Με λιτανεία, προς το τέλος της θείας λειτουργίας, εορτάστηκε στο ναό των Αγίων Πάντων και Αγίου Γερασίμου των Τιράνων (συνοικία Κομπινάτ) η ανακομιδή των λειψάνων του αγίου Γερασίμου.

Ιερούργησε ο Μητροπολίτης Αμαντίας Ναθαναήλ, ενώ οι πιστοί κατάνυξη ακολούθησαν τη λιτάνευση της εικόνας του αγίου Γερασίμου πέριξ του ιερού ναού.

Αυτό, που κάνει εντύπωση στους πιστούς, είναι η συγχώρεση, που παρείχε ο Άγιος Γεράσιμος στο φονιά του αδελφού του.

Το να είμαστε μακρόθυμοι, προϋποθέτει υπερνίκηση και νέκρωση του εγωισμού, της ευθιξίας και της αλαζονείας.

Είναι απόδειξη ότι εκείνος, που κατέχει την αρετή αυτή, είναι καλλιεργημένος πνευματικά σε βάθος και έχει ανέβει πολύ στην πνευματική κλίμακα.

Πολλές φορές συμβαίνει στην καθημερινή μας ζωή οι οικιακοί μας, οι γείτονές μας, οι συνεργάτες μας, ή και άγνωστοι συνάνθρωποί μας, να μας φερθούν κατά τρόπο ανάρμοστο.

Ή ακόμη να μας υβρίσουν και να σηκώσουν το χέρι τους για να μας χτυπήσουν.

Είναι μεγάλο πράγμα να ξέρει κανείς πως να αντιμετωπίσει τον θυμώδη, τον οργισμένο, τον “νευρικό” άνθρωπο.

Μεγάλο πράγμα να δώσει καλές εξετάσεις στο δύσκολο αυτό θέμα και να πάρει “άριστα” στο βασικό μάθημα της χριστιανικής συμπεριφοράς.

Από τον τρόπο, που θα φερθεί κανείς στις περιπτώσεις αυτές, εξαρτάται η εσωτερική του ειρήνη, η γαλήνη της ψυχής.

Αν θέλουμε να φτάσουμε στο ύψος το ζηλευτό της μακροθυμίας έναντι των άλλων, πρέπει να προσέξουμε τα “σκαλοπάτια”. Δηλαδή, να χαλιναγωγήσουμε το θυμό μας, να συγκρατήσουμε τη γλώσσα και τη σιωπή, να συναισθανθούμε τις δικές μας αμαρτίες, να δείξουμε συγκατάβαση και επιείκεια προς τις αμαρτίες των άλλων.

Αντί του θυμού, ο Χριστός, μας συνιστά άλλο τρόπο αντιμετώπισης της οργής και των προσβολών, που οι άλλοι ενδεχομένως να μας κάνουν.

Τρόπο σπουδαίο, άγιο, θεϊκό. Πρωτίστως μας διδάσκει ο Κύριος με το άγιο παράδειγμά Του, ότι πρέπει να είμαστε πράοι, ανεκτικοί και μακρόθυμοι.