Ἡ Καθηγουμένη καί ἡ Ἀδελφότης τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ὁσίου Ἐφραίμ τοῦ Σύρου παρά τήν Κονταριώτισσαν Κατερίνης, εὐχαριστοῦν ἐκ μέσης καρδίας, τόν Διοικητήν τῆς Πυροσβεστικῆς Ὑπηρεσίας Κατερίνης, Ἀξιότιμον Κον Φαλάρα
Εὐάγγελον, ὁ ὁποῖος μετά ἰδιαιτέρου ὑπηρεσιακοῦ ἐνδιαφέροντος καί διά τῆς παρουσίας του, προέβη εἰς ἄμεσον ἐπέμβασιν διά τῶν Πυροσβεστικῶν ὀχημάτων πρός κατάσβεσιν τῆς ἀνελπίστου πυρκαϊᾶς, ἡ ὁποία «περιτέχνως» περιεκύκλωσεν τήν Ἱεράν Μονήν κατά τάς μεσημβρινάς ὥρας τοῦ Σαββάτου τῆς
14ης Σεπτεμβρίου ἐ.ἔ., καθ΄ ἡν ἡμέραν «Ὑψοῦται ὁ Τίμιος Σταυρός, τῶν πιστῶν τό στήριγμα… καί τῶν δαιμόνων ὁ ἀντίπαλος».

Ἐπίσης, εὐχαριστοῦμεν τόν Ἀξιότιμον Κον Διευθυντήν Ἀστυνομικῆς Διευθύνσεως Ν. Πιερίας κ. Γ. Τζήμα διά τήν ἄμεσον σύλληψιν τοῦ ὁμολογήσαντος ἐμπρηστοῦ.

Συγκεκινημέναι εὐχαριστοῦμεν ὅσους μετά ἰδιαιτέρου ἐνδιαφέροντος προσέτρεξαν εἰς τήν Ἱεράν Μονήν καί ἐκ τοῦ χωρίου τῆς Κονταριωτίσσης, εἰς βοήθειαν ἤ ἐπεκοινώνησαν μετά τῆς Ἱερᾶς Μονῆς.

Ταπειναί ἱκέτιδες προς Κύριον, δοξάζουσαι Αὐτόν «πάντων ἕνεκεν», εὐχαριστοῦμεν καί πάλιν καί πολλάκις.

Κατακλείομεν μέ τόν λόγον Ἀληθείας τοῦ Παππούλη μας, τοῦ
συμπροστάτου τῆς Ἱερᾶς Μονῆς μας, Ὁσίου Πορφυρίου τοῦ Καυσοκαλυβίτου περί τῆς ἁγίας εὐαισθησίας διά τό περιβάλλον τῆς Θείας Δημιουργίας.

«Οἱ ὀμορφιές τῆς φύσεως, ἔλεγε, καί τά ἔμψυχα καί τά ἄψυχα καί
τά φυτά καί τά ζώα καί τά πουλιά καί τά βουνά καί ἡ θάλασσα καί τό ἡλιοβασίλεμα καί ὁ ἔναστρος οὐρανός, εἶναι οἱ μικρές ἀγάπες, μέσα ἀπ΄ τίς ὁποῖες φθάνουμε στη μεγάλη Ἀγάπη, τόν Χριστό».

Για να γίνει κανείς Χριστιανός, ἔλεγε, πρέπει νά ἔχει ποιητική

ψυχή. «Χοντρές ψυχές, δέ θέλει ὁ Χριστός κοντά του».

Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ὁσίου Ἐφραίμ τοῦ Σύρου παρά τήν Κονταριώτισσαν Κατερίνης