τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου, Ἀρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως)

Σεβαστοὶ Πατέρες, σύμπασαι αἱ μοναστικαὶ ἀδελφότητες καὶ ἅ-παντες οἱ ἐν Χριστῷ Ἀδελφοί, Γορτύνιοι καὶ Μεγαλοπολίτες, ὁ ἅγιος τοῦ Θεοῦ λαός, ὁ Ἰσραὴλ τῆς κατὰ Γόρτυνα καὶ Μεγαλόπολη Ἐκκλησίας, Χαίρετε!

Χαίρετε τὴν χαρὰ τοῦ Κυρίου ἐπὶ τῇ ἀφίξει τοῦ Ἀγγέλου τῆς καθ᾽ ἡμᾶς Μητροπόλεως, ἐπὶ τῇ ἀναρρήσει τοῦ Γόρτυνος καὶ Μεγαλοπόλεως Νικηφόρου τοῦ Α΄ εἰς τὸν σεπτὸν θρόνον τῶν Ἱεραρχῶν τῆς Δημηνίτζης. Εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου! Ὁ τῆς μεγάλης Βουλῆς Ἄγγελος, ὁ εἰς τύπον καὶ τόπον Χριστοῦ τελῶν τὰ τῆς Ἀκτίστου Χάριτος Μυστήρια ἔρχεται πρὸς θεραπεία τῶν ἐντολῶν τοῦ Θεοῦ καὶ παραφυλα-κὴ τῶν ὅρων τῆς ἀμωμήτου πίστεώς μας, ἑπόμενος τοῖς τῶν ἁγίων Πατέ-ρων τῆς Ἐκκλησίας ἱεροῖς ἴχνεσι. Ἔρχεται ἡ τῶν πολλῶν ὀδυνῶν μας πα-ραμυθία καὶ ἡ τῶν ἀλυτρώτων ἱερῶν πόθων μας πλησμονή. Ἔρχεται ὁ φυλάκτωρ τῶν ἱερῶν μας τόπων καὶ τῶν ἱερῶν μας παραδόσεων. Ἔρχε-ται ὁ ἀγαπῶν τοὺς Ἁγίους καὶ ὁ ὑπ᾽ Αὐτοῖς ἀγαπώμενος, ὡς ὁ διδάσκων καὶ ποιῶν. Ἔρχεται ὁ Γόρτυνος καὶ Μεγαλοπόλεως Νικηφόρος ὁ Α΄ ἀ-σπαζόμενος ἐν πρώτοις τό, εἰς τὸν ἐν Ἀθήναις Μητροπολιτικὸν Ἱερὸν Ναὸν κείμενον, πάνσεπτον λείψανον τοῦ Πατριάρχου. Ἐσκίρτησε ἡ καρ-δία ὅλου τοῦ λαοῦ τοῦ Θεοῦ εἰς τὸν ἀσπασμὸν τῶν δύο ἱερῶν ἀνδρῶν: τοῦ ἐκ Δημητσάνης ἕλκοντος τὴν καταγωγήν, Πατριάρχου Κωνσταντι-νουπόλεως Γρηγορίου τοῦ Ε΄ καὶ τοῦ εἰς Δημητσάνα ποιμαίνοντος Μη-τροπολίτου Γόρτυνος καὶ Μεγαλοπόλεως Νικηφόρου τοῦ Α΄. Ὁ Ἀρχιεπί-σκοπος Ἱερώνυμος σημείωσε τὸ ἀληθὲς: «ζοῦμε σ᾽ ἕναν κόσμο, ποὺ προ-βάλλεται ὁ θόρυβος καὶ ἡ εἰκόνα καὶ αὐτὰ εἶναι ξένα πρὸς τὴν διδασκα-λία τοῦ Εὐαγγελίου». Πόσο τὸν εὐχαριστοῦμε γιὰ τὰ σοφά Του λόγια, ποὺ ἀντήχησαν στὰ σπλάχνα μας τὴν τραγικὰ ἐπίκαιρη γιὰ τὸ Γένος μας ἱερὴ ἰαχὴ τοῦ ἐθνικοῦ μας ποιητοῦ Ἀριστοτέλους Βαλαωρίτου: «Ἀπ᾽ ἄ-κρη σ’ ἄκρη χαλασμὸς…Χτυπᾶτε πολεμάρχοι!/ Μὴ λησμονεῖτε τὸ σχοινί, παιδιά, τοῦ Πατριάρχη!». Σ᾽ αὐτὸν τὸν αἱματοβαμμένο τόπο, στὸν μπα-ρουτοκαπνισμένο καὶ ἐν πολλοῖς ἔτεσι ὀδυνώμενο καὶ στερούμενο ὑλι-κῶς τε καὶ κάποτε καὶ πνευματικῶς ἔρχεται ὁ πεφημισμένος γιὰ τὸ ἦθος, τὴν μόρφωσι, τὴν ἀνατροφὴ καὶ διαγωγή του Νικηφόρος, τουπίκλην Εὐ-

σταθίου ἐκ τῆς εὐγενοῦς Χαλκίδος, ὅμως τώρα μεταμορφωμένος εἰς τὸν ἡμέτερο Ἱερὸ Πατέρα, διὰ τῆς Ἀκτίστου Χάριτος τοῦ Παναγίου Πνεύμα-τος, τὴν ὁποία ἀφθόνως ἔλαβε εἰς τὴν χειροτονία Του, μεταμορφωμένος εἰς τὸν Γόρτυνος καὶ Μεγαλοπόλεως Νικηφόρο τὸν Α΄, τὸν Διάδοχο τοῦ Γρηγορίου τοῦ Ε΄, τοῦ Ἀνανία τοῦ Λαμπάρδη, τοῦ Ἰωσὴφ τοῦ Β΄ καὶ ἀ-μέτρητων ἄλλων ἐπωνύμων καὶ ἀνωνύμων κληρικῶν καὶ λαϊκῶν, ποὺ ἐ-σήκωσαν εὐάνδρως τὸν σταυρὸν τῆς πίστεως ἕως τὴν Ἀνάστασιν τοῦ ἡ-μέτερου Γένους. «Μὴ λησμονεῖτε τὸ σχοινί, παιδιά, τοῦ Πατριάρχη!» Τὸ μαρτύριο καὶ ἡ ἀσκητικὴ πρᾶξι μεταμόρφωσαν τὸν τόπο μας σὲ ἱερὸ σέ-μνωμα ὅλου τοῦ Ἑλληνισμοῦ. Αὐτὸ τὸ μυριόστικτο ἱερὸ σκήνωμα, τὴν ἐ-παρχία Γόρτυνος καὶ Μεγαλοπόλεως μαζὶ μὲ τὴν ζέουσα εὐλαβείας προ-σευχομένη μας καρδία προσφέρουμε στὸν Σεπτὸ καὶ Πεφιλημένο μας Πατέρα, στὸν Μητροπολίτη μας Νικηφόρο τὸν Α΄.

Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἱερώνυμος κάνοντας μνεία τῶν χαρισμάτων τοῦ Πατέρα μας σχολίασε στὸν λόγο του: «Τὸ σύγχρονο κοσμικὸ πνεῦμα ἀ-παιτεῖ τὴν προβολὴ καὶ τὴν δημοσιότητα, ἀλλὰ τὸ ἀθόρυβο εἶναι τὸ ὑπό-βαθρο γιὰ τὴν ἐπιτυχία». Τὸν εὐχαριστοῦμε μαζὶ καὶ μὲ ὅλη τὴν σεπτὴ Ἱ-εραρχία, γιατὶ μᾶς ἀπέστειλε Πατέρα καὶ Ποιμενάρχη μας ἕναν ἄνθρωπο εὐγενῆ, ἐγνωσμένα σεμνὸ καὶ ἡσύχιο, ὁ ὁποῖος θέτει τὸ μυστήριο τῆς ἐν Χριστῷ πνευματικότητος καὶ ἡσυχίας ὡς θεμέλιο γιὰ τὴν ἐπιτυχία τῆς δι-αποιμάνσεως ἐν τῇ Ἱερᾷ καθ᾽ ἡμᾶς Μητροπόλει. Στὸν ὅλο Του ἀγῶνα δεσμευόμεθα νὰ σταθοῦμε συμπαραστάται καὶ ἀρωγοί, ἀναγνωρίζοντας στὸ σεπτὸ πρόσωπό Του ὄχι μόνο τὸν εὐλαβῆ Ποιμενάρχη μας ἀλλὰ καὶ τὸν κατακυριεύοντα ἐν Χριστῷ τὴν καρδία μας κατὰ τὸ «Υἱέ μου δός μοι σὴν καρδίαν».

Νικηφόρου τοῦ Σεβασμιωτάτου καὶ Θεοπροβλήτου Μητροπολίτου Γόρτυνος καὶ Μεγαλοπόλεως πολλὰ τὰ ἔτη.

Μετὰ πολλοῦ σεβασμοῦ,

ἀσπάζομαι εὐλαβῶς τὴν δεξιάν Σας,

ἐξαιτούμενος τὰς Ἁγίας Ὑμῶν εὐχάς,

Ἀρχιμανδρίτης Νεκτάριος Ν. Πέττας Δ.Φ.,

Ἐφημέριος Ἱεροῦ Ναοῦ Ἀναλήψεως τοῦ Σωτῆρος

χωρίου «Παναγίτσα» Γορτυνίας