Την άμεση σύγκληση της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος αποφάσισε ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος και Πρόεδρος αυτής κ. Ιερώνυμος, αμέσως μετά την έκδοση του νέου … «καθεστωτικού διατάγματος», το οποίο αναιρεί το προηγούμενο και μας τιμωρεί για μαι ακόμη φορά.

Ωστόσο αναρωτιέμαι   το «γιατί» την συγκαλεί; Θα έχουμε κάποια έκπληξη; Θα καταφέρουν να πείσουν τον Πρωθυπουργό ή έστω τον προνομιούχο συνομιλητή της Εκκλησίας Υπουργό κ. Γεραπετρίτη ( που «άλλα λέει στον έναν και άλλα στον άλλον», έτσι δεν είναι Μακαριώτατε;) για να μας πετάξουν κανένα ξεροκόμματο πάλι και να μας επιτρέψουν να εκκλησιαστούμε έστω με τους γνωστούς περιορισμούς;
Δεν έχουμε συνηθίσει σε γενναία ανακοινωθέντα! Ποιος περιμένει άραγε να μη φοβηθούν αυτή τη φορά και να  σταθούν για μια φορά έστω στο ύψος τους και να απαντήσουν θαρραλέα στις  αποφάσεις της Κυβέρνησης, φερόμενοι ως  ποιμένες που «αγρυπνούν υπέρ των προβάτων»;

Φοβάμαι ότι θα  ανεχθούν ένα ακόμη πλήγμα κατάστηθα στην Ορθοδοξία με το σφράγισμα των εκκλησιών την αγία ημέρα της φανέρωσης αυτής της Αγίας Τριάδος! Και αν τους το πεις αυτό θα γελάσουν όχι γιατί δεν πιστεύουν πουθενά αλλά γιατί δεν καταλαβαίνουν τέτοιες έννοιες.
Μακάρι , οι Άγιοι  Συνοδικοί να μας διαψεύσουν. Μακάρι να μην ακούσουμε αύριο ένα νερόβραστο ανακοινωθέν, γεμάτο πάλι με υπερβολικές λέξεις και  αφόρητη αγαπολογία από τους αγαπούληδες προς τους αγαπούληδες που ικανοποιούνται με αυτά,  με εκκλήσεις προς τον λαό μας  για υπομονή και τήρηση των υγειονομικών μέτρων, με αναφορές στο «υπέρτατο αγαθό της σωματικής υγείας», με ευπείθεια και υποταγή… με «γαρνιτούρα»  ίσως το πολύ-πολύ κάποιες ανώδυνες και χλιαρές διαμαρτυρίες. Κι αυτό σε μια προσπάθεια ή για να μας ρίξουν «στάχτη στα μάτια» ή για να πετύχουν μαζί με λίγα παρακάλια να… ενδώσει ο «Καίσαρ» και να επιτρέψει να μπουν καμμιά 20αριά πιστοί στους Ναούς ανήμερα των Φώτων.

 Και θα είναι ευχαριστημένοι (;) αν έστω ανοίξουν και μοιράσουν Αγιασμό και δοθεί η ευκαιρία σε κάποιους πιστούς να μπουν για  «ατομική προσευχή».Βλέπετε ήλθε και μπήκε στη ζωή μας και έμεινε για τα καλά, η  προτεστάντικη αυτή ανοησία της ατομικής προσευχής , ξένη προς το Ορθόδοξο πνεύμα και την παράδοση μας.

Γιατί τα συμβιβαστικά και εκπτωτικά ανακοινωθέντα από το πλέον επίσημο και θεσμικό όργανο της Εκκλησίας μας, πληγώνουν βαθειά την καρδιά των πιστών, προσβάλλουν την νοημοσύνη μας, σκανδαλίζουν και πονούν. Αν δεν σκοπεύουν να αρθρώσουν πραγματικό λόγο αντίστασης απέναντι στους αφιονισμένους εχθρούς του Χριστού και της Εκκλησίας, τότε «ράον σιωπή»!

«Σιγάν την αλήθεια, χρυσόν έστιν  θάπτειν»έλεγε και πολύ σωστά ο Πυθαγόρας.

Καλύτερα να αποσυρθούν στο ταμιείον  τους και να προσεύχονται υπέρ των δικών τους αμαρτημάτων και «των του λαού αγνοημάτων».
Έτσι ούτε η θέση τους θα επιβαρύνεται επιπλέον στην προσπάθειά τους να δικαιολογηθούν και να μας πείσουν «περί φιλανθρωπίας και αγάπης του πλησίον».

Αλλά ούτε κι εμείς αυτές τις άγιες ημέρες να φορτωνόμαστε με ολοένα και μεγαλύτερα φορτία οργής και αποτροπιασμούς για την ενδοτική στάση των ποιμένων μας.
Κατανοούμε την θέση τους.