Σχόλιο( από το fb) του Συγγραφέα Στέφανου ΚαβαλλιεράκηΟ «Αυτοκτόνος» ήταν ένα άγνωστο για την ακρίβεια ξέραμε οτι υπήρχε αλλά όχι σε ποια μορφή- δηλαδή αν είχε ολοκληρωθεί- διήγημα του Παπαδιαμαντη. Μια έκδοση απο τον Βαλέτα το 1954 ήταν γεμάτη λάθη ένα απο τα γνωστά προβλήματα εκείνων των εκδόσεων του Παπαδιαμάντη.Η πρόσφατη ορθή έκδοση του από την ΕΒΕ κάνει πια 11 τα διηγήματα του Παπαδιαμαντη που ασχολούνται με την αυτοκτονία. Σε αυτό το μικρό διαμάντι ο ήρωας του Σκιαθίτη, ο Σακελλάριος λέει χαρακτηριστικά:
« Και διατί δι’ άλλους αυτοκτόνους να επιτρέπωσιν οι σημερινοί αντιπρόσωποι της Εκκλησίας την ιεράν θρησκευτικήν ταφήν και δι’ άλλους όχι…»
Ο Παπαδιαμάντης προφητικά περιέγραφε τον (σημερινό) μητροπολίτη Πέτρας και Χερρονήσου Γεράσιμο ( πρόκειται για τη Μητρόπολη Ανατολικής Κρήτης, η Κρήτη έχει ημιαυτόνομο εκκλησιαστικό καθεστώς) ο οποίος αρνήθηκε να διαβαστεί η 17χρονη μαθήτρια θεωρώντας ότι αυτοκτόνησε – κάτι που δεν έχει επιβεβαιωθεί επίσημα. Ο ίδιος μητροπολίτης πριν κάποιο διάστημα παρέστη στη κηδεία τοπικού λαϊκού εκκλησιαστικού παράγοντα που αυτοκτόνησε και έπλεξε και το εγκώμιο του.
Ο σκοταδισμός, ο ηθικισμός, ένας προσχηματικός νεοχριστιανισμος τόσο παλιομοδίτικος που εξυπηρετεί εργαλειακά καλά κρατούν. Από την εποχή του Παπαδιαμάντη.
