Μέσα στην αναστάσιμη χαρά η Μητρόπολη Ελμπασάν στην Αλβανία δεν ξέχασε τους ασθενείς στο ψυχιατρείο της πόλης.

Δύο ιερείς βρέθηκαν κοντά τους με δώρα, συζήτησαν μαζί τους, όπως και με το προσωπικό, τους ενίσχυσαν και συμπροσευχήθηκαν.

Τι όμορφο γεγονός. Το έβλεπες στα πρόσωπα όλων, έβλεπες την αντανάκλαση της χαράς.

Και αυτές τις στιγμές έδιναν την εντύπωση ότι μια ελευθερία και μια ειρήνη αναπήδησε από μέσα τους.

Αλλά και ένα  ευχαριστώ, σ’ αυτούς, που τους ξαναθύμισαν την αξία της ανθρώπινης ζωής, το ακούμπισμα στην αιωνιότητα. Σαν έξοδο και λησμονιά από τις αστοχίες της εποχής μας, από το αδιέξοδο παρόν.

Ένιωσαν την ευαισθησία προς αυτούς των ιερέων της Εκκλησίας, που εκδηλώθηκε με λεπτότητα νου, καρδιάς και αισθήσεων και συνέλαβαν, με ευαισθησία και εκείνοι, το μήνυμα των πραγμάτων, των προσώπων, της καλοσύνης.

Αισθάνθηκαν τόσο καλά, που η χορδή της καρδιάς τους παλλόταν στην ανεπαίσθητη πνοή τους, η οποία εκπέμπονταν από “άδηλους” πόρους και ξεχυνόταν απαλή και ευεργετική.

Εξάλλου η Μητρόπολη Ελμπασάν διένειμε κατ’ οίκον, την περίοδο του Πάσχα, κούτες με τρόφιμα σε φτωχές οικογένειες.

Και πλημμύρισαν από ένα “φως ιλαρόν”, φως διαυγές ανθισμένων χρωμάτων, που λεύκανε την καρδιά τους, όχι τόσο από τα υλικά αγαθά, αλλά από την ανθρωπιά