ευαγγελισμού της Θεοτόκου
Λαμίας ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Φθιώτιδος κ. Συμεών
τέλεσε την Αρχιερατική Θεία Λειτουργία για την Εορτή της Αγίας
και Φωτοφόρου Σκέπης της Θεοτόκου και την επίσημη Δοξολογία
για την Εθνική Επέτειο, σε απευθείας μετάδοση από τηλεοράσεως,
ραδιοφώνου και διαδικτύου.
Στο κήρυγμά του ο κ. Συμεών χαρακτηριστικά ανέφερε:
«Όλα τα αξιώματα και όλα τα χαρίσματα δίνονται μέσα στη
ζωή προς διακονία του λαού και όχι προς κυριαρχία και εξουσία.
Άλλωστε, αυτό που γιορτάζουμε σήμερα είναι η κατεξοχήν
αντίσταση απέναντι στην κυριαρχία, απέναντι στην ισχύ, απέναντι
στη βίαιη φασιστική ναζιστική εξουσία, απέναντι στην αδικία,
απέναντι σε όλα αυτά τα οποία οδήγησαν την ανθρωπότητα στο
σκοτάδι, όλα αυτά τα οποία ανά πάσα στιγμή μπορούν και πάλι να
οδηγήσουν την ανθρωπότητα σε τραγικές περιπέτειες.
Εμείς οι ορθόδοξοι χριστιανοί γιορτάζουμε όμως ιδιαίτερα
και μια μεγάλη γιορτή της Παναγίας μας σήμερα, την εορτή της
Αγίας Σκέπης και γνωρίζουμε όλοι από τη ζωή πόσο σημαντική
είναι η σκεπή, η σκέπη στο σπίτι μας. Όταν χτίζουμε ένα σπίτι
αισθανόμεθα ότι σχεδόν το έχουμε ολοκληρώσει όταν έχουμε βάλει
τη σκεπή, τότε αισθανόμαστε ασφάλεια, τότε αισθανόμαστε
σιγουριά και τόσο ωραία ο λαός μας σήμερα μάλιστα, που βιώνει
και τεράστιο στεγαστικό πρόβλημα, μεταξύ των άλλων, και
κινδυνεύει να βρεθεί και έξω από το σπίτι του και να χάσει και την
κατοικία του ανά πάσα στιγμή λόγω πλειστηριασμών, αισθάνεται
μεγάλη ασφάλεια, όταν έχει βάλει το κεφάλι του κάτω από ένα
κεραμίδι, κάτω από μία σκεπή και βλέπουμε πόσο σημαντικό είναι
στη ζωή μας το πατρικό μας σπίτι, πόσο θέλουμε να βρεθούμε
στην πατρική μας εστία και πόσο σημαντικό είναι για μας τους
Έλληνες το αίσθημα της εστίας, «του ανήκειν». Δεν είμαστε
ανέστιοι αλλά έχουμε ένα σημείο αναφοράς και αυτό είναι η
ταυτότητά μας και αυτό είναι που μας κάνει και πρέπει να μας
κάνει συμπονετικούς και σπλαχνικούς και αλληλέγγυους και
φιλάδελφους σε αυτούς που στερούνται το σπίτι τους, στα θύματα

των σύγχρονων γενοκτονιών που παίρνουν το δρόμο της
προσφυγιάς, της βίαιης μετανάστευσης, που εξοστρακίζονται από
τις οικίες τους κατά χιλιάδες, κατά εκατοντάδες χιλιάδες και σήμερα
και μάλιστα σε ζωντανή τηλεοπτική μετάδοση, για να μη μπορούμε
να έχουμε δικαιολογίες ότι δεν ξέραμε, δεν είδαμε, δεν βλέπουμε,
δεν γνωρίζουμε.
Η Παναγία μας είναι η κατεξοχήν σκέπη, είναι το πρόσωπο
που μας παίρνει και πάλι στην αγκαλιά της και δεν αφήνει κανέναν
έξω από τη σκέπη της. Όλους ανεξαιρέτως μας αγκαλιάζει, χωρίς
διακρίσεις, ούτε τι κόμμα είμαστε, ούτε τι ψηφίσαμε, ούτε αν
ψηφίσαμε, ούτε τι ομάδα είμαστε, ούτε αν είμαστε όμορφοι, είμαστε
άσχημοι, αν είμαστε ψηλοί, αν είμαστε κοντοί, ούτε από ποιο
χωριό καταγόμαστε, ούτε την οικονομική μας κατάσταση, τίποτα
ανεξαιρέτως. Ακόμα και αν τη βλασφημούμε, ακόμα και σε αυτή
την τραγική για μας περίπτωση, πάλι μας έχει μέσα στην αγκαλιά
της. Είναι η μεγάλη σκεπή, που σκεπάζει τα πάντα και είναι το
μεγάλο παράδειγμα για όλους μας.
Να σκεπάζουμε και εμείς ο ένας τον άλλον. Δεν μπορεί να
σφυρηλατηθεί ενότητα αν έχουμε τη διάθεση να εξοντώσουμε ο
ένας τον άλλο, αν θέλουμε να βγάλουμε τα μάτια μας μόνοι μας σε
οποιοδήποτε επίπεδο της ζωής και στο συλλογικό και στο
οικογενειακό και στο προσωπικό, αν δεν έχουμε την αγάπη να
κατανοούμε τις αδυναμίες, τις δυσκολίες, τα προβλήματα του
διπλανού μας, να έχουμε επιείκεια, να έχουμε ανεκτικότητα, να
έχουμε διάλογο, να έχουμε σεβασμό ο ένας στην ετερότητα του
άλλου.
Συζητούμε σήμερα για τη βία στο σχολείο, για τη βία στην
οικογένεια, για τη βία στη δημόσια σφαίρα, για την κακοποιητική
βία, που κάθε μέρα ακούν τα αυτιά μας από το πρωί μέχρι και το
βράδυ ιδίως από τα συστημικά μέσα ενημερώσεως και ψάχνουμε
να βρούμε τρόπους θεραπείας. Αν δεν αποφασίσουμε να γίνουμε
όλοι μια ανοιχτή αγκαλιά, να σκεπάσουμε ένας τον άλλο, να
αμβλύνουμε τις ανισότητες στην καθημερινότητά μας και να
θυμηθούμε ότι το πρόσωπο του διπλανού μας είναι ιερό και άγιο,
γιατί εικονίζει τον ίδιο το Χριστό, γιατί είναι πλασμένο όπως
πλαστήκαμε κι εμείς κι όπως πολύ ωραία μας λέει ο Χριστός
αναπνέει τον ίδιο αέρα, το ίδιο οξυγόνο, περπατάει στον ίδιο χώρο,
βρίσκεται στην ίδια πορεία ζωής με εμάς.

Η Αγία Σκέπη, η Παναγία μας σκέπασε τους αγωνιστές και
έδωσε νόημα και αξία στους αγώνες,  γιατί μπορεί οι Ένοπλες
Δυνάμεις να διακρίνονται για τον επαγγελματισμό τους, αλλά άλλο
πράγμα ο επαγγελματισμός και άλλο πράγμα το επάγγελμα και
άλλο πράγμα η αγγαρεία και άλλο πράγμα η πειθαρχία. Μπορεί να
διακρίνονται οι Ένοπλες Δυνάμεις  για τον επαγγελματισμό, αλλά ο
επαγγελματισμός αυτός απορρέει από τη φιλοπατρία, απορρέει
από την αίσθηση του καθήκοντος, απορρέει από αξίες και ιδανικά.
Άλλο επαγγελματισμός και άλλο μισθοφορικός στρατός. Ο στρατός
των Ελλήνων πάντοτε ήταν κίνημα λαϊκό, ήταν ο λαός ολόκληρος,
η νεολαία, άνδρες, γυναίκες και παιδιά, όλοι ανεξαιρέτως και
ιδιαίτερα τούτη την ημέρα, αυτήν την ημέρα, εδώ από τη Ρούμελη
και τη Φθιώτιδα αποτίουμε φόρο τιμής σε όλους τους αγωνιστές
και τις αγωνίστριες, άνδρες, γυναίκες και παιδιά, όλων των ηλικιών
του μεγάλου κινήματος της αντίστασης ενάντια στον κατακτητή και
ιδιαιτέρως να αποτίσουμε φόρο τιμής στους κληρικούς, στους
παπάδες, μοναχούς, ιερομονάχους, διακόνους και ιερείς λευίτες
που μαρτύρησαν κι έχυσαν το αίμα τους και βγήκαν στα βουνά και
στην αντίσταση και έγιναν μπροστάρηδες του Εθνικού Αγώνα.
Μνημονεύω ευγνωμόνως του μεγάλου Ιερομονάχου Γερμανού του
«παπά – Ανυπόμονου» και όλων των ιερέων που αγωνίστηκαν,
θυσιάστηκαν και βασανίστηκαν και εκτελέστηκαν στο Χρισσό
Φωκίδας και αλλού, σύρθηκαν στα στρατόπεδα, με τα άμφια τους
πήραν οι Γερμανοί την ώρα της Λειτουργίας, ιερείς άγιοι και
ευλαβείς οι οποίοι έγραψαν με το αίμα τους την λέξη «Ελευθερία»,
την λέξη «Ελλάδα», την λέξη «Χριστός».
Έχουμε αξίες και ιδανικά κι αν εγκαταλείψουμε τις αξίες και
τα ιδανικά θα καταρρεύσουμε».
Τον Πανηγυρικό της Ημέρας εκφώνησε η κα Καλλιόπη
Σιώκου, Φιλόλογος του 1ου Γενικού Λυκείου Λαμίας και εν
συνεχεία τελέσθηκε υπό του Σεβασμιωτάτου Επιμνημόσυνη Δέηση
στον Ανδριάντα του Εύζωνα Πολεμιστή στην Πλατεία Πάρκου.
Τέλος πραγματοποιήθηκε η παρέλαση Πολιτικών και
Στρατιωτικών Τμημάτων στην Πλατεία Ελευθερίας με την
παρουσία και ευλογία του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου
Φθιώτιδος κ. Συμεών.

Φωτογραφίες: Δημήτριος Ανάγνου

IMG_1616